روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۶ را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۶ منتقل کرد) |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۳۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عبد الرحمن بن حماد الكوفي عن عمرو بن مصعب عن فرات بن الاحنف عن ابي عبد الله ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۵ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۷ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۹۱
از امام صادق (ع) فرمود: هر آنچه را ترك كنى، اين گفتار را در هر بام و شام ترك مكن: بار خدايا صبح كردم و در اين صبح از تو آمرزش مىخواهم و هم در اين روز براى هر كه اهل رحمت تو است و به تو بيزارم از هر كه اهل لعنت تو است. بار خدايا من صبح كردم و در اين روز و اين بامداد به تو بيزارم از كسانى كه ما در ميان آنهائيم از مردم مشرك و از آنچه مىپرستند، راستى كه آنان مردم بد و نابكارند. بار الها هر آنچه در اين بامداد و اين روز از آسمان به زمين فرود آوردى براى ما بركت ساز و بر دشمنانت عذاب، بار خدايا دوست دار هر كه دوستت دارد، و دشمن دار هر كه را با تو دشمنى كند. بار خدايا اين روز را براى من با امنيت و ايمان به پايان رسان هر آن زمانى كه آفتاب برآيد و يا فرود شود. بار خدايا بيامرز مرا و پدر و مادر مرا و به آنها رحم كن چنانچه مرا از كودكى پروريدند. بار خدايا بيامرز مؤمنين و مؤمنات و مسلمين و مسلمات را از زنده و مرده. بار خدايا تو سرانجام و پايگاه آنها را مىدانى. بار خدايا امام مسلمانان را در پناه ايمان نگهدار و او را نصرت با عزت بده و پيروزى و فتح آسان، و براى او و ماها از نزد خود تسلّط پيروزمندانهاى مقرر ساز. خدايا فلان و فلان را با دستجات مخالف رسولت و مخالف امامان بر حق بعد از رسولت و شيعههاى آنها لعنت كن، و از تو خواهم فزونى از فضلت و توفيق اقرار به هر آنچه از نزدت آمده است و تسليم به امر تو و محافظت بر آنچه فرمودى، و نجويم براى آن بدلى و نفروشم آن را به بهاى اندك. بار خدايا مرا در زمره آنان كه هدايت كردى هدايت فرما و از شرّ آنچه مقدر كردى نگهدار زيرا تو حكم كنى و بر تو حكمى نشود و خوار نگردد هر كه را دوست دارى، برترى بلند مقامى منزهى اى پروردگار خانه كعبه بپذير از من دعايم را و هر كار خيرى كه به وسيله آن به تو تقرّب جستم آن را دو چندان كن بسيار و از نزد خودت رحمت و اجر عظيم به ما بده. پروردگارا چه خوش مرا آزمايش كردى و چه عطاى بزرگى به من دادى و چه بسيار مرا در پرده داشتى، از آن تو باد سپاس اى معبودم، سپاس بسيار پاك و با بركتى پر آسمانها و زمين و پر آنچه پروردگارم خواهد چنانچه دوست دارد و راضى باشد و چنانچه شايسته ذات پروردگار من است كه صاحب جلالت و كرامت است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۰۲
حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر چه را واگذارى اين دعا را وامگذار كه در هر صبح و شام بخوانى (و ترجمه آن دعا اينست:) «بار خدايا بامداد كردم و در اين بامداد و در اين روز از تو آمرزش خواهم براى هر كس كه شايسته رحمت تو است، و از آنان كه شايسته دورى از رحمت تو هستند بيزارى جويم، در اين روز و در اين بامداد از آنان كه ما در ميان آنها هستيم از مشركان و آنچه مىپرستند، اينان مردمان بد و تبهكارى هستند، بار خدايا آنچه در اين بامداد و در اين روز از آسمان بر زمين فرود آورى بركتى بر دوستانت و عذابى بر دشمنانت ساز، بار خدايا دوست دار هر كه دوستت دارد دشمن دار هر كه با تو دشمنى كند، بار خدايا هر گاه خورشيد بيرون آيد و هر گاه پنهان شود (آن روز را) براى من با منيت و ايمان بپايان رسان، بار خدايا مرا و پدر و مادر مرا بيامرز و بآنان ترحم كن چنانچه مرا در كودكى پروريدند بار خدايا مؤمنين و مؤمنات و مسلمين و مسلمات را از زنده و مردهشان بيامرز، بار خدايا تو بسرانجام و جايگاه ايشان دانائى، بار خدايا پيشواى مسلمانان را بپناه ايمان محافظت كن، و او را يارى كن يارى پيروزى بخشى، و بفتح آسانى او را فاتح فرما، و براى او و براى ما سلطنت پيروزمندانهاى مقرر ساز، بار خدايا فلان و فلان و گروههاى پراكندهاى كه با رسول تو و زعما و پيشوايان پس از او و پيروانشان مخالفت كردند از رحمت خود دور ساز، و فزونى فضل تو را خواستارم، و اعتراف بدان چه از نزدت آمده و تسليم در برابر دستورت، و نگهدارى بر آنچه امر فرمودى خواهانم، و در برابر آنها جايگزينى نجويم و ببهاى اندك نفروشم، بار خدايا مرا در زمره آنان كه هدايت فرمودهاى هدايت فرما، و از شر آنچه مقدر كردهاى نگهدارى كن، تو حكم كنى و بر تو حكومتى نيست، هر كه تو را دوست بدارد خوار نگردد برتر و بلند مقامى، منزهى اى پروردگار خانه كعبه، دعاى مرا بپذير، و آنچه بدان بدرگاهت تقرب جويم از نيكى آن را براى من چند برابر كن، و رحمتى از سوى خود با پاداش بزرگى بما بده، پروردگارا چه نيكو آزمايشم كردى و چه عطاى بزرگى بمن دادى، و چه عافيت طولانى بمن كرامت كردى و چه بسيار بر من (از گناهان) پوشاندى، پس از آن تو است سپاس بسيار و پاك و با بركت باندازه آنچه آسمانها و زمين بگيرد، و پر از آنچه خداى من خواهد، هر آن مقدار كه دوست دارد و خشنود شود و چنانچه شايسته ذات اوست كه صاحب جلالت و كرامت است».
