النبإ ١٥: تفاوت میان نسخهها
(QRobot edit) |
(←تفسیر) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::لِنُخْرِج|لِنُخْرِجَ]] [[کلمه غیر ربط::لِنُخْرِج| ]] [[شامل این ریشه::خرج| ]][[ریشه غیر ربط::خرج| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::بِه|بِهِ]] [[شامل این ریشه::ب| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[شامل این کلمه::حَبّا|حَبّاً]] [[کلمه غیر ربط::حَبّا| ]] [[شامل این ریشه::حبب| ]][[ریشه غیر ربط::حبب| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::نَبَاتا|نَبَاتاً]] [[کلمه غیر ربط::نَبَاتا| ]] [[شامل این ریشه::نبت| ]][[ریشه غیر ربط::نبت| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::لِنُخْرِج|لِنُخْرِجَ]] [[کلمه غیر ربط::لِنُخْرِج| ]] [[شامل این ریشه::خرج| ]][[ریشه غیر ربط::خرج| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::بِه|بِهِ]] [[شامل این ریشه::ب| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[شامل این کلمه::حَبّا|حَبّاً]] [[کلمه غیر ربط::حَبّا| ]] [[شامل این ریشه::حبب| ]][[ریشه غیر ربط::حبب| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::نَبَاتا|نَبَاتاً]] [[کلمه غیر ربط::نَبَاتا| ]] [[شامل این ریشه::نبت| ]][[ریشه غیر ربط::نبت| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّاً وَ نَبَاتاً | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=تا بدان دانه و گیاهی برویانیم، | |-|صادقی تهرانی=تا بدان دانه و گیاهی برویانیم، | ||
|-|معزی=تا برون آریم بدان دانه و رستنی | |-|معزی=تا برون آریم بدان دانه و رستنی | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">To produce with it grains and vegetation?</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/078015.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/078015.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره النبإ | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::15|١٥]] | قبلی = النبإ ١٤ | بعدی = النبإ ١٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره النبإ | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::15|١٥]] | قبلی = النبإ ١٤ | بعدی = النبإ ١٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
خط ۲۷: | خط ۳۵: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link166 | آيات ۱ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link166 | آيات ۱ - ۱۶ سوره نبأ]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link167 | بيان محتواى كلى سوره مباركه | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link167 | بيان محتواى كلى سوره مباركه نبأ]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link168 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link168 | مقصود از «خبر عظيم»، روز بعث و قيامت بوده است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link169 | مراد از اختلاف | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۹#link169 | مراد از اختلاف مشركان درباره معاد]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۰#link170 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۰#link170 | استدلال بر ثبوت بعث و جزا، مستفاد از آيات: «ألم نَجعَل الأرضَ مِهَاداً...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۰#link171 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۰#link171 | معناى اين كه فرمود: «كوه ها را ميخ قرار داديم» و «ازواج خلقتان كرديم»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۰#link172 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۰#link172 | معناى اين كه فرمود: خوابتان را «سبات»، و شب را «لباس»، و روز را «معاش» قرارداديم]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۰#link173 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۲۰#link173 | رواياتى در بيان برخى آيات گذشته]] | ||
}} | }} | ||
خط ۲۱۸: | خط ۲۲۶: | ||
