ریشه دمر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added root proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::دمر]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
هلاك شدن. [محمّد:10] در صحاح مىگويد: دمار به معنى هلاكت است «دَمَّرَهُ وَ دَمَّرَ عَلَيْهِ» هر دو به يك معنى است. طبرسى تدمير را هلاك كردن و راغب ادخال هلاكت در شىء گفته است در اقرب گفته «دَمَرَ دُمُوراً وَ دِماراً» يعنى هلاك شد و «دَمَّرَهُمْ وَ عَلَيْهِمْ» يعنى آنها را هلاكت كرد. در نهج البلاغه خطبه 88 در صفت خدا فرموده «قاهِرُ مَنْ عَاَزَّهُ وَ مُدَّمِرُ مَنْ شاقَّهُ» يعنى غالب است بر كسيكه به فكر شراكت با اوست و هلاك كننده كسى است كه با اومخالفت كرد. [اعراف:137] آنچه فرعون و ق.مش مىساختند هلاك و نابود كرديم [شعراء:172]، [اسراء:16] تدمير در تمام اين آيات به معنى هلاكت كردن است و چنانكه ملاحظه مىشود هم در انسان و هم در غير او به كار رفته است. روشن شد كه «دَمَّرَ« هم به نفسه و هم با «عَلى» متعدى مىشود بنا بر اين معنى آيه اوّلى آن است كه: خدا هلاكشان كرد و بر كفّار نظير آن است. راغب مىگويد در اين آيه مفعول دمّر محذوف است در اين صورت بايد تقدير آن چنين باشد «دَمَّرَ اللّهُ عَلَيْهِمْ مَا اخْتَصَّ بِهِمْ» زمخشرى نيز مانند راغب گفته است. | هلاك شدن. [محمّد:10] در صحاح مىگويد: دمار به معنى هلاكت است «دَمَّرَهُ وَ دَمَّرَ عَلَيْهِ» هر دو به يك معنى است. طبرسى تدمير را هلاك كردن و راغب ادخال هلاكت در شىء گفته است در اقرب گفته «دَمَرَ دُمُوراً وَ دِماراً» يعنى هلاك شد و «دَمَّرَهُمْ وَ عَلَيْهِمْ» يعنى آنها را هلاكت كرد. در نهج البلاغه خطبه 88 در صفت خدا فرموده «قاهِرُ مَنْ عَاَزَّهُ وَ مُدَّمِرُ مَنْ شاقَّهُ» يعنى غالب است بر كسيكه به فكر شراكت با اوست و هلاك كننده كسى است كه با اومخالفت كرد. [اعراف:137] آنچه فرعون و ق.مش مىساختند هلاك و نابود كرديم [شعراء:172]، [اسراء:16] تدمير در تمام اين آيات به معنى هلاكت كردن است و چنانكه ملاحظه مىشود هم در انسان و هم در غير او به كار رفته است. روشن شد كه «دَمَّرَ« هم به نفسه و هم با «عَلى» متعدى مىشود بنا بر اين معنى آيه اوّلى آن است كه: خدا هلاكشان كرد و بر كفّار نظير آن است. راغب مىگويد در اين آيه مفعول دمّر محذوف است در اين صورت بايد تقدير آن چنين باشد «دَمَّرَ اللّهُ عَلَيْهِمْ مَا اخْتَصَّ بِهِمْ» زمخشرى نيز مانند راغب گفته است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هم:100, ف:81, ها:70, على:52, قوم:49, ب:47, من:45, دمر:44, فى:42, کم:40, نا:39, ما:34, ه:33, نوح:33, کون:32, غبر:32, جمع:32, مطر:32, اخر:32, ثم:32, کذب:29, قول:28, هلک:28, عجز:26, لما:25, الا:24, ايى:23, قرن:23, عقب:21, الم:21, ل:21, صبر:20, رسل:20, انن:20, عذب:20, الذين:20, الله:20, ائى:20, کلل:20, اله:19, شىء:19, قبل:19, ان:19, صنع:18, حقق:18, اوى:18, وله:18, امر:18, فرعون:16, صبح:16, روح:16, تلک:16, مرر:16, اسرائيل:16, ربب:16, مکر:16, کيف:16, سوء:15, بنو:15, غرق:15, بعد:15, کفر:14, بيت:14, نظر:14, حسن:13, کفى:13, عجل:13, جعل:13, فسق:11, مثل:11, ک:11, الى:10, عرش:10, لا:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۱
تکرار در قرآن: ۱۰(بار)
قاموس قرآن
هلاك شدن. [محمّد:10] در صحاح مىگويد: دمار به معنى هلاكت است «دَمَّرَهُ وَ دَمَّرَ عَلَيْهِ» هر دو به يك معنى است. طبرسى تدمير را هلاك كردن و راغب ادخال هلاكت در شىء گفته است در اقرب گفته «دَمَرَ دُمُوراً وَ دِماراً» يعنى هلاك شد و «دَمَّرَهُمْ وَ عَلَيْهِمْ» يعنى آنها را هلاكت كرد. در نهج البلاغه خطبه 88 در صفت خدا فرموده «قاهِرُ مَنْ عَاَزَّهُ وَ مُدَّمِرُ مَنْ شاقَّهُ» يعنى غالب است بر كسيكه به فكر شراكت با اوست و هلاك كننده كسى است كه با اومخالفت كرد. [اعراف:137] آنچه فرعون و ق.مش مىساختند هلاك و نابود كرديم [شعراء:172]، [اسراء:16] تدمير در تمام اين آيات به معنى هلاكت كردن است و چنانكه ملاحظه مىشود هم در انسان و هم در غير او به كار رفته است. روشن شد كه «دَمَّرَ« هم به نفسه و هم با «عَلى» متعدى مىشود بنا بر اين معنى آيه اوّلى آن است كه: خدا هلاكشان كرد و بر كفّار نظير آن است. راغب مىگويد در اين آيه مفعول دمّر محذوف است در اين صورت بايد تقدير آن چنين باشد «دَمَّرَ اللّهُ عَلَيْهِمْ مَا اخْتَصَّ بِهِمْ» زمخشرى نيز مانند راغب گفته است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| دَمَّرْنَا | ۳ |
| فَدَمَّرْنَاهَا | ۱ |
| تَدْمِيراً | ۲ |
| فَدَمَّرْنَاهُمْ | ۱ |
| دَمَّرْنَاهُمْ | ۱ |
| تُدَمِّرُ | ۱ |
| دَمَّرَ | ۱ |
