روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۰۶
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات
روي عبد الله بن مسكان عن بدر بن خليل قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۰۵ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۰۷ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۴
بدر بن وليد (كه در نسخهها به تصحيف بدر بن خليل شده است) گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدند شخصى در زندان بوده و نذر كرده است: براى خدا بر عهده من باشد كه اگر از زندان آزاد شدم يك سال روزه بگيرم، و از زندان آزاد گشت و مىترسد كه نتواند يك سال را روزه بگيرد و يا براى او ممكن نباشد چه كند؟ فرمود: يكماه پى در پى روزه بگيرد و از ماه بعد هم چند روز بدون فصل روزه بگيرد كه اين «صيام شهرين متتابعين» مىشود، سپس روزه بگيرد و هر گاه افطار كرد يك مدّ طعام به فقير بدهد و هر روز را كه روزه بود بحساب گذارد تا عدد يك سال را تمام كند.