ریشه ترف

تکرار در قرآن: ۸(بار)

لیست کلمات مشتق شده

در حال بارگیری...

قاموس قرآن

تَرَفُّه يعنى توسّع در نعمت (مفردات) ترف يعنى نعمت ابن عرفه گفته مُترَف كسى است كه به سر خود گذاشته شده آنچه بخواهد مى‏كند و از وى جلوگيرى نمى شود مجمع البيان ذيل آيه 16:اسراء. بنابراين مُترَف به معنى ثروتمند است، يعنى كسى كه به او نعمت زياد داده شده و آن در صورت عدم ايمان سبب طغيان و سركشى است [علق:6]، و از موارد استعمال آن در قرآن مجيد بدست مى‏آيد كه ثروتمند و قدرتمند سركش مراد است و شايد به همين جنت است كه مجمع البيان آن را در آيه [واقعة:45]، ممتنع از اداء واجبات گفته است. [مؤمنون:33]، ملاقات آخرت را تكذيب كرده و در دنيا آنها را مرفّه و صاحب نعمت كرديم [هود:116]، ستمكاران به آنچه در آن وسعت يافته بودند برگشتند و گناهكاران بودند. [سباء:34]، در هيچ شهرى انذار كننده‏اى نفرستاديم مگر آنكه ثروتمندان آن گفتند: ما به آنچه فرستاده شده‏ايد كافريم. از آيه شريفه به خوبى روشن مى‏شود كه در وحله اوّل طبقه سوّم، از انبیاء حمايت كرده‏اند زيرا انبیاء به حمايت آنها و غيره برخاسته‏اند. نيز ثروتمندان در مرحله اوّل به مبارزه برخاسته‏اند زيرا پيامبران از عيّاشى و خيره سرى آنها جلوگيرى كرده و به تعديل و انصاف وادار مى‏نمودند و آن بر خلاف ميل خود كامگان بود. نا گفته نماند: اين مادّه در همه جاى قرآن مجيد درمقام ذمّ به كار رفته است.

ریشه‌های نزدیک مکانی

ها فى هم ما کون قول ه من ب ان نا اذا قرى الا نذر لا على ذلک ف الذين رکض کم رسل قبل صرر اخر امر اخذ لقى الى ظلم حتى حنث عمل عذب جئر سکن حيى فسق هلک رجع کذب تبع عظم جرم وجد ک کفر دنو کرم انن ل رود ابو لعل ربب حقق ذا بعث نجو برد سئل قوم امم هذا

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
أُتْرِفُوا	۱
مُتْرَفِيهَا	۱
أُتْرِفْتُمْ‌	۱
أَتْرَفْنَاهُمْ‌	۱
مُتْرَفِيهِمْ‌	۱
مُتْرَفُوهَا	۲
مُتْرَفِينَ‌	۱