الإسراء ٨٦: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن جزییات آیه)
 
خط ۳۵: خط ۳۵:
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link164 | آيات ۸۲ - ۱۰۰ سوره اسراى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link164 | آيات ۸۲ - ۱۰۰ سوره إسراء]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link165 | وجه اينكه قرآن براى مؤ منين ((شفاء(( و((رحمت (( ناميده شده است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link165 | وجه اين كه قرآن براى مؤمنان، «شفاء» و «رحمت» ناميده شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link166 | توضيح اينكه قرآن ظالمين را جز زيان نمى افزايد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link166 | توضيح اين كه: قرآن، ظالمان را، جز زيان نمى افزايد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link167 | حاصل معناى آيه واشاره به وجوهى كه مفسرين درباره آن گفته اند.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link168 | بيان حال انسان عادى دلبسته به اسباب ظاهرى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link168 | بيان حال انسان عادى دلبسته به اسباب ظاهرى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link169 | بحثى فلسفى (در بيان اينكه شرور بالعرضداخل در قضاى الهى هستند)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link169 | بحثى فلسفى: (پیرامون شرور)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link170 | تقسيمات ((عدم (( وبيان اينكه كدام قسم آن شر است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link170 | تقسيمات کلی امور جهان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link171 | تقسيم كلى امور به پنج قسم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link173 | معناى این که: «هر کس بر اساس شاکلۀ خود، عمل می کند»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link172 | سخن صاحب روح المعانى درباره شرور وكلام فخر رازى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link175 | بيان اين كه: «سعادت» و «شقاوت»، از آثار اعتقادات و اعمال انسان مى باشد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link173 | معناى ((كليعمل على شاكلته ((]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link178 | نقد سخن فخر رازى، پيرامون آيه: «قُل كُلٌّ يَعمَلُ عَلَى شَاكِلَتِهِ»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link174 | صفات درونى انسان علت تامه اعمال بدنى اونيست بلكه مقتضى آنست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link179 | بحث فلسفى: (رابطه ذاتى بين فعل و علت فاعلى)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link175 | بيان اينكه سعادت وشقاوت ضرورى وتغييرناپذير نيست واكتسابى واز آثار اعتقاداتواعمال انسان مى باشد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link181 | معناى این که فرمود «روح، از امر خداست»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link176 | انسان داراى ((شاكله ((هايى است مختلف داراى آثا مختلف]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link182 | موارد استعمال كلمۀ «روح»، در آيات قرآن مجيد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link177 | بيان وجه ارتباط واتصال اين آيه با ((وننزل من القرآن ...((]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link184 | تحدّى همۀ انس و جنّ، برای آوردن مثل قرآن، با تمامی خصوصیات آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link178 | سخن فخر رازى پيرامون آيه ((قلكل يعمل على شاكلته (( ونقد آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link185 | مشروط كردن مشركان، ايمان خود را به معجزاتى غريب و ناممكن!]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۱#link179 | بحث فلسفى (درباره سنخيت وجودى ورابطه ذاتى بينفعل وعلت فاعلى )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link186 | تحقق بخشيدن به پيشنهاد مشركان، در شأن پيامبر «ص» نيست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link180 | وجود رابطه وسنخيت بين فعل وفاعل از نظر قرآن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link187 | گفتار بعضى مفسران در ارتباط با دو كلمۀ «بَشَراً» و «رَسُولاً»، در آيه شریفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link181 | معناى ((روح (( ومراد از ((امر خدا(( وتوضيح اينكه روح از امر خدا است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link188 | تقرير و توضيح برهانی بر نبوت عامّه و اثبات آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link182 | موارد اطلاق واستعمال كلمه ((روح (( در آيات قرآن مجيد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link189 | توضيح برهانى عقلى بر اين كه تحمل وحى، خاص انبياء الهى است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link183 | اقوال مختلف ومتعدد مفسرين درباره مراد از روح در آيه : ((يسئلونك عن الروح ...((]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link191 | چون دليل و برهان نتيجه نبخشيد، گواهى را به خدا واگذار]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link184 | تحدّى عمومى (همه انس وجن ) وبه تمامى خصوصيات قرآن (نه فقط بلاغت وفصاحت )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link192 | معناى جمله: «قَادِرٌ عَلَى أن يَخلُقَ مِثلَهُم»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link185 | مشروط كردن مشركين ايمان خود را به معجزاتى غريب وناممكن !]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link193 | بيان اين كه: انسان مبعوث در قيامت، عين انسان دنيايى است، نه مانند او]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link186 | تحقق بخشيدن به پيشنهاد مشركين ، در شاءن پيامبر (ص ) نيست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۲#link187 | گفتار بعضى مفسرين در ارتباط به دوكلمه بشرا ورسولا در آيه واشكالات آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link188 | تقرير وتوضيح برهان بر نبوت عامه واثبات آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link189 | توضيح برهانى عقلى بر اينكه تحمل وحى خاص انبياء الهى است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link190 | توجهى به سياق آيه ودلات آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link191 | چون دليل وبرهان نتيجه نبخشيد، گواهى را به خدا واگذار]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link192 | معناى جمله : ((قادر على ان يخلق مثلهم ((]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link193 | بيان اينكه انسان مبعوث در قيامت عين انسان دنيايى است نه مانند او]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link194 | بحث روايتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link194 | بحث روايتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link195 | رواياتى درباره نيت وعمل در ذيل جمله : ((كليعمل على شاكلته ((]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link196 | چند روايت درباره شأن نزول آيه: «يَسئَلُونَكَ عَنِ الرُّوح...»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link196 | چند روايت درباره شاءن نزول آيه : ((يسئلونك عن الروح ...(( وبيان مراد از روح]]


