القصص ٤١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و گردانیدیمشان پیشوایانی که می‌خوانند بسوی آتش و روز قیامت یاری نمی‌شوند
|-|معزی=و گردانیدیمشان پیشوایانی که می‌خوانند بسوی آتش و روز قیامت یاری نمی‌شوند
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره القصص | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::41|٤١]] | قبلی = القصص ٤٠ | بعدی = القصص ٤٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره القصص | نزول = [[نازل شده در سال::11|١١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::41|٤١]] | قبلی = القصص ٤٠ | بعدی = القصص ٤٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«أَئِمَةً»: جمع امام، پیشوایان، مراد سردستگان کفر و ضلال و پیشاهنگان کاروان گمراهان است که در دنیا به آنان خطّ و نشان می‌دهند و در دنیا پیشاپیش ایشان به سوی بدبختی حرکت، و در قیامت نیز در جلو پیروانشان به جانب جهنّم راه می‌افتند و آنان را به دوزخ می‌کشانند و بدانجا وارد می‌گردانند (نگا: هود / ).
«أَئِمَةً»: جمع امام، پیشوایان، مراد سردستگان کفر و ضلال و پیشاهنگان کاروان گمراهان است که در دنیا به آنان خطّ و نشان می‌دهند و در دنیا پیشاپیش ایشان به سوی بدبختی حرکت، و در قیامت نیز در جلو پیروانشان به جانب جهنّم راه می‌افتند و آنان را به دوزخ می‌کشانند و بدانجا وارد می‌گردانند (نگا: هود / ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۱


ترجمه

و آنان [= فرعونیان‌] را پیشوایانی قرار دادیم که به آتش (دوزخ) دعوت می‌کنند؛ و روز رستاخیز یاری نخواهند شد!

|و آنها را پيشوايانى قرار داديم كه به سوى آتش مى‌خواندند، و روز رستاخيز يارى نخواهند شد
و آنان را پيشوايانى كه به سوى آتش مى‌خوانند گردانيديم، و روز رستاخيز يارى نخواهند شد.
و ما آن قوم (ظالم) را پیشوایان (ضلالت و) دعوت به دوزخ قرار دادیم و روز قیامت یاری نخواهند شد.
و آنان را [به کیفر طغیانشان] پیشوایانی که دعوت به آتش می کنند قرار دادیم، و روز قیامت یاری نمی شوند،
و آنان را از آن گونه پيشوايانى ساختيم كه مردم را به آتش دعوت مى‌كنند و در روز قيامت كسى ياريشان نكند.
و آنان را پیشوایانی خواندیم که به سوی آتش دوزخ دعوت می‌کنند، و روز قیامت یاری نمی‌یابند
و آنان را پيشوايانى گردانيديم كه به آتش دوزخ مى‌خوانند- يعنى به كفرى كه به آتش دوزخ مى‌انجامد دعوت مى‌كنند-، و روز رستاخيز يارى نشوند.
و ما آنان را سردستگان و پیشوایانی کردیم که مردمان را به سوی دوزخ می‌خواندند و روز قیامت (از سوی کسی) یاری نمی‌گردند (و ایشان و دنباله روانشان از آتش دوزخ رهائی ندارند).
و آنان را پیشوایانی گردانیدیم که (خود و دیگران را) سوی آتش می‌خوانند و روز رستاخیز یاری نخواهند شد.
و گردانیدیمشان پیشوایانی که می‌خوانند بسوی آتش و روز قیامت یاری نمی‌شوند


القصص ٤٠ آیه ٤١ القصص ٤٢
سوره : سوره القصص
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَئِمَةً»: جمع امام، پیشوایان، مراد سردستگان کفر و ضلال و پیشاهنگان کاروان گمراهان است که در دنیا به آنان خطّ و نشان می‌دهند و در دنیا پیشاپیش ایشان به سوی بدبختی حرکت، و در قیامت نیز در جلو پیروانشان به جانب جهنّم راه می‌افتند و آنان را به دوزخ می‌کشانند و بدانجا وارد می‌گردانند (نگا: هود / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

روایات و احادیث

۱ - طلوع و غروب حکومت ها، نمودهاى اراده خداوند (و جعلنهم أ[۱]مة) در این آیه به قدرت رسیدن فرعون و در آیه پیش غرق شدن وى و سپاهیانش به خدا نسبت داده شده است. این بیانگر این حقیقت است که ظهور و افول تمدن ها و پیدایش و نابودى حکومت ها - چه خوب و چه بد - همگى تحت اراده خدا و به اذن او بوده و تاریخ دراز بشر عرصه گاه جریان پرفراز و نشیب اراده الهى است.

