جُنُودِه: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/جُنُودِه | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/جُنُودِه | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۷: خط ۸:
*[[ریشه ه‌ | ه‌]] (۳۵۷۶ بار) [[کلمه با ریشه:: ه‌| ]]
*[[ریشه ه‌ | ه‌]] (۳۵۷۶ بار) [[کلمه با ریشه:: ه‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
سپاه. [صافات:173] شپاه ما آنهايند پيروز. جمع آن جنود و اجناد است ولى در قرآن فقط اوّلى به كار رفته است [بقره:249]. نا گفته نماند جند (به فتح اول) به معنى زمين سخت است (اقرب الموارد) راغب عقيده دارد سپاه را به وسيله فشرده بئدن و محكمى، جند گفته‏اند لازم است درباره چند آيه ‏توضيح بدهيم. 1- [يس:28]. آيه درباره آن مرد مؤمن است كه از پيامبران دفاع كرد و او را كشتند يعنى: بعد از او سپاهى از آسمان برقوم او نفرستاديم و نازل كننده نبوديم (و از اوّل كارمان چنين نبوده است) نبود مگر يك صيحه آن گاه همه آرام شدند و مردند. اگر گويند: در بسيارى از آيات هست كه خداوند براى نصرت حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم ملك فرستاد مثل [توبه: 26] [احزاب:9] و آياتيكه درباره جنگ بدر و حنين است ولى درآيه فوق مى‏گويد «وَ ما كُنّا مُنْزِلينَ» ما از اوّل چنين نبوديم، اين دو با هم چه طور جمع مى‏شوند؟!! گوئيم: به نظر مى‏آيد غرض از «ما كُنّا مُنْزِلينَ» لشگر كشيهاى معمول باشد يعنى كار ما اينطور نبوده است كه لشگر هائى بفرستيم تا با مردم بدكار جنگ كنند و به بينيم كه كدام طرف غالب بوسيله صيحه و صاعقه و غيره كار بدگاران را يك سره مى‏كنيم، جنوديكه در احزاب و حنين و غيره آمدند همه جنود اللّه بودند و كار خود را كردند و رفتند بى آنكه مردم قدرت مقابله داشته باشند. رمخشرى اين سئوال را طرح نموده و جواب مى‏دهد: «ما كنّا مُنْزَلينَ» نسبت به انبیاء سلف است ولى در زمان قرآن به خاطر عظمت آوردنده قرآن جنود نازل شدند. اين جواب به نظر نگارنده درست نيست و نمى‏توان گفت سنّت خدا در زمان رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم تغيير يافت . 2- [يس:75]. على الظاهر فاعل «لا يَسْطيعُونَ» عبارت است از «اله» در آيه قبل و ضمير «نَصْرَهُمْ وَ هُمْ» به بت پرستان راجع است و ضمير «لهم» براى «آلهة» است يعنى: بتها قدرت بر يارى آنها ندارد و آنها براى بتان سپاه آماده‏اند. و به عبارت ديگر آنها بر بتان يارى مى‏كنند نه بتان بر آنها. بعضى از بزرگان «محضرون» را راجع به آخرت گرفته كه بت پرستان با بتان در روز قيامت حاضر مى‏شوند. به نظم آنچه ما ترجمه كرديم بهتر است يعنى مردم براى بتان سپاهى آماده‏اند و از آنها يارى مى‏كنند.
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, قَالُوا:47, قَال:37, لِجَالُوت:33, رَبّنَا:33, الّذِين:33, بِجَالُوت:33, يَظُنّون:30, بَرَزُوا:30, أَفْرِغ:30, اللّه:30, الْيَوْم:30, لَنَا:27, لَمّا:27, عَلَيْنَا:27, أَنّهُم:27, الصّابِرِين:23, صَبْرا:23, طَاقَة:23, مُلاَقُو:23, مَع:20, لا:20, ثَبّت:17, کَم:17, أَقْدَامَنَا:13, مِن:13, مَعَه:13, فِئَة:10, آمَنُوا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::جُنُودِه]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۳

آیات شامل این کلمه

«جُنُود» جمع «جُند» در اصل به معناى زمینى است که داراى سنگ هاى بزرگ و روى هم انباشته اى باشد، سپس به هر چیز متراکم و چشمگیر اطلاق شده و معمولاً به انبوه لشکر «جُند» مى گویند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

سپاه. [صافات:173] شپاه ما آنهايند پيروز. جمع آن جنود و اجناد است ولى در قرآن فقط اوّلى به كار رفته است [بقره:249]. نا گفته نماند جند (به فتح اول) به معنى زمين سخت است (اقرب الموارد) راغب عقيده دارد سپاه را به وسيله فشرده بئدن و محكمى، جند گفته‏اند لازم است درباره چند آيه ‏توضيح بدهيم. 1- [يس:28]. آيه درباره آن مرد مؤمن است كه از پيامبران دفاع كرد و او را كشتند يعنى: بعد از او سپاهى از آسمان برقوم او نفرستاديم و نازل كننده نبوديم (و از اوّل كارمان چنين نبوده است) نبود مگر يك صيحه آن گاه همه آرام شدند و مردند. اگر گويند: در بسيارى از آيات هست كه خداوند براى نصرت حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم ملك فرستاد مثل [توبه: 26] [احزاب:9] و آياتيكه درباره جنگ بدر و حنين است ولى درآيه فوق مى‏گويد «وَ ما كُنّا مُنْزِلينَ» ما از اوّل چنين نبوديم، اين دو با هم چه طور جمع مى‏شوند؟!! گوئيم: به نظر مى‏آيد غرض از «ما كُنّا مُنْزِلينَ» لشگر كشيهاى معمول باشد يعنى كار ما اينطور نبوده است كه لشگر هائى بفرستيم تا با مردم بدكار جنگ كنند و به بينيم كه كدام طرف غالب بوسيله صيحه و صاعقه و غيره كار بدگاران را يك سره مى‏كنيم، جنوديكه در احزاب و حنين و غيره آمدند همه جنود اللّه بودند و كار خود را كردند و رفتند بى آنكه مردم قدرت مقابله داشته باشند. رمخشرى اين سئوال را طرح نموده و جواب مى‏دهد: «ما كنّا مُنْزَلينَ» نسبت به انبیاء سلف است ولى در زمان قرآن به خاطر عظمت آوردنده قرآن جنود نازل شدند. اين جواب به نظر نگارنده درست نيست و نمى‏توان گفت سنّت خدا در زمان رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم تغيير يافت . 2- [يس:75]. على الظاهر فاعل «لا يَسْطيعُونَ» عبارت است از «اله» در آيه قبل و ضمير «نَصْرَهُمْ وَ هُمْ» به بت پرستان راجع است و ضمير «لهم» براى «آلهة» است يعنى: بتها قدرت بر يارى آنها ندارد و آنها براى بتان سپاه آماده‏اند. و به عبارت ديگر آنها بر بتان يارى مى‏كنند نه بتان بر آنها. بعضى از بزرگان «محضرون» را راجع به آخرت گرفته كه بت پرستان با بتان در روز قيامت حاضر مى‏شوند. به نظم آنچه ما ترجمه كرديم بهتر است يعنى مردم براى بتان سپاهى آماده‏اند و از آنها يارى مى‏كنند.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...