النحل ٥: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْأَنْعَام|الْأَنْعَامَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْأَنْعَام| ]] [[شامل این ریشه::نعم‌| ]][[ریشه غیر ربط::نعم‌| ]][[شامل این کلمه::خَلَقَهَا|خَلَقَهَا]] [[کلمه غیر ربط::خَلَقَهَا| ]] [[شامل این ریشه::خلق‌| ]][[ریشه غیر ربط::خلق‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[ریشه غیر ربط::ها| ]][[شامل این کلمه::لَکُم|لَکُمْ‌]] [[شامل این ریشه::کم‌| ]][[شامل این ریشه::ل‌| ]][[شامل این کلمه::فِيهَا|فِيهَا]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[شامل این کلمه::دِفْء|دِفْ‌ءٌ]] [[کلمه غیر ربط::دِفْء| ]] [[شامل این ریشه::دف‌ء| ]][[ریشه غیر ربط::دف‌ء| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَنَافِع|مَنَافِعُ‌]] [[کلمه غیر ربط::مَنَافِع| ]] [[شامل این ریشه::نفع‌| ]][[ریشه غیر ربط::نفع‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مِنْهَا|مِنْهَا]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[شامل این کلمه::تَأْکُلُون|تَأْکُلُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تَأْکُلُون| ]] [[شامل این ریشه::اکل‌| ]][[ریشه غیر ربط::اکل‌| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْأَنْعَام|الْأَنْعَامَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْأَنْعَام| ]] [[شامل این ریشه::نعم‌| ]][[ریشه غیر ربط::نعم‌| ]][[شامل این کلمه::خَلَقَهَا|خَلَقَهَا]] [[کلمه غیر ربط::خَلَقَهَا| ]] [[شامل این ریشه::خلق‌| ]][[ریشه غیر ربط::خلق‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[ریشه غیر ربط::ها| ]][[شامل این کلمه::لَکُم|لَکُمْ‌]] [[شامل این ریشه::کم‌| ]][[شامل این ریشه::ل‌| ]][[شامل این کلمه::فِيهَا|فِيهَا]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[شامل این کلمه::دِفْء|دِفْ‌ءٌ]] [[کلمه غیر ربط::دِفْء| ]] [[شامل این ریشه::دف‌ء| ]][[ریشه غیر ربط::دف‌ء| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَنَافِع|مَنَافِعُ‌]] [[کلمه غیر ربط::مَنَافِع| ]] [[شامل این ریشه::نفع‌| ]][[ریشه غیر ربط::نفع‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مِنْهَا|مِنْهَا]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[شامل این کلمه::تَأْکُلُون|تَأْکُلُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::تَأْکُلُون| ]] [[شامل این ریشه::اکل‌| ]][[ریشه غیر ربط::اکل‌| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|وَ الْأَنْعَامَ‌ خَلَقَهَا لَکُمْ‌ فِيهَا دِفْ‌ءٌ وَ مَنَافِعُ‌ وَ مِنْهَا تَأْکُلُونَ‌
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=و دام‌ها را برایتان آفرید (که‌) در آنها برای شما (وسیله‌ی) گرمی و سودهایی است و از آنها می‌خورید؛
|-|صادقی تهرانی=و دام‌ها را برایتان آفرید (که‌) در آنها برای شما (وسیله‌ی) گرمی و سودهایی است و از آنها می‌خورید؛
|-|معزی=و دامها را بیافرید برای شما در آنها است پوشاکی گرم و سودهائی و از آنها می‌خورید
|-|معزی=و دامها را بیافرید برای شما در آنها است پوشاکی گرم و سودهائی و از آنها می‌خورید
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">And the livestock—He created them for you. In them are warmth and benefits for you, and of them you eat.</div>
{{آيه | سوره = سوره النحل | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::5|٥]] | قبلی = النحل ٤ | بعدی = النحل ٦  | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف =  }}
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/016005.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/016005.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره النحل | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::5|٥]] | قبلی = النحل ٤ | بعدی = النحل ٦  | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«الأنْعَامَ»: چهارپایان. مفعول به فعل محذوفی است که (خَلَقَهَا) بیانگر آن است. «دِفْءٌ»: گرمی. در اینجا مراد وسیله‌ای است که انسان توسّط آن خویشتن را از سرما محفوظ و تن خود را بدان گرم می‌دارد.
«الأنْعَامَ»: چهارپایان. مفعول به فعل محذوفی است که (خَلَقَهَا) بیانگر آن است. «دِفْءٌ»: گرمی. در اینجا مراد وسیله‌ای است که انسان توسّط آن خویشتن را از سرما محفوظ و تن خود را بدان گرم می‌دارد.
خط ۳۰: خط ۳۸:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۲#link202 | آيات ۱ - ۲۱،سوره نحل]]
