ریشه نبز: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added root proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::نبز]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
[حجرات:11]. در مجمع فرموده: نبز بدلقب دادن است در اقرب الموارد گفته: «نَبَزهُ بِكَذا: لَقَّبَهُ بِهِ» و آن در القاب قبيح شايع است در قاموس تنابز را تعاير و تداعى به القاب گفته است معنى آيه: برخودتان عيب نبنديد و با القاب بد يكديگر را نخوانيد يا به همديگر القاب بد ننهيد، اين لفظ فقط يكبار در كلام الله آمده است. در نهج البلاغه خطبه 191 در وصف متقين آمده:« وَلايُنابِزُ بِالْاَلْقابِ وَ لا يُضارُّ بِالْجارِ» محمد عبده آنرا صدا كردن بالقب بد گفته است يعنى متقى مردم را با لقب زشت نمىخواند و به همسايه ضرر نمىرساند. در نهايه گفته: «اَلتَّنابُزْ: اَلتَّداعى بِالْاَلْقابِ» و از آن است حديث: «اِنَّ رَجُلاً كانَ يُنْبَزُ قَرْقُوراً» يعنى مردى را لقب قرقور داده بودند. | [حجرات:11]. در مجمع فرموده: نبز بدلقب دادن است در اقرب الموارد گفته: «نَبَزهُ بِكَذا: لَقَّبَهُ بِهِ» و آن در القاب قبيح شايع است در قاموس تنابز را تعاير و تداعى به القاب گفته است معنى آيه: برخودتان عيب نبنديد و با القاب بد يكديگر را نخوانيد يا به همديگر القاب بد ننهيد، اين لفظ فقط يكبار در كلام الله آمده است. در نهج البلاغه خطبه 191 در وصف متقين آمده:« وَلايُنابِزُ بِالْاَلْقابِ وَ لا يُضارُّ بِالْجارِ» محمد عبده آنرا صدا كردن بالقب بد گفته است يعنى متقى مردم را با لقب زشت نمىخواند و به همسايه ضرر نمىرساند. در نهايه گفته: «اَلتَّنابُزْ: اَلتَّداعى بِالْاَلْقابِ» و از آن است حديث: «اِنَّ رَجُلاً كانَ يُنْبَزُ قَرْقُوراً» يعنى مردى را لقب قرقور داده بودند. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
لا:100, ب:65, لقب:58, نفس:58, بئس:52, کم:52, سمو:45, لمز:45, وسم:38, فسق:31, هن:31, من:31, بعد:24, امن:17, خير:17, کون:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۳
تکرار در قرآن: ۱(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
[حجرات:11]. در مجمع فرموده: نبز بدلقب دادن است در اقرب الموارد گفته: «نَبَزهُ بِكَذا: لَقَّبَهُ بِهِ» و آن در القاب قبيح شايع است در قاموس تنابز را تعاير و تداعى به القاب گفته است معنى آيه: برخودتان عيب نبنديد و با القاب بد يكديگر را نخوانيد يا به همديگر القاب بد ننهيد، اين لفظ فقط يكبار در كلام الله آمده است. در نهج البلاغه خطبه 191 در وصف متقين آمده:« وَلايُنابِزُ بِالْاَلْقابِ وَ لا يُضارُّ بِالْجارِ» محمد عبده آنرا صدا كردن بالقب بد گفته است يعنى متقى مردم را با لقب زشت نمىخواند و به همسايه ضرر نمىرساند. در نهايه گفته: «اَلتَّنابُزْ: اَلتَّداعى بِالْاَلْقابِ» و از آن است حديث: «اِنَّ رَجُلاً كانَ يُنْبَزُ قَرْقُوراً» يعنى مردى را لقب قرقور داده بودند.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تَنَابَزُوا | ۱ |
