المرسلات ٩: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(←تفسیر) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::إِذَا|إِذَا]] [[شامل این ریشه::اذا| ]][[شامل این کلمه::السّمَاء|السَّمَاءُ]] [[کلمه غیر ربط::السّمَاء| ]] [[شامل این ریشه::سمو| ]][[ریشه غیر ربط::سمو| ]][[شامل این کلمه::فُرِجَت|فُرِجَتْ]] [[کلمه غیر ربط::فُرِجَت| ]] [[شامل این ریشه::فرج| ]][[ریشه غیر ربط::فرج| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::إِذَا|إِذَا]] [[شامل این ریشه::اذا| ]][[شامل این کلمه::السّمَاء|السَّمَاءُ]] [[کلمه غیر ربط::السّمَاء| ]] [[شامل این ریشه::سمو| ]][[ریشه غیر ربط::سمو| ]][[شامل این کلمه::فُرِجَت|فُرِجَتْ]] [[کلمه غیر ربط::فُرِجَت| ]] [[شامل این ریشه::فرج| ]][[ریشه غیر ربط::فرج| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|وَ إِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=و آنگاه که آسمان سوراخ شود، | |-|صادقی تهرانی=و آنگاه که آسمان سوراخ شود، | ||
|-|معزی=و گاهی که آسمان شکافته شود | |-|معزی=و گاهی که آسمان شکافته شود | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">And the sky is fractured.</div> | ||
{{آيه | سوره = سوره المرسلات | نزول = | |-|</tabber> | ||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/077009.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/077009.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره المرسلات | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::9|٩]] | قبلی = المرسلات ٨ | بعدی = المرسلات ١٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | |||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فُرِجَتْ»: شکافته گردید (نگا: انشقاق / . | «فُرِجَتْ»: شکافته گردید (نگا: انشقاق / . | ||
| خط ۲۶: | خط ۳۴: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link155 | آيات ۱ - | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link156 | مراد از | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link155 | آيات ۱ - ۱۵ سوره مرسلات]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link157 | مقصود از وصف فرشتگان به | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link156 | مراد از سوگندهاى آغازین سوره مرسلات]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link157 | مقصود از وصف فرشتگان به: «فاَلمُلقِياتِ ذِكراً * عُذراً أو نُذراً»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link158 | گفتارى پيرامون سوگند ياد كردن خداى تعالى در قرآن ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link158 | گفتارى پيرامون سوگند ياد كردن خداى تعالى در قرآن ]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link159 | حوادث | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link159 | حوادث قيامت، بیانگر تغاير نظام اخروى و نظام دنيوى است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link160 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۸#link160 | بحث روایی: رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۵_بخش۱۸#link170 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۵_بخش۱۸#link170 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ «8» وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ «9» وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ «10» وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ «11» لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ «12» لِيَوْمِ الْفَصْلِ «13» وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ «14» | |||
پس آنگاه كه ستگارگان محو شوند. و آنگاه كه آسمان شكافته شود. و آنگاه كه كوهها از ريشه كنده شود. و آنگاه كه براى رسولان (براى اداى شهادت) وقت تعيين شود. براى چه روزى، اجل تعيين شده؟ براى روز داورى. و تو چه دانى كه روز داورى چيست؟ | |||
