روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۰۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن الحسين بن مختار عن زيد عن ابي عبد الله ع :

فِيمَا جَاءَ فِي اَلْحَدِيثِ عَوْرَةُ اَلْمُؤْمِنِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ حَرَامٌ قَالَ مَا هُوَ أَنْ يَنْكَشِفَ فَتَرَى مِنْهُ شَيْئاً إِنَّمَا هُوَ أَنْ تَرْوِيَ عَلَيْهِ أَوْ تَعِيبَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۳۵

از زيد، از امام صادق (ع) در تفسير آنچه در حديث آمده است كه (عورت مؤمن بر مؤمن حرام است)، فرمود: اين به اين معنى نيست كه برهنه شود و از او چيزى بينى همانا مقصود، اين است كه بر ضرر او حكايتى بگوئى يا عيب او را بگوئى‏

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۶۳

از زيد روايت شده است كه حضرت صادق عليه السلام در باره اينكه در حديث آمده: «عورت مؤمن بر مؤمن حرام است» فرمود: اين نيست كه مؤمن برهنه شود و تو از او چيزى ببينى؟ همانا مقصود اين است كه بضرر او داستانى بگوئى يا او را غيبت كنى (و نسبت عيب باو دهى).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۵

على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از يونس، از حسين بن مختار، از زيد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه، در آنچه در حديث آمده است كه عورت مؤمن بر مؤمن حرام است، كه آن حضرت فرمود: «مراد اين نيست كه عورتش كشف شود، پس تو چيزى از آن را ببينى. جز اين نيست كه مقصود آن است كه بر او روايت كنى و سخنى بگويى كه باعث ضرر او باشد، يا آنكه او را عيب كنى».