الحجرات ١٥: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِنّمَا|إِنَّمَا]] [[شامل این ریشه::انن‌| ]][[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::الْمُؤْمِنُون|الْمُؤْمِنُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْمُؤْمِنُون| ]] [[شامل این ریشه::امن‌| ]][[ریشه غیر ربط::امن‌| ]][[شامل این کلمه::الّذِين|الَّذِينَ‌]] [[شامل این ریشه::الذين‌| ]][[شامل این کلمه::آمَنُوا|آمَنُوا]] [[کلمه غیر ربط::آمَنُوا| ]] [[شامل این ریشه::امن‌| ]][[ریشه غیر ربط::امن‌| ]][[شامل این کلمه::بِاللّه|بِاللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِاللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::رَسُولِه|رَسُولِهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::رَسُولِه| ]] [[شامل این ریشه::رسل‌| ]][[ریشه غیر ربط::رسل‌| ]][[شامل این ریشه::ه‌| ]][[ریشه غیر ربط::ه‌| ]][[شامل این کلمه::ثُم|ثُمَ‌]] [[شامل این ریشه::ثم‌| ]][[شامل این کلمه::لَم|لَمْ‌]] [[شامل این ریشه::لم‌| ]][[شامل این کلمه::يَرْتَابُوا|يَرْتَابُوا]] [[کلمه غیر ربط::يَرْتَابُوا| ]] [[شامل این ریشه::ريب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ريب‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::جَاهَدُوا|جَاهَدُوا]] [[کلمه غیر ربط::جَاهَدُوا| ]] [[شامل این ریشه::جهد| ]][[ریشه غیر ربط::جهد| ]][[شامل این کلمه::بِأَمْوَالِهِم|بِأَمْوَالِهِمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِأَمْوَالِهِم| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::مول‌| ]][[ریشه غیر ربط::مول‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَنْفُسِهِم|أَنْفُسِهِمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::أَنْفُسِهِم| ]] [[شامل این ریشه::نفس‌| ]][[ریشه غیر ربط::نفس‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي‌]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این کلمه::سَبِيل|سَبِيلِ‌]] [[کلمه غیر ربط::سَبِيل| ]] [[شامل این ریشه::سبل‌| ]][[ریشه غیر ربط::سبل‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::أُولٰئِک|أُولٰئِکَ‌]] [[شامل این ریشه::اول‌| ]][[شامل این کلمه::هُم|هُمُ‌]] [[شامل این ریشه::هم‌| ]][[شامل این کلمه::الصّادِقُون|الصَّادِقُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الصّادِقُون| ]] [[شامل این ریشه::صدق‌| ]][[ریشه غیر ربط::صدق‌| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِنّمَا|إِنَّمَا]] [[شامل این ریشه::انن‌| ]][[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::الْمُؤْمِنُون|الْمُؤْمِنُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْمُؤْمِنُون| ]] [[شامل این ریشه::امن‌| ]][[ریشه غیر ربط::امن‌| ]][[شامل این کلمه::الّذِين|الَّذِينَ‌]] [[شامل این ریشه::الذين‌| ]][[شامل این کلمه::آمَنُوا|آمَنُوا]] [[کلمه غیر ربط::آمَنُوا| ]] [[شامل این ریشه::امن‌| ]][[ریشه غیر ربط::امن‌| ]][[شامل این کلمه::بِاللّه|بِاللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِاللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::رَسُولِه|رَسُولِهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::رَسُولِه| ]] [[شامل این ریشه::رسل‌| ]][[ریشه غیر ربط::رسل‌| ]][[شامل این ریشه::ه‌| ]][[ریشه غیر ربط::ه‌| ]][[شامل این کلمه::ثُم|ثُمَ‌]] [[شامل این ریشه::ثم‌| ]][[شامل این کلمه::لَم|لَمْ‌]] [[شامل این ریشه::لم‌| ]][[شامل این کلمه::يَرْتَابُوا|يَرْتَابُوا]] [[کلمه غیر ربط::يَرْتَابُوا| ]] [[شامل این ریشه::ريب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ريب‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::جَاهَدُوا|جَاهَدُوا]] [[کلمه غیر ربط::جَاهَدُوا| ]] [[شامل این ریشه::جهد| ]][[ریشه غیر ربط::جهد| ]][[شامل این کلمه::بِأَمْوَالِهِم|بِأَمْوَالِهِمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِأَمْوَالِهِم| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::مول‌| ]][[ریشه غیر ربط::مول‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَنْفُسِهِم|أَنْفُسِهِمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::أَنْفُسِهِم| ]] [[شامل این ریشه::نفس‌| ]][[ریشه غیر ربط::نفس‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي‌]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این کلمه::سَبِيل|سَبِيلِ‌]] [[کلمه غیر ربط::سَبِيل| ]] [[شامل این ریشه::سبل‌| ]][[ریشه غیر ربط::سبل‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::أُولٰئِک|أُولٰئِکَ‌]] [[شامل این ریشه::اول‌| ]][[شامل این کلمه::هُم|هُمُ‌]] [[شامل این ریشه::هم‌| ]][[شامل این کلمه::الصّادِقُون|الصَّادِقُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الصّادِقُون| ]] [[شامل این ریشه::صدق‌| ]][[ریشه غیر ربط::صدق‌| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا بِاللَّهِ‌ وَ رَسُولِهِ‌ ثُمَ‌ لَمْ‌ يَرْتَابُوا وَ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ‌ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ فِي‌ سَبِيلِ‌ اللَّهِ‌ أُولٰئِکَ‌ هُمُ‌ الصَّادِقُونَ‌
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=مؤمنان، تنها کسانی‌اند که به خدا و پیامبرش گرویده، سپس شک نیاورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد کردند. ایشان، (هم)اینان راستانند.
|-|صادقی تهرانی=مؤمنان، تنها کسانی‌اند که به خدا و پیامبرش گرویده، سپس شک نیاورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد کردند. ایشان، (هم)اینان راستانند.
|-|معزی=جز این نیست که مؤمنان آنانند که ایمان آوردند به خدا و پیمبرش و سپس شکّ نیاوردند و کوشیدند (جهاد کردند) به خواسته‌ها و جانهای خویش در راه خدا آنانند راستگویان‌
|-|معزی=جز این نیست که مؤمنان آنانند که ایمان آوردند به خدا و پیمبرش و سپس شکّ نیاوردند و کوشیدند (جهاد کردند) به خواسته‌ها و جانهای خویش در راه خدا آنانند راستگویان‌
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">The believers are those who believe in Allah and His Messenger, and then have not doubted, and strive for Allah’s cause with their wealth and their persons. These are the sincere.</div>
{{آيه | سوره = سوره الحجرات | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::15|١٥]] | قبلی = الحجرات ١٤ | بعدی = الحجرات ١٦  | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف =  }}
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/049015.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/049015.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره الحجرات | نزول = [[نازل شده در سال::19|٧ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::15|١٥]] | قبلی = الحجرات ١٤ | بعدی = الحجرات ١٦  | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«لَمْ یَرْتَابُوا»: شک و تردید ننموده‌اند. گمان و دودلی به دل راه نداده‌اند.
«لَمْ یَرْتَابُوا»: شک و تردید ننموده‌اند. گمان و دودلی به دل راه نداده‌اند.
خط ۲۲: خط ۳۰:
__TOC__
__TOC__


