مريم ٦٣

تِلْکَ‌ الْجَنَّةُ الَّتِي‌ نُورِثُ‌ مِنْ‌ عِبَادِنَا مَنْ‌ کَانَ‌ تَقِيّاً

ترجمه

این همان بهشتی است که به بندگان پرهیزگار خود، به ارث می‌دهیم.

|اين همان بهشتى است كه به هر يك از بندگان ما كه پرهيزگار باشد به ميراث دهيم

اين همان بهشتى است كه به هر يك از بندگان ما كه پرهيزگار باشند به ميراث مى‌دهيم.

این همان بهشتی است که ما بندگان پاک متقی خود را بالخصوص وارث آن می‌گردانیم.

این است بهشتی که به هر کس از بندگان خود که پرهیزکار باشد، به میراث می دهیم.

اين همان بهشتى است كه به بندگانمان، آنها كه پرهيزگارى كرده‌اند، عطا مى‌كنيم.

این بهشتی است که به بندگان پرهیزگار خود میراث می‌دهیم‌

اين بهشتى است كه به هر كس از بندگانمان كه پرهيزگار باشد به ميراث دهيم.

این است بهشتی که ما آن را به بندگان خود - به آن کسانی که پرهیزگار باشند - می‌دهیم.

آن (بزرگْ مکان) همان بهشتی است که هر یک از بندگانمان را که پرهیزگار بوده‌اند به میراث می‌دهیم.

این است آن بهشتی که ارث دهیم بندگان خود را آنکو بوده است پرهیزکار

مريم ٦٢	آیه ٦٣	مريم ٦٤
سوره : سوره مريم نزول : ٦ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نُورِثُ مَنْ»: به تملیک کسی در می‌آوریم که. «تَقِیّاً»: پرهیزگار. خداترس.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

أُولٰئِکَ‌ هُمُ‌ الْوَارِثُونَ‌ (۱) الَّذِينَ‌ يَرِثُونَ‌ الْفِرْدَوْسَ‌... (۱) الَّذِينَ‌ يَرِثُونَ‌ الْفِرْدَوْسَ‌... (۱)

قَدْ أَفْلَحَ‌ الْمُؤْمِنُونَ‌ (۰) الَّذِينَ‌ هُمْ‌ فِي‌ صَلاَتِهِمْ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۵۸ - ۶۳ سوره مريم
• معناى آيه شريفه : ((أُولَئك الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ ...((
• معناى آيه شريفه :((اولئك الذين انعم الله عليهم من انبيين ...((
• چهار طائفه اى كه در اين آيه مورد انعام الهى قرار گرفته اند
• توضيح جمله : ((و ممن هدينا واجتبينا(( در آيه : ((اولئك الذين انعم الله عليهم ...(( ووجوهى كه در معناى آن گفته شده است
• معناى آيه ((مخلف من بعدهم خلف ...(( و مراد از ضايع كردن نماز در آيه
• اشاره به معناى اينكه بهشتيان از يكديگر ((سلام (( مى شنوند
• نكته اى در مورد تعبير از بهشت به ميراثى كه به متقين مى رسد
• بحث روايتى (چند روايت در مورد اينكه مراد از ((ممن هدينا و اجتبينا(( ائمه عليهم السلام هستند و...)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- بندگان تقواپیشه خداوند، وارثان بهشت اند. (تلک الجنّة التى نورث من عبادنا من کان تقیًّا)

۲- خداوند، عطاکننده بهشت به تقواپیشگان است. (نورث من عبادنا)

۳- عبادت و تقوا، موجب دستیابى به بهشت است. (تلک الجنّة ... من عبادنا من کان تقیًّا)

۴- بهشت، پاداشى فراتر از اجر کردار متقیان، است; نه هم پایه آن. (نورث من عبادنا من کان تقیًّا) به مالى که بدون رنج و سختى به کسى برسد «ارث» اطلاق مى گردد (مفردات راغب). این تعبیر براى بهشت در کنار تخصیص آن به «من کان تقیّاً» اشاره به این دارد که تا تقوا نباشد، ورود به بهشت ممکن نیست. از طرفى بهشت را سرمایه اى که بدون تلاش به دست آمده معرفى کرده است تا بفهماند که این پاداش، با آن کردار، قابل قیاس نیست.

۵- تقوا، خصیصه اى ارزشمند و سرنوشت ساز (تلک الجنّة ... من کان تقیًّا)

۶- توبه، ایمان و عمل صالح، از جلوه هاى تقوا (تاب و ءامن و عمل صلحًا فأُولئک یدخلون الجنّة ... تلک الجنّة التى ... من کان تقیًّا)

۷- کردار انسان، تعیین کننده سرنوشت اخروى او است. (تلک الجنّة ... من کان تقیًّا)

موضوعات مرتبط

• ارزشها: ملاک ارزشها ۵
• ایمان: زمینه ایمان ۶
• بندگان خدا: وراثت بندگان خدا ۱
• بهشت: پاداش بهشت ۴; موجبات بهشت ۳; وارثان بهشت ۱
• تقوا: آثار تقوا ۳، ۶; ارزش تقوا ۵
• توبه: زمینه توبه ۶
• سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۵; عوامل مؤثر در سرنوشت اخروى ۷
• عبادت: آثار عبادت ۳
• عمل: آثار عمل ۷
• عمل صالح: زمینه عمل صالح ۶
• لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۲
• متقین: پاداش متقین ۴; فضایل متقین ۱، ۲; وراثت متقین ۱