روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۲۱۲

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد و محمد بن يحيي عن احمد بن اسحاق عن بكر بن محمد الازدي عن اسحاق بن جعفر عن ابيه ع قال :

قِيلَ لَهُ إِنَّهُمْ يَزْعُمُونَ أَنَ‏ أَبَا طَالِبٍ‏ كَانَ كَافِراً فَقَالَ كَذَبُوا كَيْفَ يَكُونُ كَافِراً وَ هُوَ يَقُولُ‏ أَ لَمْ تَعْلَمُوا أَنَّا وَجَدْنَا مُحَمَّداً نَبِيّاً كَمُوسَى‏ خُطَّ فِي أَوَّلِ اَلْكُتُبِ‏ وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ كَيْفَ يَكُونُ أَبُو طَالِبٍ‏ كَافِراً وَ هُوَ يَقُولُ‏ لَقَدْ عَلِمُوا أَنَّ اِبْنَنَا لاَ مُكَذَّبٌ لَدَيْنَا وَ لاَ يَعْبَأُ بِقِيلِ اَلْأَبَاطِلِ‏ وَ أَبْيَضَ‏ يُسْتَسْقَى اَلْغَمَامُ بِوَجْهِهِ‏ ثِمَالُ اَلْيَتَامَى عِصْمَةٌ لِلْأَرَامِلِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۸۹

اسحاق بن جعفر از پدرش امام صادق (ع) گويد: به آن حضرت عرض شد: آنها پندارند كه ابو طالب كافر بوده است، فرمود: دروغ مى‏گويند، چه گونه كافر بوده با اين كه مى‏گويد:

        آيا مى‏دانيد شما كه ما             دريافتيم محمد را هلا
            پيغمبرى چنان كه بود موسى             نوشته در سر كتابها
در حديث ديگر است كه چگونه ابو طالب كافر بود و مى گفت:
        دانسته‏اند همه به يقين، فرزند ما به دروغ             منسوب نيست در بر ما، بيهوده را نسزد
            ابر از رخش طلبد باران كه هست سپيد             باشد پناه يتيم، عصمت به بيوه دهد

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۴۰

اسحاق بن جعفر از پدرش (امام صادق) عليه السلام نقل كند كه بآن حضرت عرض شد: آنها (اهل سنت) گمان كنند كه ابو طالب كافر بوده است، فرمود: دروغ گويند، چگونه او كافر است كه ميگويد: مگر نميدانند كه ما محمد را مانند موسى پيغمبرى يافته‏ايم كه در كتابهاى نخست و سلف نامش نوشته است؟ و در حديث ديگر فرمود: چگونه مى‏شود كه ابو طالب كافر باشد؟ در صورتى كه خود او ميگويد: مردم دانسته‏اند كه ما فرزند خود را بدروغ نسبت ندهيم و بسخن ياوه‏سرايان اعتنا نميشود. او رو سفيد و آبرومندى است كه باحترام آبروى او طلب باران مى‏شود. او فريادرس يتيمان و پناه بيوه زنانست:

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۵۴۹

حسين بن محمد و محمد بن يحيى، از احمد بن اسحاق، از بكر بن محمد ازدى، از اسحاق بن جعفر، از پدرش عليه السلام روايت كرده‏اند كه به آن حضرت عرض شد كه: سنّيان گمان مى‏كنند كه ابوطالب كافر بوده است. فرمود: «دروغ گفتند؛ چگونه مى‏شود كه كافر باشد، با آن‏كه مى‏گويد:

         ا لم تعلموا أنّا وَجَدنا محمداً             نبيّا كموسى خطّ فى أوّل الكتاب»

يعنى: «آيا ندانستيد كه ما يافتيم محمد را پيغمبر مانند موسى كه نوشته شده است در ابتداى كتاب‏هاى آسمانى». (يعنى: اوصاف آن حضرت در كتاب‏هاى آسمانى مدوّن و مسطور است). و در حديث ديگر چنين است كه: «چگونه مى‏شود كه كافر باشد، با آن‏كه مى‏گويد:

         لقد عَلِمُوا انَّ ابننا لا مُكذَّب             لدينا ولا يعبأ بقيل الأباطل‏
            و أبيضُ يُستستقى الغَمام بوجهه             ثمال اليتامى عصمة للامِلِ؟»

يعنى: «هر آينه به حقيقت دانستند كه پسر ما (يعنى: محمد صلى الله عليه و آله) در نزد ما چنان نيست كه او را به دروغ نسبت داده باشيم، و بايد كه باك نشود به گفتار بيهوده يا بيهوده‏گويان و در آن فكر نشود. و نيز دانستند كه پسر ما سفيد و سفيدرويى است كه به آبروى او از ابر آب خواسته مى‏شود. و اوست كه فريادرس يتيمان است (كه ايشان را به نيكى‏هاى خود كفايت مى‏كند) و كسى است كه بيچارگان، از مردان و زنان را نگاهدارى مى‏نمايد» (و از چيز ناپسند باز مى‏دارد. و ممكن است كه معنى اين باشد كه آن حضرت پناه بيوه زنان است).