روایت:الکافی جلد ۸ ش ۵۹۶

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

محمد عن احمد بن محمد عن ابن محبوب عن جميل بن صالح عن سدير قال :

سَأَلَ رَجُلٌ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَقََالُوا رَبَّنََا بََاعِدْ بَيْنَ أَسْفََارِنََا وَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ‏ فَقَالَ هَؤُلاَءِ قَوْمٌ كَانَ لَهُمْ قُرًى مُتَّصِلَةٌ يَنْظُرُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ وَ أَنْهَارٌ جَارِيَةٌ وَ أَمْوَالٌ ظَاهِرَةٌ فَكَفَرُوا بِأَنْعُمِ اَللََّهِ‏ وَ غَيَّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ فَأَرْسَلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمْ‏ سَيْلَ اَلْعَرِمِ‏ فَغَرَّقَ قُرَاهُمْ وَ أَخْرَبَ دِيَارَهُمْ وَ أَذْهَبَ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَبْدَلَهُمْ مَكَانَ جَنَّاتِهِمْ‏ جَنَّتَيْنِ ذَوََاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْ‏ءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلِيلٍ‏ ثُمَّ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذََلِكَ جَزَيْنََاهُمْ بِمََا كَفَرُوا وَ هَلْ نُجََازِي إِلاَّ اَلْكَفُورَ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۵۸

سدير گويد: مردى از امام باقر (ع) از تفسير گفتار خداى عز و جل پرسيد كه فرمايد: گفتند پروردگارا ميان منزلگاههاى (سفر) ما فاصله و دورى انداز و بخودشان ستم كردند» (سوره‏ سبأ آيه ۱۹) فرمود: آنها مردمى بودند كه آباديهاى پيوست و متصل بهم داشتند بطورى كه همديگر را ميديدند، و جويهائى روان و مالهاى فراوانى داشتند، پس نعمتهاى خدا را ناسپاسى كردند و خود را دگرگون ساختند: و خداى عز و جل سيل عرم (سيل سخت و شديدى) را بر آنها روان كرد كه آباديهاى آنها را غرق كرد و خانه‏هاشان را ويران ساخت و اموالشان را از بين برد و باغستانهاى آنها را بدو باغ بدل كرد كه داراى ميوه تلخ و درخت گز و اندكى از سدر بود. و در باره آن خداى عز و جل فرمايد: «چنين سرايشان داديم براى كفران و ناسپاسى كه كردند، و آيا ما جز كفران پيشه را مجازات ميكنيم» (سوره سبأ آيه ۱۷).

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۴۴۷

سدير مى‏گويد: مردى از امام باقر عليه السّلام پيرامون اين آيه شريفه: فَقالُوا رَبَّنا باعِدْ بَيْنَ أَسْفارِنا وَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ... «۱» پرسش كرد. امام عليه السّلام فرمود: آنها مردمى بودند صاحب آباديهاى به هم پيوسته، به گونه‏اى كه يك ديگر را مى‏ديدند، و جويهاى روان و مالهاى فراوانى داشتند، پس نعمتهاى خدا را ناسپاسى كردند و خود را دگرگون نمودند، خداى عزّ و جل سيل عرم را بر آنها جارى فرمود كه آباديهاى آنها را غرق و خانه‏هاشان را خراب كرد و اموالشان را از ميان برد و باغستانهاى آنها را به دو باغ تبديل كرد كه داراى ميوه تلخ و درخت گز و اندكى از سدر بود، و خداوند در حقّ آنها فرموده‏ __________________________________________________

(۱) «بر خويش ستم كردند و گفتند: اى پروردگار ما! منزلگاههاى ما را از هم دور گردان» (سوره سبأ/ آيه ۱۹).

است: ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِما كَفَرُوا وَ هَلْ نُجازِي إِلَّا الْكَفُورَ «۱». __________________________________________________

(۱) «آنها را كه ناسپاس بودند اين چنين جزا داديم، آيا ما جز ناسپاسان را مجازات مى‏كنيم» (سوره سبأ/ آيه ۱۷).