== نزول ==
این آیه در شأن امیرالمومنین على علیه‌السلام نازل شده است.<ref> تفسیر على بن ابراهیم.</ref>


== تفسیر ==
== تفسیر ==
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link330 | آيات ۱۱ - ۱۸ سوره حجرات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link330 | آيات ۱۱ - ۱۸ سوره حجرات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link331 | نهى از مسخره كردن يكديگر و عيبجويى و بد زبانى كردن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link331 | نهى از مسخره كردن و عيبجويى و بد زبانى كردن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link332 | معناى جمله : ((بئس الاسم الفسوق ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link333 | مقصود از «اجتناب از ظنّ»، کدام ظنّ است؟]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link333 | مقصود از ((اجتناب از ظن )) و مفاد قيد ((كثيرا)) در آيه : ((يا ايها الذين امنوا اجتنبواكثيرا من الظن ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link334 | نهى از غیبت و تجسّس عيوب ديگران و بيان مفسدۀ آن ها]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link334 | نهى از تجسس عيوب ديگران و از غيبت كردن و بيان مفسده غيبت و تجسس (و لا تجسسوا و لايغتب بعضكم بعضا...)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link337 | توبه، عامل آمرزش گناهان ياد شده و بلكه مطلق گناهان است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link335 | غيبت عامل مؤ ثر در سقوط منزلت و هويت اجتماعى انسان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link338 | معانى مختلفى كه براى «شُعُوب» و «قَبَائِل» گفته شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link336 | مثالى گويا براى روشن شدن زشتى حقيقت چيست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link339 | «تقوا»، تنها كرامت و امتياز حقيقى انسان، نزد خداوند است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link337 | توبه عامل آمرزش گناهان ياد شده و بلكه مطلق گناهان است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link341 | معناى اين كه فرمود: به اعراب بگو «ايمان» نياورده ايد، بلكه بگوييد اسلام آورده ايم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link338 | معانى مختلفى كه براى ((شعوب )) و ((قبائل )) گفته شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link344 | بحث روایتی: رواياتى در ذيل آيات گذشته]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link339 | توضيح اينكه تقوا تنها كرامت و امتياز حقيقى است (ان اكرمكم عند الله اتقيكم )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link345 | دو روايت در شأن نزول آيه «غیبت»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۸#link340 | تقوى يك مزيت واقعى و حقيقت است نه آن مزايائى كه انسانها براى خود مايه كرامت وشرف قرار داده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link347 | زشتی گناه غيبت، از زنا شديدتر است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link341 | معناى اينكه فرمود: به اعراب بگو ايمان نياورده ايد بلكه بگوييد اسلام آورده ايم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link349 | رواياتى در توضیح فرق بين اسلام و ايمان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link342 | مؤ منان واقعى اين چنين هستند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link343 | ايمان ثابت و مستقر و جهاد با مال و جان از صفات مؤ منان واقعى است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link344 | رواياتى در مورد نهى از مسخره كردن يكديگر، بد زبانى و تنابز به القاب ، غيبت وسوء ظن ، در ذيل آيات مربوطه گذشته]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link345 | دو روايت در شاءن نزول آيه ((اءيحب اءحدكم اءنياءكل ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link346 | كلام معصومين عليه السلام در حسن ظن به برادر مسلمان وحمل كار او بر صحت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link347 | چند روايت دال بر اينكه غيبت از زنا شديدتر است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link348 | رواياتى درباره اينكه تنها ملاك فضيلت تقوا است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۳۹#link349 | رواياتى در خصوص فرق بين اسلام و ايمان]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۲_بخش۱۱#link90 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۲_بخش۱۱#link90 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «15»
مؤمنان، تنها كسانى هستند كه به خدا ورسولش ايمان آورده و دچار ترديد نشدند و با اموال و جانهاى خود در راه خدا جهاد كردند. اينانند كه (در ادّعاى ايمان) راستگويانند.
سيماى مؤمن واقعى‌
چهار آيه‌ى قرآن با جمله‌ «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ» شروع شده كه ترسيم سيماى مؤمن واقعى است:
1. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إِيماناً وَ عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ» «1» مؤمنان واقعى كسانى هستند كه هرگاه نام خداوند برده شود، دلهايشان مى‌لرزد و همين كه آيات الهى بر آنان تلاوت شود، ظرفيت آنان به ايمان افزوده مى‌گردد وتنها بر خدا تكيه مى‌كنند.
2. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ‌ ... «2» مؤمنان واقعى كسانى هستند كه به خدا و رسولش ايمان دارند و هرگاه در يك كار دسته جمعى با پيامبر هستند، بدون اجازه‌ى حضرت از صحنه خارج نمى‌شوند.
3 و 4. در همين سوره مطرح شده است؛ يك بار در آيه دهم، إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ ... و بار ديگر در همين آيه.
اگر اين چهار آيه را در كنار هم بگذاريم، سيماى مؤمنان صادق و واقعى را كشف مى‌كنيم.
----
«1». انفال، 2.
«2». نور، 62.
جلد 9 - صفحه 199
همانان كه قرآن درباره‌شان فرموده است: «أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا»* «1» و «أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ» بنابراين مؤمنان واقعى كسانى هستند كه:
1. دلهاى آنان به ياد خدا بتپد، نه با مال و مقام و .... «إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ»
2. دائماً در حال حركت و تكامل هستند و توقّفى در كارشان نيست و در برابر هر پيام الهى؛ متعهّد، عاشق و عامل هستند. «وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إِيماناً»
3. تنها تكيه‌گاه آنان ايمان به خداست، نه قراردادها و وابستگى‌هاى به شرق و غرب و ....
«عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ»
4. در نظام اجتماعى، پيرو رهبر الهى هستند و بدون دستور او حركتى نمى‌كنند و نسبت به او وفادارند. «إِذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ»
5. خود را برتر از ديگران ندانند و با همه به چشم برادرى نگاه كنند. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»
6. ايمان آنان پايدار است. ايمانشان بر اساس علم، عقل و فطرت است و به خاطر عمل به آنچه مى‌دانند، به درجه‌ى يقين رسيده‌اند و تبليغات و حوادث تلخ و شيرين آنان را دلسرد و دچار ترديد نمى‌كند. «ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا»
7. هر كجا لازم باشد، با مال وجان از مكتب دفاع مى‌كنند. «وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ»
===پیام ها===
1- قرآن، هم ملاك و معيار كمال را بيان مى‌كند، «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ» و هم الگوهاى كامل را نشان مى‌دهد. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ‌ ...
2- ايمان به پيامبر، در كنار ايمان به خداوند لازم است. «آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ»
3- نشانه‌ى ايمان واقعى، پايدارى و عدم ترديد در آن است. «ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا»
4- ايمان، امرى باطنى است كه از راه عمل شناخته مى‌شود. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ‌ ...
جاهَدُوا ...
5- ايمان بدون جهاد، شعارى بيش نيست. جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ ... (كمال‌
----
«1». انفال، 4 و 74.
جلد 9 - صفحه 200
ايمان به گذشت از جان و مال است.)
6- در فرهنگ اسلام، جهاد مالى و جانى، بايد در راه خدا باشد. جاهَدُوا ... فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «15»
بعد از آن در تحقق ايمان فرمايد:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ‌: (انما كلمه حصر) اينست و جز اين نيست ايمان آرندگان از روى حقيقت، الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ‌: كسانيند كه ايمان آوردند به خدا و رسول او به تمام اوامر و نواهى و به خلوص قلب تصديق نمودند، ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا:
پس شك ننمودند بعد از اقرار به زبان و تزلزلى براى آنها روى ندهد در معتقدات حقه، بلكه تا آخر عمر ثابت و باقى باشند، كه از شرايط ايمان دوام و ثبات است چنانچه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمايد «1»: المؤمن اشد فى دينه من الجبال الراسية: مؤمن سخت‌تر است در دين خود از كوههاى فرو رونده ريشه آن در زمين به جهت آنكه كوه گاهى از آن تراشيده شود و مؤمن را قادر نيست كسى از دين‌
