المؤمنون ٣٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=همانا در این است آیتهائی و همانا هستیم ما آزمایشکنندگان | |-|معزی=همانا در این است آیتهائی و همانا هستیم ما آزمایشکنندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = | {{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::30|٣٠]] | قبلی = المؤمنون ٢٩ | بعدی = المؤمنون ٣١ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«آیَاتٍ»: عبرتها و پندها. دلیلها و رهنمودها. «إِنْ»: قطعاً. مسلّماً. مخفّف از (إِنَّ) و از حروف مشبّهةٌ بالفعل است. «مُبْتَلِینَ»: آزمایشکنندگان. مراد این است که خداوند با خوشیها و ناخوشیها و به انواع و اشکال گوناگون، بندگان را میآزماید (نگا: بقره / آلعمران / اعراف / انبیاء / ). | «آیَاتٍ»: عبرتها و پندها. دلیلها و رهنمودها. «إِنْ»: قطعاً. مسلّماً. مخفّف از (إِنَّ) و از حروف مشبّهةٌ بالفعل است. «مُبْتَلِینَ»: آزمایشکنندگان. مراد این است که خداوند با خوشیها و ناخوشیها و به انواع و اشکال گوناگون، بندگان را میآزماید (نگا: بقره / آلعمران / اعراف / انبیاء / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۷
ترجمه
المؤمنون ٢٩ | آیه ٣٠ | المؤمنون ٣١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«آیَاتٍ»: عبرتها و پندها. دلیلها و رهنمودها. «إِنْ»: قطعاً. مسلّماً. مخفّف از (إِنَّ) و از حروف مشبّهةٌ بالفعل است. «مُبْتَلِینَ»: آزمایشکنندگان. مراد این است که خداوند با خوشیها و ناخوشیها و به انواع و اشکال گوناگون، بندگان را میآزماید (نگا: بقره / آلعمران / اعراف / انبیاء / ).
تفسیر
- آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
- اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
- افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
- و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
- اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
- نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
- يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
- اشاره اى به رسالت موسى و هارون
- خطابى از خداوند به عموم پيامبران
- بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - سرگذشت نوح(ع) و قوم او، آینه عبرتى است براى دیگران. (إنّ فى ذلک لأیت) «الآیات» جمع «آیة» است و مراد از آن، نشانه هاى عبرت آموز است.
۲ - وجود درس هاى بسیار، براى عبرت آموزى در سرگذشت نوح(ع) و قومش (إنّ فى ذلک لأیت) برداشت یاد شده از جمع آمدن «آیات»، استفاده مى شود.
۳ - لزوم درس آموزى از سرگذشت قوم نوح (إنّ فى ذلک لأیت) مؤکد شدن عبارت «فى ذلک لآیات» با «إنّ»، ترغیبى از سوى خدا به مطالعه سرگذشت قوم نوح، براى درس آموزى است.
۴ - سرگذشت قوم نوح، داراى نشانه هایى روشن بر قدرت الهى در کیفر کافران و نصرت مؤمنان (قال ربّ انصرنى ... إنّ فى ذلک لأیت) با توجه به ظهور قدرت خدا در طوفان نوح و غرق شدن کافران و مشرکان و نیز ظهور نصرت الهى نسبت به حضرت نوح(ع) و همراهان او، عبارت «إنّ فى ذلک لآیات»، مى تواند بیانگر برداشت فوق باشد.
۵ - تاریخ، منبعى براى درس آموزى و عبرت گیرى (إنّ فى ذلک لأیت و إن کنّا لمبتلین)
۶ - آزمایش آدمیان، سنت الهى است. (و إن کنّا لمبتلین) «إبتلاء» (مصدر «مبتلین») به معناى امتحان و آزمایش است. تکیه بر اسم فاعل - که بیانگر ثبوت صفت در موصوف - و ذکر آن بعد از «کنّا» - که مفید استمرار است - بیانگر برداشت فوق مى باشد.
۷ - سرگذشت قوم نوح، نمودى از آزمایش الهى (إنّ فى ذلک لأیت و إن کنّا لمبتلین) ذکر سنت آزمون بعد از جمله «إنّ فى ذلک لآیات» نشان مى دهد که سرگذشت قوم نوح، یکى از مصداق هاى آزمون الهى و نمودى از آن است.
۸ - استمرار آزمایش الهى با بعثت پیامبران، پس از نوح (إنّ فى ذلک لأیت و إن کنّا لمبتلین) عبارت «و إن کنّا لمبتلین»، بیان اجمالى سرگذشت اقوام پس از حضرت نوح(ع) است و فرازهاى بعد، بیان تفصیلى آن مى باشد.
موضوعات مرتبط
- امتحان: امتحان با بعثت انبیا ۸
- انبیا: انبیاى پس از نوح(ع) ۸
- انسان: امتحان انسان ها ۶
- تاریخ: عبرت از تاریخ ۱، ۲، ۳، ۵; فواید تاریخ ۵
- خدا: استمرار امتحانهاى خدا ۸; امتحانهاى خدا ۷; سنتهاى خدا ۶; نشانه هاى قدرت خدا ۴
- سنتهاى خدا: سنت امتحان ۶
- شناخت: منابع شناخت ۵
- عبرت: عوامل عبرت ۱، ۲، ۳، ۵
- قوم نوح: امتحان قوم نوح ۷; تاریخ قوم نوح ۱، ۲، ۴، ۷; عبرت از قوم نوح ۱، ۲، ۳
- کافران: کیفر کافران ۴
- مؤمنان: نصرت مؤمنان ۴
- نوح(ع): قصه نوح(ع) ۱، ۲