[[رده:منشأ تأمین غذاى انسان ها]][[رده:فواید باران]][[رده:زمینه پیدایش باغها]][[رده:تشبیه به رویش گیاهان]][[رده:تشبیه معاد]][[رده:زمینه رویش حبوبات]][[رده:منشأ رویش حبوبات]][[رده:خالقیت خدا]][[رده:روزیهاى خدا]][[رده:مجارى افعال خدا]][[رده:نعمتهاى خدا]][[رده:زمینه رویش درختان]][[رده:نقش عوامل طبیعى]][[رده:تشبیهات قرآن]][[رده:آثار تولید محصولات کشاورزى]][[رده:آثار رویش گیاهان]][[رده:زمینه رویش گیاهان]][[رده:منشأ رویش گیاهان]][[رده:دلایل معاد]][[رده:نعمت باران]][[رده:نعمت حبوبات]][[رده:نعمت گیاهان]] | [[رده:منشأ تأمین غذاى انسان ها]][[رده:فواید باران]][[رده:زمینه پیدایش باغها]][[رده:تشبیه به رویش گیاهان]][[رده:تشبیه معاد]][[رده:زمینه رویش حبوبات]][[رده:منشأ رویش حبوبات]][[رده:خالقیت خدا]][[رده:روزیهاى خدا]][[رده:مجارى افعال خدا]][[رده:نعمتهاى خدا]][[رده:زمینه رویش درختان]][[رده:نقش عوامل طبیعى]][[رده:تشبیهات قرآن]][[رده:آثار تولید محصولات کشاورزى]][[رده:آثار رویش گیاهان]][[رده:زمینه رویش گیاهان]][[رده:منشأ رویش گیاهان]][[رده:دلایل معاد]][[رده:نعمت باران]][[رده:نعمت حبوبات]][[رده:نعمت گیاهان]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره النبإ ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره النبإ ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 15 سوره نبإ | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 15 سوره نبإ,نبإ 15,لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّاً وَ نَبَاتاً,منشأ تأمین غذاى انسان ها,فواید باران,زمینه پیدایش باغها,تشبیه به رویش گیاهان,تشبیه معاد,زمینه رویش حبوبات,منشأ رویش حبوبات,خالقیت خدا,روزیهاى خدا,مجارى افعال خدا,نعمتهاى خدا,زمینه رویش درختان,نقش عوامل طبیعى,تشبیهات قرآن,آثار تولید محصولات کشاورزى,آثار رویش گیاهان,زمینه رویش گیاهان,منشأ رویش گیاهان,دلایل معاد,نعمت باران,نعمت حبوبات,نعمت گیاهان,آیات قرآن سوره النبإ | |||
|description=لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّاً وَ نَبَاتاً | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۳۴
کپی متن آیه |
---|
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّاً وَ نَبَاتاً |
ترجمه
النبإ ١٤ | آیه ١٥ | النبإ ١٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«حَبّاً»: دانههای خوراکی. مراد خوراک انسان است. «نَبَاتاً»: گیاهان. مراد خوراک حیوان است.
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۶ سوره نبأ
- بيان محتواى كلى سوره مباركه نبأ
- مقصود از «خبر عظيم»، روز بعث و قيامت بوده است
- مراد از اختلاف مشركان درباره معاد
- استدلال بر ثبوت بعث و جزا، مستفاد از آيات: «ألم نَجعَل الأرضَ مِهَاداً...»
- معناى اين كه فرمود: «كوه ها را ميخ قرار داديم» و «ازواج خلقتان كرديم»
- معناى اين كه فرمود: خوابتان را «سبات»، و شب را «لباس»، و روز را «معاش» قرارداديم
- رواياتى در بيان برخى آيات گذشته
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ بَنَيْنا فَوْقَكُمْ سَبْعاً شِداداً «12» وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً «13» وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً «14» لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً «15» وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً «16»
و بر فراز شما هفت (آسمان) استوار بنا كرديم. و (خورشيد را) چراغى فروزان قرار داديم. و از ابرهاى متراكم و فشرده، آبى فراوان فرو فرستاديم. تا بوسيله آن دانه و گياه و باغهاى پر درخت بيرون آوريم.
نکته ها
«معصرات» از «عصر» به معناى فشردن، يا صفت ابرهاى بارانزاست كه گويا چنان خود را مىفشرند كه باران ببارند و يا صفت بادهايى كه ابرها را متراكم و فشرده مىسازد تا از آنها باران ببارد. «1»
پیام ها
1- خداوند اداره هستى را بر اساس يك نظام مشخص (نظام سببيّت و علّت و معلول) قرار داده است. (نور و حرارت خورشيد همراه با ابر و باران، عامل توليد دانه و گياه مىشود.) سِراجاً وَهَّاجاً ... ماءً ثَجَّاجاً لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً
2- قرآن، شعر نيست، امّا از آهنگ و موسيقى خاصّى برخوردار است. «وَهَّاجاً، ثَجَّاجاً، نَباتاً»
3- اسباب و وسايل طبيعى، نبايد ما را از خداوند غافل كند. لِنُخْرِجَ بِهِ ...
«1». تفسير الميزان.
جلد 10 - صفحه 362
4- خداوندى كه زمين مرده را با نزول باران به صورت بوستانى پر درخت در مىآورد، از زنده كردن مردگان عاجز نيست. لِنُخْرِجَ بِهِ ... جَنَّاتٍ أَلْفافاً
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً «15»
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا: تا بيرون آريم به آن آب، دانه كه قوت را شايد، مانند جو و گندم، و نباتا: و روئيدنى كه علف را شايد، مانند كاه و گياه. نزد بعضى مراد آن كه بيرون آوريم از دريا دانه [در] و از زمين گياه را.