----
«1» اصول الكافى ج 2 (باب المؤمن و علاماته و صفاته) حديث 37 از امام محمد باقر عليه السّلام صفحه 241 (در الفاظ اختلاف هست اما معنى يكسان است)
جلد 12 - صفحه 206
او بتراشد چيزى را.
وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ‌: و جهاد كردند به مالهاى خود، وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌: و مجاهده نمودند به نفسهاى خود در راه خدا و طلب رضاى او، يعنى هم مال و هم نفس خود را در راه جهاد و اعلاى شعائر دين اسلام انفاق نمودند.
أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ‌: آن گروه مجاهد به مال و نفس ايشانند راستگويان در ادعاى ايمان.
تنبيه: آيه شريفه حصر فرمايد مؤمنين صادقين حقيقى را به دو وصف عمده كه مركز دائره سعادت است:
1- عدم تزلزل در ايمان كه عبارت است از ثقه و طمانينه نفس كه حقيقت آن تيقن و زوال شك است به جهت آنكه هر كه ايمان آورد بسا هست كه شياطين جنى يا انسى بعد از حصول يقين، القاى شبهات و تشكيكات وارد سازند و اشخاص را متزلزل گردانند، لذا كلام بزرگى است كه فرموده‌اند: ايمان آوردن چه آسان، نگهداشتن چه مشكل. در طى حوادثات زمان و تغيرات دوران، حقايق ظاهر و آشكارا گردد، حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در كلمات قصار فرمايد: فى تقلب الاحوال علم جواهر الرجال‌ «1». در زير و رو شدن حالها، جوهره و حقيقت مردان دانسته شود.
وصف دوم- مجاهده به مال و نفس است در راه خدا، گرچه فرد خاص آن جهاد در ركاب پيغمبر و امام عليهما السّلام است لكن شامل باشد جهاد با شيطان و نفس در راه طاعت و فرمانبردارى الهى، لذا حضرت نبوى صلّى اللّه عليه و آله فرمود در ذيل حديثى: افضل الجهاد من جاهد نفسه التى بين جنبيه‌ «2»:
بالاترين جهاد كسى است كه مجاهده نمايد با نفس كه ميان پهلوى او است. و حضرت علوى عليه السّلام فرمايد: يقول الرجل جاهدت و لم يجاهد انما الجهاد
----
«1» نهج البلاغه، كلمات قصار (ترجمه فيض) ص 1183 شماره 208 و شرح حديث در تكمله المنهاج البراعه ميرزا حبيب اللّه خوئى (مكتبة الاسلاميه) ج 21 ص 287 حكمت 206.
«2» وسائل الشيعه، شيخ حر عاملى (چ بيروت) ج 11 ص 124 (ذيل روايت 9)
جلد 12 - صفحه 207
اجتناب المحارم و مجاهدة العدو. مى‌گويد شخصى: مجاهده نمودم و حال آنكه جهاد ننموده، بدرستى كه جهاد اجتناب محرمات و مجاهده با دشمن است (يعنى شيطان).
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «15» قُلْ أَ تُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِينِكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ «16» يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلامَكُمْ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَداكُمْ لِلْإِيمانِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «17» إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ «18»
ترجمه‌
جز اين نيست كه مؤمنان آنانند كه گرويدند بخدا و پيغمبر او پس شك نكردند و مجاهده كردند بمالهاشان و جانهاشان در راه خدا آنگروه ايشانند راستگويان‌
بگو آيا خبر ميدهيد خدا را بدين خود با آنكه خدا ميداند آنچه را در آسمانها و آنچه در زمين است و خدا بهمه چيز دانا است‌
منّت مينهند بر تو كه اسلام آوردند بگو منّت ننهيد بر من اسلامتان را بلكه خدا منّت مينهد بر شما كه هدايت نمودتان به ايمان اگر هستيد راستگويان‌
همانا خدا ميداند آنچه پوشيده و پنهان است در آسمانها و زمين و خدا بينا است بآنچه ميكنيد.
تفسير
خداوند متعال بعد از نفى ايمان از مسلمانان ظاهرى در آيات سابقه منحصر فرموده است ايمانرا بكسانيكه اعتقاد قلبى پيدا كردند بخدا و پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم و آنكه آنچه آورده حق است و بعدا شك و ترديد و ارتدادى براى آنها حاصل نشده و جهاد نمودند در راه خدا بمال و جان و آنكه ايشان راست گويانند در ادّعاء ايمان نه آنانكه اسلام را بطمع غنيمت و رياست يا از خوف قتل و غارت قبول نموده و بعدا مرتدّ شدند لذا قمّى ره فرموده نازل شده در شأن امير المؤمنين عليه السّلام و ظاهرا مراد آن حضرت و پيروان او از قبيل سلمان و أبو ذر و مقداد باشند كه مرتدّ نشدند بعد از رحلت پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم و شك و ريبى براى ايشان روى نداد و گفته‌اند اعراب سابق الذّكر بعد از نزول آيه سابقه آمدند و قسم ياد نمودند كه ما ايمان قلبى داريم و با اعتقاد
----
جلد 5 صفحه 48
اسلام آورديم لذا خداوند دستور فرموده به پيغمبر خود كه بآنها بفرمايد آيا شما خدا را دانا ميكنيد باعتقاد قلبى خودتان با آنكه خداوند بتمام جزئيات آسمانها و زمين عالم و از هر امرى باخبر است و هيچ چيز بر او مخفى نيست و استفهام براى توبيخ و ملامت آنها است بر آنكه بعد از بيان خداوند از ما في الضّمير آنها قسم ياد نمودند برخلاف آن و براى آنكه آنها منّت گذارده بودند بر پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم باسلامشان بدون جنگ دستور فرمود كه بگو باسلامتان بر من منّت نگذاريد چون اسلام ظاهرى بأغراض دنيوى قابل منّت گذارى بآن نيست و ايمان واقعى كه قابل است در صورت وجود خدا بشما عطا فرموده و بايد منّت بر شما بگذارد كه هدايت فرموده است شما را بآن بنصب ادلّه و نازل نمودن آيات دالّه بر نبوّت و راه وصول بجنّت اگر راست ميگوئيد كه داراى ايمانيد ولى خدا ميداند كه دروغ ميگوئيد چون خدا آنچه را كه در آسمانها و زمين از انظار غائب و پوشيده است ميداند و آنچه را شما بجا ميآوريد ميبيند و از دروغ و راست شما آگاه است و بر طبق آن با شما معامله خواهد فرمود در ثواب الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كه بخواند سوره حجرات را در هر شب يا در هر روز از زوّار محمد صلى اللّه عليه و آله و سلّم بوده و خواهد بود و الحمد للّه رب العالمين و صلّى اللّه على محمد و آله الطاهرين.
----
جلد 5 صفحه 49
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
إِنَّمَا المُؤمِنُون‌َ الَّذِين‌َ آمَنُوا بِاللّه‌ِ وَ رَسُولِه‌ِ ثُم‌َّ لَم‌ يَرتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَموالِهِم‌ وَ أَنفُسِهِم‌ فِي‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ أُولئِك‌َ هُم‌ُ الصّادِقُون‌َ «15»
جز ‌اينکه‌ نيست‌ ‌که‌ مؤمنون‌ بحقيقت‌ ايمان‌ كساني‌ هستند ‌که‌ ايمان‌ بخدا و ‌رسول‌ ‌او‌ دارند و ‌پس‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ شك‌ و ريبي‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ نمي‌آيد و مجاهده‌ مي‌كنند باموال‌ ‌خود‌ و نفوس‌ ‌خود‌ ‌در‌ راه‌ الهي‌ اين‌ها آنهايي‌ هستند ‌که‌ ‌در‌ دعوي‌ ايمان‌ راستگو هستند.
إِنَّمَا المُؤمِنُون‌َ همان‌ درجه‌ چهارم‌ ‌که‌ اعلا مراتب‌ ايمان‌ ‌است‌ الَّذِين‌َ آمَنُوا بِاللّه‌ِ وَ رَسُولِه‌ِ ايمان‌ باللّه‌ و توحيد بجميع‌ مراتبه‌ ذاتا صفتا فعلا عبادة نظرا و بجميع‌ صفات‌ كماليه‌ و جماليه‌ و جلاليه‌ و ايمان‌ برسول‌ بجميع‌ شئونات‌ رسالت‌
جلد 16 - صفحه 234
و خاتميت‌ و افضليت‌ و بقرآن‌ ‌او‌ و تصديق‌ جميع‌ فرمايشات‌ ‌او‌.
ثُم‌َّ لَم‌ يَرتابُوا ‌که‌ ملكه‌ ‌شده‌ و رسوخ‌ ‌در‌ قلب‌ كرده‌ و نور ايمان‌ قلب‌ ‌آنها‌ ‌را‌ روشن‌ كرده‌.
وَ جاهَدُوا بِأَموالِهِم‌ وَ أَنفُسِهِم‌ چه‌ جهاد ‌با‌ كفار و چه‌ جهاد ‌با‌ نفس‌ و ‌لو‌ ‌آنها‌ ‌را‌ قطعه‌ قطعه‌ كنند.
فِي‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ نه‌ زحمت‌ و مشقت‌ عبادت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ باز دارد و نه‌ شيطان‌ و هواي‌ نفس‌ ‌آنها‌ ‌را‌ فريب‌ ميدهد.
أُولئِك‌َ هُم‌ُ الصّادِقُون‌َ ‌که‌ اعلا مراتب‌ ‌آن‌ ‌در‌ وجود مبارك‌ امير المؤمنين‌ و ائمه طاهرين‌ ‌ثم‌ الامثل‌ فالامثل‌ بوده‌.
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
]
(آیه 15)- و از آنجا که دست یافتن بر این امر باطنی یعنی ایمان کار آسانی نیست در این آیه به ذکر نشانه‌های آن می‌پردازد، نشانه‌هائی که به خوبی مؤمن را از مسلم، و صادق را از کاذب، و آنها را که عاشقانه دعوت پیامبر صلّی اللّه علیه و اله را پذیرفته‌اند، از
ج4، ص512
آنها که برای حفظ جان و یا رسیدن به مال دنیا اظهار ایمان می‌کنند جدا می‌سازد.
می‌فرماید: «مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده‌اند، سپس هرگز شک و ریبی به خود راه نداده، و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کرده‌اند» (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ).
آری! نخستین نشانه ایمان عدم تردید و دو دلی در مسیر اسلام است، نشانه دوم جهاد با اموال، و نشانه سوم که از همه برتر است جهاد با انفس (جانها) است.
و لذا در پایان آیه می‌افزاید: «چنین کسانی راستگویانند» و روح ایمان در وجودشان موج می‌زند (أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ).
این معیار را که قرآن برای شناخت «مؤمنان راستین» از «دروغگویان متظاهر به اسلام» بیان کرده، معیاری است روشن و گویا برای هر عصر و زمان، برای جدا سازی مؤمنان واقعی از مدعیان دروغین، و برای نشان دادن ارزش ادعای کسانی که همه جا دم از اسلام می‌زنند و خود را طلبکار پیامبر صلّی اللّه علیه و اله می‌دانند ولی در عمل آنها کمترین نشانه‌ای از ایمان و اسلام دیده نمی‌شود.
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


