الحج ٥٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(←تفسیر) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::الْمُلْک|الْمُلْکُ]] [[کلمه غیر ربط::الْمُلْک| ]] [[شامل این ریشه::ملک| ]][[ریشه غیر ربط::ملک| ]][[شامل این کلمه::يَوْمَئِذ|يَوْمَئِذٍ]] [[کلمه غیر ربط::يَوْمَئِذ| ]] [[شامل این ریشه::اذ| ]][[ریشه غیر ربط::اذ| ]][[شامل این ریشه::يوم| ]][[ریشه غیر ربط::يوم| ]][[شامل این کلمه::لِلّه|لِلَّهِ]] [[کلمه غیر ربط::لِلّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::يَحْکُم|يَحْکُمُ]] [[کلمه غیر ربط::يَحْکُم| ]] [[شامل این ریشه::حکم| ]][[ریشه غیر ربط::حکم| ]][[شامل این کلمه::بَيْنَهُم|بَيْنَهُمْ]] [[کلمه غیر ربط::بَيْنَهُم| ]] [[شامل این ریشه::بين| ]][[ریشه غیر ربط::بين| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::فَالّذِين|فَالَّذِينَ]] [[کلمه غیر ربط::فَالّذِين| ]] [[شامل این ریشه::الذين| ]][[ریشه غیر ربط::الذين| ]][[شامل این ریشه::ف| ]][[ریشه غیر ربط::ف| ]][[شامل این کلمه::آمَنُوا|آمَنُوا]] [[کلمه غیر ربط::آمَنُوا| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::عَمِلُوا|عَمِلُوا]] [[کلمه غیر ربط::عَمِلُوا| ]] [[شامل این ریشه::عمل| ]][[ریشه غیر ربط::عمل| ]][[شامل این کلمه::الصّالِحَات|الصَّالِحَاتِ]] [[کلمه غیر ربط::الصّالِحَات| ]] [[شامل این ریشه::صلح| ]][[ریشه غیر ربط::صلح| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این کلمه::جَنّات|جَنَّاتِ]] [[کلمه غیر ربط::جَنّات| ]] [[شامل این ریشه::جنن| ]][[ریشه غیر ربط::جنن| ]][[شامل این کلمه::النّعِيم|النَّعِيمِ]] [[کلمه غیر ربط::النّعِيم| ]] [[شامل این ریشه::نعم| ]][[ریشه غیر ربط::نعم| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::الْمُلْک|الْمُلْکُ]] [[کلمه غیر ربط::الْمُلْک| ]] [[شامل این ریشه::ملک| ]][[ریشه غیر ربط::ملک| ]][[شامل این کلمه::يَوْمَئِذ|يَوْمَئِذٍ]] [[کلمه غیر ربط::يَوْمَئِذ| ]] [[شامل این ریشه::اذ| ]][[ریشه غیر ربط::اذ| ]][[شامل این ریشه::يوم| ]][[ریشه غیر ربط::يوم| ]][[شامل این کلمه::لِلّه|لِلَّهِ]] [[کلمه غیر ربط::لِلّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::يَحْکُم|يَحْکُمُ]] [[کلمه غیر ربط::يَحْکُم| ]] [[شامل این ریشه::حکم| ]][[ریشه غیر ربط::حکم| ]][[شامل این کلمه::بَيْنَهُم|بَيْنَهُمْ]] [[کلمه غیر ربط::بَيْنَهُم| ]] [[شامل این ریشه::بين| ]][[ریشه غیر ربط::بين| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::فَالّذِين|فَالَّذِينَ]] [[کلمه غیر ربط::فَالّذِين| ]] [[شامل این ریشه::الذين| ]][[ریشه غیر ربط::الذين| ]][[شامل این ریشه::ف| ]][[ریشه غیر ربط::ف| ]][[شامل این کلمه::آمَنُوا|آمَنُوا]] [[کلمه غیر ربط::آمَنُوا| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::عَمِلُوا|عَمِلُوا]] [[کلمه غیر ربط::عَمِلُوا| ]] [[شامل این ریشه::عمل| ]][[ریشه غیر ربط::عمل| ]][[شامل این کلمه::الصّالِحَات|الصَّالِحَاتِ]] [[کلمه غیر ربط::الصّالِحَات| ]] [[شامل این ریشه::صلح| ]][[ریشه غیر ربط::صلح| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این کلمه::جَنّات|جَنَّاتِ]] [[کلمه غیر ربط::جَنّات| ]] [[شامل این ریشه::جنن| ]][[ریشه غیر ربط::جنن| ]][[شامل این کلمه::النّعِيم|النَّعِيمِ]] [[کلمه غیر ربط::النّعِيم| ]] [[شامل این ریشه::نعم| ]][[ریشه غیر ربط::نعم| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|الْمُلْکُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْکُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=تمامی فرماندهی (حق) در چنان روزی از آنِ خداست، میانشان فرمان میدهد. پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) را انجام دادند در باغهای سردرهم و پر ناز و نعمتند. | |-|صادقی تهرانی=تمامی فرماندهی (حق) در چنان روزی از آنِ خداست، میانشان فرمان میدهد. پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) را انجام دادند در باغهای سردرهم و پر ناز و نعمتند. | ||