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link203 | بيان مفاد كلى سوره نحل و مكى و مدنى بودن آيات آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۲#link202 | آيات ۱ - ۲۱ سوره نحل]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link204 | مراد از امر خدا و معناى ((اتى امر الله فلا تستعجلوه )) و وجوهى كه در اين باره گفته شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link203 | بيان مفاد كلّى سوره نحل]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link204 | مراد از «امر خدا»، و وجوهی که در این باره گفته شده]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link205 | رد نظريه ديگر مفسرين درباره مفاد آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link205 | رد نظريه ديگر مفسرين درباره مفاد آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link206 | اشاره به آنچه كه از اين آيات قرآنى درباره حقيقت روح استفاده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link206 | اشاره به آنچه كه از اين آيات قرآنى درباره حقيقت «روح» استفاده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link207 | بيان معناى آيه : ((ينزل الملائكة بالروح من امره ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link208 | وجوه مختلفى كه مفسران در پيرامون معناى آيه فوق، ذكر كرده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link208 | وجوه مختلفى كه مفسران در پيرامون معناى آيه فوق ذكر كرده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link209 | بعثت پيامبران و انزال ملائكه، منوط به مشيت خداوند است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link209 | بعثت پيامبران و انزال ملائكه منوط به مشيت خداوند است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link211 | دو مرحله ای بودن انذار پيامبران، از انحراف در عقيده و در عمل]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link210 | رد سخن بعضى مفسرين در استدلال به آيه بر عدم شرط استعداد و و قابليت در امررسالت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link214 | اشاره به فوائد و هدف از خلقت شتر، گاو و گوسفند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link211 | اشاره به دو مرحله داشتن انذار پيامبران هم در عقيده و هم درعمل]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link215 | مقصود از این که فرمود: «بر خدا است قصد سبيل»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۳#link212 | احتجاج بر وحدانيت خدا از دو جهت : از راه خلق كردن و از راه تدبير]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link216 | اختلاف دو فرقه اشاعره و معتزله، در دلالت آيه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link213 | غرض از ذكر اينكه خلقت انسان از نطفه اى ناچيز است بيان بى شرمى و وقاحت بشر است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link217 | سه قسم احتجاج براى سه گروه از انسان ها، بر وحدانيت خدا در ربوبيت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link214 | اشاره به فوائد انعام (شتر، گاو، گوسفند) و هدف از خلقت آنها]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link219 | اركان سه گانه الوهيت و ربوبيت: خالق بودن، منعم بودن و عالم بودن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link215 | بر خدا است كه قصد سبيل (راه هدايت ) را معين و روشن كند (و على الله قصدالسبيل ...)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link220 | رابطه گستردگی «نعمت» های خداوند، با «رحمت» و «مغفرت» او]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link216 | اختلاف دو فرقه اشاعره و معتزله در دلالت آيه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link221 | بحث روايتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link217 | سه قسم احتجاج براى سه گروه مختلف از انسانها بر وحدانيت خدا در ربوبيت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link221 | رواياتى در ذيل آيه: «أتَى أمرُ الله فَلَا تَستَعجِلُوهُ»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link218 | معناى ((وترى الفلك مواخر فيه ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link219 | اركان سه گانه الوهيت و ربوبيت : خالق بودن ، منعم بودن و عالم بودن