خط ۱۰۰: خط ۳۰۳:
[[رده:آثار اخلاص]][[رده:ملاک صحت ادعا]][[رده:حقیقت اسلام]][[رده:آثار ایمان]][[رده:ادعاى ایمان]][[رده:ایمان به خدا]][[رده:ایمان به محمد]][[رده:حقیقت ایمان]][[رده:خاستگاه ایمان]][[رده:نشانه هاى ایمان]][[رده:رد ادعاى ایمان بادیه نشینان صدراسلام]][[رده:شک بادیه نشینان صدراسلام]][[رده:مال دوستى بادیه نشینان صدراسلام]][[رده:استقامت در جهاد]][[رده:ملاک ارزش جهاد]][[رده:استقامت در دین]][[رده:پایه هاى رفتار]][[رده:جذابیت زندگى]][[رده:جذابیت مال]][[رده:جهاد مؤمنان]][[رده:جهادمالى مؤمنان]][[رده:نشانه هاى مؤمنان]][[رده:ویژگیهاى مؤمنان]][[رده:یقین مؤمنان]]
[[رده:آثار اخلاص]][[رده:ملاک صحت ادعا]][[رده:حقیقت اسلام]][[رده:آثار ایمان]][[رده:ادعاى ایمان]][[رده:ایمان به خدا]][[رده:ایمان به محمد]][[رده:حقیقت ایمان]][[رده:خاستگاه ایمان]][[رده:نشانه هاى ایمان]][[رده:رد ادعاى ایمان بادیه نشینان صدراسلام]][[رده:شک بادیه نشینان صدراسلام]][[رده:مال دوستى بادیه نشینان صدراسلام]][[رده:استقامت در جهاد]][[رده:ملاک ارزش جهاد]][[رده:استقامت در دین]][[رده:پایه هاى رفتار]][[رده:جذابیت زندگى]][[رده:جذابیت مال]][[رده:جهاد مؤمنان]][[رده:جهادمالى مؤمنان]][[رده:نشانه هاى مؤمنان]][[رده:ویژگیهاى مؤمنان]][[رده:یقین مؤمنان]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الحجرات ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الحجرات ]]
{{#seo:
|title=آیه 15 سوره حجرات
|title_mode=replace
|keywords=آیه 15 سوره حجرات,حجرات 15,إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا بِاللَّهِ‌ وَ رَسُولِهِ‌ ثُمَ‌ لَمْ‌ يَرْتَابُوا وَ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ‌ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ فِي‌ سَبِيلِ‌ اللَّهِ‌ أُولٰئِکَ‌ هُمُ‌ الصَّادِقُونَ‌,آثار اخلاص,ملاک صحت ادعا,حقیقت اسلام,آثار ایمان,ادعاى ایمان,ایمان به خدا,ایمان به محمد,حقیقت ایمان,خاستگاه ایمان,نشانه هاى ایمان,رد ادعاى ایمان بادیه نشینان صدراسلام,شک بادیه نشینان صدراسلام,مال دوستى بادیه نشینان صدراسلام,استقامت در جهاد,ملاک ارزش جهاد,استقامت در دین,پایه هاى رفتار,جذابیت زندگى,جذابیت مال,جهاد مؤمنان,جهادمالى مؤمنان,نشانه هاى مؤمنان,ویژگیهاى مؤمنان,یقین مؤمنان,آیات قرآن سوره الحجرات
|description=إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا بِاللَّهِ‌ وَ رَسُولِهِ‌ ثُمَ‌ لَمْ‌ يَرْتَابُوا وَ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ‌ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ فِي‌ سَبِيلِ‌ اللَّهِ‌ أُولٰئِکَ‌ هُمُ‌ الصَّادِقُونَ‌
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۰۳:۵۲