|-|معزی=پادشاهی در آن روز از آن خدا است حکم کند میان ایشان پس آنان که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند در باغستان نعمتند | |-|معزی=پادشاهی در آن روز از آن خدا است حکم کند میان ایشان پس آنان که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند در باغستان نعمتند | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">Sovereignty on that Day belongs to Allah; He will judge between them. Those who believe and do good deeds will be in the Gardens of Bliss.</div> | ||
{{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = | |-|</tabber> | ||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/022056.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/022056.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::56|٥٦]] | قبلی = الحج ٥٥ | بعدی = الحج ٥٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | |||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الْمُلْکُ»: پادشاهی و فرمانروائی. دارائی. «جَنَّاتِ النَّعِیمِ»: (نگا: مائده / ، توبه / ، یونس / . | «الْمُلْکُ»: پادشاهی و فرمانروائی. دارائی. «جَنَّاتِ النَّعِیمِ»: (نگا: مائده / ، توبه / ، یونس / . | ||
خط ۳۰: | خط ۳۸: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link371 | آيات ۳۸ - ۵۷ سوره حج]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link371 | آيات ۳۸ - ۵۷ سوره حج]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link372 | نخستين آيه نازله درباره جهاد و اذن قتال به | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link372 | نخستين آيه نازله درباره جهاد و اذن قتال به مؤمنان]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link373 | توضيح آيات مربوط به جهاد و قتال | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link373 | توضيح آيات مربوط به جهاد و قتال]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link374 | حكمت تشريع حكم قتال و جهاد | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۳#link374 | حكمت تشريع حكم قتال و جهاد]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link376 | اذن قتال، مختص به مهاجران صدر اسلام نيست]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link376 | اذن | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link377 | دلدارى دادن به رسول خدا «ص» و تهديد تكذيب كنندگان]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link377 | دلدارى دادن به رسول خدا | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link378 | از سرگذشت امت هاى گذشته، عبرت بگيريد!]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link378 | از سرگذشت | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link379 | پاسخ به استهزاى مشركان درباره نزول عذاب]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link379 | پاسخ به استهزاى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link380 | توضيح آيه: «القاء شیطان در آرزو و اُمنیه پیامبران الهی»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link380 | توضيح | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link381 | فرق بين معناى «نبوت» و «رسالت»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link381 | فرق بين معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link382 | القائات و وساوس شيطان، وسيله امتحان است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link382 | القائات و وساوس | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link383 | مقصود از اين كه «روز قيامت، عقيم است»، چیست؟]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۴#link383 | مقصود از | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link384 | بحث روايتى]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link384 | بحث روايتى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link385 | روايتى در ذيل | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link385 | روايتى در ذيل آیه: «وَ مَا أرسَلنَا مِن قَبلِكَ مِن رَسُولٍ وَ لَا نَبِىّ...»]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۴_بخش۵۴#link92 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱۴_بخش۵۴#link92 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ «56» | |||