نعمت يازدهم:
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
عَمَّ يَتَساءَلُونَ «1» عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ «2» الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ «3» كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ «4»
ثُمَّ كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ «5» أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً «6» وَ الْجِبالَ أَوْتاداً «7» وَ خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً «8» وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً «9»
وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً «10» وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً «11» وَ بَنَيْنا فَوْقَكُمْ سَبْعاً شِداداً «12» وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً «13» وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً «14»
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً «15» وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً «16»
ترجمه
از چه سؤال ميكنند از يكديگر
از خبر بزرگى
كه آنان در آن اختلاف دارند
نه چنين است زود است كه بدانند
پس نه چنين است زود است كه بدانند
آيا قرار نداديم زمين را فرشى گسترده
و كوهها را ميخها
و آفريديم شما را جفتها مرد و زن
و قرار داديم خوابتان را آسايش
و قرار داديم شب را پوشش
و قرار داديم روز را وقت معيشت
و بنا كرديم بالاى سر شما هفت طبقه محكم
و قرار داديم چراغى درخشان
و فرو فرستاديم از ابرهاى متراكم بفشار بر يكديگر آب ريزان پى در پى را
تا بيرون آوريم بآن حبوبات و گياه را
و بوستانهائى كه بهم پيچيده باشد درختان آنها.
تفسير
گفتهاند بعد از بعثت حضرت ختمى مرتبت و اخبار او از توحيد خدا و حشر مردم در روز جزا و تلاوت آيات قرآن كفّار مكه از يكديگر بر سبيل تعجّب و انكار سؤال مينمودند كه اين چه سخنانى است محمّد ميگويد لذا خداوند براى اهميّت دادن بقضيّه و آنچه از آن سؤال مينمودند ميفرمايد از چه امر اين مردم از يكديگر سؤال ميكنند و بيان ميفرمايد از خبر بزرگى كه در آن اختلاف دارند و عمّ در اصل عن ما بوده نون قلب بميم و در ميم ادغام شده و الف براى اتّصال ما بحرف جرّ حذف شده و گفتهاند عمده نظر آنها باخبار پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از اوضاع
جلد 5 صفحه 331
قيامت بوده ولى در روايات ائمه اطهار نبأ عظيم بولايت امير المؤمنين عليه السّلام و وجود مبارك آنحضرت تفسير شده و آنكه نبأ و آيتى بزرگتر از او نيست و آنكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بآن تصريح نموده و ظاهرا نبأ عظيم شامل است تمام معارف حقّه را از توحيد و عدل و نبوّت و امامت و معاد روز قيامت و آنچه را مورد اختلاف است در بين مردم و در روايات بيان مصداق شده كه اختصاص بمعاد داده نشود و اختلاف در مقام امير المؤمنين عليه السّلام بيشتر از ساير معارف حقّه شده لذا با آنحضرت انسب است و بعدا خداوند منع فرموده سؤال از يكديگر را و به اشاره وعده مجازات بر آن داده چون فرموده نه چنين است كه تصوّر نمودهاند بعد از اين ميدانند كه حق است آنچه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از آن خبر داده و باز تأكيد فرموده اينمعنى را براى مبالغه و بكلمه ثمّ اشاره فرموده به اشدّيّت وعيد دوّم از اوّل و محتمل است اوّل اشاره ببعد از مرگ باشد و دوم اشاره بقيامت و بيان فرموده آيات توحيد و قدرت كامله خود را باين تقريب كه آيا قرار نداديم زمين را بساط گسترده مهيّا براى سكونت و آرامش و تصرّفات شما و نگردانيديم كوهها را ميخهاى محكم زمين تا متزلزل و متمايل به اطراف نگردد و آفريديم شما را جفتها مرد و زن تا با يكديگر مأنوس شويد و نسل شما در زمين باقى بماند و قرار داديم خواب شما را قاطع حس و حركت براى آسايش و استراحت و قرار داديم شب را براى شما مانند پوششى كه مستور دارد شما را از انظار يكديگر اگر بخواهيد از هم مخفى شويد و قمّى ره نقل فرموده كه قرار ميدهد شب را لباس براى روز و قرار داديم روز را وقت معيشت يعنى طلب معاش حلال براى شما و قرار داديم در بالاى سر شما هفت سقف محكم معظم مبرم را كه بمرور ايّام كهنه و خراب نگردد و قرار داديم خورشيد را چراغى پر نور و درخشان و با حرارت كه منافع آن بيشمار است و نازل نموديم از ابرهاى متراكم بفشار بر يكديگر باران شديد پى در پى را تا بيرون آوريم بسبب آن حبوباتى را كه ارزاق مردم است و روئيدنيهائى را كه خوراك حيوانات است و باغهائى را كه درختان سبز و خرّم آن سر در گريبان يكديگر كرده و بهم پيچيده شدهاند اينها همه براى آنستكه شما بوظائف خود عمل نمائيد و مستحق مقام
جلد 5 صفحه 332
برترى شويد.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
لِنُخرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً «15»
فوائد نزول باران قطع نظر از اينكه مشروب انسان و حيوانات و تلطيف هوا است در اعماق زمين فرو ميرود و چشمهها و نهرها و رودخانهها و آبار پر از آب ميشود براي كشت و زرع چه اندازه فايده دارد.