۲ - پیشوایان و رهبران جوامع در بینش الهى دو دسته اند: دعوت کنندگان به آتش دوزخ و فراخوانان به نعمت هاى بهشت. (و جعلنهم أ(۲)مة یدعون إلى النار)

۳ - نقش حکومت ها و نظام اجتماعى در ساختار فرهنگى و عقیدتى جامعه (و جعلنهم أ(۳)مة یدعون إلى النار) برداشت یاد شده از آن جا است که فرعون با ادعاى خدایى خویش و مبارزه با پیام موسى(ع)، بر فرهنگ و عقیده مردم چنان تأثیر گذاشته بود که آنان را دوزخى و بدبخت ساخت.

۴ - فرعون و دارودسته وى، از نوع پیشوایان دعوت کننده به دوزخ (و جعلنهم أ(۴)مة یدعون إلى النار)

۵ - هلاکت دنیوى و آتش دوزخ، پى آمد حکومت هاى مستکبر، ستمگر و فاسد (چونان فرعونیان) (إنّهم کانوا قومًا فسقین ... إنّه لایفلح الظلمون ... و استکبر هو ... و جعلنهم أ(۵)مة یدعون إلى النار)

۶ - آتش دوزخ و نعمت هاى بهشت، تجسم عینى اعمال آدمیان است. (و جعلنهم أ(۶)مة یدعون إلى النار) آنچه مسلّم است این که پیشوایان کفر، مردم را به اعمال بد و ناشایست - که اسباب ورود انسان به آتش است - فرا مى خوانند; نه به خود آتش. بنابراین تعبیر «یدعون إلى النار» به جاى «یدعون إلى الضلال» مى تواند اشاره به این باشد که اعمال بد در واقع خود آتش دوزخ است که در آخرت صورت حقیقت آن آشکار خواهد شد.

۷ - پیشوایان کفر، محروم از هرگونه نصرت و امداد الهى در روز رستاخیز (و یوم القیمة لاینصرون)

۸ - بى بهره بودن فرعون و سپاهیانش، از نصرت الهى در روز قیامت (و یوم القیمة لاینصرون)

۹ - «عن أبى عبداللّه(ع) قال: ... قال اللّه تبارک و تعالى... «و جعلناهم أئمة یدعون إلى النار» یقدمون أمرهم قبل أمر اللّه و حکمهم قبل حکم اللّه و یأخذون بأهوائهم خلاف ما فى کتاب اللّه عزّوجلّ;(۷) از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: ... خداى تبارک و تعالى فرموده است: ... «و جعلناهم أئمة یدعون إلى النار» آنان فرمان خود را بر فرمان خدا مقدم مى دارند و حکم خود را نیز بر حکم خدا مقدم مى دارند و براساس هواهاى نفسانى، برخلاف آنچه در کتاب خدا است عمل مى کنند».

موضوعات مرتبط

  • اشراف فرعون: رهبرى اشراف فرعون ۴
  • امدادهاى خدا: محرومان از امدادهاى خدا ۷
  • بهشت: دعوت کنندگان به بهشت ۲; نعمتهاى بهشت ۶
  • جهنم: آتش جهنم ۶; دعوت به جهنم ۴، ۹; دعوت کنندگان به جهنم ۲; موجبات جهنم ۵
  • حکومت: منشأ پیدایش حکومت ها ۱; نقش حکومت ها ۳
  • خدا: نشانه هاى اراده خدا ۱
  • رهبران: اقسام رهبران ۲; رهبران ظالم ۲; رهبران هدایتگر ۲; محرومیت اخروى رهبران کفر ۷
  • ظالمان: آثار حکومت ظالمان ۵
  • عمل: تجسم عمل ۶
  • فاسدان: آثار حکومت فاسدان ۵
  • فرعون: رهبرى فرعون ۴; محرومیت اخروى فرعون ۸
  • فرعونیان: آثار حکومت فرعونیان ۵; محرومیت اخروى فرعونیان ۸
  • فرهنگ: عوامل مؤثر در ساختار فرهنگ ۳
  • مستکبران: آثار حکومت مستکبران ۵
  • نصرتهاى خدا: محرومان از نصرتهاى خدا ۷، ۸
  • هلاکت: عوامل هلاکت دنیوى ۵

منابع

  1. کافى، ج ۱، ص ۲۱۶، ح ۲; نورالثقلین، ج ۴، ص ۱۳۰- ، ح ۷۵.