در روز قيامت حكومت براى خداست، او در ميان مردم حكم و داورى مىكند، پس كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند در باغهاى پر نعمت (بهشت) خواهند بود. | |||
===پیام ها=== | |||
1- روز قيامت، هيچ كس هيچ قدرتى ندارد، جز با ارادهى او. «الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ» | |||
2- داورى خداوند بر اساس عملكرد ماست. يَحْكُمُ ... فَالَّذِينَ آمَنُوا ... جَنَّاتِ | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) | |||
بعد از آن در وصف قيامت فرمايد: | |||
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ: پادشاهى و فرمانفرمائى در آن روز خاصه ذات خداى تعالى است، يعنى پادشاهى در روزى كه شك كفار و منافقين زايل گردد، يعنى روز قيامت مر خداى را باشد بىمدعى و منازعى. روزى كه دعوى ملوك و سلاطين در آن روز نابود و تاج تجبر از سر خسروان بربايند، دعواها منقطع و داعيها مرتفع گردد، و مالك ملك رخت تخيلات و تصورات مملوك را، در قعر درياى اعدام افكند، و رسوم توهمات و تفكرات سلاطين را به صدمت «لمن الملك» درهم شكند و همه را جز اظهار عبوديت و اقرار به عجز و بيچارگى چارهاى نباشد، و ملكيت و مالكيت مخصوص گردد به حضرت احديت. | |||
يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ: حكم فرمايد به مجازات و پاداش بدون شركت كسى ميان بندگان از مؤمن و كافر و مطيع و عاصى. فَالَّذِينَ آمَنُوا: پس آنانكه ايمان | |||
---- | |||
«1». تفسير منهج الصادقين، ج 6، ص 184، چاپ كتابفروشى اسلاميّه. | |||
جلد 9 - صفحه 81 | |||
آوردند، وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: و بجا آوردند كارهاى شايسته و پسنديده از انواع طاعات و عبادات و خيرات و مبرات، فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ: در بهشتهاى پر نعمتند بىرنج و محنت. | |||
تنبيه: آيه شريفه آگاهى است بندگان را به اينكه ايمان و بجا آوردن اعمال صالحه شرعيه، نتيجهاش بهشت پر نعمت است كه هرگز زوال و فنائى ندارد و بوصف در نيايد. پس طالب چنين نعمت عظمى و جنت عليا، البته در ايمان ثابت و در انجام كارهاى شايسته و پسنديده كوتاهى نورزد و براى مدت كمى از عمر دنيا، نعمت كثير عقبى را از دست ندهد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (57) وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقاً حَسَناً وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (58) لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلاً يَرْضَوْنَهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (59) ذلِكَ وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (60) | |||
ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (61) ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّ ما يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْباطِلُ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (62) | |||
ترجمه | |||
- پادشاهى در چنين روز براى خدا است حكم ميكند ميان آنها پس آنانكه گرويدند و بجا آوردند كارهاى شايسته را باشند در بوستانهاى پر نعمت | |||
و آنانكه كافر شدند و تكذيب نمودند آيتهاى ما را پس آنگروه مر آنها را است عذابى خوار كننده | |||
و آنانكه هجرت نمودند در راه خدا پس كشته شدند يا مردند هر آينه روزى دهد البتّه ايشانرا خدا روزى نيكوئى و همانا خدا هر آينه او است بهترين روزى دهندگان | |||
هر آينه در آورد ايشانرا در جايگاهى كه ميپسندند آنرا و همانا خدا هر آينه داناى بردبار است | |||
امر از اين قرار است و كسيكه عقوبت نمايد بمانند آنچه عقوبت شده بآن پس ستم شود بر او هر آينه يارى ميكند او را خدا بدرستيكه خدا هر آينه گذشت كننده آمرزنده است | |||
اين براى آنستكه خدا داخل ميكند شب را در روز و داخل ميكند روز را در شب و آنكه خدا شنواى بينا است | |||
اين براى آنستكه خدا او است حقّ و آنكه آنچه را ميخوانند غير از او آن باطل است و آنكه خدا او است بلند مرتبه بزرگ. | |||
تفسير | |||