===نکته ها=== | |||
«طمس» به معناى از بين رفتن و محو شدن است و شايد مراد از بين رفتن نور آنها باشد. | |||
«فرج» به معناى شكاف است و «وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ» به معناى شكاف برداشتن و پاره پاره شدن آسمان است. | |||
«أُقِّتَتْ» از «وقت» به معناى تعيين وقت براى گواهى دادن انبيا در قيامت است كه بارها در قرآن به آن اشاره شده است. چنانكه در سوره مائده مى‌خوانيم: «يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ» «1» روزى كه خداوند همه انبيا را جمع گرداند، پس گويد: چگونه امّتتان دعوت شما را اجابت كردند. | |||
يكى از اسامى قيامت «يوم الفصل» يعنى روز جدايى است. در قرآن مى‌خوانيم: «إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ» «2» خداوند متعال در روز قيامت بين آنها (و آنچه بدان دلبسته‌اند) جدايى مى‌افكند. | |||
در اين آيات با سه تعبير از عظمت قيامت ياد شده است: «لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ لِيَوْمِ الْفَصْلِ وَ ما | |||
---- | |||
«1». مائده، 109. | |||
«2». حج، 17. | |||
جلد 10 - صفحه 345 | |||
ادراك يوم الفصل» | |||
و تكرار كلمه «يوم» نشانه عظمت آن روز است. | |||
مشابه اين چند آيه در سوره‌هاى ديگر قرآن نيز ديده مى‌شود: | |||
«فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ» «1» | |||
«وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ» «2» | |||
«وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً» «3» | |||
«وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ» «4» | |||
===پیام ها=== | |||
1- نظام كنونى آفرينش در قيامت دگرگون مى‌شود؛ ستارگان محو و آسمان شكافته مى‌شود و اين دگرگونى بارها در قرآن يادآورى شده است: «فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ» | |||
2- حقيقت قيامت تنها از راه وحى قابل شناخت است. «وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ» | |||
3- در قيامت، براى گواهى پيامبران بر امّت‌هاى خويش، وقتى معيّن قرار داده شده است. «وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ، لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ «9» | |||
وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ: و آنگاه كه آسمان شكافته گردد و راهها و شكافها در او پيدا شود. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ | |||
وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً «1» فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً «2» وَ النَّاشِراتِ نَشْراً «3» فَالْفارِقاتِ فَرْقاً «4» | |||
فَالْمُلْقِياتِ ذِكْراً «5» عُذْراً أَوْ نُذْراً «6» إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ «7» فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ «8» وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ «9» | |||
وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ «10» وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ «11» لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ «12» لِيَوْمِ الْفَصْلِ «13» وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ «14» | |||
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ «15» | |||
ترجمه | |||
سوگند بفرشتگان فرستاده شده براى امور خير | |||
پس سير كنندگانند در فرمان مانند باد تند سير كردنى | |||
و سوگند به فرشتگان منتشر سازنده علوم و معارف منتشر ساختنى | |||
پس جدا كنندگان حق از باطلند جدا كردنى | |||
پس القاء كنندگانند موجبات تذكّر مردم را | |||
براى معذور داشتن آنان و ترساندنشان | |||
همانا آنچه وعده داده ميشويد البته واقع شونده است | |||
پس وقتى كه ستاره‌ها بى‌نور شوند | |||
و وقتى كه آسمان شكافته گردد | |||
و وقتى كه كوهها پراكنده شوند | |||
و وقتى كه پيغمبران وقتشان تعيين شود | |||
ميدانيد براى چه روزى در اين امور تأخير شده | |||
براى روز جدا كردن | |||
و چه ميدانى كه چه روزى است روز جدا كردن | |||
واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان. | |||
تفسير | |||
خداوند متعال قسم ياد فرموده بفرشتگانى كه فرستاده شدند براى نيكى و نكوئى و آنچه معروف و پسنديده است از فرمان الهى و بنابر اين عرفا مفعول له است و اينمعنى از امير المؤمنين عليه السّلام نقل شده و بعضى عرفا را بمعناى پى در پى گرفته‌اند و بنابر اين حال است پس مانند بادهاى تند در انجام او امر حق شتاب مينمايند و نيز بفرشتگانى كه نشر و شيوع ميدهند علوم و معارف حقّه الهيّه را در عالم بخوبى پس جدا كنندگانند ميان حق و باطل بطور واضح پس | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 325 | |||
القاء و وحى مينمايند به پيغمبران خدا موجبات تذكّر و هدايت خلق را براى آنكه معذور باشند كسانيكه عمل نمودند بآنچه واصل شده بآنان از احكام در ترك آنچه بايشان نرسيده و بترسند كسانيكه عمل ننمودند از عقاب الهى و بنابر اين عذرا او نذرا دو مصدر و مفعول له ميباشند و كلمه او براى تقسيم است و در واقع قسم بدو دسته از فرشتگان ياد شده يكدسته وسائط خير و سعادت بشر و دسته ديگر امناء وحى و ابلاغ بانبياء عظام و بقيه فقرات اوصاف آن دو دسته‌اند كه خداوند ذكر فرموده ولى بر حسب ظاهر مفسّرين هر پنج جمله و آيه را بقسم تفسير نموده‌اند و بنابر اين فرقى بين واو وفاء نيست و در معناى جمله‌ها هم اختلافاتى شده كه حاجت بذكر آنها نيست چون آنچه ذكر شد اقرب و اظهر است و فائده اين جمله‌ها و قسم تأكيد مطالب آتيه و تعظيم ملائكه و بيان ترتيب نزول خيرات و حكمت بعثت انبياء است و آنچه قسم براى آن ياد شده آنستكه وعده انبيا كه بمردم ميدهند از حشر و نشر و حساب و جزا واقع شونده و حق است و فرموده پس آن در وقتى است كه ستاره‌ها بى‌نور شوند چنانچه قمّى ره نقل نموده و از امام باقر عليه السّلام بآن تصريح شده و در وقتى است كه آسمان شكافته گردد براى نزول ملائكه و در وقتى است كه كوهها از جا كنده و پراكنده گردد و در وقتى است كه پيغمبران مبعوث شوند در اوقات مختلفه چنانچه قمّى ره نقل نموده و در مجمع نسبت بامام صادق عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين وقت شود براى ايشان و بواو نيز قرائت شده است و بعد از اين علائم و آيات قيامت خداوند از روى تعجب ميفرمايد اى مردم ميدانيد براى چه روزى در اين آيات و شهادت انبيا بر اممشان تأخير روى داده و اجل و مدّت قرار داده شده براى رسيدن آن و جواب فرموده براى روز فصل خصومت حقّ در ميان خلق و براى عظمت امر و سختى آنروز فرموده و چه ميدانى تو اى انسان چه روزى است روز فصل خصومت نمودن خداوند در ميان بندگان و جدائى افكندن بين حقّ و باطل و محقّ و مبطل و اى در آنروز بحال تكذيب كنندگان انبيا و اوليا در دنيا خبر ايشان را از قيامت | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 326 | |||
و غيرها و كلمه ويل تهديد بعذاب و سختى و گرفتارى آنروز است كه در اينسوره براى تأكيد مكرّر ميشود. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَت «8» وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَت «9» وَ إِذَا الجِبال‌ُ نُسِفَت «10» وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَت «11» | |||
پس زماني که ستاره‌ها تاريك ميشود و نور آنها گرفته ميشود و زماني که آسمان شكاف بر ميدارد و زماني که كوهها پاشيده ميشود و زماني فرستاده‌گان نگاه داشته ميشوند. | |||
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَت نجوم تمام اينکه كرات جويه از شمس و قمر و سيارات و ثوابت طمس ميشوند، طمس نور و روشنايي آنها گرفته ميشود و تاريك ميشود چنانچه ميفرمايد: فَطَمَسنا أَعيُنَهُم قمر آيه 37. وَ لَو نَشاءُ لَطَمَسنا عَلي أَعيُنِهِم يس آيه 66، مِن قَبل‌ِ أَن نَطمِس‌َ وُجُوهاً نساء آيه 50، و در بسياري از آيات اشاره باين دارد مثل إِذَا الشَّمس‌ُ كُوِّرَت وَ إِذَا النُّجُومُ انكَدَرَت تكوير آيه 1 و 2 و غير آن. | |||
وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَت چنانچه ميفرمايد: إِذَا السَّماءُ انشَقَّت و ميفرمايد: إِذَا السَّماءُ انفَطَرَت و ميفرمايد: يَوم‌َ نَطوِي السَّماءَ كَطَي‌ِّ السِّجِل‌ِّ لِلكُتُب‌ِ انبياء آيه 104. | |||
