روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۰۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات

روي عن محمد بن اسماعيل بن بزيع عن ابي جعفر الثاني ع قال :

وَ قُلْتُ لَهُ رَجُلٌ مَاتَ وَ عَلَيْهِ صَوْمٌ يُصَامُ عَنْهُ أَوْ يُتَصَدَّقُ قَالَ يُتَصَدَّقُ عَنْهُ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۵

محمّد بن اسماعيل بن بزيع گويد: به امام محمّد تقى عليه السّلام عرضكردم: مردى از دنيا رفته و بر ذمّه او روزه بوده آيا كسى را به نيابت او گمارند تا براى او روزه بگيرد تا برايش تصدّق بدهند (يعنى فديه)؟ فرمود: فديه دهند، آن بهتر است. شرح: «خبر با باب مناسبتى ندارد مگر اينكه بگوئيم مراد از روزه كه متوفّى بر ذمّه داشته روزه كفّاره بوده به قرينه جواب كه فرمود: تصدّق دهند شايسته‏تر است».