- خداوند متعال بمناسبت ذكر قيامت در آيه سابقه شمّهئى از اوصاف آنروز را بيان فرموده باين تقريب كه در چنين روز پادشاهى و فرمانفرمائى مخصوص بذات اقدس احديّت است پس حكم ميفرمايد ميان مردم بعدل كسانيرا كه در دنيا داراى عقائد حقّه و اعمال صالحه بودند در بهشت عنبر سرشت كه باغهائى است مملوّ از نعمت بىرنج و محنت جاى ميدهد و كسانيرا كه كافر شدند و تكذيب نمودند آيات الهى را كه از آن جمله امير المؤمنين و اولاد طاهرين او است بعذابيكه خوار و ذليل كننده آنها است گرفتار ميفرمايد و از جمله اعمال صالحه بعد از ايمان بخدا و رسول و اولياء او هجرت و مفارقت از اوطان است براى رضاى خدا خواه با پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باشد خواه با امام عليه السّلام خواه براى آن باشد كه در وطن نتواند بوظيفه | |||
---- | |||
جلد 3 صفحه 618 | |||
دينى خود عمل نمايد خواه براى آنكه عمل بتكليف دينى متوقف بر مسافرت باشد مانند جهاد و طلب علم و زيارت اماكن مقدسه پس اگر در آنراه كشته شود يا بميرد خداوند باو روزى خوبى عطا ميفرمايد كه چشم از آن بر ندارد براى خوبى او و خداوند بهترين روزى دهندگان است چون رزقش بيحساب است و ظاهرا اين در عالم برزخ باشد چون بعدا فرموده داخل ميفرمايد ايشانرا البتّه در منزلى كه پسند آنها است زيرا هر چه دلشان بخواهد و چشمشان از آن لذّت برد در آنجا موجود است اين در صورتى است كه مدخل اسم مكان باشد و بفتح ميم نيز قرائت شده و اگر مصدر باشد بايد بكيفيّت دخول در بهشت و استقبال ملائكه و حور العين و ساير تشريفات ورودى مؤمن حمل شود كه موجب خوشنودى او خواهد شد و خداوند عالم باحوال بندگان است از خوب و بد و تعجيل در عقوبت آنها نميفرمايد و در جوامع روايت نموده كه بحضرت رسول عرضه داشتند ما دانستيم ثواب كسانيرا كه در ركاب مبارك شهيد شدند و جهاد نموديم با تو مانند ايشان آيا براى ما هم اجرى هست اگر بميريم در ركاب تو پس اين آيه و آيه قبل نازل شد پس از اين خداوند تسجيل فرمود مطالب سابقه را بكلمه ذالك كه در مقام تقرير و تأكيد استعمال ميشود و ترجمه آن گذشت و بيان فرمود كه كسيكه عقوبت و تلافى نمايد از تعدى و جورى كه باو شده بمانند آن نه زيادتر اگر آنشخص باز مورد تعدى و ستم گرديد البتّه خدا يارى ميفرمايد او را و اگر خطائى از او سر زده باشد در مقام قصاص براى آنكه سهوا تجاوزى از حدّ نموده باشد يا آنكه عفو نكرده با آنكه عفو مستحبّ است و ترك آن سزاوار نيست خداوند از او ميگذرد چون اهل عفو و مغفرت است و تعبير بعقوبت در دو جا براى جور شدن كلام است و در بديع آنرا ازدواج گويند و الا آنچه اوّل واقع ميشود عقوبت نيست و بعضى گفتهاند جمعى از مشركين در اواخر ماه محرّم بجمعى از مسلمانان حمله نمودند و آنها ناچار بدفاع شدند و غلبه كردند ولى دلتنگ شدند كه مبادا تقصير كرده باشند لذا اين آيه نازل شد ولى قمّى ره فرموده اين آيه در باره پيغمبر و اهل بيت اطهار او نازل شده كه اولا كفّار او را بظلم و تعدّى از مكّه معظّمه اخراج نمودند و آنحضرت در بدر تلافى فرمود و آنها | |||
---- | |||
جلد 3 صفحه 619 | |||
بعدا از اهل بيت او انتقام كشيدند و يزيد پليد در اشعار خود به اين معنى تصريح نمود و اين ظلمى بود كه از آنها بر تلافى كننده از ظلم واقع شد و خداوند او را بوجود امام قائم يارى خواهد فرمود و اين براى آنستكه خداوند بر هر امرى قادر است و چنانچه دائما از دقائق و آنات شب ميكاهد و داخل در روز ميكند و از روز داخل در شب ميفرمايد ميتواند روز روشن ظالم را مانند شب تار نمايد و انتقام مظلوم را هر وقت باشد از او بكشد و خدا ميشنود دعاى مظلوم را و مىبيند تعدّى ظالم و تجاوز منتقم و عدم تجاوز او را و اين قدرت و قوّت و عظمت براى آنستكه او حقّ ثابت موجود و غير او باطل متزلزل نابود است و او برتر و بالاتر است از آنكه شريك داشته باشد و بزرگى او بوصف در نميآيد .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
المُلكُ يَومَئِذٍ لِلّهِ يَحكُمُ بَينَهُم فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فِي جَنّاتِ النَّعِيمِ (56) | |||
سلطنت و مالكيت در روز قيامت مختصّ بذات اقدس او است حكم ميفرمايد بين بندگانش پس كساني که ايمان آوردند و عمل صالح دارند در بهشتها متنعّم بنعم | |||
جلد 13 - صفحه 324 | |||
