جَنّة: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/جَنّة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/جَنّة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۷: | خط ۸: | ||
باغ. بهشت. [بقره:265] همچون باغيكه در بلندى است و باران تند و درشت دانه به آن رسيده. جمع آن جنّات است مثل [دخان:25] . جنّت آخرت ناگفته نماند از بهشت و محلّ زندگى اتقيا در قيامت به لفظ جنّت و جنّات تعبير آمده و بيشتر از هر صفت درباره آن «تَجْرى مِنْ تَحْتِها الاَنْهار» ذكر شده است . به نظر مىآيد كه اين تعبير و نامگذارى براى تشبيه به جنّات دنياست كه تفهيم آن آسان شود و گرنه جنّات آخرت را نمىتوان با باغات دنيا مقايسه كرد، قابل دقّت است كه «جنّات» درباره آخرت هميشه نكره آمده است يعنى: جنّات به خصوصى . و تنها در آيه [شورى:22] معرّف با الف و لام آمده است ولى «الجنّة» با الف و لام عهد درباره بهشت زياد است. لازم نيست درباره علم به غلبه بودن و يا وصف بودن آن، براى بهشت بحث شود، امّا لازم است ببينيم قرآن بهشت آخرت را چگونه معرّفى مىكند. 1-[محمّد:15] وصف بهشتى كه به پرهيز كاران وعده شده چنين است: در آن نهرهائى از شير كه طعم آن تغيير نيافته و نهرهائى از شير كه طعم آن تغيير نيافته و نهرهايى از خمر كه براى نوشندگان لذّت است و نهرهايى از عسل صاف شده و براى آنهاست در آن جنّت از همه ميوهها و چاره سازى از پروردگارشان. آب و شيرينى تغيير و هميشه تازه مىرساند و كه جنّت آخرت داراى تغيير و تبديل و فساد نيسست باكترى و مخمّرها در آن وجود ندارند و از كهولت خبرى نيست و شير و عسل و خمر، نهر نهر است و از تمام ميوهها در اختيار آنان گذاشته شده است، پيداست كه اين با جنّات دنيا قابل مقايسه نمىباشد. 2- [آل عمران:133] [حديد:21]. در اين آيه وسعت بهشت وسعت آسمانها و زمين ذكر شده، به مضمون آيه اوّل روز قيامت آسمانها و زمين همه تبديل به بهشت شده و جزء آن خواهند بود پس يا نامتناهى است و يا عرض و طول آن را جز خدا كسى دانا نيست . 3- [رعد:35] [فرقان:15و16] نظير اين آيات در قرآن مجيد بسيار است، اين آيات مبيّن آنست كه خوردنى بهشت دائمى است و تمام شدنى نيست و بهشت هميشگى است و اهل بهشت هميشگى است و اهل بهشت هر چه بخواهند در اختيار دارند جمله «لَمْ فيها ما يَشاؤُنَ لَهُمْ ما يَشاؤُنَ» پنج بار درباره بهشت تكرار شده و يازده بار «جَنّاتُ عَدْنِ» (يهشتهاى جاودان) آمده است . 4- [حاقة:22] [غاشية:10-16] آيات شريفه در تعريف بهشت آخرت و نعيم آنست و از عيش پسنديده آن خبر مىدهند. 5- [توبه:21] اين آيه از دوام نعمت آن وافر و هميشگى است. مخفى نماند اگر بخواهيم راجع به جنّت آخرت به طور تفصيل سخن بگوئيم بايد صدها آيه نقل و ترجمه نمائيم، فرق يسيار اهمّ نعمت و لذّت دنيا و آخرت آنست كه نعمت دنيا فانى و ناپايدار و زودگذر است و با ادامه آن و عادت شدن موقعيّت خود را از دست مىدهد ولى نعمت آخرت ابدى است و اصلا نقصان و تغيير در آن نيست، اين است فرق اساسى اين سرا و آن سرا. در تعريف زندگى آخرت مىخوانيم [اعراف:49] دنيائى فرض كنيد كه در آن اندوه فعلى و خوف از آينده وجود نداشته باشد، اين زندگى در دنيا ميسّر نيست زيرا آدمى همواره نقصان فعلى دارد كه سبب اندوه اوست و ترس از آينده و زوال نعمت و مرگ و تصادفها دارد و آن باعث خوف اوست. تنها زندگى آخرت است كه در آن از لحاظ حال نقصان و اندوه و