به درون وبرون انسان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۴#link220 | بيان نكته اى كه در تعليل ((و ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها)) به ((ان الله لغفوررحيم )) وجوددارد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link221 | رواياتى در ذيل آيه ((اتى امر الله فلا تستعجلوه ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link222 | نقد استدلال برخى از علماء به روايات فوق الذكر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link222 | نقد استدلال برخى از علماء به روايات فوق الذكر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link223 | روايتى كه در آن ((اتى امر الله )) به ظهور مهدى عليه السلام تطبيق شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link223 | روايتى كه در آن «أتَى أمرُ الله»، به ظهور مهدى «ع» تطبيق شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link224 | رواياتى درباره حكم شرعى بول و گوشت چهارپايان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link224 | رواياتى درباره حكم شرعى بول و گوشت چهارپايان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۵#link225 | دو روايت در تطبيق جمله : ((و بالنجم هم يهتدون )) بر ائمهاهل بيت عليهم السلام]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۱_بخش۵۲#link50 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۱_بخش۵۲#link50 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْكُلُونَ «5»
وچهارپايان را آفريد، كه براى شما در آنها وسيله گرمى وبهره‌هايى است و از (گوشت و شير) آنها مى‌خوريد.
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْكُلُونَ «5»
----
«1» سوره يس آيه 78.
جلد 7 - صفحه 164
بعد از آن نوع سيم از نعم را بيان فرمايد:
وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها: و ايضا چهارپايان را كه اصناف هشتگانه‌اند آفريد آنها را از آب مانند خلق شما، چنانچه آيه شريفه‌ «وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ» «1» دلالت دارد بر آنكه تمام جنبنده‌ها از آب خلق شده‌اند. و انعام در لغت شامل گوسفند و آهو و گاو و شتر، لكن بر اسب و قاطر و يابو و الاغ نيز اطلاق شده است. لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ: براى شما است در آن چهارپايان، پوشش گرم كننده، يعنى جامه‌ها از پشم و موى و كرك آنها و همچنين بساط و لحاف و عبا و غير آن. وَ مَنافِعُ‌: و براى شماست در آن منافع ديگر از باربردارى و سوارى و شخم زمين و كشت و نسل. وَ مِنْها تَأْكُلُونَ‌: و از آنها مى‌خوريد، يعنى از شير و گوشت و روغن و كره و كشك و پيه و آنچه توان خورد.
نكته: تقديم ظرف جهت محافظت رءوس آيات، و يا به جهت آنكه خوردن انعام معتاد در معاش، و اما ساير حيوانات مأكوله مانند طيور و صيد دريا و صحرا، بر سبيل تداوى و تفكه است.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ «3» خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ «4» وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْكُلُونَ «5» وَ لَكُمْ فِيها جَمالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَ حِينَ تَسْرَحُونَ «6» وَ تَحْمِلُ أَثْقالَكُمْ إِلى‌ بَلَدٍ لَمْ تَكُونُوا بالِغِيهِ إِلاَّ بِشِقِّ الْأَنْفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ «7»
ترجمه‌
آفريد آسمانها و زمين را براستى و درستى برتر است از آنچه شريك قرار ميدهند
آفريد آدمى را از نطفه پس آنگاه او خصومت كننده‌اى است آشكار
و شتر و گاو و گوسفند را آفريدشان براى شما كه در آنها است موجب گرمى و منفعتها و از آنها ميخوريد
و از براى شما است در آنها نمايش و آرايش هنگاميكه باز ميگردانيد از چراگاه و هنگاميكه روانه ميكنيد
و بر ميدارند بارهاى گران شما را تا شهرى كه نمى‌باشيد رسنده بآن مگر بمشقّت نفسها همانا پروردگار شما هر آينه با رأفت و رحمت است.
تفسير