}}
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۵۰

کپی متن آیه
وَ لَئِنْ‌ شِئْنَا لَنَذْهَبَنَ‌ بِالَّذِي‌ أَوْحَيْنَا إِلَيْکَ‌ ثُمَ‌ لاَ تَجِدُ لَکَ‌ بِهِ‌ عَلَيْنَا وَکِيلاً

ترجمه

و اگر بخواهیم، آنچه را بر تو وحی فرستاده‌ایم، از تو می‌گیریم؛ سپس کسی را نمی‌یابی که در برابر ما، از تو دفاع کند...

ترتیل:
ترجمه:
الإسراء ٨٥ آیه ٨٦ الإسراء ٨٧
سوره : سوره الإسراء
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِالَّذِی»: حرف (ب) برای تعدّیه، و به کاربردن موصول مختصّ (الَّذی) به جای موصول مشترک (ما) برای بیان اهمّیّت و عظمت قرآن است. «بِهِ»: در این رابطه که بازپس گرفتن قرآن است. «وَکِیلاً»: ملتزم. متعهّد. حافظ و نگهدار. مراد کسی است که تضمین حفظ قرآن یا اعادت آن کند.


تفسیر


نکات آیه

۱- خداوند، قادر بر محو و زایل کردن تمامى معارف و حقایقى است که بر پیامبر(ص) وحى کرده است. (و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک)

۲- پیامبر اسلام(ص)، شخصیتى که از جانب خداوند به او وحى مى شد. (و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک)

۳- اراده و مشیت الهى، نافذ و تخلف ناپذیر است. (و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک)

۴- بقا و زوال علوم اعطایى خدا به بشر، حتى دریافت وحى توسط پیامبر(ص)، منوط به مشیت خداست. (و ما أُوتیتم من العلم إلاّ قلیلاً. و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک)

۵- مجموعه آنچه از دانشها و معارف الهى بر پیامبر(ص) وحى شده، در مقایسه با حقایق و اسرار نهفته در هستى و علم الهى، اندک است. (و ما أُوتیتم من العلم إلاّ قلیلاً. و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک)

۶- لزوم توجه انسان به خدایى بودن امکانات خویش و جاودان نشمردن آن (و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک) برداشت فوق با استفاده از مفهوم اولویت آیه است; زیرا آن جا که وحى از پیامبر(ص) قابل سلب باشد، سایر نعمتها از دیگران به طریق اولى امکان سلب دارد.