کپی متن آیه
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا بِاللَّهِ‌ وَ رَسُولِهِ‌ ثُمَ‌ لَمْ‌ يَرْتَابُوا وَ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ‌ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ فِي‌ سَبِيلِ‌ اللَّهِ‌ أُولٰئِکَ‌ هُمُ‌ الصَّادِقُونَ‌

ترجمه

مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده‌اند، سپس هرگز شکّ و تردیدی به خود راه نداده و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کرده‌اند؛ آنها راستگویانند.

|مؤمنان [واقعى‌] تنها كسانى‌اند كه به خدا و رسول او ايمان آوردند و هيچ‌گاه شك ننمودند و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كردند، تنها آنان صادقند
در حقيقت، مؤمنان كسانى‌اند كه به خدا و پيامبر او گرويده و [ديگر] شكّ نياورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كرده‌اند؛ اينانند كه راستكردارند.
منحصرا مؤمنان واقعی آن کسانند که به خدا و رسول او ایمان آوردند و بعدا هیچ گاه شک و ریبی به دل راه ندادند و در راه خدا به مال و جانشان جهاد کردند. اینان به حقیقت راستگو هستند.
مؤمنان فقط کسانی اند که به خدا و پیامبرش ایمان آورده اند، آن گاه [در حقّانیّت آنچه به آن ایمان آورده اند] شک ننموده و با اموال و جان هایشان در راه خدا جهاد کرده اند؛ اینان [در گفتار و کردار] اهل صدق و راستی اند.
مؤمنان كسانى هستند كه به خدا و پيامبر او ايمان آورده‌اند و ديگر شك نكرده‌اند، و با مال و جان خويش در راه خدا جهاد كرده‌اند. اينان راستگويانند.
همانا مؤمنان کسانی هستند که به خداوند و پیامبر او ایمان آورده‌اند، سپس شک و شبهه نیاورده‌اند، و در راه خدا به مال و جانشان جهاد کرده‌اند، اینانند که راستگویانند
جز اين نيست كه مؤمنان كسانى‌اند كه به خدا و پيامبر او ايمان آورده‌اند و سپس شك نكرده‌اند، و با مالها و جانهاى خويش در راه خدا جهاد كرده‌اند. ايشانند راستگويان.
مؤمنان (واقعی) تنها کسانیند که به خدا و پیغمبرش ایمان آورده‌اند، سپس هرگز شکّ و تردیدی به خود راه نداده‌اند، و با مال و جان خویش در راه خدا به تلاش ایستاده‌اند و به جهاد برخاسته‌اند. آنان (بلی آنان، در ایمان خود) درست و راستگویند.
مؤمنان، تنها کسانی‌اند که به خدا و پیامبرش گرویده، سپس شک نیاورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد کردند. ایشان، (هم)اینان راستانند.
جز این نیست که مؤمنان آنانند که ایمان آوردند به خدا و پیمبرش و سپس شکّ نیاوردند و کوشیدند (جهاد کردند) به خواسته‌ها و جانهای خویش در راه خدا آنانند راستگویان‌

The believers are those who believe in Allah and His Messenger, and then have not doubted, and strive for Allah’s cause with their wealth and their persons. These are the sincere.
ترتیل:
ترجمه:
الحجرات ١٤ آیه ١٥ الحجرات ١٦
سوره : سوره الحجرات
نزول : ٧ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لَمْ یَرْتَابُوا»: شک و تردید ننموده‌اند. گمان و دودلی به دل راه نداده‌اند.