- خداوند آفريد آسمانها و زمين را بحقّ و عدل و راستى و درستى بر وفق حكمت و نظام احسن كه هر دانشمندى از فكرت در آن عبرت گيرد و بوحدت صانعش پى برد و بى‌اختيار گويد برتر و بالاتر است مدبّر و خالق اين دستگاه وسيع منظّم كه چنين شريكهائى از قبيل بتها و غيرها داشته باشد و خصوص انسانرا كه خداوند در وجود او از هر يك از اجزاء عالم نمونه‌اى قرار داده لذا عالم اصغرش خوانده‌اند از نطفه كه آب گنديده‌اى است خلق فرموده و چون بحد رشد و بلوغ رسد شروع بمخاصمه و مجادله با پدر و مادر و خدا و خلق نمايد و قولا و عملا شكر نعمت و اداء حقوق ايشانرا ننمايد بلكه احيانا اشكالات و اعتراضات بيجائى از او نسبت بپدر و مادر و دستگاه خلقت مشاهده شود كه بايد بكمك رسول باطنى و ظاهرى دفع و رفع گردد و اين دليل بر كمال قدرت الهى است كه از چنين جسم كثيف خفيفى چنين شخص قوى شريفى خلق نموده كه قادر بر مجادله و مخاصمه و قابل هدايت و ارشاد بمقامات عاليه است چنانچه روايت شده است كه ابى بن خلف استخوان پوسيده‌اى را بدست گرفت و خدمت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم رسيد و گفت اى محمّد تو گمان ميكنى كه اين استخوان پوسيده را خدا دو مرتبه زنده ميكند پس اين آيه نازل شد. و خداوند انعام را كه شتر و گاو و گوسفند است و شامل بزهم ميشود لذا از آنها در سوره انعام بازواج ثمانية تعبير شده بود بملاحظه وجود نر و ماده در آنها خلق فرمود براى معيشت و انتفاع بنى آدم تا از پشم و كركشان فرش و روپوش و لباس تهيّه كنند و گرم شوند و از شير و سوارى و شيار زمين و روغن و ساير منافع آنها بهره‌مند گردند و گوشتشان را نيز حلال فرمود كه‌
----
جلد 3 صفحه 272
بخورند بعلاوه موجب جمال و زينت و آرايش و نمايش جلو خانه‌هاى صاحبانشان شوند و ايشانرا در انظار با تشخص و تعين كنند در دو وقت يكوقت كه اهمّيتش بيشتر است و لذا مقدم ذكر شده با آنكه طبعا مؤخّر است وقتى است كه ايشان آنها را با شكمهاى پر و پستانهاى مملوّ از شير از چراگاه بجايگاه خودشان بر ميگردانند ديگر وقتى است كه ايشان آنها را از جايگاهشان بچراگاه روانه مينمايند و يكى از فوائد مهمّ آنها باربرى است از بلدى ببلد ديگرى كه صاحبان آنها پياده و بى‌بار نمى‌توانند برسند بآن بلد مگر با مشقّت و رنج بسيار چه رسد بآنكه بخواهند بار خود را هم بدوش بكشند يا مال التجاره با خود حمل نمايند خواه مكه معظّمه باشد كه از ابن عباس نقل شده خواه بلد ديگر از بلاد بعيده كه گفته‌اند در هر حال اينها همه دلائل رأفت و رحمت و مهربانى و عطوفت پروردگار است بر بندگان كه وسائل تعيّش و تنعّم و آرايش و آسايش و سهولت كار آنها را براى ايشان خلق و در دستشان مسخّر و رام فرموده است ..
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ الأَنعام‌َ خَلَقَها لَكُم‌ فِيها دِف‌ءٌ وَ مَنافِع‌ُ وَ مِنها تَأكُلُون‌َ «5»
و انعام‌ گاو و گوسفند و شتر خلق‌ فرمود ‌براي‌ ‌شما‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ انعام‌ استفاده‌ و منفعت‌هايي‌ هست‌ و ‌از‌ اينها ميخوريد (و الانعام‌) اينها ‌را‌ انعام‌ گفتند جمع‌ نعم‌ ‌است‌ بمعني‌ نرمي‌ چون‌ اينها ‌در‌ مشي‌ و راه‌ رفتن‌ بنرمي‌ راه‌ ميروند بخلاف‌ حافر،
جلد 12 - صفحه 85
مثل‌ خر و قاطر و اسب‌ ‌که‌ حفر ميكنند و بسختي‌ راه‌ ميروند خَلَقَها لَكُم‌ بلكه‌ ‌کل‌ ‌ما ‌في‌ الارض‌ خلق‌ ‌شده‌ ‌براي‌ انسان‌ ميفرمايد:
خَلَق‌َ لَكُم‌ ما فِي‌ الأَرض‌ِ جَمِيعاً فِيها دِف‌ءٌ دف‌ء ‌را‌ تفسير كردند بنتائج‌ و ‌به‌ اينكه‌ ‌شما‌ ‌را‌ حفظ ميكند و منافع‌ ‌از‌ جميع‌ ‌آنها‌ انتقاع‌ مي‌بريد ‌از‌ شير ‌آنها‌ روغن‌ سر شير كره‌ ماست‌ پنير كشك‌ قارا ‌از‌ پوست‌ ‌آنها‌ ‌از‌ پشم‌ ‌آنها‌ ‌از‌ گوشت‌ ‌آنها‌ ‌از‌ دنبه‌ ‌آنها‌ ‌از‌ استخوان‌ ‌آنها‌ ‌از‌ روده‌ ‌آنها‌ ‌حتي‌ ‌از‌ فضله‌ ‌آنها‌ وَ مِنها تَأكُلُون‌َ ‌که‌ بسياري‌ ‌از‌ مأكولات‌ لحوم‌ ‌اينکه‌ انعام‌ ‌است‌ ‌که‌ انسان‌ دائما احتياج‌ دارد ‌اگر‌ يك‌ روز كشتار نشود چه‌ اندازه‌ ‌در‌ زحمت‌ ميافتند، و ‌از‌ عجائب‌ قدرت‌ آنكه‌ گوسفند ‌در‌ موقع‌ زايش‌ ‌ يا ‌ يك‌ بچه‌ ميآورد ‌ يا ‌ دو و سگ‌ هفت‌ بچه‌ ميزايد، ‌اگر‌ يك‌ روز ‌آن‌ قدر گوسفند ‌که‌ ذبح‌ ميشود سگ‌ بكشند ديگر يك‌ سگ‌ روي‌ زمين‌ باقي‌ نميماند.
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
]
(آیه 5)- پس از آفرینش انسان به نعمت مهم دیگری یعنی خلقت
ج2، ص552
چهار پایان، و فوائد مختلفی که از آنها عاید می‌شود اشاره کرده، می‌گوید: «خداوند چهار پایان را آفرید در حالی که در آنها وسیله پوشش برای شماست و منافع دیگر و از گوشت آنها می‌خورید» (وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَکُمْ فِیها دِفْ‌ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْکُلُونَ).
جالب این که در میان این همه فوائد، قبل از هر چیز مسأله «پوشش» و «مسکن» را مطرح می‌کند، زیرا بسیاری از مردم (بخصوص بادیه نشینان) هم لباسشان از پشم و مو یا پوست تهیه می‌شود، و هم خیمه‌هایشان که آنها را از سرما و گرما حفظ می‌کند، و به هر حال این دلیل بر اهمیت پوشش و مسکن و مقدم بودن آن بر هر چیز دیگر است.
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