الهي ميشوند. | |||
(المُلكُ يَومَئِذٍ لِلّهِ): هميشه مالكيّت ذاتيّه مختصّ بذات او است لكن در دنيا بسياري دعوي ملكيّت ميكنند يكي سلطنت يكي رياست يكي دولت يكي ثروت و نحو اينها لكن در قيامت تمام ضعيف «لا يَقدِرُونَ عَلي شَيءٍ) هستند. | |||
(يَحكُمُ بَينَهُم): حكم حكم او است احدي اختيار ندارد: «يَومَ لا تَملِكُ نَفسٌ لِنَفسٍ شَيئاً» انفطار آيه 19. | |||
(فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فِي جَنّاتِ النَّعِيمِ): تفسيرش واضح مكرّر بيان شده. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 56)- سپس به حاکمیت مطلقه پروردگار در روز رستاخیز اشاره، کرده میگوید: «حکومت و فرمانروایی در آن روز مخصوص خداست» (الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ). | |||
البته این اختصاص به روز قیامت ندارد، امروز و همیشه حاکم و مالک مطلق خداست، منتهی در صحنه قیامت بیش از هر زمان این حقیقت آشکار میگردد که حاکم و مالک تنها اوست. | |||
و چون مالک حقیقی اوست، حاکم حقیقی هم او خواهد بود، لذا «او در میان همه انسانها (اعم از مؤمن و کافر) حکومت و داوری میکند» (یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ). | |||
و نتیجه آن همان است که قرآن به دنبال این سخن فرموده: «پس آنها که ایمان آوردهاند و عمل صالح انجام دادهاند در باغهای پر نعمت بهشت قرار دارند» باغهایی که همه مواهب در آن جمع است و هر خیر و برکتی که بخواهند در آن موجود است (فَالَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ). | |||
ج3، ص227 | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
خط ۸۸: | خط ۲۲۰: | ||
[[رده:آثار ایمان]][[رده:پاداش بهشت]][[رده:تعدد باغهاى بهشت]][[رده:نعمتهاى بهشت]][[رده:اختصاصات خدا]][[رده:حاکمیت اخروى خدا]][[رده:قضاوت اخروى خدا]][[رده:پاداش اخرو صالحان]][[رده:آثار عمل صالح]][[رده:پاداش در قیامت]][[رده:حاکمیت در قیامت]][[رده:قضاوت در قیامت]][[رده:کیفر در قیامت]][[رده:ویژگیهاى قیامت]][[رده:قضاوت بین کافران و مؤمنان]][[رده:پاداش مؤمنان]][[رده:مؤمنان در بهشت]] | [[رده:آثار ایمان]][[رده:پاداش بهشت]][[رده:تعدد باغهاى بهشت]][[رده:نعمتهاى بهشت]][[رده:اختصاصات خدا]][[رده:حاکمیت اخروى خدا]][[رده:قضاوت اخروى خدا]][[رده:پاداش اخرو صالحان]][[رده:آثار عمل صالح]][[رده:پاداش در قیامت]][[رده:حاکمیت در قیامت]][[رده:قضاوت در قیامت]][[رده:کیفر در قیامت]][[رده:ویژگیهاى قیامت]][[رده:قضاوت بین کافران و مؤمنان]][[رده:پاداش مؤمنان]][[رده:مؤمنان در بهشت]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الحج ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الحج ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 56 سوره حج | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 56 سوره حج,حج 56,الْمُلْکُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْکُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ,آثار ایمان,پاداش بهشت,تعدد باغهاى بهشت,نعمتهاى بهشت,اختصاصات خدا,حاکمیت اخروى خدا,قضاوت اخروى خدا,پاداش اخرو صالحان,آثار عمل صالح,پاداش در قیامت,حاکمیت در قیامت,قضاوت در قیامت,کیفر در قیامت,ویژگیهاى قیامت,قضاوت بین کافران و مؤمنان,پاداش مؤمنان,مؤمنان در بهشت,آیات قرآن سوره الحج | |||
|description=الْمُلْکُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْکُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۳۸
کپی متن آیه |
---|
الْمُلْکُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْکُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ |
ترجمه
الحج ٥٥ | آیه ٥٦ | الحج ٥٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْمُلْکُ»: پادشاهی و فرمانروائی. دارائی. «جَنَّاتِ النَّعِیمِ»: (نگا: مائده / ، توبه / ، یونس / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۳۸ - ۵۷ سوره حج
- نخستين آيه نازله درباره جهاد و اذن قتال به مؤمنان
- توضيح آيات مربوط به جهاد و قتال
- حكمت تشريع حكم قتال و جهاد
- اذن قتال، مختص به مهاجران صدر اسلام نيست
- دلدارى دادن به رسول خدا «ص» و تهديد تكذيب كنندگان
- از سرگذشت امت هاى گذشته، عبرت بگيريد!
