ثَوَابا

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• ثوب‌ (۲۸ بار)

قاموس قرآن

رجوع شى‏ء به محل خود. راغب در مفردات گويد: ثوب در اصل رجوع شى‏ء است به حالت اوّلى و يا به حالتيكه ابتدا براى آن در نظر گرفته شده است مثال اوّلى «نحو ثاب فلان الى داره» (فلانى به خانه خود برگشت) و مثال دوّمى ثوب به معنى لباس است، لباس را بدان جهت ثوب گويند كه بافته شده و به حالتيكه در نظر بود رجوع كرده است زيرا در ابتدا از بافتن پارچه، لباس در نظر بود. على هذا جزاى عمل را ثواب گوئيم كه به خود عامل برمى گردد [كهف:46] [آل عمران:195] ثواب به جزاى اعمال نيك و بد هر دو اطلاق شده است مثل [مطفّفين:36] [مائده:85] فعل «اَثابَهم» براى آنست كه «جنّات» همان برگشت اعمال است. به كار رفتن كلمه ثواب درباره جزاى درباره جزاى عمل بهترين دليل تجسّم عمل است زيرا اگر عمل مجسّم شده و به عامل باز گردد مصداق واقعى برگشت و رجوع شى‏ء خواهد بود و گرنه برگردنده چيز ديگر مى‏شود. [بقره:125] در مجمع البيان مثابّه را اسم مكان گفته يعنى محلى كه مردم به آن رجوع مى‏كنند مى‏روند و بر ميگردند راغب از بعضى: محل كسب ثواب است نحو [بقره:103]. ثوب به معنى لباس و جمع آن ثياب است [انسان:21]. ثور: زير و رو شدن. پراكنده شدن. [روم:9] از آنها قويتر بودند زمين را زير و رو (شخم) و آباد كردند مجمع البيان آن را زيرو رو كردن و راغب پراكنده كردن گفته است و هر دو نزديك به هم اند و شخم زدن توأم با پراكنده كردن است. [روم:48] اِثاره: به حركت آوردن و پراكنده ساختن است: خدا كسى است كه بادها را مى‏فرستند و آنها ابرها را به حركت در مياورند و در آسمانها پخش مى‏كنند. [عاديات:4] به واسطه دويدن غبار مخصوصى بلند كردند.

کلمات نزدیک مکانی

وَ خَيْر عِنْد رَبّک مِن الصّالِحَات اللّه الْبَاقِيَات الْأَنْهَار هُو تَحْتِهَا الْحَق أَ أَمَلا مَرَدّا عُقْبا فَرَأَيْت اضْرِب تَجْرِي يَوْم لِلّه جَنّات الْحَيَاة لَهُم نُسَيّر الْوَلاَيَة الّذِي لَأُدْخِلَنّهُم الْجِبَال مَثَل هُنَالِک مُنْتَصِرا کَفَر عِنْدَه هُدًى بِآيَاتِنَا الدّنْيَا حُسْن کَان سَيّئَاتِهِم الثّوَاب اهْتَدَوْا الّذِين عَنْهُم زِينَة

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...