بَرَزُوا
«بُروز» به معناى قرار گرفتن در فضا و محل وسیعى مى باشد که لازمه آن ظهور و آشکار شدن است، به همین دلیل «بروز» به معناى «ظهور» مى آید (دقت کنید).
«بَرَزُوا» از مادّه «بُروز»، به معناى ظهور است و از آنجا که وقتى انسان در میدان جنگ، آماده و ظاهر مى شود، ظهور و بروز دارد; به این کار مبارزه یا «بَراز» مى گویند. و لذا به معناى بیرون آمدن از صف و مقابل حریف ایستادن در میدان جنگ و به اصطلاح مبارزه کردن نیز آمده است.
ریشه کلمه
- برز (۹ بار)
قاموس قرآن
آشكار شدن. راغب گويد: بِر از معنى فضاى خالى است گويند: «بَرَزَ: حصل فى برازٍ» يعنى در فضاى خالى حاضر شد. قاموس نيز چنين گفته است . على هذا اين كلمه با آشكار شدن مىسازد. مبارزه را از آن مبارزه گويند كه دو حريف مقابل هم آشكار مىشوند. مجمع البيان گويد: «البروز الظهور». [بقره:250] چون براى جالوت و لشگريان او آشكار شدند، گفتند: پروردگارا ما را پايدار گردان. نا گفته نماند: بروز چون با الى و من متعدّى شود معنى خروج مىدهد، گوئيم «بَرَزَاليه» (يعنى به سوى او خارج شد «بَرَزز من عنده» يعنى از نزد او خارج شد، و اين دو معنى با معنى اوّل مخالف نيست مثل [آل عمران:154] هر آينه آنان كه مرگ بر ايشان نوشته شده به سوى قتلگاهشان خارج مىشدند و مثل [نساء:81] چون از نزد تو خارج شوند. [غافر:16] روزى آنها آشكاراند چيزى از آنهابر خدا پوشيده نيست، آيه دلالت بر بروز اسرار و اعمال دارد به طورى كه همه چيز مردم آشكار و علنى خواهد شد نظير آيه [طارق:9-10].