خط ۹۴: خط ۱۹۴:
[[رده:فضایل انسان]][[رده:منابع]][[رده:استفاده از چهارپایان]][[رده:پشم چهارپایان]][[رده:خالق چهارپایان]][[رده:شیر چهارپایان]][[رده:فلسفه خلقت چهارپایان]][[رده:فواید چهارپایان]][[رده:کرک چهارپایان]][[رده:گوشت چهارپایان]][[رده:موى چهارپایان]][[رده:خالقیت خدا]][[رده:نعمتهاى خدا]][[رده:خالق شتر]][[رده:فلسفه خلقت شتر]][[رده:فواید شتر]][[رده:خالق گاو]][[رده:فلسفه خلقت گاو]][[رده:فواید گاو]][[رده:ابزار گرما]][[رده:خالق گوسفند]][[رده:فلسفه خلقت گوسفند]][[رده:فواید گوسفند]][[رده:نعمت چهارپایان]]
[[رده:فضایل انسان]][[رده:منابع]][[رده:استفاده از چهارپایان]][[رده:پشم چهارپایان]][[رده:خالق چهارپایان]][[رده:شیر چهارپایان]][[رده:فلسفه خلقت چهارپایان]][[رده:فواید چهارپایان]][[رده:کرک چهارپایان]][[رده:گوشت چهارپایان]][[رده:موى چهارپایان]][[رده:خالقیت خدا]][[رده:نعمتهاى خدا]][[رده:خالق شتر]][[رده:فلسفه خلقت شتر]][[رده:فواید شتر]][[رده:خالق گاو]][[رده:فلسفه خلقت گاو]][[رده:فواید گاو]][[رده:ابزار گرما]][[رده:خالق گوسفند]][[رده:فلسفه خلقت گوسفند]][[رده:فواید گوسفند]][[رده:نعمت چهارپایان]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره النحل ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره النحل ]]
{{#seo:
|title=آیه 5 سوره نحل
|title_mode=replace
|keywords=آیه 5 سوره نحل,نحل 5,وَ الْأَنْعَامَ‌ خَلَقَهَا لَکُمْ‌ فِيهَا دِفْ‌ءٌ وَ مَنَافِعُ‌ وَ مِنْهَا تَأْکُلُونَ‌,فضایل انسان,منابع,استفاده از چهارپایان,پشم چهارپایان,خالق چهارپایان,شیر چهارپایان,فلسفه خلقت چهارپایان,فواید چهارپایان,کرک چهارپایان,گوشت چهارپایان,موى چهارپایان,خالقیت خدا,نعمتهاى خدا,خالق شتر,فلسفه خلقت شتر,فواید شتر,خالق گاو,فلسفه خلقت گاو,فواید گاو,ابزار گرما,خالق گوسفند,فلسفه خلقت گوسفند,فواید گوسفند,نعمت چهارپایان,آیات قرآن سوره النحل
|description=وَ الْأَنْعَامَ‌ خَلَقَهَا لَکُمْ‌ فِيهَا دِفْ‌ءٌ وَ مَنَافِعُ‌ وَ مِنْهَا تَأْکُلُونَ‌
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۵۳

