کَسَبُوا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَسَبُوا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَسَبُوا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۷: | خط ۸: | ||
كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است. راغب گفته: كسب در آنچه شخص براى خود يا براى ديگرى مىكند، به كار رود لذا گاهى به دو مفعول متعدى شود مثل «كَسَبْتُ فُلاناً كَذا» ولى اكتساب در آن است كه فقط كه براى خود كسب كند پس هر اكتساب كسب است و هر كسبى اكتساب نيست. ناگفته نماند:كسب در كارهاى خير و شر هر دو به كار رفته ولى اكثر در عمل بداست. در آيه [انعام:158]. و آيه [بقره:202]. در كار خير به كار رفته و در آيه [مائده:38]. وغيره در كار بد و گناه آمده است. اكتساب: [بقره:286]. طبرسى مابين كسب واكتساب فرقى قائل نيست. ايضاً قاموس و اقرب الموارد و در صحاح تصريح كرده كه كسب و اكتساب هر دو به يك معنى اند. بنابرآنكه از راغب نقل شد اكتساب مخصوص به كسب انسان است براى خود. ولى اين مطلب در آيات قابل پياده شدن نيست، زيرا كسب و اكتساب در همه جا از قرآن در باره كسب انسان براى خويش است. زمخشرى در باره آيه فوق گفته: چون در اكتساب مطاوعه هست آمدن اكتساب در عمل بد اشاره است كه شر از مشتهيات نفس و نفس به آن منجذب است و چون در كار خير اين حالت نيست لذا كسب به كار رفته. المنار قول زمخشرى را پسنديده ولى بعكس نقل مىكند. نگارنده گويد: ظاهرا فرق مهمى ميان كسب و اكتساب نباشد در كتب ادب نيز تصريح كردهاند كه افتعل به معنى فعل مىآيد. اكتساب در قرآن در تحمل و كسب كار شر آمده چنانكه گذشت و نيز در كار نيك مثل [نساء:32]. | كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است. راغب گفته: كسب در آنچه شخص براى خود يا براى ديگرى مىكند، به كار رود لذا گاهى به دو مفعول متعدى شود مثل «كَسَبْتُ فُلاناً كَذا» ولى اكتساب در آن است كه فقط كه براى خود كسب كند پس هر اكتساب كسب است و هر كسبى اكتساب نيست. ناگفته نماند:كسب در كارهاى خير و شر هر دو به كار رفته ولى اكثر در عمل بداست. در آيه [انعام:158]. و آيه [بقره:202]. در كار خير به كار رفته و در آيه [مائده:38]. وغيره در كار بد و گناه آمده است. اكتساب: [بقره:286]. طبرسى مابين كسب واكتساب فرقى قائل نيست. ايضاً قاموس و اقرب الموارد و در صحاح تصريح كرده كه كسب و اكتساب هر دو به يك معنى اند. بنابرآنكه از راغب نقل شد اكتساب مخصوص به كسب انسان است براى خود. ولى اين مطلب در آيات قابل پياده شدن نيست، زيرا كسب و اكتساب در همه جا از قرآن در باره كسب انسان براى خويش است. زمخشرى در باره آيه فوق گفته: چون در اكتساب مطاوعه هست آمدن اكتساب در عمل بد اشاره است كه شر از مشتهيات نفس و نفس به آن منجذب است و چون در كار خير اين حالت نيست لذا كسب به كار رفته. المنار قول زمخشرى را پسنديده ولى بعكس نقل مىكند. نگارنده گويد: ظاهرا فرق مهمى ميان كسب و اكتساب نباشد در كتب ادب نيز تصريح كردهاند كه افتعل به معنى فعل مىآيد. اكتساب در قرآن در تحمل و كسب كار شر آمده چنانكه گذشت و نيز در كار نيك مثل [نساء:32]. | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, مَا:57, اللّه:37, بِمَا:36, لَهُم:33, مِمّا:30, لا:29, الّذِين:29, مِن:27, سَيّئَات:25, عَلَى:23, أَ:20, عَنْهُم:19, شَيْء:19, أُولٰئِک:18, هُو:17, يَقْدِرُون:17, عَذَاب:17, بِهِم:17, هُم:17, کَانُوا:16, لَو:16, ظَلَمُوا:16, سَيُصِيبُهُم:16, هٰؤُلاَء:16, لَم:15, الظّالِمِين:15, ذٰلِک:15, فِي:15, السّيّئَات:15, شَيْئا:15, أَلِيم:15, لَعَجّل:15, يُوبِقْهُن:14, تَرَک:14, مُشْفِقِين:14, أَرْکَسَهُم:14, تُرِيدُون:14, بِبَعْض:14, حَاق:14, النّاس:14, نَصِيب:14, جَزَاء:14, شَرَاب:14, خَالِدُون:14, لَقَد:14, يُؤَاخِذُهُم:14, يَعْف:14, أُبْسِلُوا:14, سَيّئَة:13, فِيهَا:13, يَکْسِبُون:13, عَفَا:13, عَن:13, الشّيْطَان:13, الْعَذَاب:13, سَرِيع:13, يُغْنِي:13, فَأَصَابَهُم:13, يَوْم:13, أَن:13, وَاقِع:13, أَو:13, شَکُور:13, ظَهْرِهَا:13, بَدَا:13, يُؤَاخِذ:13, الرّحْمَة:13, بِه:13, عَاصِف:13, بَل:13, تَهْدُوا:13, کَثِير:13, بِمِثْلِهَا:13, يَهْدِي:13, الْحِسَاب:13, النّار:13, صَبّار:13, اسْتَزَلّهُم:13, بِمُعْجِزِين:13, مَن:13, تَرَى:13, حَمِيم:13, الْقَوْم:12, يَحْتَسِبُون:12, اذْکُرُوا:12, فِئَتَيْن:12, يَعْلَم:12, مِنْهَا:12, لِکُل:12, الضّلاَل:12, اتّخَذُوا:12, الْجَنّة:12, ذُو:12, إِنّمَا:12, دَابّة:12, يَکُونُوا:12, لَآيَات:12, جَهَنّم:12, تَرْهَقُهُم:12, الْمُنَافِقِين:12, يُؤْخَذ:12, أَصْحَاب:12, إِن:12, الْجَمْعَان:12, قِنَا:12, صَلْدا:12, الْکَافِرِين:12, الْبَعِيد:12, أَضَل:12, قَدِيرا:12, الْغَفُور:12, مَوْعِد:12, آمَنُوا:11, يُجَادِلُون:11, فَإِذَا:11, يَسْتَهْزِءُون:11, الرّيح:11, لَن:11, الْتَقَى:11, عَلِيما:11, رَبّک:11, دُون:11, أَغْنَى:11, وَرَائِهِم:11, فَتَرَکَه:11, يَعْلَمُوا:11, مَثَل:11, ذِلّة:11, يَجِدُوا:11, وَابِل:11, لَکُم:11, کَسَبُوا:11, غَفُور:11, عَدْل:11, لٰکِن:11, أَوْلِيَاء:10, حَلِيم:10, کُل:10, اشْتَدّت:10, فَمَا:10, عَمِلُوا:10, يُؤَخّرُهُم:10, مِنْکُم:10, فَأَصَابَه:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کَسَبُوا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۲۹
ریشه کلمه
- کسب (۶۷ بار)
قاموس قرآن
كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است. راغب گفته: كسب در آنچه شخص براى خود يا براى ديگرى مىكند، به كار رود لذا گاهى به دو مفعول متعدى شود مثل «كَسَبْتُ فُلاناً كَذا» ولى اكتساب در آن است كه فقط كه براى خود كسب كند پس هر اكتساب كسب است و هر كسبى اكتساب نيست. ناگفته نماند:كسب در كارهاى خير و شر هر دو به كار رفته ولى اكثر در عمل بداست. در آيه [انعام:158]. و آيه [بقره:202]. در كار خير به كار رفته و در آيه [مائده:38]. وغيره در كار بد و گناه آمده است. اكتساب: [بقره:286]. طبرسى مابين كسب واكتساب فرقى قائل نيست. ايضاً قاموس و اقرب الموارد و در صحاح تصريح كرده كه كسب و اكتساب هر دو به يك معنى اند. بنابرآنكه از راغب نقل شد اكتساب مخصوص به كسب انسان است براى خود. ولى اين مطلب در آيات قابل پياده شدن نيست، زيرا كسب و اكتساب در همه جا از قرآن در باره كسب انسان براى خويش است. زمخشرى در باره آيه فوق گفته: چون در اكتساب مطاوعه هست آمدن اكتساب در عمل بد اشاره است كه شر از مشتهيات نفس و نفس به آن منجذب است و چون در كار خير اين حالت نيست لذا كسب به كار رفته. المنار قول زمخشرى را پسنديده ولى بعكس نقل مىكند. نگارنده گويد: ظاهرا فرق مهمى ميان كسب و اكتساب نباشد در كتب ادب نيز تصريح كردهاند كه افتعل به معنى فعل مىآيد. اكتساب در قرآن در تحمل و كسب كار شر آمده چنانكه گذشت و نيز در كار نيك مثل [نساء:32].
کلمات نزدیک مکانی
وَ مَا اللّه بِمَا لَهُم مِمّا لا الّذِين مِن سَيّئَات عَلَى أَ عَنْهُم شَيْء أُولٰئِک هُو يَقْدِرُون عَذَاب بِهِم هُم کَانُوا لَو ظَلَمُوا سَيُصِيبُهُم هٰؤُلاَء لَم الظّالِمِين ذٰلِک فِي السّيّئَات شَيْئا أَلِيم لَعَجّل يُوبِقْهُن تَرَک مُشْفِقِين أَرْکَسَهُم تُرِيدُون بِبَعْض حَاق النّاس نَصِيب جَزَاء شَرَاب خَالِدُون لَقَد يُؤَاخِذُهُم يَعْف أُبْسِلُوا سَيّئَة فِيهَا يَکْسِبُون عَفَا عَن الشّيْطَان الْعَذَاب سَرِيع يُغْنِي فَأَصَابَهُم يَوْم أَن وَاقِع أَو شَکُور ظَهْرِهَا بَدَا يُؤَاخِذ الرّحْمَة بِه عَاصِف بَل تَهْدُوا کَثِير بِمِثْلِهَا يَهْدِي الْحِسَاب النّار صَبّار اسْتَزَلّهُم بِمُعْجِزِين مَن تَرَى حَمِيم مِنْهَا لَآيَات جَهَنّم تَرْهَقُهُم الْمُنَافِقِين يُؤْخَذ أَصْحَاب إِن الْجَمْعَان قِنَا صَلْدا الْکَافِرِين الْبَعِيد أَضَل قَدِيرا الْغَفُور مَوْعِد
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