- پاسخ به استهزاى مشركان درباره نزول عذاب
- توضيح آيه: «القاء شیطان در آرزو و اُمنیه پیامبران الهی»
- فرق بين معناى «نبوت» و «رسالت»
- القائات و وساوس شيطان، وسيله امتحان است
- مقصود از اين كه «روز قيامت، عقيم است»، چیست؟
- بحث روايتى
- روايتى در ذيل آیه: «وَ مَا أرسَلنَا مِن قَبلِكَ مِن رَسُولٍ وَ لَا نَبِىّ...»
تفسیر نور (محسن قرائتی)
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ «56»
در روز قيامت حكومت براى خداست، او در ميان مردم حكم و داورى مىكند، پس كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند در باغهاى پر نعمت (بهشت) خواهند بود.
پیام ها
1- روز قيامت، هيچ كس هيچ قدرتى ندارد، جز با ارادهى او. «الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ»
2- داورى خداوند بر اساس عملكرد ماست. يَحْكُمُ ... فَالَّذِينَ آمَنُوا ... جَنَّاتِ
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56)
بعد از آن در وصف قيامت فرمايد:
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ: پادشاهى و فرمانفرمائى در آن روز خاصه ذات خداى تعالى است، يعنى پادشاهى در روزى كه شك كفار و منافقين زايل گردد، يعنى روز قيامت مر خداى را باشد بىمدعى و منازعى. روزى كه دعوى ملوك و سلاطين در آن روز نابود و تاج تجبر از سر خسروان بربايند، دعواها منقطع و داعيها مرتفع گردد، و مالك ملك رخت تخيلات و تصورات مملوك را، در قعر درياى اعدام افكند، و رسوم توهمات و تفكرات سلاطين را به صدمت «لمن الملك» درهم شكند و همه را جز اظهار عبوديت و اقرار به عجز و بيچارگى چارهاى نباشد، و ملكيت و مالكيت مخصوص گردد به حضرت احديت.
يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ: حكم فرمايد به مجازات و پاداش بدون شركت كسى ميان بندگان از مؤمن و كافر و مطيع و عاصى. فَالَّذِينَ آمَنُوا: پس آنانكه ايمان
«1». تفسير منهج الصادقين، ج 6، ص 184، چاپ كتابفروشى اسلاميّه.
جلد 9 - صفحه 81
آوردند، وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: و بجا آوردند كارهاى شايسته و پسنديده از انواع طاعات و عبادات و خيرات و مبرات، فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ: در بهشتهاى پر نعمتند بىرنج و محنت.
تنبيه: آيه شريفه آگاهى است بندگان را به اينكه ايمان و بجا آوردن اعمال صالحه شرعيه، نتيجهاش بهشت پر نعمت است كه هرگز زوال و فنائى ندارد و بوصف در نيايد. پس طالب چنين نعمت عظمى و جنت عليا، البته در ايمان ثابت و در انجام كارهاى شايسته و پسنديده كوتاهى نورزد و براى مدت كمى از عمر دنيا، نعمت كثير عقبى را از دست ندهد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (57) وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقاً حَسَناً وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (58) لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلاً يَرْضَوْنَهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (59) ذلِكَ وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (60)
ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (61) ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّ ما يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْباطِلُ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (62)
ترجمه
- پادشاهى در چنين روز براى خدا است حكم ميكند ميان آنها پس آنانكه گرويدند و بجا آوردند كارهاى شايسته را باشند در بوستانهاى پر نعمت
و آنانكه كافر شدند و تكذيب نمودند آيتهاى ما را پس آنگروه مر آنها را است عذابى خوار كننده
و آنانكه هجرت نمودند در راه خدا پس كشته شدند يا مردند هر آينه روزى دهد البتّه ايشانرا خدا روزى نيكوئى و همانا خدا هر آينه او است بهترين روزى دهندگان
هر آينه در آورد ايشانرا در جايگاهى كه ميپسندند آنرا و همانا خدا هر آينه داناى بردبار است
امر از اين قرار است و كسيكه عقوبت نمايد بمانند آنچه عقوبت شده بآن پس ستم شود بر او هر آينه يارى ميكند او را خدا بدرستيكه خدا هر آينه گذشت كننده آمرزنده است
اين براى آنستكه خدا داخل ميكند شب را در روز و داخل ميكند روز را در شب و آنكه خدا شنواى بينا است
اين براى آنستكه خدا او است حقّ و آنكه آنچه را ميخوانند غير از او آن باطل است و آنكه خدا او است بلند مرتبه بزرگ.
