۱۴٬۴۲۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←چند روايت درباره مقدار عمرى كه سپرى شدن آن جاى عذرى براى آدمى نمى ماند اولمنعمركم ما يتذكر فيه من تذكر
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
<span id='link47'><span> | <span id='link47'><span> | ||
==چند روايت درباره مقدار عمرى كه سپرى شدن آن جاى عذرى براى آدمى نمى ماند | ==چند روايت درباره مقدار عمرى كه سپرى شدن آن جاى عذرى براى آدمى نمى ماند == | ||
و در نهج | و در نهج البلاغه، از اميرالمؤمنين (عليه السلام) نقل كرده كه فرمود: آن عمرى كه اگر خدا به آدمى بدهد، جاى عذرى برايش باقى نمى گذارد، شصت سال است. | ||
و در الدر المنثور است كه حكيم | مؤلف: همين روايت را صاحب مجمع البيان نيز از آن جناب نقل كرده. و نيز الدرالمنثور هم، آن را از ابن جرير از آن جناب روايت كرده است. | ||
و در الدر المنثور است كه حكيم ترمذى، در نوادر الاصول، بيهقى در سنن، ابن جرير، ابن منذر، ابن ابى حاتم، طبرانى، ابن مردويه، و بيهقى (در شعب الايمان)، همگى از ابن عباس روايت كرده اند كه گفت رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) فرمود: چون روز قيامت برسد، صدا مى زنند شصت ساله ها كجايند؟ و اين شصت ساله همان معمّرى است كه خداى تعالى در آيه «اولم نعمركم ما يتذكر فيه من تذكر» درباره اش سخن گفته. | |||
مؤلف: اين معنا به طرق ديگرى از سهل بن سعد و ابوهريره از آن جناب روايت شده. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۷۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۷۲ </center> | ||
و در مجمع البيان است كه : بعضى گفته اند: اين آيه توبيخ كسانى است كه به سن هجده سالگى رسيده باشند. و اين معنى از امام باقر (عليه السلام ) نيز روايت شده . | و در مجمع البيان است كه: بعضى گفته اند: اين آيه توبيخ كسانى است كه به سن هجده سالگى رسيده باشند. و اين معنى از امام باقر (عليه السلام) نيز روايت شده. | ||
مؤلف: اين روايت را فقيه از امام باقر (عليه السلام)، به تعبير مضمر (آن جناب فرمود) روايت كرده. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۷۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۷۳ </center> | ||
<span id='link48'><span> | <span id='link48'><span> | ||
==آيات ۳۹ - ۴۵ سوره فاطر == | ==آيات ۳۹ - ۴۵ سوره فاطر == | ||
هُوَ الَّذِى جَعَلَكمْ خَلَئف فى الاَرْضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ لا يَزِيدُ الْكَفِرِينَ كُفْرُهُمْ عِندَ رَبهِمْ إِلا مَقْتاً وَ لا يَزِيدُ الْكَفِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلا خَساراً(۳۹) | هُوَ الَّذِى جَعَلَكمْ خَلَئف فى الاَرْضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ لا يَزِيدُ الْكَفِرِينَ كُفْرُهُمْ عِندَ رَبهِمْ إِلا مَقْتاً وَ لا يَزِيدُ الْكَفِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلا خَساراً(۳۹) | ||
