سبإ ٣٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بگو هر آینه پروردگار من فراخ گرداند روزی را برای هر که خواهد و تنگ کند و لیکن بیشتر مردم نمیدانند | |-|معزی=بگو هر آینه پروردگار من فراخ گرداند روزی را برای هر که خواهد و تنگ کند و لیکن بیشتر مردم نمیدانند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره سبإ | نزول = | {{آيه | سوره = سوره سبإ | نزول = [[نازل شده در سال::11|١١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::36|٣٦]] | قبلی = سبإ ٣٥ | بعدی = سبإ ٣٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::15|١٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یَبْسُطُ وَ یَقْدِرُ»: (نگا: رعد / ، اسراء / ، قصص / ). | «یَبْسُطُ وَ یَقْدِرُ»: (نگا: رعد / ، اسراء / ، قصص / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۵
ترجمه
سبإ ٣٥ | آیه ٣٦ | سبإ ٣٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یَبْسُطُ وَ یَقْدِرُ»: (نگا: رعد / ، اسراء / ، قصص / ).
تفسیر
- آيات ۳۱ - ۵۴، سوره سباء
- گفتگو و مخاصمه ضعفاى با بزرگانشان ، در قيامت ، كه گمراهى خود را متوجهبزرگان خود كرده بزرگانشان نيز خود را تبرئه مى كنند.
- دروغگويى و پنهانكارى كفار در قيامت كه روز كشف اسرار است ، از باب ظهور ملكاترذيله و عادات بد نفسانى است
- وجه اينكه مترقين گفتند ما عذاب نمى شويم
- جواب به آنان با بيان اينكه كثرت مال و اولاد بدون ايمان وعمل صالح مانع از عذاب نيست
- سؤ ال خداوند از ملائكه (آهولاء اياكم كانوايعبدون ) و بيزارى جستن ملائكه از عبادتمشركين
- مقصود از اينكه مشركين به جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند
- اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) آنان را به قيام الله
- وصف حال مشركين در ساعت مرگ كه از سلطه خدا مفرى نداشته ، ايمان دير هنگامشان سودىبه حالشان نمى رساند
- بحث روايتى
- رواياتى درباره انفاق و صدقه دادن
- رواياتى در باره اينكه آيات ((و لوترى اذ فزعوا)) ناظر بر فرو رفتن لشكرسفيانى در زمين (در زمان ظهور حضرت مهدى ((عج )) ) مى باشد
نکات آیه
۱ - پیامبر(ص)، مأمور ابلاغ پیام خداوند به مردم درباره منشأ قبض و بسط روزى (قل إنّ ربّى یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر) «یقدر» (از مصدر «قدر») به معناى اندازه گیرى و نیز سخت گیرى آمده است (مفردات راغب). به قرینه «یبسط» (توسعه مى دهد) به دست مى آید که معناى دوّم «یقدر» مورد نظر است.
۲ - ربوبیت الهى، مقتضى قبض و بسط روزى بندگان (إنّ ربّى یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر)
۳ - پیامبر(ص)، مورد توجه و عنایت ویژه خداوند (قل إنّ ربّى یبسط الرزق) سفارش خداوند به پیامبر(ص) مبنى بر اعلام منشأ قبض و بسط روزى بندگان، با عبارت «ربّى» آمده است. چنین تعبیرى حکایت از این حقیقت مى کند که خداوند، در صدد معرفى موقعیت پیامبر(ص) در پیشگاه خودش است.
۴ - قبض و بسط روزى بندگان، بر اساس مشیت خداوند است. (ربّى یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر)
۵ - بیشتر مردم، درباره منشأ قبض و بسط روزى بندگان، آگاهى ندارند. (إنّ ربّى یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر و لکنّ أکثر الناس لایعلمون)
۶ - توسعه اقتصادى برخورداران از مال و مکنت، از ناحیه خداوند است و نباید آنان به خاطر برخوردارى از آنها، خود را برتر بدانند. (و قالوا نحن أکثر أمولاً و أولدًا ... قل إنّ ربّى یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر)
۷ - پیامبر(ص)، مأمور اصلاح بینش برخورداران از مال و مکنت درباره منشأ روزى (و قالوا نحن أکثر أمولاً ... قل إنّ ربّى یبسط الرزق لمن یشاء)
۸ - در بینش دینى، نگاه به اقتصاد نیز باید جنبه معنوى و الهى داشته باشد. (و قالوا نحن أکثر أمولاً ... قل إنّ ربّى یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر)
۹ - بیشتر مشرکان، درباره منشأ کمى و زیادى مال و مکنت، ناآگاه اند. (و قالوا نحن أکثر أمولاً ... قل إنّ ربّى یبسط الرزق ... و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) «ال» در «الناس» - به قرینه آیات پیشین که درباره مشرکان است - مى تواند عهد بوده و به مشرکان اشاره داشته باشد.
موضوعات مرتبط
- اقتصاد: معنویت در امور اقتصادى ۸
- اکثریت: جهل اکثریت ۵
- تکبر: اجتناب از تکبر ۶
- ثروت: آثار ثروت ۶; منشأ ثروت ۶
- ثروتمندان: اصلاح ثروتمندان ۷; بینش ثروتمندان ۶
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۲; آثار مشیت خدا ۴
- روزى: منشأ ازدیاد روزى ۱، ۲، ۴، ۵، ۹; منشأ کمى روزى ۱، ۲، ۴، ۵، ۹
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۳
- محمد(ص): رسالت محمد(ص) ۱، ۷; فضایل محمد(ص) ۳
- مشرکان: جهل اکثریت مشرکان ۹