العنكبوت ٣٣

وَ لَمَّا أَنْ‌ جَاءَتْ‌ رُسُلُنَا لُوطاً سِي‌ءَ بِهِمْ‌ وَ ضَاقَ‌ بِهِمْ‌ ذَرْعاً وَ قَالُوا لاَ تَخَفْ‌ وَ لاَ تَحْزَنْ‌ إِنَّا مُنَجُّوکَ‌ وَ أَهْلَکَ‌ إِلاَّ امْرَأَتَکَ‌ کَانَتْ‌ مِنَ‌ الْغَابِرِينَ‌

ترجمه

هنگامی که فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از دیدن آنها بدحال و دلتنگ شد؛ گفتند: «نترس و غمگین مباش، ما تو و خانواده‌ات را نجات خواهیم داد، جز همسرت که در میان قوم باقی می‌ماند.

|و هنگامى كه فرستادگان ما به سوى لوط آمدند، از حضورشان بدحال شد و در كارشان فرو ماند. گفتند: نترس و غم مدار كه البته ما تو و خاندانت را نجات مى‌دهيم، جز همسرت كه در ميان قوم باقى مى‌ماند

و هنگامى كه فرستادگان ما به سوى لوط آمدند، به علت [حضور] ايشان ناراحت شد و دستش از [حمايت‌] آنها كوتاه گرديد. گفتند: «مترس و غم مدار كه ما تو و خانواده‌ات را -جز زنت كه از باقى‌ماندگان [در خاكستر آتش‌] است- حتماً مى رهانيم.

و چون رسولان ما نزد لوط آمدند، لوط از آمدن آنها (که ناشناس و با صورت زیبا بودند) اندوهگین و دلتنگ گردید، و فرشتگان گفتند: هیچ بیمناک و غمگین مباش که ما تو را با همه اهل بیتت غیر آن زن کافرت که در میان اهل هلاک واماند نجات می‌دهیم.

و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند به سبب [حضور] آنان [به صورت جوانانی آراسته] بدحال و بی طاقت شد، و گفتند: مترس و غمگین مباش، قطعاً ما نجات دهنده تو و خانواده ات هستیم، مگر همسرت را که از باقی ماندگان خواهد بود،

چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، غمگين شد و در كارشان بماند. گفتند: مترس و غمگين مباش، ما تو و خاندانت را -جز زنت را كه در همان جا خواهد ماند- نجات مى‌دهيم.

و چون فرشتگان ما به نزد لوط آمدند، از ایشان نگران شد و [از کمک به آنان‌] دستش کوتاه شد و [آنان‌] به او گفتند مترس و اندوهگین مباش، ما رهاننده تو و خاندانت هستیم، جز همسرت که از واپس ماندگان [در عذاب‌] است‌

و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، به سبب ايشان اندوهگين شد و در كارشان تنگدل گشت، و گفتند: مترس و اندوه مدار كه ما تو و خاندان تو را مى رهانيم مگر زنت را كه از بازماندگان است.

هنگامی که فرستادگان ما پیش لوط آمدند، لوط به خاطر آنان سخت ناراحت و دلتنگ شد. (فرشتگان) گفتند: مترس و غمگین مباش! ما تو را و خانواده و پیروان تو را نجات خواهیم داد مگر همسرت را که از ماندگاران و نابود شوندگان خواهد بود.

و هنگامی که فرستادگان ما سوی لوط آمدند، به (علّت حضور) ایشان برایش نگرانی رخ داد و دستش از (حمایت) آنان[:میهمانان] تنگ گردید. و (آنان) گفتند: «مترس و غم مدار. ما تو و خانواده‌ات را - جز زنت که از بازماندگان در غبار کفر بوده است - حتماً می‌رهانیم.»

و هنگامی که آمدند فرستادگان ما لوط را به رنج شد از ایشان و تنگ شد بدیشان تاب و توان او گفتند نترس و اندوهگین مباش که مائیم نجات‌دهندگان تو و خاندانت مگر آن تو که او است هر آینه از گذشتگان‌

العنكبوت ٣٢	آیه ٣٣	العنكبوت ٣٤
سوره : سوره العنكبوت نزول : ١٠ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٨ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سِی‌ءَ»: بدحال و ناراحت گردید. مجهول (سَآءَ) است. «ذَرْعاً»: (نگا: هود / ).

تفسیر

• آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت
• بيان اين آيات شريفه كه به هفت داستان از انبياء و آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد
• توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى
• احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
• احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
• بت پرستى دليل و مستندى نداشته ، منشاء آن تقليد و علاقه هاى قومى است
• بيان عاقبت بت پرستى : عابد و معبود يكديگر را تكفير مى كنند
• تنها لوط(ع ) است كه به حضرت ابراهيم (ع ) ايمان آورد
• معنى و مورد استعمال كلمه ((اجر)) و مقصود از اينكه درباره ابراهيم (عليه السلام )فرمود: ((وآتينا اجره فى الدنيا))
• مراد از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند
• نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن
• مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...) خطاب به ملائكه عذاب
• اشاره به امتحان و ابتلاء قوم مدين ، عاد و ثمود و... و گرفتار شدنشان به عذاب الهى
• بحث روايتى (رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته )
• رواياتى درباره عمل قوم لوط و عذاب الهى آنان

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - ملائکه عذاب قوم لوط، پس از گفتوگو با ابراهیم(ع)، به دیار آن قوم رفتند و بر لوط(ع) وارد شدند. (و لمّا جاءت رسلنا إبرهیم ... و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا)

۲ - با آمدن فرشتگان نزد لوط(ع) وى، ناراحت شد و عرصه را بر خود تنگ دید. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم و ضاق بهم ذرعًا) «سىء» متعدى به باى سببى است. «سىء بهم» یعنى، به سبب حضور آنان، ناراحت شد. «ضاق بهم ذرعاً» به معناى تنگ شدن ذراع دست و کنایه از ناتوانى است.

