وَلَد: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَلَد | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَلَد | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۸: خط ۹:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, لَه:79, کَان:65, فَإِن:60, لَم:58, مَا:50, مِن:49, يَکُن:49, إِن:46, وَلَد:38, مِمّا:37, لَهُن:36, لَکُم:36, اللّه:29, يَکُون:29, فِي:26, تَرَک:25, إِنّهُم:25, السّمَاوَات:22, الرّبُع:22, سُبْحَانَه:22, فَلَهُن:21, أَنّى:21, أَن:21, فَلَکُم:21, تَرَکْتُم:21, الثّمُن:19, رَب:19, لَکَاذِبُون:19, وَرِثَه:18, الْأَرْض:18, لَقَد:18, لَيَقُولُون:18, لِي:17, لَهَا:17, إِفْکِهِم:17, لِلرّحْمٰن:17, خَلَقْنَا:17, فَأَنَا:17, أَبَوَاه:17, أَوّل:16, کَانَتَا:16, إِلٰه:16, يَتّخِذ:16, لَيْس:16, تَرَکْن:16, بَعْد:16, إِذَا:16, الْإِنْسَان:16, أُخْت:15, يَمْسَسْنِي:15, اثْنَتَيْن:15, تَکُن:15, قَضَى:15, اتّخَذ:15, وَالِد:15, سُبْحَان:15, هَلَک:15, فَلِأُمّه:15, وَاحِد:15, الْعَابِدِين:15, نِصْف:15, أَمْرا:14, لِلّه:14, يَکْتُبُون:14, قُل:14, أَصْطَفَى:14, الْبَلَد:14, کَبَد:14, مَعَه:14, أَلا:14, أَ:14, شَاهِدُون:14, فَلَهَا:14, بَشَر:14, أَزْوَاجُکُم:14, امْرُؤ:14, فَلَهُمَا:14, وَصِيّة:14, الْبَنَات:13, لَدَيْهِم:13, بِهٰذَا:13, قَالَت:13, يَحْسَب:13, الصّالِحِين:13, قَال:13, هُو:13, الثّلُث:13, هُم:13, الثّلُثَان:13, صَاحِبَة:13, يَرِثُهَا:13, فَإِنّمَا:13, السّدُس:13, يَقُول:13, حِل:13, کَذٰلِک:13, يَمْتَرُون:13, عَلَى:13, رُسُلُنَا:13, الْکَلاَلَة:13, أَنْت:12, يَصِفُون:12, فِيه:12, بَدِيع:12, بِالْحَق:12, خَلَق:12, مِنْهُمَا:12, إِذا:12, کُل:12, الْبَنِين:12, بِهَا:11, يُفْتِيکُم:11, يُوصِين:11, إِنّمَا:11, لَذَهَب:11, کُن:11, تُوصُون:11, يَخْلُق:11, شَيْء:10, لِکُل:10, فَيَکُون:10, إِخْوَة:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَلَد]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَلَد]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۹

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

فرزندخواه فرزند انسان باشد ياغير آن بر مذكر ومونث، تثنيه و جمع اطلاق مى‏شود و بروزن «فَرَسْ، فَلْس، قُفْل، جِسْر» خوانده مى‏شود. ولى در قرآن مجيد فقط بر وزن اول بكار رفته است. وُلْد بر وزن قفل جمع وَلَد نيز آيد چنانكه جوهرى گفته است. [ آل عمران:47]. گفت: خدايا چطور فرزندى خواهم داشت حال آنكه كسى به من دست نزده است. وِلادَتْ، وِلاد و مَوْلِد (به كسر لام) مصدراند به معنى زاييدن. [صافات:151-152]. بدان آنها از روى باطل مى‏گويند: خدا فرزند زاييده و حقا كه آنها دروغگويانند. والد پدر حقيقى و والده مادر حقيقى كه انسان از آن دو بوجود آمده است به خلاف اب و ام كه اعم اند [لقمان:33]. [بقره:233]. *** جمع ولد اولاد است مثل [سباء:35]. وليد به معنى خادم و كودك است به اعتبار نزديك بودن ولادتش جمع آن ولدان مى‏باشد در صحاح گويد: «اَلْوَليدُ:اَلصَّبِىُّ» و در قاموس گفته: «اَلْوَليدُ:اَلْمَوْلُودُ وَ اَلصَّبِىُّ وَ الْعَبْدُ». راغب مى‏گويد: وليد به كسى گفته مى‏شود كه از ولادتش چندان نگذشته... و چون بزرگ شد ديگر وليد گفته نمى‏شود جمع آن ولدان مى‏باشد. على هذا در وليد قريب الولادة بودن معتبر است [شعراء:18]. گفت: آيا تو را در كودكى تربيت نكرديم. و سالى چند در ميان ما ماندى. [نساء:75]. چه شده كه در راه خدا و خلاص بيچارگان از مردان و زنان و كودكان، جنگ و جهاد نمى‏كنيدأ!!. * [واقعة:17]. مراد ازولدان خدمتكاران بهشت اند و اطلاق ولدان روشن مى‏كند كه همه تازه جوان اند. *** * [اخلاص:1-3]. در «بنو - ابن» بطور مشروح گفته شده كه عده‏اى در باره خدا به فرزند حقيقى قائل بودند كه از خدا زاييده شده (نعوذبالله) نه اينكه مراد ولد تشريفى بوده است چنانكه آيه [صافات:151-152]. فرزند حقيقى را نفى مى‏كند. * [بلد:1-4]. قسم به اين ديار تو در اين ديار ساكنى، قسم به پدرى بزرگ و آنچه متولد كرده. حقا كه انسان را در رنج و تعب آفريده‏ايم به قولى مراد از والد آدم و از «ماوَلَد» ذريه اوست. به قولى مراد ابراهيم و فرزندش اسماعيل عليهماالسلام است. در الميزان فرموده: ميان قسم و مقسم عليه نوعى تناسب لازم است و لذا مراد از «وَ والِدِ وَ ماوَلَدَ» كسى است كه ميان او و بلد مقسوم عليه نسبتى است و آن منطبق است بر ابراهيم و فرزندش اسماعيل عليهماالسلام و آن دو سبب اصلى بناء مكه و بانيان بيت الحرام اند... و ابراهيم «عليه السلام» همان است كه از خدا خواست مكه را بلد امن قراردهد. [ابراهيم:35]. و تنكير والد دلالت بر تعظيم دارد و آمدن «ماوَلَد» در جاى«مَنْ وَلَد» دال بر شگفتى امر اوست از جهت مدح مثل [آل عمران:36]. (تمام شد). پس در اين آيات قسم ياد شده به ديار مكه كه با سكونت حضرت رسول «صلى الله عليه واله» بر شرافتش افزوده شد و نيز قسم ياد شده به ابراهيم و فرزندش كه بانيان كعبه‏اند .


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...