الإسراء ١٠٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و به حقّ فرستادیمش و به حقّ فرود آمد و نفرستادیم تو را مگر نویددهنده و ترساننده | |-|معزی=و به حقّ فرستادیمش و به حقّ فرود آمد و نفرستادیم تو را مگر نویددهنده و ترساننده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::105|١٠٥]] | قبلی = الإسراء ١٠٤ | بعدی = الإسراء ١٠٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«بِالْحَقِّ أنْزَلْنَاهُ»: قرآن را همراه با احکام و دستورات حق فرستادهایم و گمانی در آن نیست. «بِالْحَقِّ نَزَلَ»: برای پیاده کردن حق آمده است و سرانجام هم حق را در دلها جایگزین میسازد. یا این که: قرآن سرآغاز آن از خداوند، حق است و پیوسته در پرتو لطف حق محفوظ میماند و سرانجام حق را به بار میآورد. | «بِالْحَقِّ أنْزَلْنَاهُ»: قرآن را همراه با احکام و دستورات حق فرستادهایم و گمانی در آن نیست. «بِالْحَقِّ نَزَلَ»: برای پیاده کردن حق آمده است و سرانجام هم حق را در دلها جایگزین میسازد. یا این که: قرآن سرآغاز آن از خداوند، حق است و پیوسته در پرتو لطف حق محفوظ میماند و سرانجام حق را به بار میآورد. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۹
ترجمه
الإسراء ١٠٤ | آیه ١٠٥ | الإسراء ١٠٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بِالْحَقِّ أنْزَلْنَاهُ»: قرآن را همراه با احکام و دستورات حق فرستادهایم و گمانی در آن نیست. «بِالْحَقِّ نَزَلَ»: برای پیاده کردن حق آمده است و سرانجام هم حق را در دلها جایگزین میسازد. یا این که: قرآن سرآغاز آن از خداوند، حق است و پیوسته در پرتو لطف حق محفوظ میماند و سرانجام حق را به بار میآورد.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۰۱ - ۱۱۱، سوره اسرى
- مقصود از معجزات نه گانه موسى (ع ) در آيه : ((ولقد آتينا موسى تسع ايات بينات...((
- معناى اينكه خطاب به بنى اسرائيل فرمود: ((اسكنوا الارض فاذا جاء وعدالاخرة ...((
- حكمت نزول تدريجى وتفريق قرآن
- بى نياز بودن قرآن از ايمان مشركين به آن ، براى ثبوت حقانيت وكمالش
- اشاره به اقسام نام ها وبيان مراد از جمله : ((فله الاسماء الحسنى ((
- اين آيه عقيده وثنيت را درباره اسماء وصفات الهى رد مى كند
- بيان اينكه اسماء خداوند متعال مرآت ومعرف يك مسمى هستند
- معناى ((جهر(( و((اخفات (( وامر به اعتدال در قرائت نماز
- نفى فرزند، ولى وشريك داشتن خداى تعالى
- بحث روايتى
- (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )
- رواياتى درباره اسماء حسنى ، اسماء حقيقى واسماء اسماء خدا
- مطالب اتفاقى واختلافى درباره اسماء خدا واشاره به عقيده بت پرستان درباره آن
- چند روايت درباره جهر واخفات در نماز
- بحثى روايتى وقرآنى
- (درباره تفريق آيات قرآن وقرانا فرقناه ...)
- تقسيم قرآن به آيات وسور
- عدد سوره ها وآيات قرآن كريم
- ترتيب سوره هاى قرآن كريم
نکات آیه
۱- فرو فرستادن قرآن از سوى خدا و رسیدن آن به دست پیامبر(ص) و آدمیان، بر اساس حق و به دور از کمترین خلل و باطلى (و بالحقّ أنزلنه و بالحقّ نزل)
۲- قرآن، مجموعه اى الهى و غیر قابل تصرف و چشم پوشى، حتى از کمترین بخش آن (و بالحقّ أنزلنه و بالحقّ نزل) با توجه به مضامین آیات ۸۸ و ۹۳، که در آنها درخواست مشرکان درباره نزول قرآن به صورت مکتوب مطرح شده بود، ممکن است این آیه پاسخى باشد به آنان که حقایق قرآنى با اقتراحات تغییر نمى یابد.
۳- قرآن از آمیختگى به غیر کلام وحى مبرا بوده و سلامت آن از سوى خداوند، تضمین شده است. (و بالحقّ أنزلنه و بالحقّ نزل) جمله «و بالحقّ نزل» مى تواند بیانگر کیفیت نزول قرآن باشد; یعنى، نزول قرآن بر پایه حق بود و هرگز با باطل و ناصواب آمیخته نشد.
۴- قرآن، کتابى است جاودانه و تعالیم آن تأثیرناپذیر از گذشت زمان. (و بالحقّ أنزلنه و بالحقّ نزل) برداشت فوق، مبتنى بر یکى از معانى و موارد استعمال «حق» است که عبارت است از: امر ثابت و زوال ناپذیر.
۵- مسؤولیت پیامبر(ص)، تنها بشارت و انذار مردمان بود. (و ما أرسلنک إلاّ مبشّرًا و نذیرًا)
۶- حقایق قرآنى، اساس رسالت پیامبر(ص) و بشارتها و انذارهاى آن حضرت (و بالحقّ أنزلنه و بالحقّ نزل و ما أرسلنک إلاّ مبشّرًا و نذیرًا)
۷- مسؤولیت قبول و یا عدم قبول حق و حقیقت از سوى مردم با پیامبر(ص) نیست. (و ما أرسلنک إلاّ مبشّرًا و نذیرًا) حصر در «و ما أرسلناک...» اضافى است و مى تواند گویاى این حقیقت باشد که: پیامبر(ص) در رابطه با پذیرش و عدم پذیرش مردم، هیچ مسؤولیتى نداشته و آنان خود مسؤول انتخاب خویشند و پیامبر(ص) تنها عهده دار بشارت و انذار مردمان است.
۸- لزوم توأم بودن بشارت و انذار در هدایت انسانها (و ما أرسلنک إلاّ مبشّرًا و نذیرًا)
۹- هیچ کس حق تحمیل عقیده و دین خویش بر مردم را ندارد، هر چند بر حق باشد. (و بالحقّ نزل و ما أرسلنک إلاّ مبشّرًا و نذیرًا) وقتى پیامبر(ص) حق تحمیل اسلام را - که دین حق است - بر مردم نداشت و تنها عهده دار بشارت و انذار مردمان بود، دیگران به طریق اولى چنین حقى ندارند.
موضوعات مرتبط
- انذار: انذار در هدایت ۸
- انسان: اختیارات انسان ۹
- بشارت: بشارت در هدایت ۸
- دین: نفى اکراه در دین ۹
- عقیده: آزادى عقیده ۹
- قرآن: تعالیم قرآن ۶; تغییرناپذیرى قرآن ۴; جاودانگى قرآن ۴; حقانیت نزول قرآن ۱; مصونیت قرآن ۲، ۳; وحیانیت قرآن ۲، ۳; ویژگیهاى قرآن ۲، ۳، ۴
- محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۵، ۶; بشارتهاى محمد(ص) ۵، ۶; رسالت محمد(ص) ۶; محدوده مسؤولیت محمد(ص) ۵، ۷
- هدایت: روش هدایت ۸