۳ - فرشتگان عذابِ قوم لوط، به صورت انسان، بر لوط(ع) وارد شدند. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم) احتمال دارد دلیل «سىء بهم و ضاق بهم ذرعاً» این باشد که فرشتگان به صورت انسان بر لوط(ع) به عنوان میهمان وارد شدند و لوط(ع) از عاقبت ورود مسافرانى ناشناخته به شهر، نگران شد که مبادا، اهالى شهر براى تجاوز به آنان، به سوى خانه لوط بیایند.

۴ - امکان دارد که فرشتگان به صورت موجود مادّى، ظاهر شوند. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم)

۵ - حضرت لوط(ع)، نگران تعرض قوم اش به میهمانان اش بود. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم و ضاق بهم ذرعًا)

۶ - حضرت لوط(ع)، در دفاعِ از میهمانان اش در صورت تعرض قوم اش به آنها، ناتوان بود. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم و ضاق بهم ذرعًا) احساس ناتوانى لوط(ع) و تنگ دیدن عرصه بر خود، احتمال دارد به خاطر نکته یاد شده باشد.

۷ - نگرانى لوط(ع) با ورود فرشتگان به نزد وى، در چهره اش نمایان شد. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم ... قالوا لاتخف)

۸ - در انبیا، مانند دیگر انسان ها، احساسات طبیعى وجود دارد. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم و ضاق بهم ذرعًا و قالوا لاتخف و لاتحزن)

۹ - فرشتگان، به لوط(ع) براى بر طرف کردن دلهره و هراس او، دلدارى دادند. (و قالوا لاتخف و لاتحزن)

۱۰ - لوط(ع)، با ورود ملائکه به محضرش، نگران شد و ترسید. (و قالوا لاتخف و لاتحزن)

۱۱ - حضرت لوط(ع) نگران گرفتار شدن در عذاب فراگیرى بود که براى قوم اش مقدر شده بود. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم ... و قالوا لاتخف و لاتحزن إنّا منجّوک) دلدارى ملائکه به لوط(ع) و اطمینان بخشى به وى براى نجات حتمى از عذاب، مى تواند قرینه باشد بر این که نگرانى لوط(ع) به خاطر نکته بالا بوده است.

۱۲ - فرشتگان مأمور به عذاب قوم لوط، مأموریت شان را به اطلاع لوط(ع) رساندند. (قالوا ... إنّا منجّوک وأهلک إلاّ امرأتک)

۱۳ - پس از حضور فرشتگانِ مأمور عذاب، حضرت لوط(ع) و فرشتگان، به گفت و گو پرداختند. (و لمّا أن جاءت رسلنا لوطًا ... و قالوا لاتخف)

۱۴ - فرشتگان مأمورِ عذابِ قوم لوط، به لوط(ع) اعلام کردند که او و خانواده اش، به جز همسرش را، از عذاب نجات خواهند داد. (إنّا منجّوک و أهلک إلاّ امرأتک)

۱۵ - جمعى از خویشان لوط(ع) به وى، ایمان آورده بودند. (إنّا منجّوک و أهلک)

۱۶ - همسر لوط(ع) از زمره کافران بود و به او ایمان نیاورد. (إنّا منجّوک ... إلاّ امرأتک کانت من الغبرین)

۱۷ - عذاب مقدر شده براى قوم لوط، عذابى فراگیر بود. (إنّا منجّوک و أهلک إلاّ امرأتک کانت من الغبرین) «إنّا منجّوک» در مقابل «کانت من الغابرین» است و نشان مى دهد که عذاب، به گونه اى بوده که همه را فراگرفته و تنها خارج شدگان از شهر اهل نجات بودند.

۱۸ - رابطه خویشاوندى با پیامبرى از پیامبران الهى، تأثیرى در نجات از عذاب ندارد. (إنّا منجّوک ... إلاّ امرأتک)

موضوعات مرتبط

• ابراهیم(ع): گفتگوى ابراهیم(ع) با ملائکه ۱
• انبیا: بشر بودن انبیا ۸; خویشاوندى با انبیا ۱۸
• سرزمینها: ملائکه عذاب در سرزمین قوم لوط ۱
• عذاب: نجات از عذاب ۱۸
• قوم لوط: آثار عذاب قوم لوط ۱۱; تاریخ قوم لوط ۱۷; تجاوز قوم لوط ۶; عذاب قوم لوط ۱۲، ۱۴; عمومیت عذاب قوم لوط ۱۷
• کافران :۱۶
• لوط(ع): ایمان خویشاوندان لوط(ع) ۱۵; دلدارى ملائکه به لوط(ع) ۹; عجز لوط(ع) ۶; عذاب همسر لوط(ع) ۱۴; عوامل ترس لوط(ع) ۱۰; عوامل نگرانى لوط(ع) ۲، ۵، ۷، ۱۰، ۱۱; قصه لوط(ع) ۱، ۲، ۳، ۵، ۶، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۴; کفر همسر لوط(ع) ۱۶; گفتگوى لوط(ع) با ملائکه ۱۳; مؤمنان به لوط(ع) ۱۵; مهمانان لوط(ع) ۱، ۳، ۵، ۶; نجات خانواده لوط(ع) از عذاب ۱۴; نجات لوط(ع) از عذاب ۱۴; نگرانى لوط(ع) ۹; ورود ملائکه عذاب بر لوط(ع) ۳، ۷، ۱۰
• ملائکه: تجسم ملائکه ۴; تجسم ملائکه عذاب ۳; ملائکه عذاب ۱، ۱۲، ۱۴; نقش ملائکه عذاب ۲