گمنام

النساء ٣٥: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب

النساء ٣٥ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۱

۱۹٬۸۹۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ مرداد ۱۳۹۶
QRobot edit
(افزودن سال نزول)
(QRobot edit)
خط ۲۶: خط ۲۶:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۴_بخش۲۲#link1 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۴_بخش۲۲#link1 | تفسیر آیات]]
}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۷۰#link289 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۷۰#link289 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَيْنِهِما فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها إِنْ يُرِيدا إِصْلاحاً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً خَبِيراً «35»
و اگر از (ناسازگارى و) جدايى ميان آن دو (زن و شوهر) بيم داشتيد، پس داورى از خانواده‌ى شوهر، و داورى از خانواده‌ى زن برگزينيد (تا به اختلاف آن دو رسيدگى كنند) اگر اين دو بناى اصلاح داشته باشند خداوند ميان آن دو را به توافق مى‌رساند، زيرا خداوند، (از نيّات همه) با خبر و آگاه است.
===نکته ها===
اين آيه، براى رفع اختلاف ميان زن و شوهر، و پيشگيرى از وقوع طلاق، يك دادگاه خانوادگى را با امتيازات زير مطرح مى‌كند:
1- داوران، از هردو فاميل باشند تا سوز، تعهّد وخيرخواهى بيشترى داشته‌باشند.
2- اين دادگاه، نياز به بودجه ندارد.
3- رسيدگى به اختلافات در اين دادگاه، سريع، بدون تراكم پرونده ومشكلات كارِ ادارى است.
جلد 2 - صفحه 64
4- اسرار دادگاه به غريبه‌ها نمى‌رسد ومسائل اختلافى در ميان خودشان مى‌ماند.
5- چون داوران از خود فاميلند، مورد اعتماد طرفين مى‌باشند.
براى حل همه مشكلات، انتخاب داور جايز است. امام باقر عليه السلام در پاسخ اعتراضى كه به پذيرش حكميّت در صفّين براى حضرت على عليه السلام بود اين آيه را تلاوت فرمودند. «1»
از امام صادق عليه السلام درباره‌ى‌ فَابْعَثُوا حَكَماً ... سؤال شد، حضرت فرمود: حَكمين نمى‌توانند به طلاق وجدايى حكم كنند، مگر آنكه از طرفين اجازه داشته باشند. «2»
===پیام ها===
1- علاج واقعه قبل از وقوع بايد كرد. نگرانى از شقاق و جدايى كافى است تا اقدام به گزينش داوران شود. «إِنْ خِفْتُمْ»
2- قبل از نگرانى از شقاق، در زندگى مردم دخالت نكنيم. «وَ إِنْ خِفْتُمْ»
3- طلاق و جدايى، سزاوار ترس و نگرانى است. «خِفْتُمْ شِقاقَ»
4- زن و شوهر، يك روح در دو پيكرند. كلمه‌ «شِقاقَ» در جايى بكار مى‌رود كه يك حقيقت به دو قسمت تقسيم شود.
5- اقدام براى اصلاح ميان زن و شوهر بايد سريع باشد. حرف «فاء» در جمله‌ «فَابْعَثُوا» براى تسريع است.
6- جامعه در برابر اختلافات خانواده‌ها، مسئوليّت دارد. وَ إِنْ خِفْتُمْ‌ ... فَابْعَثُوا
7- بستگان، در رفع اختلاف خانوادگى، مسئوليّت بيشترى دارند. مِنْ أَهْلِهِ‌ ... مِنْ أَهْلِها
8- زن ومرد در انتخاب داور، حقّ يكسان دارند. «حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها»
9- در جامعه به افرادى اعتماد كنيم و داورى آنان را بپذيريم. فَابْعَثُوا حَكَماً ...
10- مشكلات مردم را با كمك خود مردم حل كنيم. «فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ»
11- از آشتى دادن نااميد و مأيوس و نسبت به آن بى‌تفاوت نباشيم. «فَابْعَثُوا»
----
«1». تفسير نورالثقلين و احتجاج طبرسى، ج 2، ص 58.
«2». كافى، ج 6، ص 146.
جلد 2 - صفحه 65
12- بيش از نگرانى، موج ايجاد نكنيم، يك داور براى هر يك كافى است. «حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها»
13- اسلام به مسائل شورايى وكدخدامنشى توجّه دارد. حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ ... أَهْلِها
14- همه مسائل را به قاضى و دادگاه نكشانيد، خودتان درون‌گروهى حل كنيد.
«فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ»
15- هرجا سخن از حقّ و حقوق است، طرفين بايد حضور داشته باشند. «حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها» 16- بايد زن و شوهر، داورى داوران انتخاب شده را بپذيرند. (لازمه انتخاب داور، اطاعت از حكم اوست.)