کپی متن آیه
وَ الْأَنْعَامَ‌ خَلَقَهَا لَکُمْ‌ فِيهَا دِفْ‌ءٌ وَ مَنَافِعُ‌ وَ مِنْهَا تَأْکُلُونَ‌

ترجمه

و چهارپایان را آفرید؛ در حالی که در آنها، برای شما وسیله پوشش، و منافع دیگری است؛ و از گوشت آنها می‌خورید!

و چهارپايان را براى شما آفريد كه در آنها برايتان گرمى [پشم‌] و سودهايى است و از آنها تغذيه مى‌كنيد
و چارپايان را براى شما آفريد: در آنها براى شما [وسيله‌] گرمى و سودهايى است، و از آنها مى‌خوريد.
و چهارپایان را خلقت کرد که به (موی و پشم) آنها گرم می‌شوید و از آنها فواید بسیار دیگر برده و از (شیر و گوشت) آنها غذای مأکول می‌سازید.
ودام ها را که برای شما در آنها [وسیله] گرمی و سودهاست آفرید، و از [محصولات لبنی و گوشتی] شان می خورید.
چهارپايان را برايتان بيافريد، شما را از آنها حرارت و ديگر سودهاست. و از آنها مى‌خوريد.
و چارپایان را برای شما آفرید که برای شما در آنها گرما و سودهای دیگر هست، و هم از آنها می‌خورید
و چارپايان- گوسفند و گاو و شتر و مانند اينها- را آفريد كه در آنها براى شما گرمى- پوشش گرم- و سودهاست، و از [شير و گوشت‌] آنها مى‌خوريد.
و چهارپایان (چون گاو و شتر و بز و گوسفند) را آفریده است که در آنها برای شما، وسیله‌ی گرما (در برابر سرما، از قبیل پوشیدنی و گستردنی ساخته از پشم و مویشان) و سودهائی (حاصل از نسل و شیر و سواری و غیره) موجود است و از (گوشت) آنها می‌خورید (و در حفظ حیات خود می‌کوشید).
و دام‌ها را برایتان آفرید (که‌) در آنها برای شما (وسیله‌ی) گرمی و سودهایی است و از آنها می‌خورید؛
و دامها را بیافرید برای شما در آنها است پوشاکی گرم و سودهائی و از آنها می‌خورید

And the livestock—He created them for you. In them are warmth and benefits for you, and of them you eat.
ترتیل:
ترجمه:
النحل ٤ آیه ٥ النحل ٦
سوره : سوره النحل
نزول : ٧ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الأنْعَامَ»: چهارپایان. مفعول به فعل محذوفی است که (خَلَقَهَا) بیانگر آن است. «دِفْءٌ»: گرمی. در اینجا مراد وسیله‌ای است که انسان توسّط آن خویشتن را از سرما محفوظ و تن خود را بدان گرم می‌دارد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْكُلُونَ «5»

وچهارپايان را آفريد، كه براى شما در آنها وسيله گرمى وبهره‌هايى است و از (گوشت و شير) آنها مى‌خوريد.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْكُلُونَ «5»


«1» سوره يس آيه 78.

جلد 7 - صفحه 164

بعد از آن نوع سيم از نعم را بيان فرمايد:

وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها: و ايضا چهارپايان را كه اصناف هشتگانه‌اند آفريد آنها را از آب مانند خلق شما، چنانچه آيه شريفه‌ «وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ» «1» دلالت دارد بر آنكه تمام جنبنده‌ها از آب خلق شده‌اند. و انعام در لغت شامل گوسفند و آهو و گاو و شتر، لكن بر اسب و قاطر و يابو و الاغ نيز اطلاق شده است. لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ: براى شما است در آن چهارپايان، پوشش گرم كننده، يعنى جامه‌ها از پشم و موى و كرك آنها و همچنين بساط و لحاف و عبا و غير آن. وَ مَنافِعُ‌: و براى شماست در آن منافع ديگر از باربردارى و سوارى و شخم زمين و كشت و نسل. وَ مِنْها تَأْكُلُونَ‌: و از آنها مى‌خوريد، يعنى از شير و گوشت و روغن و كره و كشك و پيه و آنچه توان خورد.

نكته: تقديم ظرف جهت محافظت رءوس آيات، و يا به جهت آنكه خوردن انعام معتاد در معاش، و اما ساير حيوانات مأكوله مانند طيور و صيد دريا و صحرا، بر سبيل تداوى و تفكه است.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ «3» خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ «4» وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْكُلُونَ «5» وَ لَكُمْ فِيها جَمالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَ حِينَ تَسْرَحُونَ «6» وَ تَحْمِلُ أَثْقالَكُمْ إِلى‌ بَلَدٍ لَمْ تَكُونُوا بالِغِيهِ إِلاَّ بِشِقِّ الْأَنْفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ «7»

ترجمه‌

آفريد آسمانها و زمين را براستى و درستى برتر است از آنچه شريك قرار ميدهند

آفريد آدمى را از نطفه پس آنگاه او خصومت كننده‌اى است آشكار

و شتر و گاو و گوسفند را آفريدشان براى شما كه در آنها است موجب گرمى و منفعتها و از آنها ميخوريد

و از براى شما است در آنها نمايش و آرايش هنگاميكه باز ميگردانيد از چراگاه و هنگاميكه روانه ميكنيد

و بر ميدارند بارهاى گران شما را تا شهرى كه نمى‌باشيد رسنده بآن مگر بمشقّت نفسها همانا پروردگار شما هر آينه با رأفت و رحمت است.