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۳۵
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از عبدالرحمان بن حمّاد كوفى، از عمرو بن مصعب، از فرات بن احنف، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «هر چه را ترك كنى و وا گذارى، اين را وا مگذار، كه در هر صبح و شام بگويى كه: اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أَسْتَغْفِرُك في هذا الصَّباحِ … وَكَمَا يَنْبَغِي لِوَجْهِ رَبِّي ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ؛ خداوندا! به درستى كه صبح كردهام كه آمرزش مىطلبم از تو در اين صبح و در اين روز از براى اهل رحمت تو، و بيزارى مىجويم به سوى تو از اهل لعنت تو. خداوندا! به درستى كه من صبح كردهام، بيزارم به سوى تو در اين روز ودر اين صبح از كسى كه ما در ميان پشتهاى ايشانيم، از مشركان و از آنچه بودند كه مىپرستيدند. به درستى كه ايشان بودند گروه بدنافرمانان. خداوندا! بگردان آنچه را كه فرو فرستادهاى از آسمان به سوى زمين در اين صبح ودر اين روز، بركت بر دوستان خود و عقاب بر دشمنان خود. خداوندا! دوستى كن با هر كه دوستى كرد با تو و دشمنى كن با هر كه دشمنى كرد با تو. خداوندا! ختم كن از برايم به ايمنى و ايمان. خداوندا! بيامرز مرا و پدر و مادر مرا و رحم كن ايشان را، چنانچه پرورش دادند مرا در حال خُردى. خداوندا! بيامرز مردان مؤمن و زنان مؤمنه را و مردان مسلمان و زنان مسلمان و زندههاى از ايشان و مردگان. به درستى كه تو مىدانى جاى گرديدن ايشان و منزلگاه ايشان. خداوندا! حفظ كن پيشواى مسلمانان را به حفظ ايمان، و يارى كن او را يارى كردنى ارجمند، و بگشا از برايش گشادىاى آسان، و قرار ده از برايش و از براى ما در نزد خود سلطنتى يارى دهنده. خداوندا! لعنت كن فلان و فلان، و گروههايى را كه اختلاف كردند بر فرستاده تو و ايمان به امر امامت بعد از رسول تو، و پيشوايان بعد از او و شيعيان ايشان، و سؤال مىكنم از تو زيادتى را از فضل تو، و اقرار كردن به آنچه آمده است به آن از نزد تو، و تسليم كردن از براى فرمان تو، و محافظت كردن هر آنچه امر فرمودهاى به آن. نه مىطلبم به آن بدلى را و نه مىخرم به آن بهاى اندكى را. خداوندا! هدايت كن مرا در كسانى كه هدايت كردهاى، و نگاه دار مرا بدى آنچه حكم فرمودهاى. به درستى كه تو حكم مىفرمايى و حكم كرده نمىشود بر تو، و خوار نمىشود كسى را كه دوست داشتهاى. مباركى و برترى دارى. پاك و منزّه مىشمارم تو را. اى پروردگار خانه كعبه! بپذير از من دعاى مرا و آنچه تقرّب جستم به آن به سوى تو از خوبى. پس دوچندان كن آن را از برايم، دوچندانهاى بسيار، و بده به ما از نزد خود مزد بزرگى را. اى پروردگار من! چه نيكو است آنچه انعام كردهاى مرا و بزرگست، آنچه عطا كردهاى به من و دراز است، آنچه عافيت دادهاى مرا و بسيار است، آنچه پوشيدهاى بر من. پس تو راست ستايش، اى خداى من! در حالتى كه بسيار پاكيزه باشد، كه مبارك ساخته باشد بر آن، پرى آسمانها و پرى زمين و پرى آنچه خواست پروردگار من، چنانكه دوست مىدارد پروردگار من و مىپسندد، و چنانكه سزاوار است از براى وجه پروردگارم، كه خداوند بزرگوارى و نوازش «۱» است».