لِنُخرِجَ بِهِ حَبًّا حبوب در زراعت است مثل گندم جو برنج نخود عدس ماش لوبيا و ارزن و غير اينها.
وَ نَباتاً اشجار است که ميفرمايد: هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً لَكُم مِنهُ شَرابٌ وَ مِنهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرعَ وَ الزَّيتُونَ وَ النَّخِيلَ وَ الأَعنابَ وَ مِن كُلِّ الثَّمَراتِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَومٍ يَتَفَكَّرُونَ نحل آيه 11. و غير اينکه از آيات ديگر.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 15)- گرچه نزول باران به خودی خود مایه خیر و برکت است، هوا را لطیف میکند، آلودگیها را میشوید، کثافات را با خود میبرد، گرمای هوا را فرو مینشاند و حتی سرما را تعدیل میکند، از عوامل بیماری میکاهد و به انسان روح و نشاط میدهد، ولی با این همه در آیات بعد به سه فایده مهم آن اشاره کرده، میفرماید: هدف از نزول باران این است «تا به وسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم» (لنخرج به حبا و نباتا).
نکات آیه
۱ - نزول باران بر زمین، مایه تولید حبوبات و رویش گیاهان است. (و أنزلنا ... لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا) «باء» در «به»، براى استعانت است و بیانگر نقش باران در رویش دانه ها و گیاهان و نیز میوه هایى است که در بوستان هاى پوشیده از درخت، حاصل مى شود.
۲ - خداوند، پدید آورنده بذرها و دانه هاى خوراکى و روییدنى هاى زمین و تأمین کننده غذاهاى گیاهى انسان است. (لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا)
۳ - حبوبات و گیاهان، از نعمت هاى الهى (لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا) سیاق آیات مورد بحث، نشان مى دهد که خداوند در مقام برشمردن آن دسته از آفریده هاى خویش است که در زندگانى انسان ها مؤثر مى باشد. تقدیم «حبّ» بر «نبات»، به دلیل اهمیت بیشتر دانه جات (از قبیل گندم، جو و...) در زندگى آنها است، به گونه اى که در اکثر موارد، گیاه را براى دانه اش مى خواهند.
۴ - پیدایش محصولات کشاورزى و روییدن گیاه در زمین، دلیل امکان معاد و حیات دوباره انسان است. (عمّ یتساءلون ... ألم نجعل ... لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا)
۵ - عوامل طبیعى، اسباب و مجارى افعال خداوند است. (لنخرج به)
۶ - معاد انسان، شبیه رویش گیاهان از زمین است. (لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا) یاد آورى اخراج دانه و گیاه از زمین - در آیاتى که به منظور رفع استبعاد از معاد مطرح شده - گویاى تشابه معاد با رویش گیاهان است.
موضوعات مرتبط
- انسان: منشأ تأمین غذاى انسان ها ۲
- باران: فواید باران ۱
- باغها: زمینه پیدایش باغها ۱
- تشبیهات قرآن: تشبیه به رویش گیاهان ۶; تشبیه معاد ۶
- حبوبات: زمینه رویش حبوبات ۱; منشأ رویش حبوبات ۲
- خدا: خالقیت خدا ۲; روزیهاى خدا ۲; مجارى افعال خدا ۵; نعمتهاى خدا ۱، ۳
- درختان: زمینه رویش درختان ۱
- عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۵
- قرآن: تشبیهات قرآن ۶
- کشاورزى: آثار تولید محصولات کشاورزى ۴
- گیاهان: آثار رویش گیاهان ۴; زمینه رویش گیاهان ۱; منشأ رویش گیاهان ۲
- معاد: دلایل معاد ۴
- نعمت: نعمت باران ۱; نعمت حبوبات ۳; نعمت گیاهان ۳
منابع