تفسير

- خداوند آفريد آسمانها و زمين را بحقّ و عدل و راستى و درستى بر وفق حكمت و نظام احسن كه هر دانشمندى از فكرت در آن عبرت گيرد و بوحدت صانعش پى برد و بى‌اختيار گويد برتر و بالاتر است مدبّر و خالق اين دستگاه وسيع منظّم كه چنين شريكهائى از قبيل بتها و غيرها داشته باشد و خصوص انسانرا كه خداوند در وجود او از هر يك از اجزاء عالم نمونه‌اى قرار داده لذا عالم اصغرش خوانده‌اند از نطفه كه آب گنديده‌اى است خلق فرموده و چون بحد رشد و بلوغ رسد شروع بمخاصمه و مجادله با پدر و مادر و خدا و خلق نمايد و قولا و عملا شكر نعمت و اداء حقوق ايشانرا ننمايد بلكه احيانا اشكالات و اعتراضات بيجائى از او نسبت بپدر و مادر و دستگاه خلقت مشاهده شود كه بايد بكمك رسول باطنى و ظاهرى دفع و رفع گردد و اين دليل بر كمال قدرت الهى است كه از چنين جسم كثيف خفيفى چنين شخص قوى شريفى خلق نموده كه قادر بر مجادله و مخاصمه و قابل هدايت و ارشاد بمقامات عاليه است چنانچه روايت شده است كه ابى بن خلف استخوان پوسيده‌اى را بدست گرفت و خدمت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم رسيد و گفت اى محمّد تو گمان ميكنى كه اين استخوان پوسيده را خدا دو مرتبه زنده ميكند پس اين آيه نازل شد. و خداوند انعام را كه شتر و گاو و گوسفند است و شامل بزهم ميشود لذا از آنها در سوره انعام بازواج ثمانية تعبير شده بود بملاحظه وجود نر و ماده در آنها خلق فرمود براى معيشت و انتفاع بنى آدم تا از پشم و كركشان فرش و روپوش و لباس تهيّه كنند و گرم شوند و از شير و سوارى و شيار زمين و روغن و ساير منافع آنها بهره‌مند گردند و گوشتشان را نيز حلال فرمود كه‌


جلد 3 صفحه 272

بخورند بعلاوه موجب جمال و زينت و آرايش و نمايش جلو خانه‌هاى صاحبانشان شوند و ايشانرا در انظار با تشخص و تعين كنند در دو وقت يكوقت كه اهمّيتش بيشتر است و لذا مقدم ذكر شده با آنكه طبعا مؤخّر است وقتى است كه ايشان آنها را با شكمهاى پر و پستانهاى مملوّ از شير از چراگاه بجايگاه خودشان بر ميگردانند ديگر وقتى است كه ايشان آنها را از جايگاهشان بچراگاه روانه مينمايند و يكى از فوائد مهمّ آنها باربرى است از بلدى ببلد ديگرى كه صاحبان آنها پياده و بى‌بار نمى‌توانند برسند بآن بلد مگر با مشقّت و رنج بسيار چه رسد بآنكه بخواهند بار خود را هم بدوش بكشند يا مال التجاره با خود حمل نمايند خواه مكه معظّمه باشد كه از ابن عباس نقل شده خواه بلد ديگر از بلاد بعيده كه گفته‌اند در هر حال اينها همه دلائل رأفت و رحمت و مهربانى و عطوفت پروردگار است بر بندگان كه وسائل تعيّش و تنعّم و آرايش و آسايش و سهولت كار آنها را براى ايشان خلق و در دستشان مسخّر و رام فرموده است ..

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ الأَنعام‌َ خَلَقَها لَكُم‌ فِيها دِف‌ءٌ وَ مَنافِع‌ُ وَ مِنها تَأكُلُون‌َ «5»

و انعام‌ گاو و گوسفند و شتر خلق‌ فرمود ‌براي‌ ‌شما‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ انعام‌ استفاده‌ و منفعت‌هايي‌ هست‌ و ‌از‌ اينها ميخوريد (و الانعام‌) اينها ‌را‌ انعام‌ گفتند جمع‌ نعم‌ ‌است‌ بمعني‌ نرمي‌ چون‌ اينها ‌در‌ مشي‌ و راه‌ رفتن‌ بنرمي‌ راه‌ ميروند بخلاف‌ حافر،

جلد 12 - صفحه 85

مثل‌ خر و قاطر و اسب‌ ‌که‌ حفر ميكنند و بسختي‌ راه‌ ميروند خَلَقَها لَكُم‌ بلكه‌ ‌کل‌ ‌ما ‌في‌ الارض‌ خلق‌ ‌شده‌ ‌براي‌ انسان‌ ميفرمايد:

