إِثْم: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/إِثْم | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/إِثْم | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«اِثْم» از مادّه «اثم» به گفته «معجم مقاییس اللغة» در اصل، به معناى کُندى و عقب افتادن است; و از آنجا که گناه، انسان را از رسیدن به خیرات، عقب مى اندازد، این واژه بر آن اطلاق شده است. به هر حال، «اثم» به هر کار و هر چیزى گفته مى شود که حالتى در روح و عقل به وجود مى آورد، و انسان را از رسیدن به نیکى ها و کمالات باز مى دارد. | |||
و به معناى هر گونه کارى است که زیانبخش باشد و موجب انحطاط مقام انسان گردد، و او را از رسیدن به ثواب و پاداش نیک باز دارد; بنابراین هر نوع گناهى در مفهوم وسیع «اثم» داخل است. | و به معناى هر گونه کارى است که زیانبخش باشد و موجب انحطاط مقام انسان گردد، و او را از رسیدن به ثواب و پاداش نیک باز دارد; بنابراین هر نوع گناهى در مفهوم وسیع «اثم» داخل است. | ||
ولى بعضى از مفسران، «إِثْم» را در اینجا تنها به معناى «شراب» گرفته اند و شامل گناهانى مى شود که جنبه فردى دارد (مانند شرب خمر). | ولى بعضى از مفسران، «إِثْم» را در اینجا تنها به معناى «شراب» گرفته اند و شامل گناهانى مى شود که جنبه فردى دارد (مانند شرب خمر). | ||
| خط ۹: | خط ۱۱: | ||
*[[ریشه اثم | اثم]] (۴۸ بار) [[کلمه با ریشه:: اثم| ]] | *[[ریشه اثم | اثم]] (۴۸ بار) [[کلمه با ریشه:: اثم| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
گناه - خمر - قمار - كار حرام -(قاموس) نام كارهايى است كه از ثواب باز مىدارند (مفردات) به نظر مىآيد كه معنى اصلى اِثم، ضرر باشد در قرآن مىخوانيم [بقره:219] از تو از خمر و قمار مىپرسند، بگو در آن دو ضررى بزرگ و نيز منافعى براى مردم هست ولى ضررشان از نفعشان بيشتر است. از مقابله اثم به منافع و اثمها با نفعها بدست مىآيد كه معنى اصلى آن ضرر است زيرا هميشه ضرر مقابل نفع است. در المنار ذيل آيه فوق گويد: اثم هر آن چيزى است كه در آن ضرر و زيان باشد. در اين صورت به گناه و قمار و خمر و مطلق كار حرام از آن جهت اِثم گفته شده كه ضرراند و از خير باز مىدارند. اَثام در آيه [فرقان:68] بمعنى عذاب و عقوبت است، گويا بعذاب از آن جهت اَثام اطلاق شده كه مسبّب باسم سبب است آثِم يعنى: گناهكار بضرر افتاده. [بقره:283] هر كه كتمان شهادت كند قلبش گناهكار است اَثيم صيغه مبالغه است [جاثية:7]. تأثيم نسبت دادن گناه به ديگرى است [واقعة:25] يعنى در بهشت بيهوده و نسبت دادن گناه به يكديگر نمىشوند كلمه اثم با سائر مشتقات آن 48 بار در قرآن بكار رفته است. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, فَلا:72, عَلَيْه:72, إِن:49, اللّه:38, لا:38, الظّن:30, مَن:29, تَأَخّر:29, رَحِيم:27, غَفُور:26, يَوْمَيْن:23, فِي:23, لِمَن:23, کَبِير:22, فِيهِمَا:22, مِن:22, قُل:20, الّذِين:20, عَاد:20, بَيْنَهُم:20, اتّقَى:20, بَعْض:20, إِثْم:20, فَأَصْلَح:19, تَجَسّسُوا:19, مَنَافِع:19, فَمَن:19, الْمَيْسِر:19, إِثْما:17, لِلنّاس:17, تَعَجّل:17, الْخَمْر:16, اتّقُوا:16, يَا:16, بَاغ:16, أَو:16, يَغْتَب:14, غَيْر:14, کَثِيرا:14, إِثْمُهُمَا:14, أَيّهَا:14, عَن:14, مَعْدُودَات:14, جَنَفا:14, أَکْبَر:13, اجْتَنِبُوا:13, بَعْضُکُم:13, أَيّام:13, اضْطُرّ:13, مُوص:13, يَسْأَلُونَک:13, يَکْتُمُون:13, بَعْضا:11, آمَنُوا:11, اعْلَمُوا:11, أَ:10, أَنّکُم:10, نَفْعِهِمَا:10, خَاف:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::إِثْم]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۲۶
«اِثْم» از مادّه «اثم» به گفته «معجم مقاییس اللغة» در اصل، به معناى کُندى و عقب افتادن است; و از آنجا که گناه، انسان را از رسیدن به خیرات، عقب مى اندازد، این واژه بر آن اطلاق شده است. به هر حال، «اثم» به هر کار و هر چیزى گفته مى شود که حالتى در روح و عقل به وجود مى آورد، و انسان را از رسیدن به نیکى ها و کمالات باز مى دارد.
و به معناى هر گونه کارى است که زیانبخش باشد و موجب انحطاط مقام انسان گردد، و او را از رسیدن به ثواب و پاداش نیک باز دارد; بنابراین هر نوع گناهى در مفهوم وسیع «اثم» داخل است.
ولى بعضى از مفسران، «إِثْم» را در اینجا تنها به معناى «شراب» گرفته اند و شامل گناهانى مى شود که جنبه فردى دارد (مانند شرب خمر).
ریشه کلمه
- اثم (۴۸ بار)
قاموس قرآن
گناه - خمر - قمار - كار حرام -(قاموس) نام كارهايى است كه از ثواب باز مىدارند (مفردات) به نظر مىآيد كه معنى اصلى اِثم، ضرر باشد در قرآن مىخوانيم [بقره:219] از تو از خمر و قمار مىپرسند، بگو در آن دو ضررى بزرگ و نيز منافعى براى مردم هست ولى ضررشان از نفعشان بيشتر است. از مقابله اثم به منافع و اثمها با نفعها بدست مىآيد كه معنى اصلى آن ضرر است زيرا هميشه ضرر مقابل نفع است. در المنار ذيل آيه فوق گويد: اثم هر آن چيزى است كه در آن ضرر و زيان باشد. در اين صورت به گناه و قمار و خمر و مطلق كار حرام از آن جهت اِثم گفته شده كه ضرراند و از خير باز مىدارند. اَثام در آيه [فرقان:68] بمعنى عذاب و عقوبت است، گويا بعذاب از آن جهت اَثام اطلاق شده كه مسبّب باسم سبب است آثِم يعنى: گناهكار بضرر افتاده. [بقره:283] هر كه كتمان شهادت كند قلبش گناهكار است اَثيم صيغه مبالغه است [جاثية:7]. تأثيم نسبت دادن گناه به ديگرى است [واقعة:25] يعنى در بهشت بيهوده و نسبت دادن گناه به يكديگر نمىشوند كلمه اثم با سائر مشتقات آن 48 بار در قرآن بكار رفته است.