وَ إِذَا الجِبال‌ُ نُسِفَت كوهها از جا كنده ميشود چنانچه ميفرمايد: وَ إِذَا الجِبال‌ُ سُيِّرَت تكوير آيه 3، و ميفرمايد: وَ حُمِلَت‌ِ الأَرض‌ُ وَ الجِبال‌ُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً الحاقه آيه 14، و غير اينها از آثار قيامت. | |||
وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَت انبياء و مرسلين را خداوند مجتمع ميفرمايد در صحراي محشر براي شهادت در حق امتهاي خود چنانچه ميفرمايد: يَوم‌َ يَجمَع‌ُ اللّه‌ُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبتُم ... الايه مائده آيه 108. و نيز ميفرمايد: فَكَيف‌َ إِذا جِئنا مِن كُل‌ِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئنا بِك‌َ عَلي هؤُلاءِ شَهِيداً مائده آيه 44. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 9)- «و (کرات) آسمان از هم بشکافند» (و اذا السماء فرجت). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
| خط ۶۰: | خط ۲۲۷: | ||
[[رده:اختلال در نظم آسمان]][[رده:استحکام آسمان]][[رده:انشقاق آسمان]][[رده:ویژگیهاى آسمان]][[رده:آسمان در قیامت]][[رده:نشانه هاى قیامت]] | [[رده:اختلال در نظم آسمان]][[رده:استحکام آسمان]][[رده:انشقاق آسمان]][[رده:ویژگیهاى آسمان]][[رده:آسمان در قیامت]][[رده:نشانه هاى قیامت]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره المرسلات ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره المرسلات ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 9 سوره مرسلات | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 9 سوره مرسلات,مرسلات 9,وَ إِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ,اختلال در نظم آسمان,استحکام آسمان,انشقاق آسمان,ویژگیهاى آسمان,آسمان در قیامت,نشانه هاى قیامت,آیات قرآن سوره المرسلات | |||
|description=وَ إِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۲۴
| کپی متن آیه |
|---|
| وَ إِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ |
ترجمه
| المرسلات ٨ | آیه ٩ | المرسلات ١٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فُرِجَتْ»: شکافته گردید (نگا: انشقاق / .
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ «8» وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ «9» وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ «10» وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ «11» لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ «12» لِيَوْمِ الْفَصْلِ «13» وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ «14»
پس آنگاه كه ستگارگان محو شوند. و آنگاه كه آسمان شكافته شود. و آنگاه كه كوهها از ريشه كنده شود. و آنگاه كه براى رسولان (براى اداى شهادت) وقت تعيين شود. براى چه روزى، اجل تعيين شده؟ براى روز داورى. و تو چه دانى كه روز داورى چيست؟
نکته ها
«طمس» به معناى از بين رفتن و محو شدن است و شايد مراد از بين رفتن نور آنها باشد.
«فرج» به معناى شكاف است و «وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ» به معناى شكاف برداشتن و پاره پاره شدن آسمان است.
«أُقِّتَتْ» از «وقت» به معناى تعيين وقت براى گواهى دادن انبيا در قيامت است كه بارها در قرآن به آن اشاره شده است. چنانكه در سوره مائده مى‌خوانيم: «يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ» «1» روزى كه خداوند همه انبيا را جمع گرداند، پس گويد: چگونه امّتتان دعوت شما را اجابت كردند.
يكى از اسامى قيامت «يوم الفصل» يعنى روز جدايى است. در قرآن مى‌خوانيم: «إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ» «2» خداوند متعال در روز قيامت بين آنها (و آنچه بدان دلبسته‌اند) جدايى مى‌افكند.
در اين آيات با سه تعبير از عظمت قيامت ياد شده است: «لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ لِيَوْمِ الْفَصْلِ وَ ما
«1». مائده، 109.
«2». حج، 17.
جلد 10 - صفحه 345
ادراك يوم الفصل»
و تكرار كلمه «يوم» نشانه عظمت آن روز است.
