روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۶۲

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن ابراهيم عن صالح بن السندي عن جعفر بن بشير عن حنان عن ابيه عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص :

لاَ تَصْلُحُ‏ اَلْإِمَامَةُ إِلاَّ لِرَجُلٍ فِيهِ ثَلاَثُ خِصَالٍ‏ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعَاصِي اَللَّهِ وَ حِلْمٌ يَمْلِكُ بِهِ غَضَبَهُ‏ وَ حُسْنُ اَلْوِلاَيَةِ عَلَى مَنْ يَلِي حَتَّى يَكُونَ لَهُمْ كَالْوَالِدِ اَلرَّحِيمِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۴۷

امام باقر (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: امامت نشايد جز براى مردى كه در او سه خصلت باشد: ۱- ورعى كه او را از هر نافرمانى نسبت به خدا باز دارد. ۲- بردبارى تا آنجا كه بر خشم خود مسلط باشد. ۳- سرپرستى خوب نسبت به هر كه بر او سرپرست است تا آنجا كه براى آنها پدرى مهربان باشد، و در روايت ديگر تا براى رعيت چون پدرى مهربان باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۶۶

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: امامت شايسته نيست، جز براى مرديكه داراى سه خصلت باشد: ۱- تقوى و ورعى كه او را از نافرمانى خدا باز دارد، ۲- خويشتن دارى كه خشمش را آن كنترل كند. ۳- نيكو حكومت كردن بر افراد زير فرمانش، تا آنجا كه نسبت به ايشان مانند پدرى مهربان باشد. و در روايت ديگر چنين است: تا آنجا كه نسبت برعيت مانند پدرى مهربان باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۹۳

و على ابراهيم، از صالح بن سِندى، از جعفر بن بشير، از حَنان، از پدرش، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: امامت، صلاحيت ندارد، مگر از براى مردى كه سه خصلت در او باشد: پارسايى كه او را از معصيت‏هاى خدا منع كند، و بردبارى كه به آن، بر خشم خود غالب شود (و عنان اختيار از دست او نرود)، و نيكى ولايت و حكومت بر كسى كه امام بر او والى مى‏شود، تا آن‏كه براى ايشان چون پدر و مهربان باشد». و در روايت ديگر، چنين است كه: «تا آن‏كه براى رعيت چون پدرِ مهربان باشد».