از لحاظ آينده خوف و زوال و كم شدن نيست جمله فوق چندين بار در قرآن تكرار شده است آنچه راجع به دنيا باشد مشروط استزيرا در دنيا از خوف و حزن فرارى نيست و انچه درباره آخرت است مطلق و بى غيد مىباشد زيرا در بهشت مطلقاً اندوه و ترسى وجود ندارد و ممكن است تمام آنها را كه جمعاً چهارده بار است راجع به آخرت ئانست به المعجم المفهرس «خوف» رجوع شود. ايضاً رجوع شود به «قيامت». | باغ. بهشت. [بقره:265] همچون باغيكه در بلندى است و باران تند و درشت دانه به آن رسيده. جمع آن جنّات است مثل [دخان:25] . جنّت آخرت ناگفته نماند از بهشت و محلّ زندگى اتقيا در قيامت به لفظ جنّت و جنّات تعبير آمده و بيشتر از هر صفت درباره آن «تَجْرى مِنْ تَحْتِها الاَنْهار» ذكر شده است . به نظر مىآيد كه اين تعبير و نامگذارى براى تشبيه به جنّات دنياست كه تفهيم آن آسان شود و گرنه جنّات آخرت را نمىتوان با باغات دنيا مقايسه كرد، قابل دقّت است كه «جنّات» درباره آخرت هميشه نكره آمده است يعنى: جنّات به خصوصى . و تنها در آيه [شورى:22] معرّف با الف و لام آمده است ولى «الجنّة» با الف و لام عهد درباره بهشت زياد است. لازم نيست درباره علم به غلبه بودن و يا وصف بودن آن، براى بهشت بحث شود، امّا لازم است ببينيم قرآن بهشت آخرت را چگونه معرّفى مىكند. 1-[محمّد:15] وصف بهشتى كه به پرهيز كاران وعده شده چنين است: در آن نهرهائى از شير كه طعم آن تغيير نيافته و نهرهائى از شير كه طعم آن تغيير نيافته و نهرهايى از خمر كه براى نوشندگان لذّت است و نهرهايى از عسل صاف شده و براى آنهاست در آن جنّت از همه ميوهها و چاره سازى از پروردگارشان. آب و شيرينى تغيير و هميشه تازه مىرساند و كه جنّت آخرت داراى تغيير و تبديل و فساد نيسست باكترى و مخمّرها در آن وجود ندارند و از كهولت خبرى نيست و شير و عسل و خمر، نهر نهر است و از تمام ميوهها در اختيار آنان گذاشته شده است، پيداست كه اين با جنّات دنيا قابل مقايسه نمىباشد. 2- [آل عمران:133] [حديد:21]. در اين آيه وسعت بهشت وسعت آسمانها و زمين ذكر شده، به مضمون آيه اوّل روز قيامت آسمانها و زمين همه تبديل به بهشت شده و جزء آن خواهند بود پس يا نامتناهى است و يا عرض و طول آن را جز خدا كسى دانا نيست . 3- [رعد:35] [فرقان:15و16] نظير اين آيات در قرآن مجيد بسيار است، اين آيات مبيّن آنست كه خوردنى بهشت دائمى است و تمام شدنى نيست و بهشت هميشگى است و اهل بهشت هميشگى است و اهل بهشت هر چه بخواهند در اختيار دارند جمله «لَمْ فيها ما يَشاؤُنَ لَهُمْ ما يَشاؤُنَ» پنج بار درباره بهشت تكرار شده و يازده بار «جَنّاتُ عَدْنِ» (يهشتهاى جاودان) آمده است . 4- [حاقة:22] [غاشية:10-16] آيات شريفه در تعريف بهشت آخرت و نعيم آنست و از عيش پسنديده آن خبر مىدهند. 5- [توبه:21] اين آيه از دوام نعمت آن وافر و هميشگى است. مخفى نماند اگر بخواهيم راجع به جنّت آخرت به طور تفصيل سخن بگوئيم بايد صدها آيه نقل و ترجمه نمائيم، فرق يسيار اهمّ نعمت و لذّت دنيا و آخرت آنست كه نعمت دنيا فانى و ناپايدار و زودگذر است و با ادامه آن و عادت شدن موقعيّت خود را از دست مىدهد ولى نعمت آخرت ابدى است و اصلا نقصان و تغيير در آن نيست، اين است فرق اساسى اين سرا و آن سرا. در تعريف زندگى آخرت مىخوانيم [اعراف:49] دنيائى فرض كنيد كه در آن اندوه فعلى و خوف از آينده وجود نداشته باشد، اين زندگى در دنيا ميسّر نيست