17- در انتخاب داور بايد به آگاهى، رازدارى واصلاح‌طلبى آنان توجّه كرد. «إِنْ يُرِيدا إِصْلاحاً»
18- هرجا حسن نيّت و بناى اصلاح باشد، توفيق الهى هم سرازير مى‌شود. «إِنْ يُرِيدا إِصْلاحاً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما»
19- دلها بدست خداست. «يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما»
20- به عقل و تدبير خود مغرور نشويد، توفيق را از خداوند بدانيد. «يُوَفِّقِ اللَّهُ»
21- طرح قرآن براى اصلاح خانواده برخاسته از علم و حكمت الهى است.
«عَلِيماً خَبِيراً»
22- بايد حسن نيّت داشت، چرا كه خداوند، به انگيزه‌هاى همه آگاه است. «إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً خَبِيراً»
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَيْنِهِما فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها إِنْ يُرِيدا إِصْلاحاً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً خَبِيراً (35)
چون حق تعالى حكم مخالفت احد زوجين نمود، در عقب آن بيان حكم كيفيت رفع مخالفت را فرمايد:
وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَيْنِهِما: پس اگر بترسيد به امارات، يا دانيد به مشاهده، اى حكّام شرع، يا اى اولياى زوجين، ناسازگارى و خلاف ميان مرد و زن را حاصل آنكه اگر خوف مخالفت باشد، يا مخالفت افتد ميان زوجين، فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ‌: پس برانگيزانيد براى تحقق نشوز يا رفع آن، حكم و ميانجى كه صلاحيت حكومت داشته باشد از طايفه و قبيله مرد، وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها: و
تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 425
ميانجى ديگر كه صلاحيت حكومت دارد از طايفه زن. تا او نيز مكنون خاطر زن را از طلب صحبت زن و ميل او بداند. يا منع نشوز نمايد، چه اقارب، اعرفند به مواطن احوال و اطلب براى اصلاح. و اين بر وجه استحباب است، نظر بصلاحيت حال هر دو. و اگر اجانب را حكم قرار دهند نيز جايز است؛ و گويند: خطاب راجع به ازواج و زوجات است، يعنى هر يك از زوج و زوجه حكمى از اهل و اقرباى خود تعيين نمايند، إِنْ يُرِيدا إِصْلاحاً: اگر بخواهند اصلاح زوجين را، يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما: سازگارى افكند خداى تعالى ميان شوهر و زن، و به حسن سعى ايشان ايقاع موافقت فرمايد بين زوجين. (بنابراين ضمير اول، راجع به حكمين و ثانى به زوجين است). يا اگر حكمين قصد اصلاح كنند، توفيق نمايد حق تعالى ميان ايشان تا به حكم خود اتفاق نمايند، و مقصود ايشان حاصل شود. و اگر اراده فساد مختلف الحكم باشند، حق تعالى توفيق ايشان ندهد به جهت عدم سبب وفاق (در اين صورت هر دو ضمير راجع به حكمين است). و يا اگر زوجين اراده اصلاح داشته باشند و زوال شقاق، حق تعالى الفت وفاق را در ميان ايشان واقع سازد (به اين معنى ضمير راجع به زوجين است).
تذكره: آيه شريفه تنبيه و اشعار است بر آنكه هر كه نيت خير و اصلاح داشته باشد، خداوند عز و جل او را در آن توفيق عنايت فرمايد:
إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً خَبِيراً: بدرستى كه خداى تعالى دانا است به مصالح زوجين، يا به جميع كائنات. خبير است و مطلع به مقاصد حكمين. يا آگاه است به تمام جزئيات، و چون بر ظواهر و بواطن امور عالم است، پس مى‌داند كه چگونه رفع شقاق و ايقاع وفاق فرمايد.
تنبيه: صاحب كنز العرفان فرمايد: در آيه چند مسئله مى‌باشد:
اول: اختلاف است در آنكه حكم حكمين مشروط به رضاى زوجين است، به نحوى كه ملزم كنند ايشان را به حكم حكمين، بدون رضاى آنها. يا نه، قول صحيح آنكه اگر متفق بر اصلاح باشند، آن را به فعل آرند، بدون اذن‌
تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 426
زوجين؛ و اگر متفق بر تفرقه شوند، جايز نيست مگر به آن زوج در طلاق و زوجه در بذل.