تفسير
- خداوند متعال بمناسبت ذكر قيامت در آيه سابقه شمّهئى از اوصاف آنروز را بيان فرموده باين تقريب كه در چنين روز پادشاهى و فرمانفرمائى مخصوص بذات اقدس احديّت است پس حكم ميفرمايد ميان مردم بعدل كسانيرا كه در دنيا داراى عقائد حقّه و اعمال صالحه بودند در بهشت عنبر سرشت كه باغهائى است مملوّ از نعمت بىرنج و محنت جاى ميدهد و كسانيرا كه كافر شدند و تكذيب نمودند آيات الهى را كه از آن جمله امير المؤمنين و اولاد طاهرين او است بعذابيكه خوار و ذليل كننده آنها است گرفتار ميفرمايد و از جمله اعمال صالحه بعد از ايمان بخدا و رسول و اولياء او هجرت و مفارقت از اوطان است براى رضاى خدا خواه با پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باشد خواه با امام عليه السّلام خواه براى آن باشد كه در وطن نتواند بوظيفه
جلد 3 صفحه 618
دينى خود عمل نمايد خواه براى آنكه عمل بتكليف دينى متوقف بر مسافرت باشد مانند جهاد و طلب علم و زيارت اماكن مقدسه پس اگر در آنراه كشته شود يا بميرد خداوند باو روزى خوبى عطا ميفرمايد كه چشم از آن بر ندارد براى خوبى او و خداوند بهترين روزى دهندگان است چون رزقش بيحساب است و ظاهرا اين در عالم برزخ باشد چون بعدا فرموده داخل ميفرمايد ايشانرا البتّه در منزلى كه پسند آنها است زيرا هر چه دلشان بخواهد و چشمشان از آن لذّت برد در آنجا موجود است اين در صورتى است كه مدخل اسم مكان باشد و بفتح ميم نيز قرائت شده و اگر مصدر باشد بايد بكيفيّت دخول در بهشت و استقبال ملائكه و حور العين و ساير تشريفات ورودى مؤمن حمل شود كه موجب خوشنودى او خواهد شد و خداوند عالم باحوال بندگان است از خوب و بد و تعجيل در عقوبت آنها نميفرمايد و در جوامع روايت نموده كه بحضرت رسول عرضه داشتند ما دانستيم ثواب كسانيرا كه در ركاب مبارك شهيد شدند و جهاد نموديم با تو مانند ايشان آيا براى ما هم اجرى هست اگر بميريم در ركاب تو پس اين آيه و آيه قبل نازل شد پس از اين خداوند تسجيل فرمود مطالب سابقه را بكلمه ذالك كه در مقام تقرير و تأكيد استعمال ميشود و ترجمه آن گذشت و بيان فرمود كه كسيكه عقوبت و تلافى نمايد از تعدى و جورى كه باو شده بمانند آن نه زيادتر اگر آنشخص باز مورد تعدى و ستم گرديد البتّه خدا يارى ميفرمايد او را و اگر خطائى از او سر زده باشد در مقام قصاص براى آنكه سهوا تجاوزى از حدّ نموده باشد يا آنكه عفو نكرده با آنكه عفو مستحبّ است و ترك آن سزاوار نيست خداوند از او ميگذرد چون اهل عفو و مغفرت است و تعبير بعقوبت در دو جا براى جور شدن كلام است و در بديع آنرا ازدواج گويند و الا آنچه اوّل واقع ميشود عقوبت نيست و بعضى گفتهاند جمعى از مشركين در اواخر ماه محرّم بجمعى از مسلمانان حمله نمودند و آنها ناچار بدفاع شدند و غلبه كردند ولى دلتنگ شدند كه مبادا تقصير كرده باشند لذا اين آيه نازل شد ولى قمّى ره فرموده اين آيه در باره پيغمبر و اهل بيت اطهار او نازل شده كه اولا كفّار او را بظلم و تعدّى از مكّه معظّمه اخراج نمودند و آنحضرت در بدر تلافى فرمود و آنها
جلد 3 صفحه 619
بعدا از اهل بيت او انتقام كشيدند و يزيد پليد در اشعار خود به اين معنى تصريح نمود و اين ظلمى بود كه از آنها بر تلافى كننده از ظلم واقع شد و خداوند او را بوجود امام قائم يارى خواهد فرمود و اين براى آنستكه خداوند بر هر امرى قادر است و چنانچه دائما از دقائق و آنات شب ميكاهد و داخل در روز ميكند و از روز داخل در شب ميفرمايد ميتواند روز روشن ظالم را مانند شب تار نمايد و انتقام مظلوم را هر وقت باشد از او بكشد و خدا ميشنود دعاى مظلوم را و مىبيند تعدّى ظالم و تجاوز منتقم و عدم تجاوز او را و اين قدرت و قوّت و عظمت براى آنستكه او حقّ ثابت موجود و غير او باطل متزلزل نابود است و او برتر و بالاتر است از آنكه شريك داشته باشد و بزرگى او بوصف در نميآيد ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
المُلكُ يَومَئِذٍ لِلّهِ يَحكُمُ بَينَهُم فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فِي جَنّاتِ النَّعِيمِ (56)
سلطنت و مالكيت در روز قيامت مختصّ بذات اقدس او است حكم ميفرمايد بين بندگانش پس كساني که ايمان آوردند و عمل صالح دارند در بهشتها متنعّم بنعم
جلد 13 - صفحه 324
الهي ميشوند.
