تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۴۰: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
ادْعُ إِلى سَبِيلِ رَبِّك بِالحِْكْمَةِ وَ الْمَوْعِظةِ الحَْسنَةِ وَ جَادِلْهُم بِالَّتى هِىَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّك هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(۱۲۵) | ادْعُ إِلى سَبِيلِ رَبِّك بِالحِْكْمَةِ وَ الْمَوْعِظةِ الحَْسنَةِ وَ جَادِلْهُم بِالَّتى هِىَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّك هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(۱۲۵) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۵۲۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۵۲۰ </center> | ||
وَ إِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَ لَئن | وَ إِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَ لَئن صَبرْتُمْ لَهُوَ خَيرٌ لِلصَّابرِينَ(۱۲۶) | ||
وَ اصبرْ وَ مَا صَبرُك إِلّا بِاللَّهِ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لا تَكُ فى ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكرُونَ(۱۲۷) | وَ اصبرْ وَ مَا صَبرُك إِلّا بِاللَّهِ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لا تَكُ فى ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكرُونَ(۱۲۷) | ||
خط ۱۳۹: | خط ۱۳۹: | ||
اين دسته از آيات، تتمه احكامى را بيان مى كند كه در آيات قبل بود. در اين آيات، خوردنی هاى حرام و حلال را بيان نموده، از تحريم و تحليل بدعتى و بدون اذن خدا نهى مى كند. | اين دسته از آيات، تتمه احكامى را بيان مى كند كه در آيات قبل بود. در اين آيات، خوردنی هاى حرام و حلال را بيان نموده، از تحريم و تحليل بدعتى و بدون اذن خدا نهى مى كند. | ||
و نيز، پاره اى از احكام را كه براى يهود تشريع شده بود و سپس نسخ شد، ذكر نموده. در حقيقت مسأله نسخ كه در آيه «وَ إذَا بَدَّلنَا آيَةً مَكَانَ آيَةٍ» گذشت، عطف نموده و اين معنا را خاطرنشان سازد كه: آنچه بر رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» نازل شده، دين ابراهيم است كه بر اساس اعتدال و توحيد بنا شده، و آن احكام طاقت فرسا كه در دين يهود بود، از دين او برداشته شده است. . | و نيز، پاره اى از احكام را كه براى يهود تشريع شده بود و سپس نسخ شد، ذكر نموده. در حقيقت مسأله نسخ كه در آيه «وَ إذَا بَدَّلنَا آيَةً مَكَانَ آيَةٍ» گذشت، عطف نموده و اين معنا را خاطرنشان سازد كه: | ||
آنچه بر رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» نازل شده، دين ابراهيم است كه بر اساس اعتدال و توحيد بنا شده، و آن احكام طاقت فرسا كه در دين يهود بود، از دين او برداشته شده است. . | |||
و در آخر، امر به عدالت در مجازات، و دعوت به صبر و احتساب نموده، و با وعده جميل به نصرت و كفايت براى كسانى كه تقوا پيشه نموده و احسان كنند، آن را خاتمه مى دهد. | و در آخر، امر به عدالت در مجازات، و دعوت به صبر و احتساب نموده، و با وعده جميل به نصرت و كفايت براى كسانى كه تقوا پيشه نموده و احسان كنند، آن را خاتمه مى دهد. |