خَلَق‌َ لَكُم‌ ما فِي‌ الأَرض‌ِ جَمِيعاً فِيها دِف‌ءٌ دف‌ء ‌را‌ تفسير كردند بنتائج‌ و ‌به‌ اينكه‌ ‌شما‌ ‌را‌ حفظ ميكند و منافع‌ ‌از‌ جميع‌ ‌آنها‌ انتقاع‌ مي‌بريد ‌از‌ شير ‌آنها‌ روغن‌ سر شير كره‌ ماست‌ پنير كشك‌ قارا ‌از‌ پوست‌ ‌آنها‌ ‌از‌ پشم‌ ‌آنها‌ ‌از‌ گوشت‌ ‌آنها‌ ‌از‌ دنبه‌ ‌آنها‌ ‌از‌ استخوان‌ ‌آنها‌ ‌از‌ روده‌ ‌آنها‌ ‌حتي‌ ‌از‌ فضله‌ ‌آنها‌ وَ مِنها تَأكُلُون‌َ ‌که‌ بسياري‌ ‌از‌ مأكولات‌ لحوم‌ ‌اينکه‌ انعام‌ ‌است‌ ‌که‌ انسان‌ دائما احتياج‌ دارد ‌اگر‌ يك‌ روز كشتار نشود چه‌ اندازه‌ ‌در‌ زحمت‌ ميافتند، و ‌از‌ عجائب‌ قدرت‌ آنكه‌ گوسفند ‌در‌ موقع‌ زايش‌ ‌ يا ‌ يك‌ بچه‌ ميآورد ‌ يا ‌ دو و سگ‌ هفت‌ بچه‌ ميزايد، ‌اگر‌ يك‌ روز ‌آن‌ قدر گوسفند ‌که‌ ذبح‌ ميشود سگ‌ بكشند ديگر يك‌ سگ‌ روي‌ زمين‌ باقي‌ نميماند.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 5)- پس از آفرینش انسان به نعمت مهم دیگری یعنی خلقت

ج2، ص552

چهار پایان، و فوائد مختلفی که از آنها عاید می‌شود اشاره کرده، می‌گوید: «خداوند چهار پایان را آفرید در حالی که در آنها وسیله پوشش برای شماست و منافع دیگر و از گوشت آنها می‌خورید» (وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَکُمْ فِیها دِفْ‌ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْکُلُونَ).

جالب این که در میان این همه فوائد، قبل از هر چیز مسأله «پوشش» و «مسکن» را مطرح می‌کند، زیرا بسیاری از مردم (بخصوص بادیه نشینان) هم لباسشان از پشم و مو یا پوست تهیه می‌شود، و هم خیمه‌هایشان که آنها را از سرما و گرما حفظ می‌کند، و به هر حال این دلیل بر اهمیت پوشش و مسکن و مقدم بودن آن بر هر چیز دیگر است.

نکات آیه

۱- خداوند، خالق و آفریننده انعام (گاو، شتر و گوسفند) است. (و الأنعم خلقها لکم) «نعم» در لغت تنها به شتر گفته مى شود; زیرا که بزرگ ترین نعمتها در نزد عرب است، ولى جمع آن «أنعام» به شتر، گاو و گوسفند گفته مى شود.

۲- آفرینش دامها (شتر، گاو و گوسفند) به منظور بهره گیرى انسان از آنهاست. (و الأنعم خلقها لکم)

۳- گرم شدن آدمى به وسیله پشم، کرک و موى دامها از جمله فواید آنهاست. (و الأنعم خلقها لکم فیها دفءٌ) «دفىء» اسم براى وسیله و چیزى است که آدمى به وسیله آن گرم شده و از سرما محفوظ مى ماند.

۴- دامها (شتر، گاو و گوسفند)، داراى فواید و منافع گوناگون براى انسان (و الأنعم خلقها لکم فیها دفءٌ و منفع)

۵- قابلیت بهره بردارى از فرآورده هاى دامى (گوشت، لبنیات و ...) براى تغذیه آدمى، از مواهب و نعمتهاى الهى است. (و الأنعم خلقها لکم ... و منها تأکلون)

موضوعات مرتبط

  • انسان: فضایل انسان ۲
  • تغذیه: منابع ۵
  • چهارپایان: استفاده از چهارپایان ۲، ۵; پشم چهارپایان ۳; خالق چهارپایان ۱; شیر چهارپایان ۵; فلسفه خلقت چهارپایان ۲; فواید چهارپایان ۳، ۴، ۵; کرک چهارپایان ۳; گوشت چهارپایان ۵; موى چهارپایان ۳
  • خدا: خالقیت خدا ۱; نعمتهاى خدا ۵
  • شتر: خالق شتر ۱; فلسفه خلقت شتر ۲; فواید شتر ۴
  • گاو: خالق گاو ۱; فلسفه خلقت گاو ۲; فواید گاو ۴
  • گرما: ابزار گرما ۳
  • گوسفند: خالق گوسفند ۱; فلسفه خلقت گوسفند ۲; فواید گوسفند ۴
  • نعمت: نعمت چهارپایان ۵

منابع