(المُلكُ يَومَئِذٍ لِلّهِ): هميشه مالكيّت ذاتيّه مختصّ بذات او است لكن در دنيا بسياري دعوي ملكيّت ميكنند يكي سلطنت يكي رياست يكي دولت يكي ثروت و نحو اينها لكن در قيامت تمام ضعيف «لا يَقدِرُونَ عَلي شَيءٍ) هستند.
(يَحكُمُ بَينَهُم): حكم حكم او است احدي اختيار ندارد: «يَومَ لا تَملِكُ نَفسٌ لِنَفسٍ شَيئاً» انفطار آيه 19.
(فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فِي جَنّاتِ النَّعِيمِ): تفسيرش واضح مكرّر بيان شده.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 56)- سپس به حاکمیت مطلقه پروردگار در روز رستاخیز اشاره، کرده میگوید: «حکومت و فرمانروایی در آن روز مخصوص خداست» (الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ).
البته این اختصاص به روز قیامت ندارد، امروز و همیشه حاکم و مالک مطلق خداست، منتهی در صحنه قیامت بیش از هر زمان این حقیقت آشکار میگردد که حاکم و مالک تنها اوست.
و چون مالک حقیقی اوست، حاکم حقیقی هم او خواهد بود، لذا «او در میان همه انسانها (اعم از مؤمن و کافر) حکومت و داوری میکند» (یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ).
و نتیجه آن همان است که قرآن به دنبال این سخن فرموده: «پس آنها که ایمان آوردهاند و عمل صالح انجام دادهاند در باغهای پر نعمت بهشت قرار دارند» باغهایی که همه مواهب در آن جمع است و هر خیر و برکتی که بخواهند در آن موجود است (فَالَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ).
ج3، ص227
نکات آیه
۱ - فرمان روایى مطلق و بى همتا در روز قیامت، مخصوص خداوند است. (الملک یومئذ للّه)
۲ - قیامت، روز داورى میان جبهه کفر و ایمان (یحکم بینهم)
۳ - خدا، حاکم و داور روز قیامت (الملک یومئذ للّه یحکم بینهم)
۴ - بهشت، پاداشت مؤمنان نیک کردار (فالذین ءامنوا و عملوا الصلحت فى جنّ-ت النعیم)
۵ - دستیابى به نعمت هاى بهشتى در گرو همراهى ایمان و عمل صالح (فالذین ءامنوا و عملوا الصلحت فى جنّ-ت النعیم)
۶ - ورود اهل ایمان به بهشت پس از پایان داورى خدا میان آنان و کافران (یحکم بینهم فالذین ءامنوا ... فى جنّ-ت النعیم)
۷ - بهشت، داراى بوستان هاى متعدد و سرشار از نعمت (فى جنّ-ت النعیم)
۸ - جهان آخرت، جهان کیفر و پاداش (الملک یومئذ للّه یحکم بینهم ... فى جنّ-ت النعیم)
موضوعات مرتبط
- ایمان: آثار ایمان ۵
- بهشت: پاداش بهشت ۴; تعدد باغهاى بهشت ۷; نعمتهاى بهشت ۵، ۷
- خدا: اختصاصات خدا ۱; حاکمیت اخروى خدا ۱; قضاوت اخروى خدا ۳، ۶
- صالحان: پاداش اخرو صالحان ۴
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۵
- قیامت: پاداش در قیامت ۸; حاکمیت در قیامت ۱; قضاوت در قیامت ۲، ۳، ۶; کیفر در قیامت ۸; ویژگیهاى قیامت ۲، ۸
- کافران: قضاوت بین کافران و مؤمنان ۲، ۶
- مؤمنان: پاداش مؤمنان ۴; مؤمنان در بهشت ۶
منابع