۷- نزول وحى و معارف الهى (قرآن) براى انسانها، نعمت خداوند و شایسته شکر و سپاس است. (لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک) آیه، در مقام تحذیر درباره وحى و معارف آسمانى است و از تحذیر به دست مى آید که موارد یاد شده عطایایى الهى است و باید آنها را پاس داشت.

۸- پیامبر(ص)، فاقد یاور و مدافع براى خویش، در مقابل مشیت و تصمیم خدا (ثمّ لاتجد لک به علینا وکیلاً)

روایات و احادیث

۹- «حسن بن محمدالنوفلى یقول: ... قال سلیمان:... إرادته علمه، قال الرضا(ع):... ما الدلیل على أن إرادته علمه؟ و قد یعلم ما لایریده أبداً، و ذلک قوله عزّوجلّ: «و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک ... قال سلیمان: فإن الإرادة القدرة قال الرضا(ع): و هو عزّوجلّ یقدر على ما لایریده أبداً و لابدّ من ذلک لأنه قال تبارک و تعالى: «و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک» فلو کانت الإرادة هى القدرة کان قد أراد أن یذهب به لقدرته...;[۱] حسن بن محمدنوفلى مى گوید:... سلیمان گفت:... اراده خدا عین علم خداست. امام رضا(ع) فرمود:... چه دلیلى بر این هست که اراده او علم اوست؟ در حالى که خداوند تحقیقاً چیزى را مى داند که آن را هرگز اراده نمى کند و آن سخن خداوند - عزّوجلّ - است که مى فرماید: «و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک» ... سلیمان گفت: پس اراده همان قدرت است. امام رضا(ع) فرمود: این خداوند - عزّوجلّ - است که هر چیزى که هرگز اراده نمى کند قادر است و ناچار باید این مطلب را پذیرفت; چون خداوند - تبارک و تعالى - فرمود: «و لئن شئنا لنذهبنّ بالذى أوحینا إلیک» پس اگر اراده همان قدرت بود اراده کرده بود که [آنچه بر پیامبر(ص) وحى شده] از یاد او ببرد چون قادر بود ...».

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: رازهاى آفرینش ۵
  • امکانات مادى: ناپایدارى امکانات مادى ۶
  • انسان: علم لدنى انسان ها ۴
  • خدا: آثار مشیت خدا ۴; اراده خدا ۹; حاکمیت مشیت خدا۸; حتمیت اراده خدا ۳; حتمیت مشیت خدا ۳; علم خدا ۵، ۹; قدرت خدا ۱، ۹; نعمتهاى خدا ۷
  • ذکر: ذکر منشأ امکانات مادى ۶
  • شکر: شکر نعمت ۷
  • علم: منشأ زوال علم لدنى ۴; منشأ علم لدنى ۴
  • محمد(ص): بى یاورى محمد(ص) ۸; محدوده علم محمد(ص) ۵; محدوده وحى به محمد(ص) ۵; محو تعالیم محمد(ص) ۱; مقامات محمد(ص) ۲; نبوت محمد(ص) ۲; وحى به محمد(ص) ۱، ۲، ۴
  • نعمت: نعمت قرآن ۷
  • وحى: منشأ وحى ۴

منابع

  1. عیون أخبارالرضا، ج ۱، ص ۱۷۹ و ۱۸۹، ح ۱، ب ۱۳- ; توحید صدوق، ص ۴۵۱ و ۴۵۴، ح ۱، ب ۶۶.