مشابه اين چند آيه در سوره‌هاى ديگر قرآن نيز ديده مى‌شود:
«فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ» «1»
«وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ» «2»
«وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً» «3»
«وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ» «4»
پیام ها
1- نظام كنونى آفرينش در قيامت دگرگون مى‌شود؛ ستارگان محو و آسمان شكافته مى‌شود و اين دگرگونى بارها در قرآن يادآورى شده است: «فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ»
2- حقيقت قيامت تنها از راه وحى قابل شناخت است. «وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ»
3- در قيامت، براى گواهى پيامبران بر امّت‌هاى خويش، وقتى معيّن قرار داده شده است. «وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ، لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ «9»
وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ: و آنگاه كه آسمان شكافته گردد و راهها و شكافها در او پيدا شود.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً «1» فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً «2» وَ النَّاشِراتِ نَشْراً «3» فَالْفارِقاتِ فَرْقاً «4»
فَالْمُلْقِياتِ ذِكْراً «5» عُذْراً أَوْ نُذْراً «6» إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ «7» فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ «8» وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ «9»
وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ «10» وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ «11» لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ «12» لِيَوْمِ الْفَصْلِ «13» وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ «14»
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ «15»
ترجمه
سوگند بفرشتگان فرستاده شده براى امور خير
پس سير كنندگانند در فرمان مانند باد تند سير كردنى
و سوگند به فرشتگان منتشر سازنده علوم و معارف منتشر ساختنى
پس جدا كنندگان حق از باطلند جدا كردنى
پس القاء كنندگانند موجبات تذكّر مردم را
براى معذور داشتن آنان و ترساندنشان
همانا آنچه وعده داده ميشويد البته واقع شونده است
پس وقتى كه ستاره‌ها بى‌نور شوند
و وقتى كه آسمان شكافته گردد
و وقتى كه كوهها پراكنده شوند
و وقتى كه پيغمبران وقتشان تعيين شود
ميدانيد براى چه روزى در اين امور تأخير شده
براى روز جدا كردن
و چه ميدانى كه چه روزى است روز جدا كردن
واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان.
تفسير
خداوند متعال قسم ياد فرموده بفرشتگانى كه فرستاده شدند براى نيكى و نكوئى و آنچه معروف و پسنديده است از فرمان الهى و بنابر اين عرفا مفعول له است و اينمعنى از امير المؤمنين عليه السّلام نقل شده و بعضى عرفا را بمعناى پى در پى گرفته‌اند و بنابر اين حال است پس مانند بادهاى تند در انجام او امر حق شتاب مينمايند و نيز بفرشتگانى كه نشر و شيوع ميدهند علوم و معارف حقّه الهيّه را در عالم بخوبى پس جدا كنندگانند ميان حق و باطل بطور واضح پس
جلد 5 صفحه 325
القاء و وحى مينمايند به پيغمبران خدا موجبات تذكّر و هدايت خلق را براى آنكه معذور باشند كسانيكه عمل نمودند بآنچه واصل شده بآنان از احكام در ترك آنچه بايشان نرسيده و بترسند كسانيكه عمل ننمودند از عقاب الهى و بنابر اين عذرا او نذرا دو مصدر و مفعول له ميباشند و كلمه او براى تقسيم است و در واقع قسم بدو دسته از فرشتگان ياد شده يكدسته وسائط خير و سعادت بشر و دسته ديگر امناء وحى و ابلاغ بانبياء عظام و بقيه فقرات اوصاف آن دو دسته‌اند كه خداوند ذكر فرموده ولى بر حسب ظاهر مفسّرين هر پنج جمله و آيه را بقسم تفسير نموده‌اند و بنابر اين فرقى بين واو وفاء نيست و در معناى جمله‌ها هم اختلافاتى شده كه حاجت بذكر آنها نيست چون آنچه ذكر شد اقرب و اظهر است و فائده اين جمله‌ها و قسم تأكيد مطالب آتيه و تعظيم ملائكه و بيان ترتيب نزول خيرات و حكمت بعثت انبياء است و آنچه قسم براى آن ياد شده آنستكه وعده انبيا كه بمردم ميدهند از حشر و نشر و حساب و جزا واقع شونده و حق است و فرموده پس آن در وقتى است كه ستاره‌ها بى‌نور شوند چنانچه قمّى ره نقل نموده و از امام باقر عليه السّلام بآن تصريح شده و در وقتى است كه آسمان شكافته گردد براى نزول ملائكه و در وقتى است كه كوهها از جا كنده و پراكنده گردد و در وقتى است كه پيغمبران مبعوث شوند در اوقات مختلفه چنانچه قمّى ره نقل نموده و در مجمع نسبت بامام صادق عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين وقت شود براى ايشان و بواو نيز قرائت شده است و بعد از اين علائم و آيات قيامت خداوند از روى تعجب ميفرمايد اى مردم ميدانيد براى چه روزى در اين آيات و شهادت انبيا بر اممشان تأخير روى داده و اجل و مدّت قرار داده شده براى رسيدن آن و جواب فرموده براى روز فصل خصومت حقّ در ميان خلق و براى عظمت امر و سختى آنروز فرموده و چه ميدانى تو اى انسان چه روزى است روز فصل خصومت نمودن خداوند در ميان بندگان و جدائى افكندن بين حقّ و باطل و محقّ و مبطل و اى در آنروز بحال تكذيب كنندگان انبيا و اوليا در دنيا خبر ايشان را از قيامت
جلد 5 صفحه 326
و غيرها و كلمه ويل تهديد بعذاب و سختى و گرفتارى آنروز است كه در اينسوره براى تأكيد مكرّر ميشود.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَت «8» وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَت «9» وَ إِذَا الجِبال‌ُ نُسِفَت «10» وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَت «11»
پس زماني که ستاره‌ها تاريك ميشود و نور آنها گرفته ميشود و زماني که آسمان شكاف بر ميدارد و زماني که كوهها پاشيده ميشود و زماني فرستاده‌گان نگاه داشته ميشوند.