زيرا آدمى همواره نقصان فعلى دارد كه سبب اندوه اوست و ترس از آينده و زوال نعمت و مرگ و تصادفها دارد و آن باعث خوف اوست. تنها زندگى آخرت است كه در آن از لحاظ حال نقصان و اندوه و از لحاظ آينده خوف و زوال و كم شدن نيست جمله فوق چندين بار در قرآن تكرار شده است آنچه راجع به دنيا باشد مشروط استزيرا در دنيا از خوف و حزن فرارى نيست و انچه درباره آخرت است مطلق و بى غيد مىباشد زيرا در بهشت مطلقاً اندوه و ترسى وجود ندارد و ممكن است تمام آنها را كه جمعاً چهارده بار است راجع به آخرت ئانست به المعجم المفهرس «خوف» رجوع شود. ايضاً رجوع شود به «قيامت». | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, مِن:59, فِي:30, تَکُون:26, فِيهَا:23, لَه:23, نَعِيم:22, عَالِيَة:22, عَرْضُهَا:22, رَاضِيَة:22, أَو:21, الْأَرْض:21, رَبّکُم:21, نَخِيل:21, أَن:20, کَان:20, إِن:19, يَغْشَى:18, لا:18, أَ:18, مَغْفِرَة:18, مَا:17, إِلَى:16, أُعِدّت:16, کَمَثَل:16, لَک:16, إِذ:16, عِنْدَهَا:16, النّعِيم:16, يَأْکُل:16, الْمُنْتَهَى:16, أَم:16, الْمَأْوَى:16, الْخُلْد:16, کَلاّ:16, صَبَرُوا:16, بِرَبْوَة:16, يُدْخَل:16, وَرَثَة:16, قُطُوفُهَا:16, بِمَا:15, نَاعِمَة:15, سِدْرَة:15, خَيْر:15, مِنْهَا:15, لِسَعْيِهَا:15, مُتّکِئِين:15, حَرِيرا:15, الّتِي:15, اغْفِر:15, إِنّا:15, کُلُوا:15, أَمّا:15, کَعَرْض:15, أَصَابَهَا:15, تَسْمَع:15, رَيْحَان:15, السّمَاوَات:15, دَانِيَة:15, أَنْفُسِهِم:15, عِيشَة:15, وُعِد:14, السّمَاء:14, مِنْهُم:14, خَلَقْنَاهُم:14, جَزَاهُم:14, يَوْمَئِذ:14, السّدْرَة:14, عِنْد:14, أُخْرَى:14, لِأَبِي:14, اجْعَلْنِي:14, ذٰلِک:14, وَابِل:14, يَنْبُوعا:14, مِمّا:14, أَحَدُکُم:14, عِنَب:14, وُجُوه:14, قَال:14, فَهُو:14, نَزْلَة:14, الْمُقَرّبِين:14, الْأَنْهَار:14, حِسَابِيَه:14, أَعْنَاب:14, اشْرَبُوا:14, سُرُورا:14, امْرِئ:14, فَرَوْح:14, کَنْز:14, لاَغِيَة:14, فَآتَت:14, عَلَى:14, الْمُتّقُون:14, تَثْبِيتا:14, الْآخِرِين:14, إِنّه:14, هَنِيئا:13, عَيْن:13, کُل:13, فَلا:13, کَانَت:13, مُلاَق:13, تَجْرِي:13, رَآه:13, الْأَرَائِک:13, يَوَدّ:13, أُکُلَهَا:13, فَتُفَجّر:13, يَعْلَمُون:13, الظّالِمُون:13, إِلَيْه:13, کَثِيرا:13, قُل:13, نَضْرَة:12, بَصِير:12, ضِعْفَيْن:12, يَطْمَع:12, الْغُرُور:12, الّذِين:12, لَنَا:12, سَارِعُوا:12, سَابِقُوا:12, أَصْحَاب:12, لِلْمُتّقِين:12, اللّه:12, ثُبُورا:12, صِدْق:12, لَهُم:12, يُلْقَى:12, نَذِيرا:11, فَإِن:11, لَقّاهُم:11, جَزَاء:11, لِسَان:11, خِلاَلَهَا:11, تَتّبِعُون:11, الضّالّين:11, يُنْفِقُون:11, لِلّذِين:11, مَتَاع:11, تَحْتِهَا:11, ادْعُوا:11, تُرْحَمُون:11, تَعْمَلُون:11, يَرَوْن:11, مَرْضَاة:11, تَفْجُر:11, عِزِين:11, الْيَمِين:11, ابْتِغَاء:11, آمَنُوا:11, إِلاّ:11, لَم:11, تَفْجِيرا:11, مَصِيرا:10, رَجُلا:10, بِاللّه:10, يُصِبْهَا:10, أَمْوَالَهُم:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::جَنّة]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۵
ریشه کلمه
- جنن (۲۰۱ بار)
قاموس قرآن
