مريم ٣٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفت همانا منم بنده خدا داد به من کتاب را و گردانید مرا پمیبری | |-|معزی=گفت همانا منم بنده خدا داد به من کتاب را و گردانید مرا پمیبری | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = | {{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::30|٣٠]] | قبلی = مريم ٢٩ | بعدی = مريم ٣١ | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«آتَانِیَ» و «جَعَلَنِی»: استعمال فعل ماضی به خاطر وقوع قطعی کار در آینده نزدیک است که انگار رخ داده است. یا این که به اعتبار سبقت آن در قضا و قدر الهی است. | «آتَانِیَ» و «جَعَلَنِی»: استعمال فعل ماضی به خاطر وقوع قطعی کار در آینده نزدیک است که انگار رخ داده است. یا این که به اعتبار سبقت آن در قضا و قدر الهی است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۲
ترجمه
مريم ٢٩ | آیه ٣٠ | مريم ٣١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«آتَانِیَ» و «جَعَلَنِی»: استعمال فعل ماضی به خاطر وقوع قطعی کار در آینده نزدیک است که انگار رخ داده است. یا این که به اعتبار سبقت آن در قضا و قدر الهی است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۴۰ سوره مريم
- اشاره به شباهتهاى داستان يحيى و داستان عيسى (عليهما السلام )
- مراد از جمله : ((فاتخذت من دونهم حجابا((
- مقصود از روحى كه براى مريم (عليه السلام ) به صورت بشرمتمثل شد
- گفتارى در معناى تمثل
- نقد و بررسى چهار اشكال و شبهه اى كه پيرامون جبرئيل براى مريم مطرح شده است
- پاسخ به اشكال دوم درباره تمثل
- پاسخ به اشكالهاى سوم و چهارم
- حاصل سخن درباره حقيقت تمثل
- پناه بردن مريم به خدا و آگاهانيدن او به دارا شدن پسر شدن پسرى توسط جبرئيل
- حكايت وضع حمل مريم و اندوه و نگرانى او در اين خصوص
- حضرت عيسى (ع ) مادر خود را تسلى و دلدارى مى دهد
- سفارش به روزه سكوت گرفتن براى رهايى از زخم زبان مردم
- وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا((
- سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...((
- تقرير حجتى بر نفى فرزند بودن عيسى (عليه السلام ) براى خدا
- توبيخ كسانى كه درباره عيسى (عليه السلام ) اختلاف كردند و گمراه گشتند، و تهديدآنان
- معناى جلمه (لكن الظالمون اليوم فى ظلال مبين )
- روز قيامت براى ظالمين روز حسرت است
- توضيحى درباره مراد از اينكه فرمود: ((انا نحن نرث الاءرض و من عليها...((
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به مريم وحمل او به عيسى و تكلم عيسى در نوزادى و...)
نکات آیه
۱- نوزاد مریم(س) با اشاره مادرش و در حضور مردم شروع به سخن گفتن کرد. (فأشارت إلیه ... قال إنّى عبداللّه)
۲- بندگى خداوند، اولین اعتراف عیسى(ع) و بالاترین مقام در دیدگاه آن حضرت (قال إنّى عبداللّه) تقدیم وصف بندگى، حتى بر نبوت و داشتن کتاب آسمانى، نشانه این است که در دیدگاه عیسى(ع)، این وصف برتر از سایر مقام هاى اوبود.
۳- حضرت عیسى(ع) در دوران نوزادى، داراى کتاب الهى و مقام نبوت بوده است. (ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا)
۴- حضرت عیسى(ع) در خردسالى، خود را بنده خدا، صاحب کتاب آسمانى و پیامبرى الهى معرفى کرد. (قال إنّى عبداللّه ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا)
۵- تکلم عیسى(ع) در گهواره و معرفى خود، از معجزات او و برهانى کافى بر پاکدامنى مریم(س) و مبرّابودن او از اتهامات مردم بود. (فأشارت إلیه ... قال إنّى عبداللّه)
۶- اعطاى کتاب آسمانى و مقام نبوت، به دست خداوند است. (ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا)
۷- دارا شدن مقام نبوت و کتاب آسمانى، به سن و سال خاصى مقید نیست. (کیف نکلّم من کان فى المهد ... قال إنّى عبداللّه ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا)
۸- طهارت مولد از جمله شرایط احراز مقام نبوت است. (قال ... و جعلنى نبیًّا) گرچه سخن گفتن عیسى(ع) خود معجزه اى براى اثبات طهارت مریم(س) بود; ولى در مفاد جملات نیز نوعى استدلال وجود دارد و آن این که من پیامبرم و متولد از حرام نمى تواند پیامبر باشد، پس من طهارت مولد دارم.
