ریشه رکع: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::رکع]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
ركع و ركوع، خم شدن و سر پائين آوردن است (اقرب) جوهرى گويد: ركوع به معنى انحناء است و ركوع نماز از آن مىباشد «ركع الشيخ» يعنى قامتش از پيرى خم شد. ركوع نماز آن است كه به قدرى خم شود تا آگر بخواهد دتها به زانو برسد. راغب مىگويد: ركوع به معنى خم شدن است گاهى در هيئت مخصوص نماز و گاهى در تذلل و تواضع به كار مىرود خواه تذلل در عبادت باشد يا غير آن. مجمع ذيل آيه 43 بقره گويد: استعمال آن در خضوع مىباشد [مائده:55]. مراد از ركوع ركوع نماز و «هُمْ راكِعونَ» جمله حاليّه است [آل عمران:43]. به نظر مىآيد سجود نماز در مذهب نصارى پيش از ركوع بوده است لذا سجود جلوتر ذكر شده است طبرسى آن را مانند نماز در اسلام دانسته و فرموده و او دلالت بر اشتراك دارد نه ترتيب. و ظاهر آن است كه از جمله مطيعان باش نه با آنها نماز بخوان و بعضى نماز جماعت و بعضى با نمازگزاران نماز بخوان گفتهاند . * [مرسلات:48]، [ص:24]. ظاهراً مراد از ركوع در اين دو آيه تذلل و تواضع است. * [فتح:29]. ركّع جمع راكع و سجّد جمع ساجد است و ركّع سه بار در قرآن آمده است: بقره:125، حجّ:26، فنح:29. | ركع و ركوع، خم شدن و سر پائين آوردن است (اقرب) جوهرى گويد: ركوع به معنى انحناء است و ركوع نماز از آن مىباشد «ركع الشيخ» يعنى قامتش از پيرى خم شد. ركوع نماز آن است كه به قدرى خم شود تا آگر بخواهد دتها به زانو برسد. راغب مىگويد: ركوع به معنى خم شدن است گاهى در هيئت مخصوص نماز و گاهى در تذلل و تواضع به كار مىرود خواه تذلل در عبادت باشد يا غير آن. مجمع ذيل آيه 43 بقره گويد: استعمال آن در خضوع مىباشد [مائده:55]. مراد از ركوع ركوع نماز و «هُمْ راكِعونَ» جمله حاليّه است [آل عمران:43]. به نظر مىآيد سجود نماز در مذهب نصارى پيش از ركوع بوده است لذا سجود جلوتر ذكر شده است طبرسى آن را مانند نماز در اسلام دانسته و فرموده و او دلالت بر اشتراك دارد نه ترتيب. و ظاهر آن است كه از جمله مطيعان باش نه با آنها نماز بخوان و بعضى نماز جماعت و بعضى با نمازگزاران نماز بخوان گفتهاند . * [مرسلات:48]، [ص:24]. ظاهراً مراد از ركوع در اين دو آيه تذلل و تواضع است. * [فتح:29]. ركّع جمع راكع و سجّد جمع ساجد است و ركّع سه بار در قرآن آمده است: بقره:125، حجّ:26، فنح:29. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ل:100, سجد:84, رکع:68, هم:59, ه:54, مع:53, من:48, ب:47, ربب:46, امر:45, اذ:43, ذلک:41, اتى:40, زکو:38, قوم:38, انس:35, کذب:33, قول:33, لا:31, ويل:31, صلو:31, يوم:31, ک:31, ا:31, الذين:30, عبد:27, ف:26, غفر:26, طوف:26, ى:26, نبء:26, الله:25, کم:25, علم:25, امن:24, ايى:24, غيب:24, وله:24, اله:22, بيت:21, برر:21, اذا:21, نوب:20, خرر:20, سيح:20, ولى:20, عکف:20, اذن:20, يا:20, بغى:19, فى:19, نسى:19, ابراهيم:19, انتم:19, حمد:19, رئى:19, وحى:19, قنت:19, طهر:19, ها:17, فضل:17, عظم:16, بين:16, مريم:16, عرف:16, توب:16, انن:15, رحم:15, فعل:15, نهى:15, حجج:15, فوز:15, جعل:15, رسل:15, هو:14, عن:14, حقق:14, رجع:14, خير:14, ذا:14, کفر:14, الى:14, على:12, کتم:12, فتن:12, شىء:12, ان:12, نکر:12, نفس:12, رضو:11, حفظ:11, اسماعيل:11, لعل:11, ما:11, شدد:11, حدد:10, فلح:10, سوم:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۳۱
تکرار در قرآن: ۱۳(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
ركع و ركوع، خم شدن و سر پائين آوردن است (اقرب) جوهرى گويد: ركوع به معنى انحناء است و ركوع نماز از آن مىباشد «ركع الشيخ» يعنى قامتش از پيرى خم شد. ركوع نماز آن است كه به قدرى خم شود تا آگر بخواهد دتها به زانو برسد. راغب مىگويد: ركوع به معنى خم شدن است گاهى در هيئت مخصوص نماز و گاهى در تذلل و تواضع به كار مىرود خواه تذلل در عبادت باشد يا غير آن. مجمع ذيل آيه 43 بقره گويد: استعمال آن در خضوع مىباشد [مائده:55]. مراد از ركوع ركوع نماز و «هُمْ راكِعونَ» جمله حاليّه است [آل عمران:43]. به نظر مىآيد سجود نماز در مذهب نصارى پيش از ركوع بوده است لذا سجود جلوتر ذكر شده است طبرسى آن را مانند نماز در اسلام دانسته و فرموده و او دلالت بر اشتراك دارد نه ترتيب. و ظاهر آن است كه از جمله مطيعان باش نه با آنها نماز بخوان و بعضى نماز جماعت و بعضى با نمازگزاران نماز بخوان گفتهاند . * [مرسلات:48]، [ص:24]. ظاهراً مراد از ركوع در اين دو آيه تذلل و تواضع است. * [فتح:29]. ركّع جمع راكع و سجّد جمع ساجد است و ركّع سه بار در قرآن آمده است: بقره:125، حجّ:26، فنح:29.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ل سجد رکع هم ه مع من ب ربب امر اذ ذلک اتى زکو قوم انس کذب قول لا ويل صلو يوم ک ا الذين عبد ف غفر طوف ى نبء الله کم علم امن ايى غيب وله اله بيت برر اذا نوب خرر سيح ولى عکف اذن يا بغى فى نسى ابراهيم انتم حمد رئى وحى قنت طهر ها فضل عظم بين مريم عرف توب انن رحم فعل نهى حجج فوز جعل رسل هو عن حقق رجع خير ذا کفر الى على کتم فتن شىء ان نکر نفس رضو حفظ اسماعيل لعل ما شدد حدد فلح سوم
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| ارْکَعُوا | ۳ |
| الرَّاکِعِينَ | ۲ |
| الرُّکَّعِ | ۲ |
| ارْکَعِي | ۱ |
| رَاکِعُونَ | ۱ |
| الرَّاکِعُونَ | ۱ |
| رَاکِعاً | ۱ |
| رُکَّعاً | ۱ |
| يَرْکَعُونَ | ۱ |