نزول

این آیه در شأن امیرالمومنین على علیه‌السلام نازل شده است.[۱]

تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «15»

مؤمنان، تنها كسانى هستند كه به خدا ورسولش ايمان آورده و دچار ترديد نشدند و با اموال و جانهاى خود در راه خدا جهاد كردند. اينانند كه (در ادّعاى ايمان) راستگويانند.

سيماى مؤمن واقعى‌

چهار آيه‌ى قرآن با جمله‌ «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ» شروع شده كه ترسيم سيماى مؤمن واقعى است:

1. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إِيماناً وَ عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ» «1» مؤمنان واقعى كسانى هستند كه هرگاه نام خداوند برده شود، دلهايشان مى‌لرزد و همين كه آيات الهى بر آنان تلاوت شود، ظرفيت آنان به ايمان افزوده مى‌گردد وتنها بر خدا تكيه مى‌كنند.

2. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ‌ ... «2» مؤمنان واقعى كسانى هستند كه به خدا و رسولش ايمان دارند و هرگاه در يك كار دسته جمعى با پيامبر هستند، بدون اجازه‌ى حضرت از صحنه خارج نمى‌شوند.

3 و 4. در همين سوره مطرح شده است؛ يك بار در آيه دهم، إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ ... و بار ديگر در همين آيه.

اگر اين چهار آيه را در كنار هم بگذاريم، سيماى مؤمنان صادق و واقعى را كشف مى‌كنيم.


«1». انفال، 2.

«2». نور، 62.

جلد 9 - صفحه 199

همانان كه قرآن درباره‌شان فرموده است: «أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا»* «1» و «أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ» بنابراين مؤمنان واقعى كسانى هستند كه:

1. دلهاى آنان به ياد خدا بتپد، نه با مال و مقام و .... «إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ»

2. دائماً در حال حركت و تكامل هستند و توقّفى در كارشان نيست و در برابر هر پيام الهى؛ متعهّد، عاشق و عامل هستند. «وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إِيماناً»

3. تنها تكيه‌گاه آنان ايمان به خداست، نه قراردادها و وابستگى‌هاى به شرق و غرب و ....

«عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ»

4. در نظام اجتماعى، پيرو رهبر الهى هستند و بدون دستور او حركتى نمى‌كنند و نسبت به او وفادارند. «إِذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ»

5. خود را برتر از ديگران ندانند و با همه به چشم برادرى نگاه كنند. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»

6. ايمان آنان پايدار است. ايمانشان بر اساس علم، عقل و فطرت است و به خاطر عمل به آنچه مى‌دانند، به درجه‌ى يقين رسيده‌اند و تبليغات و حوادث تلخ و شيرين آنان را دلسرد و دچار ترديد نمى‌كند. «ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا»

7. هر كجا لازم باشد، با مال وجان از مكتب دفاع مى‌كنند. «وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ»

پیام ها

1- قرآن، هم ملاك و معيار كمال را بيان مى‌كند، «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ» و هم الگوهاى كامل را نشان مى‌دهد. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ‌ ...

2- ايمان به پيامبر، در كنار ايمان به خداوند لازم است. «آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ»

3- نشانه‌ى ايمان واقعى، پايدارى و عدم ترديد در آن است. «ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا»

4- ايمان، امرى باطنى است كه از راه عمل شناخته مى‌شود. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ‌ ...

جاهَدُوا ...

5- ايمان بدون جهاد، شعارى بيش نيست. جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ ... (كمال‌


«1». انفال، 4 و 74.

جلد 9 - صفحه 200

ايمان به گذشت از جان و مال است.)

6- در فرهنگ اسلام، جهاد مالى و جانى، بايد در راه خدا باشد. جاهَدُوا ... فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «15»

بعد از آن در تحقق ايمان فرمايد:

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ‌: (انما كلمه حصر) اينست و جز اين نيست ايمان آرندگان از روى حقيقت، الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ‌: كسانيند كه ايمان آوردند به خدا و رسول او به تمام اوامر و نواهى و به خلوص قلب تصديق نمودند، ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا:

پس شك ننمودند بعد از اقرار به زبان و تزلزلى براى آنها روى ندهد در معتقدات حقه، بلكه تا آخر عمر ثابت و باقى باشند، كه از شرايط ايمان دوام و ثبات است چنانچه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمايد «1»: المؤمن اشد فى دينه من الجبال الراسية: مؤمن سخت‌تر است در دين خود از كوههاى فرو رونده ريشه آن در زمين به جهت آنكه كوه گاهى از آن تراشيده شود و مؤمن را قادر نيست كسى از دين‌


«1» اصول الكافى ج 2 (باب المؤمن و علاماته و صفاته) حديث 37 از امام محمد باقر عليه السّلام صفحه 241 (در الفاظ اختلاف هست اما معنى يكسان است)

جلد 12 - صفحه 206

او بتراشد چيزى را.

وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ‌: و جهاد كردند به مالهاى خود، وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌: و مجاهده نمودند به نفسهاى خود در راه خدا و طلب رضاى او، يعنى هم مال و هم نفس خود را در راه جهاد و اعلاى شعائر دين اسلام انفاق نمودند.

أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ‌: آن گروه مجاهد به مال و نفس ايشانند راستگويان در ادعاى ايمان.

تنبيه: آيه شريفه حصر فرمايد مؤمنين صادقين حقيقى را به دو وصف عمده كه مركز دائره سعادت است:

1- عدم تزلزل در ايمان كه عبارت است از ثقه و طمانينه نفس كه حقيقت آن تيقن و زوال شك است به جهت آنكه هر كه ايمان آورد بسا هست كه شياطين جنى يا انسى بعد از حصول يقين، القاى شبهات و تشكيكات وارد سازند و اشخاص را متزلزل گردانند، لذا كلام بزرگى است كه فرموده‌اند: ايمان آوردن چه آسان، نگهداشتن چه مشكل. در طى حوادثات زمان و تغيرات دوران، حقايق ظاهر و آشكارا گردد، حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در كلمات قصار فرمايد: فى تقلب الاحوال علم جواهر الرجال‌ «1». در زير و رو شدن حالها، جوهره و حقيقت مردان دانسته شود.

وصف دوم- مجاهده به مال و نفس است در راه خدا، گرچه فرد خاص آن جهاد در ركاب پيغمبر و امام عليهما السّلام است لكن شامل باشد جهاد با شيطان و نفس در راه طاعت و فرمانبردارى الهى، لذا حضرت نبوى صلّى اللّه عليه و آله فرمود در ذيل حديثى: افضل الجهاد من جاهد نفسه التى بين جنبيه‌ «2»:

بالاترين جهاد كسى است كه مجاهده نمايد با نفس كه ميان پهلوى او است. و حضرت علوى عليه السّلام فرمايد: يقول الرجل جاهدت و لم يجاهد انما الجهاد


«1» نهج البلاغه، كلمات قصار (ترجمه فيض) ص 1183 شماره 208 و شرح حديث در تكمله المنهاج البراعه ميرزا حبيب اللّه خوئى (مكتبة الاسلاميه) ج 21 ص 287 حكمت 206.

«2» وسائل الشيعه، شيخ حر عاملى (چ بيروت) ج 11 ص 124 (ذيل روايت 9)

جلد 12 - صفحه 207

اجتناب المحارم و مجاهدة العدو. مى‌گويد شخصى: مجاهده نمودم و حال آنكه جهاد ننموده، بدرستى كه جهاد اجتناب محرمات و مجاهده با دشمن است (يعنى شيطان).


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «15» قُلْ أَ تُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِينِكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ «16» يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلامَكُمْ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَداكُمْ لِلْإِيمانِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «17» إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ «18»

ترجمه‌

جز اين نيست كه مؤمنان آنانند كه گرويدند بخدا و پيغمبر او پس شك نكردند و مجاهده كردند بمالهاشان و جانهاشان در راه خدا آنگروه ايشانند راستگويان‌

بگو آيا خبر ميدهيد خدا را بدين خود با آنكه خدا ميداند آنچه را در آسمانها و آنچه در زمين است و خدا بهمه چيز دانا است‌

منّت مينهند بر تو كه اسلام آوردند بگو منّت ننهيد بر من اسلامتان را بلكه خدا منّت مينهد بر شما كه هدايت نمودتان به ايمان اگر هستيد راستگويان‌

همانا خدا ميداند آنچه پوشيده و پنهان است در آسمانها و زمين و خدا بينا است بآنچه ميكنيد.

تفسير

خداوند متعال بعد از نفى ايمان از مسلمانان ظاهرى در آيات سابقه منحصر فرموده است ايمانرا بكسانيكه اعتقاد قلبى پيدا كردند بخدا و پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم و آنكه آنچه آورده حق است و بعدا شك و ترديد و ارتدادى براى آنها حاصل نشده و جهاد نمودند در راه خدا بمال و جان و آنكه ايشان راست گويانند در ادّعاء ايمان نه آنانكه اسلام را بطمع غنيمت و رياست يا از خوف قتل و غارت قبول نموده و بعدا مرتدّ شدند لذا قمّى ره فرموده نازل شده در شأن امير المؤمنين عليه السّلام و ظاهرا مراد آن حضرت و پيروان او از قبيل سلمان و أبو ذر و مقداد باشند كه مرتدّ نشدند بعد از رحلت پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم و شك و ريبى براى ايشان روى نداد و گفته‌اند اعراب سابق الذّكر بعد از نزول آيه سابقه آمدند و قسم ياد نمودند كه ما ايمان قلبى داريم و با اعتقاد


جلد 5 صفحه 48

اسلام آورديم لذا خداوند دستور فرموده به پيغمبر خود كه بآنها بفرمايد آيا شما خدا را دانا ميكنيد باعتقاد قلبى خودتان با آنكه خداوند بتمام جزئيات آسمانها و زمين عالم و از هر امرى باخبر است و هيچ چيز بر او مخفى نيست و استفهام براى توبيخ و ملامت آنها است بر آنكه بعد از بيان خداوند از ما في الضّمير آنها قسم ياد نمودند برخلاف آن و براى آنكه آنها منّت گذارده بودند بر پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم باسلامشان بدون جنگ دستور فرمود كه بگو باسلامتان بر من منّت نگذاريد چون اسلام ظاهرى بأغراض دنيوى قابل منّت گذارى بآن نيست و ايمان واقعى كه قابل است در صورت وجود خدا بشما عطا فرموده و بايد منّت بر شما بگذارد كه هدايت فرموده است شما را بآن بنصب ادلّه و نازل نمودن آيات دالّه بر نبوّت و راه وصول بجنّت اگر راست ميگوئيد كه داراى ايمانيد ولى خدا ميداند كه دروغ ميگوئيد چون خدا آنچه را كه در آسمانها و زمين از انظار غائب و پوشيده است ميداند و آنچه را شما بجا ميآوريد ميبيند و از دروغ و راست شما آگاه است و بر طبق آن با شما معامله خواهد فرمود در ثواب الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كه بخواند سوره حجرات را در هر شب يا در هر روز از زوّار محمد صلى اللّه عليه و آله و سلّم بوده و خواهد بود و الحمد للّه رب العالمين و صلّى اللّه على محمد و آله الطاهرين.


جلد 5 صفحه 49

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


إِنَّمَا المُؤمِنُون‌َ الَّذِين‌َ آمَنُوا بِاللّه‌ِ وَ رَسُولِه‌ِ ثُم‌َّ لَم‌ يَرتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَموالِهِم‌ وَ أَنفُسِهِم‌ فِي‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ أُولئِك‌َ هُم‌ُ الصّادِقُون‌َ «15»

جز ‌اينکه‌ نيست‌ ‌که‌ مؤمنون‌ بحقيقت‌ ايمان‌ كساني‌ هستند ‌که‌ ايمان‌ بخدا و ‌رسول‌ ‌او‌ دارند و ‌پس‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ شك‌ و ريبي‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ نمي‌آيد و مجاهده‌ مي‌كنند باموال‌ ‌خود‌ و نفوس‌ ‌خود‌ ‌در‌ راه‌ الهي‌ اين‌ها آنهايي‌ هستند ‌که‌ ‌در‌ دعوي‌ ايمان‌ راستگو هستند.

إِنَّمَا المُؤمِنُون‌َ همان‌ درجه‌ چهارم‌ ‌که‌ اعلا مراتب‌ ايمان‌ ‌است‌ الَّذِين‌َ آمَنُوا بِاللّه‌ِ وَ رَسُولِه‌ِ ايمان‌ باللّه‌ و توحيد بجميع‌ مراتبه‌ ذاتا صفتا فعلا عبادة نظرا و بجميع‌ صفات‌ كماليه‌ و جماليه‌ و جلاليه‌ و ايمان‌ برسول‌ بجميع‌ شئونات‌ رسالت‌

جلد 16 - صفحه 234

و خاتميت‌ و افضليت‌ و بقرآن‌ ‌او‌ و تصديق‌ جميع‌ فرمايشات‌ ‌او‌.

ثُم‌َّ لَم‌ يَرتابُوا ‌که‌ ملكه‌ ‌شده‌ و رسوخ‌ ‌در‌ قلب‌ كرده‌ و نور ايمان‌ قلب‌ ‌آنها‌ ‌را‌ روشن‌ كرده‌.