دوّم: خلاف است در بعث ايشان كه آيا تحكيم است يا توكيل. اكثر اصحاب ما بر اوّلند، و احتجاج ايشان به آنست كه نص وارد شده كه ايشان مى‌توانند كه اصلاح كنند بدون استيذان، و تفريق جايز نيست مگر به اذن زوجين. و اگر توكيل مى‌بود، اين حكم تابع وكالت مى‌بود. و دالّ بر اين است قوله «فابعثوا»، چه خطاب به حكام فرموده و تسميه مصلحين به حكمين نموده.
و اگر توكيل بود، خطاب به زوجين واقع مى‌شد به اين وجه كه «فابعثا».
و اصل خلاف مبنى است بر آنكه آيا رضاى زوجين شرط است يا نه؟ پس بنابر شرط رضا، توكيل و عدم آن، تحكيم است.
سوم: اختلاف است كه آيا بعث حكمين بدون اهل زوجين جايز است يا نه؟ مشهور ميان اصحاب جايز است، زيرا غرض، حصول صلاح است و تقييد آيه به جهت اغلبيت است.
چهارم: آيا حكمين را مى‌رسد جمع و تفريق بدون اذن زوجين يا نه؟
مشهور ميان اصحاب ما بر اين است كه ايشان را جمع جايز است، نه تفريق مگر بعد از استيذان مرئه در بذل و رجل در طلاق، اگر خلع باشد.
پنجم: اگر حكمين اختلاف كنند به اينكه احدهما اختيار صلاح، و ديگرى تفريق، حكم آنها ممضى نيست قطعا، و الّا ترجيح بلا مرجح يا جمع بين النقيضين لازم آيد.
ششم: شرط است در حكمين، بلوغ و عقل و عدالت و حريت و ذكوريت، و آنچه شرط كنند از شروط سايغه، به آن عمل كنند، و الّا نقض حكم ايشان كنند و لازم مى‌شود حكم به صلح، اگر چه يكى از زوجين غايب باشد.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَيْنِهِما فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها إِنْ يُرِيدا إِصْلاحاً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً خَبِيراً (35)
ترجمه‌
و اگر بترسيد از اختلاف ميان مرد و زن پس بگماريد داورى را از كسان مرد و داورى را از كسان زن اگر بخواهند اصلاح را سازگارى دهد خدا ميانشان همانا خداوند باشد داناى آگاه..
تفسير
شقاق اختلاف بين مرد و زن است گويا هر كدام شقّى يعنى جانبى را اختيار نموده اجتماع بر يك رأى و يك مسلك نمينمايند كه در اينصورت تكليف آن است كه هر كدام يكنفر از كسان خود را براى حكميت اختيار نمايند يا مؤمنين باين امر قيام كنند يا حكام شرع در هر حال آندو نفر اگر بيغرض در مقام اصلاح بين آندو بر آيند خداوند آنها را موفق باين عمل خواهد نمود انشاء اللّه تعالى و آنچه را كه آندو حكم در مقام اصلاح بر طرفين شرط و الزام نمايند بر آندو لازم ميشود امتثال آن و اگر خواسته باشند تفريق كنند ميان آندو بايد با مشورت با آندو باشد و امتثال آن واجب نيست چنانچه از روايت عياشى و كافى از حضرت صادق (ع) ممكن است استفاده شود اگر چه انصاف آنستكه از آيه و روايت جز ارشاد بصلاح و اصلاح چيزى استفاده نميشود و بعث و الزام و تحكيمى از كسى بر كسى براى كسى نيست و خداوند دانا است‌
----
جلد 2 صفحه 54
بكيفيت رفع اختلاف و ايجاب ائتلاف و با خبر است از نيّات اصلاح كنندگان.
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ إِن‌ خِفتُم‌ شِقاق‌َ بَينِهِما فَابعَثُوا حَكَماً مِن‌ أَهلِه‌ِ وَ حَكَماً مِن‌ أَهلِها إِن‌ يُرِيدا إِصلاحاً يُوَفِّق‌ِ اللّه‌ُ بَينَهُما إِن‌َّ اللّه‌َ كان‌َ عَلِيماً خَبِيراً (35)
و ‌اگر‌ ميترسيد ‌که‌ ‌بين‌ زوجين‌ دوئيت‌ و جدايي‌ بيفتد ‌پس‌ برانگيزيد ‌از‌ قوم‌ زوج‌ يك‌ نفر ‌را‌ بعنوان‌ حكميت‌ و ‌از‌ قوم‌ زوجه‌ يك‌ نفر بهمين‌ عنوان‌ و ‌اگر‌ ‌اينکه‌ دو نفر صلاح‌ ديدند ‌در‌ بقاء زوجيت‌ خداوند ‌هم‌ ‌بين‌ زوجين‌ ‌را‌ وفاق‌ و ائتلاف‌ ميدهد محققا ‌خدا‌ عالم‌ و خبير ‌است‌ ببواطن‌ ‌هر‌ كس‌.
