عبس ١٢: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن جزییات آیه)
 
خط ۳۹: خط ۳۹:
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link209 | آيات ۱ - ۱۶، سوره عبس]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link209 | آيات ۱ - ۱۶  سوره عبس]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link210 | اشاره به شان نزول اين آيات و غرض سوره كه عبارتست از عتاب هر كس كه ثروتمندان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link210 | شان نزول آيات سوره عبس ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link211 | خبرى عتاب آميز حاكى از روى گرداندن يك مرد نابينا و عنايت و توجه به توانگران]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link211 | نکوهش روى گرداندن از مردی نابينا و توجه به توانگران]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link212 | اشاره به اينكه قرآن كريم ((تذكره )) است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link212 | اشاره به اين كه قرآن كريم «تذكره» است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link213 | مقصود از اينكه درباره قرآن فرمود: ((فى صحف مكرمة ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link213 | مقصود از اين كه درباره قرآن فرمود: «فى صُحُف مُكَرّمة...»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link214 | اشاره به اينكه ملائكه اى مخصوص سفراى وحى و تحت امرجبرئيل متصدى حمل و ابلاغ آن به پيامبران بوده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link214 | ملائكۀ مخصوص وحى، عهده دار رساندن آن به پيامبران بوده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link215 | روايتى حاكى از اعراض پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) از ابن ام مكتوم ونزول آيات : ((عبس و تولى ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۴#link215 | روايتى از داستان «ابن اُمّ مكتوم» و نزول آيات سوره عبس]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۵#link216 | بيان اينكه آيات عتاب به روشنى متوجه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) نيست ونزول آن در مورد روى گرداندن آن حضرت از ام مكتوم از جهات مختلف مخدوش و مردود است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۵#link216 | بيان اين كه «آيات عتاب»، به روشنى متوجه پيامبر «ص» نيست ...]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۵#link217 | روايتى ديگر حاكى از نزول آيات عتاب در مورد مردى از بنى اميه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۵#link217 | روايتى ديگر حاكى از نزول «آيات عتاب» در مورد مردى از بنى اميّه]]


}}
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۵۵

کپی متن آیه
فَمَنْ‌ شَاءَ ذَکَرَهُ‌

ترجمه

و هر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد!

ترتیل:
ترجمه:
عبس ١١ آیه ١٢ عبس ١٣
سوره : سوره عبس
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ذَکَرَهُ»: از قرآن پند و اندرز گرفت. ضمیر (هُ) به قرآن برمی‌گردد که مشارٌالیه آیات است. بعضیها آن را به خدا برمی‌گردانند. در این صورت معنی چنین است: هرکه خواهد خدا را یاد کند و به یاد او باشد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - تنها کسانى توان فراگیرى معارف قرآن و به خاطر سپردن آن را دارند که طالب آن بوده و یادگیرى آن را بر خود تحریم نکرده باشند. (فمن شاء ذکره) «ذکر» یعنى شناختى که در ذهن حاضر باشد(بر گرفته از مفردات راغب). و ضمیر مفعولى در «ذکره» به «تذکرة» بازمى گردد. مذکر بودن آن که آخر آیات را هماهنگ ساخته به این اعتبار است که «تذکرة» و «ذکر» به یک معناست.

۲ - آشنایى با معارف قرآن، امرى ضرورى و مورد ترغیب از سوى خداوند (فمن شاء ذکره)

۳ - ابن ام مکتوم، خواهان فراگیرى معارف قرآن بود. (فمن شاء ذکره) آیه شریفه تلویحاً حاضران مجلس پیامبر(ص) را به دو دسته تقسیم مى کند و - به قرینه آیات پیشین - عبارت «من شاء» به ابن ام مکتوم نظر دارد.

۴ - اشراف حاضر در مجلس پیامبر(ص) در ماجراى ابن ام مکتوم، بر اثر بى رغبتى خود، از آموختن و به خاطر سپردن معارف قرآن محروم بودند. (فمن شاء ذکره)

۵ - انسان، در انتخاب دین، داراى اختیار تکوینى است. (فمن شاء ذکره)

۶ - همه انسان ها، استعداد شناخت معارف قرآن را دارند. (فمن شاء ذکره)

موضوعات مرتبط

  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۴
  • اشراف: محرومیت اشراف صدر اسلام ۴
  • انسان: اختیار انسان ۵; استعداد انسان ها ۶
  • خدا: تشویقهاى خدا ۲
  • دین: آزادى در دین ۵; زمینه تعلیم دین ۶; محرومان از تعلیم دین ۴
  • عبدالله بن ام مکتوم: خواسته هاى عبدالله بن ام مکتوم ۳; قصه عبدالله بن ام مکتوم ۴
  • علایق: آثار علاقه به قرآن ۱
  • قرآن: اهمیت تعلیم قرآن ۲; تشویق به تعلیم قرآن ۲; تعلیم قرآن ۳; زمینه تعلیم قرآن ۱; زمینه حفظ قرآن ۱
  • محمد(ص): اشراف در مجلس محمد(ص) ۴

منابع