باغ. بهشت. [بقره:265] همچون باغيكه در بلندى است و باران تند و درشت دانه به آن رسيده. جمع آن جنّات است مثل [دخان:25] . جنّت آخرت ناگفته نماند از بهشت و محلّ زندگى اتقيا در قيامت به لفظ جنّت و جنّات تعبير آمده و بيشتر از هر صفت درباره آن «تَجْرى مِنْ تَحْتِها الاَنْهار» ذكر شده است . به نظر مىآيد كه اين تعبير و نامگذارى براى تشبيه به جنّات دنياست كه تفهيم آن آسان شود و گرنه جنّات آخرت را نمىتوان با باغات دنيا مقايسه كرد، قابل دقّت است كه «جنّات» درباره آخرت هميشه نكره آمده است يعنى: جنّات به خصوصى . و تنها در آيه [شورى:22] معرّف با الف و لام آمده است ولى «الجنّة» با الف و لام عهد درباره بهشت زياد است. لازم نيست درباره علم به غلبه بودن و يا وصف بودن آن، براى بهشت بحث شود، امّا لازم است ببينيم قرآن بهشت آخرت را چگونه معرّفى مىكند. 1-[محمّد:15] وصف بهشتى كه به پرهيز كاران وعده شده چنين است: در آن نهرهائى از شير كه طعم آن تغيير نيافته و نهرهائى از شير كه طعم آن تغيير نيافته و نهرهايى از خمر كه براى نوشندگان لذّت است و نهرهايى از عسل صاف شده و براى آنهاست در آن جنّت از همه ميوهها و چاره سازى از پروردگارشان. آب و شيرينى تغيير و هميشه تازه مىرساند و كه جنّت آخرت داراى تغيير و تبديل و فساد نيسست باكترى و مخمّرها در آن وجود ندارند و از كهولت خبرى نيست و شير و عسل و خمر، نهر نهر است و از تمام ميوهها در اختيار آنان گذاشته شده است، پيداست كه اين با جنّات دنيا قابل مقايسه نمىباشد. 2- [آل عمران:133] [حديد:21]. در اين آيه وسعت بهشت وسعت آسمانها و زمين ذكر شده، به مضمون آيه اوّل روز قيامت آسمانها و زمين همه تبديل به بهشت شده و جزء آن خواهند بود پس يا نامتناهى است و يا عرض و طول آن را جز خدا كسى دانا نيست . 3- [رعد:35] [فرقان:15و16] نظير اين آيات در قرآن مجيد بسيار است، اين آيات مبيّن آنست كه خوردنى بهشت دائمى است و تمام شدنى نيست و بهشت هميشگى است و اهل بهشت هميشگى است و اهل بهشت هر چه بخواهند در اختيار دارند جمله «لَمْ فيها ما يَشاؤُنَ لَهُمْ ما يَشاؤُنَ» پنج بار درباره بهشت تكرار شده و يازده بار «جَنّاتُ عَدْنِ» (يهشتهاى جاودان) آمده است . 4- [حاقة:22] [غاشية:10-16] آيات شريفه در تعريف بهشت آخرت و نعيم آنست و از عيش پسنديده آن خبر مىدهند. 5- [توبه:21] اين آيه از دوام نعمت آن وافر و هميشگى است. مخفى نماند اگر بخواهيم راجع به جنّت آخرت به طور تفصيل سخن بگوئيم بايد صدها آيه نقل و ترجمه نمائيم، فرق يسيار اهمّ نعمت و لذّت دنيا و آخرت آنست كه نعمت دنيا فانى و ناپايدار و زودگذر است و با ادامه آن و عادت شدن موقعيّت خود را از دست مىدهد ولى نعمت آخرت ابدى است و اصلا نقصان و تغيير در آن نيست، اين است فرق اساسى اين سرا و آن سرا. در تعريف زندگى آخرت مىخوانيم [اعراف:49] دنيائى فرض كنيد كه در آن اندوه فعلى و خوف از آينده وجود نداشته باشد، اين زندگى در دنيا ميسّر نيست زيرا آدمى همواره نقصان فعلى دارد كه سبب اندوه اوست و ترس از آينده و زوال نعمت و مرگ و تصادفها دارد و آن باعث خوف اوست. تنها زندگى آخرت است كه در آن از لحاظ حال نقصان و اندوه و از لحاظ آينده خوف و زوال و كم شدن نيست جمله فوق چندين بار در قرآن تكرار شده است آنچه راجع به دنيا باشد مشروط استزيرا در دنيا از خوف و حزن فرارى نيست و انچه درباره آخرت است مطلق و بى غيد مىباشد زيرا در بهشت مطلقاً اندوه و ترسى وجود ندارد و ممكن است تمام آنها را كه جمعاً چهارده بار است راجع به آخرت ئانست به المعجم المفهرس «خوف» رجوع شود. ايضاً رجوع شود به «قيامت».