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَت نجوم تمام اينکه كرات جويه از شمس و قمر و سيارات و ثوابت طمس ميشوند، طمس نور و روشنايي آنها گرفته ميشود و تاريك ميشود چنانچه ميفرمايد: فَطَمَسنا أَعيُنَهُم قمر آيه 37. وَ لَو نَشاءُ لَطَمَسنا عَلي أَعيُنِهِم يس آيه 66، مِن قَبل‌ِ أَن نَطمِس‌َ وُجُوهاً نساء آيه 50، و در بسياري از آيات اشاره باين دارد مثل إِذَا الشَّمس‌ُ كُوِّرَت وَ إِذَا النُّجُومُ انكَدَرَت تكوير آيه 1 و 2 و غير آن.
وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَت چنانچه ميفرمايد: إِذَا السَّماءُ انشَقَّت و ميفرمايد: إِذَا السَّماءُ انفَطَرَت و ميفرمايد: يَوم‌َ نَطوِي السَّماءَ كَطَي‌ِّ السِّجِل‌ِّ لِلكُتُب‌ِ انبياء آيه 104.
وَ إِذَا الجِبال‌ُ نُسِفَت كوهها از جا كنده ميشود چنانچه ميفرمايد: وَ إِذَا الجِبال‌ُ سُيِّرَت تكوير آيه 3، و ميفرمايد: وَ حُمِلَت‌ِ الأَرض‌ُ وَ الجِبال‌ُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً الحاقه آيه 14، و غير اينها از آثار قيامت.
وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَت انبياء و مرسلين را خداوند مجتمع ميفرمايد در صحراي محشر براي شهادت در حق امتهاي خود چنانچه ميفرمايد: يَوم‌َ يَجمَع‌ُ اللّه‌ُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبتُم ... الايه مائده آيه 108. و نيز ميفرمايد: فَكَيف‌َ إِذا جِئنا مِن كُل‌ِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئنا بِك‌َ عَلي هؤُلاءِ شَهِيداً مائده آيه 44.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 9)- «و (کرات) آسمان از هم بشکافند» (و اذا السماء فرجت).
نکات آیه
۱ - آسمان، در آستانه برپایى قیامت، از هم گسیخته شده و اجزاى آن مى گسلد. (و إذا السماء فرجت) «فرج»، به معناى شکاف است (قاموس المحیط).
۲ - آسمان، برخودار از استحکام ویژه و اجزاى آن داراى پیوندى خاص و از هم گسستنى (و إذا السماء فرجت)
۳ - متلاشى شدن نظم کنونى آسمان، در آستانه برپایى قیامت (و إذا السماء فرجت)
موضوعات مرتبط
- آسمان: اختلال در نظم آسمان ۳; استحکام آسمان ۲; انشقاق آسمان ۱; ویژگیهاى آسمان ۲
- قیامت: آسمان در قیامت ۱، ۳; نشانه هاى قیامت ۱، ۳
منابع