وَ جاهَدُوا بِأَموالِهِم‌ وَ أَنفُسِهِم‌ چه‌ جهاد ‌با‌ كفار و چه‌ جهاد ‌با‌ نفس‌ و ‌لو‌ ‌آنها‌ ‌را‌ قطعه‌ قطعه‌ كنند.

فِي‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ نه‌ زحمت‌ و مشقت‌ عبادت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ باز دارد و نه‌ شيطان‌ و هواي‌ نفس‌ ‌آنها‌ ‌را‌ فريب‌ ميدهد.

أُولئِك‌َ هُم‌ُ الصّادِقُون‌َ ‌که‌ اعلا مراتب‌ ‌آن‌ ‌در‌ وجود مبارك‌ امير المؤمنين‌ و ائمه طاهرين‌ ‌ثم‌ الامثل‌ فالامثل‌ بوده‌.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 15)- و از آنجا که دست یافتن بر این امر باطنی یعنی ایمان کار آسانی نیست در این آیه به ذکر نشانه‌های آن می‌پردازد، نشانه‌هائی که به خوبی مؤمن را از مسلم، و صادق را از کاذب، و آنها را که عاشقانه دعوت پیامبر صلّی اللّه علیه و اله را پذیرفته‌اند، از

ج4، ص512

آنها که برای حفظ جان و یا رسیدن به مال دنیا اظهار ایمان می‌کنند جدا می‌سازد.

می‌فرماید: «مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده‌اند، سپس هرگز شک و ریبی به خود راه نداده، و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کرده‌اند» (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ).

آری! نخستین نشانه ایمان عدم تردید و دو دلی در مسیر اسلام است، نشانه دوم جهاد با اموال، و نشانه سوم که از همه برتر است جهاد با انفس (جانها) است.

و لذا در پایان آیه می‌افزاید: «چنین کسانی راستگویانند» و روح ایمان در وجودشان موج می‌زند (أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ).

این معیار را که قرآن برای شناخت «مؤمنان راستین» از «دروغگویان متظاهر به اسلام» بیان کرده، معیاری است روشن و گویا برای هر عصر و زمان، برای جدا سازی مؤمنان واقعی از مدعیان دروغین، و برای نشان دادن ارزش ادعای کسانی که همه جا دم از اسلام می‌زنند و خود را طلبکار پیامبر صلّی اللّه علیه و اله می‌دانند ولی در عمل آنها کمترین نشانه‌ای از ایمان و اسلام دیده نمی‌شود.

نکات آیه

۱ - مؤمنان واقعى، داراى ایمان به خدا و رسول او و بدور از هرگونه شک و تردید (إنّما المؤمنون الذین ءامنوا باللّه و رسوله ثمّ لم یرتابوا)

۲ - ایمان آمیخته به شک، داخل در مقوله اسلام و نه ایمان واقعى* (و لکن قولوا أسلمنا ... إنّما المؤمنون الذین ... ثمّ لم یرتابوا) با توجه به ارتباط این آیه با آیه قبل، مى توان نتیجه گرفت که خداوند از آن جهت اعراب یاد شده را مؤمن ندانسته و تنها مسلمان شمرده است که آنان، هنوز نسبت به خدا و رسول او در شک بوده اند.

۳ - ایمان به خدا و پیامبر(ص)، ملازم با یکدیگر و تفکیک ناپذیر (إنّما المؤمنون الذین ءامنوا باللّه و رسوله)

۴ - ایثار مال و جان در راه حق، همگام با ایمان ثابت و استوار، نشانه مؤمنان واقعى است. (إنّما المؤمنون الذین ... و جهدوا بأمولهم و أنفسهم)

۵ - ایمان واقعى، داراى ریشه و ثبات در اندیشه و متجلى در عمل و رفتار (إنّما المؤمنون الذین ... ثمّ لم یرتابوا و جهدوا) در آیه شریفه، دو ویژگى براى مؤمن واقعى، بیان شده است. یکى از آن دو به باور و اندیشه (لم یرتابوا...) و دیگرى به عمل بازمى گردد (جاهدوا...).

۶ - جهاد با مال و جان در راه خدا، نشانه یقین و استوارى ایمان انسان (ثمّ لم یرتابوا و جهدوا بأمولهم و أنفسهم) چنانچه «و جاهدوا» در مقام نشان دادن مصداق و نمود یقین مؤمنان باشد - که از «لم یرتابوا» استفاده مى شود - برداشت بالا قابل استفاده است.

۷ - وجود شک و دلبستگى به مال و جان در میان اعراب، دلیل رد ادعاى ایمان آنان از سوى خداوند (قل لم تؤمنوا ... إنّما المؤمنون ... ثمّ لم یرتابوا و جهدوا بأمولهم و أنفسهم)

۸ - در راه خدا بودن، ملاک ارزش هر جهاد و ایثار (و جهدوا بأمولهم و أنفسهم فى سبیل اللّه)

۹- جان و مال، پرجاذبه ترین امور در زندگى انسان (و جهدوا بأمولهم و أنفسهم) خداوند، از میان جاذبه هاى زندگى، فقط به جان و مال اشاره کرده است و چشم پوشى از آن را نشانه ایمان استوار دانسته است.

۱۰ - ثبات در باورهاى دینى و جهاد همه جانبه در راه خداوند، گواه صداقت انسان در ادعاى ایمان (إنّما المؤمنون الذین ... ثمّ لم یرتابوا و جهدوا ... أولئک هم الصدقون)

موضوعات مرتبط

  • اخلاص: آثار اخلاص ۸
  • ادعا: ملاک صحت ادعا ۱۰
  • اسلام: حقیقت اسلام ۲
  • ایمان: آثار ایمان ۵; ادعاى ایمان ۷; ایمان به خدا ۱، ۳; ایمان به محمد(ص) ۱، ۳; حقیقت ایمان ۲; خاستگاه ایمان ۵; نشانه هاى ایمان ۶، ۱۰
  • بادیه نشینان: رد ادعاى ایمان بادیه نشینان صدراسلام ۷; شک بادیه نشینان صدراسلام ۷; مال دوستى بادیه نشینان صدراسلام ۷
  • جهاد: استقامت در جهاد ۱۰; ملاک ارزش جهاد ۸
  • دین: استقامت در دین ۱۰
  • رفتار: پایه هاى رفتار ۵
  • زندگى: جذابیت زندگى ۹
  • مال: جذابیت مال ۹
  • مؤمنان: جهاد مؤمنان ۴، ۶; جهادمالى مؤمنان ۴، ۶; نشانه هاى مؤمنان ۴; ویژگیهاى مؤمنان ۱; یقین مؤمنان ۱

منابع

  1. تفسیر على بن ابراهیم.