الشعراء ٢٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفت همانا پیمبر شما که فرستاده شده است بسوی شما هر آینه او است دیوانه | |-|معزی=گفت همانا پیمبر شما که فرستاده شده است بسوی شما هر آینه او است دیوانه | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::27|٢٧]] | قبلی = الشعراء ٢٦ | بعدی = الشعراء ٢٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أُرْسِلَ إِلَیْکُمْ»: فرعون خواست با تعبیر «به سوی شما فرستاده شده است» خشم مردم را برانگیزد، و ایشان را به تکذیب موسی وادارد. | «أُرْسِلَ إِلَیْکُمْ»: فرعون خواست با تعبیر «به سوی شما فرستاده شده است» خشم مردم را برانگیزد، و ایشان را به تکذیب موسی وادارد. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۹
ترجمه
الشعراء ٢٦ | آیه ٢٧ | الشعراء ٢٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أُرْسِلَ إِلَیْکُمْ»: فرعون خواست با تعبیر «به سوی شما فرستاده شده است» خشم مردم را برانگیزد، و ایشان را به تکذیب موسی وادارد.
تفسیر
- آيات ۱۰ - ۶۸، سوره شعراء
- غرض اين آيات : مقايسه قوم خاتم الانبياء (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و...
- اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت ))
- بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى ازتعلل و شانه خالى كردن از مسئوليت نيست
- معناى ((ذنب )) و مراد از اينكه موسى عليه السّلام فرمود: ((و لهم على ذنب ))
- دلگرمى مى دادند خداوند به موسى و هارون : ما با شمائيم !
- گفتگوى موسى عليه السّلام با فرعون
- مفاد جمله : ((و انت من الكافرين )) كه در خطاب فرعون به موسى عليه السّلام آمده است
- پاسخ موسى عليه السّلام به سه اشكال و اعتراض فرعون بر آن حضرت
- مقصود از ضلالت در سخن موسى عليه السّلام :((قال فعلتها اذا و اءنا من الضالين ...))
- رد گفتار مفسرين در معناى ضلالت در آيه شريفه
- مراد از حكمى كه بعد از گريختن موسى عليه السّلام از مصر به او داده شده (فوهب لىربى حكما)
- توضيح مفاد (وجعلنى من المرسلين ) كه جواب اعتراضاول فرعون در استبعاد رسالت موسى عليه السّلام است
- توضيح مفاد (و تلك نعمة تمنها على ...) كه پاسخ اعتراض ديگر فرعون است
- بيان گفتار مفسرين درباره جمله ((الم نربك )) و اشكالات و توجهات مترتب برگفتارشان
- اشاره به معتقدات بت پرستان درباره خداى سبحان و ارباب و آلهه
- بيان علت اينكه فرعون گفت : ((رب العالمين چيست ؟))
- تقرير و توضيح جواب موسى عليه السّلام بهسوال فرعون (قال رب السموات و الارض و ما بينهما...)
- دو نكته در ارتباط با پاسخ موس عليه السّلام به فرعون و بيان فساد گفتار بعضىمفسرين در اين زمينه
- جواب دوم موسى عليه السّلام به فرعون به سؤال فرعون از حقيقت رب العالمين : ((قال ربكم و رب آبائكم الاولين ))
- فرعون به موسى عليه السّلام بر چسپ ديوانگى مى زند
- فرعون موسى عليه السّلام را به زندان تهديد مى كند
- موسى عليه السّلام با پيشنهاد اظهار معجزه مى كند
- معجزه عصى و يد بيضاء را نشان مى دهد و فرعون او را متهم به توطئه مى كند
- پيشنهاد بزرگان قوم به فرعون در برابر ارائه معجزات موسى عليه السّلام
- واكنش فرعون در مقابل ايمان آوردن ساحران
- قسمت ديگر داستان موسى عليه السّلام : كوچ شبانه بنىاسرائيل از مصر و غرق و هلاك فرعون و فرعونيان
- نتيجه گيرى از حكايت موسى عليه السّلام و فرعون
نکات آیه
۱ - شدت یافتن خشم فرعون نسبت به موسى(ع) با تأکید موسى بر ربوبیت خداى یگانه هستى (قال ربّکم و ربّ ءابائکم الأوّلین . قال إنّ رسولکم... لمجنون) متهم کردن موسى به جنون، نشان دهنده شدت خشم فرعون است.
۲ - فرعون، عاجز از مقابله با منطق موسى(ع) (قال إنّ رسولکم ... لمجنون) اقدام فرعون به متهم کردن موسى به جنون در مقابل منطق قوى او، نشانگر عجز و ناتوانى وى مى باشد.
۳ - اقدام فرعون به متهم کردن موسى(ع) به جنون (قال إنّ رسولکم ... لمجنون)
۴ - استهزا و تهمت، از ابزار مقابله فرعون با رسالت موسى(ع) (قال لِمن حوله ألا تستمعون ... قال إنّ رسولکم... لمجنون)
۵ - تکبر فرعون و اباى وى از تصور رسالت موسى(ع) به سوى خود (قال إنّ رسولکم الذى أُرسل إلیکم لمجنون) تعبیر «رسولکم» به جاى «رسولنا» مى تواند از آن جهت باشد که او در یک گفتار استهزاآمیز نیز حاضر نبود رسالت موسى را متوجه خود بداند.
موضوعات مرتبط
- فرعون: استهزاهاى فرعون ۴; تکبر فرعون ۵; تهمتهاى فرعون ۳، ۴; روش برخورد فرعون ۴; عجز فرعون ۲; عوامل غضب فرعون ۱; لجاجت فرعون ۵
- موسى(ع): استهزاى موسى(ع) ۴; تبلیغ موسى(ع) ۱; تهمت به موسى(ع) ۴; تهمت جنون به موسى(ع) ۳; قدرت علمى موسى(ع) ۲; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۴; مکذبان موسى(ع) ۵