۹- احراز مقام نبوت بر تربیت هاى عملى و کسب زمینه ها و قابلیت ها، وابسته نیست. (قال إنّى عبداللّه ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا) حضرت عیسى(ع) در گهواره خود را پیامبر و داراى کتاب مى داند; از این موضوع مى توان دریافت که مقام نبوت بر کسب زمینه هاى قبلى و تلاش هاى شخصى افراد متکى نیست.
روایات و احادیث
۱۰- «عن یزید الکناسى قال: سألت أباجعفر(ع) أکان عیسى بن مریم حین تکلّم فى المهد حجة اللّه على أهل زمانه؟ فقال: کان یومئذ نبیّاً حجة اللّه غیر مرسل، أما تسمع لقوله حین قال: «إنّى عبداللّه آتانى الکتاب و جعلنى نبیّاً» ... فلمّا بلغ عیسى سبع سنین تکلّم بالنبوة والرسالة حین أوحى اللّه تعالى إلیه ; از یزید کناسى نقل شده که گفت: از امام باقر(ع) سؤال کردم آیا عیسى بن مریم(ع) آن گاه که در گهواره بود حجت خدا بر اهل زمانش بود؟ فرمود: (عیسى(ع)) در آن زمان پیامبر و حجت خدا بود، اما مأموریت رسالت نداشت، آیا سخن او را نمى شنوى آن گاه که گفت: «... و جعلنى نبیّاً» ... پس آن گاه که به هفت سالگى رسید، ابراز نبوت و رسالت کرد، همان هنگام که خدا به او وحى کرد.».[۱]
۱۱- «عن رسول اللّه (ص): ... و هذا عیسى بن مریم(ع) ... حین أشارت إلیه ... قال: إنّى عبداللّه آتانى الکتاب» ... أُعطى کتاب النبوة و أُوصى بالصلاة والزکاة فى ثلاثة أیّام من مولده و کلّمهم فى الیوم الثانى من مولده ... ; از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: ... و این عیسى بن مریم(ع) است که وقتى مریم به او اشاره کرد گفت: «إنّى عبداللّه آتانى الکتاب» ... کتابِ نبوت به او داده شد و به نماز و زکات سفارش گردید (و این همه) ظرف سه روز پس از ولادت او بود و در روز دوم ولادت با مردم سخن گفت...».[۲]
موضوعات مرتبط
- انبیا: حلال زادگى انبیا ۸
- خدا: افعال خدا ۶
- عیسى(ع): بینش عیسى(ع) ۲; تکلم عیسى(ع) در نوزادى ۱، ۵، ۱۱; رسالت عیسى(ع) ۱۰; عبودیت عیسى(ع) ۲، ۴; قصه عیسى(ع) ۱، ۱۱; کتاب آسمانى عیسى(ع) ۳، ۴; معجزه عیسى(ع) ۵; مقامات عیسى(ع) ۲ ، ۳، ۴; نبوت عیسى(ع) ۳، ۴، ، ۱۱; نوزادى عیسى(ع) ۳، ۴
- کتب آسمانى: شرایط نزول کتب آسمانى ۷; منشأ کتب آسمانى ۶
- کودکى: نبوت در کودکى ۴، ۱۰، ۱۱
- مریم(ع): اشاره مریم(ع) ۱; دلایل تنزیه مریم(ع) ۵; دلایل عفت مریم(ع) ۵; قصه مریم(ع) ۱
- نبوت: تفاوت نبوت با رسالت ۱۰; شرایط نبوت ۷، ۸، ۹; منشأ نبوت ۶
- نوزادى: نبوت در نوزادى ۳