وَ إِن‌ خِفتُم‌ شِقاق‌َ بَينِهِما شق‌ بمعني‌ جداييست‌ و دو قسمت‌ شدن‌ يك‌ چيز مثل‌ شق‌ القمر اقتَرَبَت‌ِ السّاعَةُ وَ انشَق‌َّ القَمَرُ قمر ‌آيه‌ 1، و مثل‌ شق‌ الرأس‌
جلد 5 - صفحه 75
‌که‌ دو قسمت‌ گردد و كأنه‌ زوجيت‌ يك‌ امر واحدي‌ ‌است‌ منتسب‌ بزوجين‌ و انشقاق‌ ‌آن‌ بجدائيست‌ ‌بين‌ ‌آنها‌ ‌که‌ دو فرد مباين‌ گردند و ‌با‌ ‌هم‌ سازش‌ نكنند و عدو يكديگر گردند و زوجيت‌ ‌از‌ ‌بين‌ برود.
فَابعَثُوا حَكَماً مِن‌ أَهلِه‌ِ وَ حَكَماً مِن‌ أَهلِها بعث‌ بمعني‌ ‌بر‌ انگيختن‌ مثل‌ بعث‌ رسل‌ و بعث‌ ‌من‌ ‌في‌ القبور، و گفتند اوامر الهي‌ ‌براي‌ بعث‌ مكلفين‌ ‌است‌ نحو الفعل‌ و بعث‌ كننده‌ ‌را‌ باعث‌ و بعث‌ ‌شده‌ ‌را‌ منبعث‌ مينامند، و حكم‌ ‌در‌ اينجا بمعني‌ مصلح‌ ‌است‌ نه‌ حكومت‌ شرعيه‌، و امر (فابعثوا) ممكن‌ ‌است‌ خطاب‌ بحكام‌ شرعيه‌ ‌باشد‌ ‌که‌ دو نفر حكم‌ معين‌ كنند، و ممكن‌ ‌است‌ خطاب‌ بزوجين‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ‌هر‌ كدام‌ اختيار ‌را‌ بيك‌ نفر ‌از‌ بزرگان‌ قوم‌ ‌خود‌ دهند، و ممكن‌ ‌است‌ خطاب‌ بمسلمين‌ ‌باشد‌ و اختلاف‌ شد ‌در‌ اينكه‌ آيا حكمين‌ حق‌ تفريق‌ و طلاق‌ ‌را‌ ‌هم‌ دارند ‌اگر‌ صلاح‌ ‌باشد‌ ‌ يا ‌ فقط حق‌ اصلاح‌ دارند موقعي‌ ‌که‌ ديدند قابل‌ اصلاح‌ نيست‌ نميتوانند تفريق‌ كنند و ‌اگر‌ وكالت‌ ‌در‌ جمع‌ و تفريق‌ ‌از‌ زوجين‌ دارند ميتوانند و ‌اگر‌ رأي‌ حكمين‌ مختلف‌ شد يكي‌ اصلاح‌ و يكي‌ تفريق‌ بي‌اثر ميشود بايد توافق‌ رأيين‌ ‌باشد‌ و ‌بعد‌ ‌از‌ رأي‌ حكمين‌ ملزم‌ هستند زوجين‌ ‌بر‌ طبق‌ ‌آن‌ رفتار نمايند زيرا تعيين‌ حكم‌ كمتر ‌از‌ وكالت‌ نيست‌، ‌اگر‌ وكيل‌، امري‌ ‌را‌ انجام‌ داد ديگر موكل‌ نميتواند مخالفت‌ كند إِن‌ يُرِيدا إِصلاحاً اراده‌ حكمين‌ صلاح‌ ديد و صواب‌ بودن‌ ‌است‌ چون‌ بدون‌ صلاح‌ و صواب‌ نميتوانند بواسطه‌ يك‌ اغراض‌ شخصيه‌ و معاندات‌ خارجيه‌ حكم‌ دهند.
يُوَفِّق‌ِ اللّه‌ُ بَينَهُما وفق‌ دادن‌ ‌خدا‌ ‌بين‌ زوجين‌ القاء محبت‌ و الفت‌ و رأفت‌ ‌در‌ قلوب‌ ‌آنها‌ ‌است‌.
إِن‌َّ اللّه‌َ كان‌َ عَلِيماً خَبِيراً كنايه‌ ‌از‌ اينكه‌ ‌خدا‌ ‌از‌ باطن‌ و قلب‌ زوجين‌ و حكمين‌ مطلع‌ ‌است‌ ‌بر‌ خلاف‌ صلاح‌ و صواب‌ نظريه‌ ندهند.
76
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


کاربر ناشناس
برگرفته از «https://www.alketab.org/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/140835»