تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها

ضميرهاى اين جمله به همان شخص كه از انفاق اعراض كرده بود، بر مى گردد. و استفهام در آيه، انكارى است، و معنايش اين است كه: آيا او علم غيب دارد كه در نتيجه بداند رفيقش كه گناهش را گردن گرفته، در قيامت اگر وى عذابى داشته باشد، به جاى او عذاب مى كشد؟ مفسرا،ن جمله را اين طور معنا كرده اند، ولى از ظاهر آيه بر مى آيد كه منظور اين است كه بفرمايد: او نسبت به حال آينده اش در دنيا علم غيب ندارد، و معنايش اين است كه: آيا او كه دست از انفاق كشيده، علم غيب دارد كه اگر به انفاق خود ادامه دهد، اموالش تمام مى شود و به فقر مبتلا مى گردد؟ و اين كه گفتيم ظاهر آيه این است، براى اين بود كه آن معنايى كه مفسران ارائه داده بودند، معنايى است كه آيه «ألّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزرَ أُخرَى» متعرض آن است.