القمر ٢١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن سال نزول)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::فَکَيْف|فَکَيْفَ‌]] [[کلمه غیر ربط::فَکَيْف| ]] [[شامل این ریشه::ف‌| ]][[ریشه غیر ربط::ف‌| ]][[شامل این ریشه::کيف‌| ]][[ریشه غیر ربط::کيف‌| ]][[شامل این کلمه::کَان|کَانَ‌]] [[شامل این ریشه::کون‌| ]][[شامل این کلمه::عَذَابِي|عَذَابِي‌]] [[کلمه غیر ربط::عَذَابِي| ]] [[شامل این ریشه::عذب‌| ]][[ریشه غیر ربط::عذب‌| ]][[شامل این ریشه::ى‌| ]][[ریشه غیر ربط::ى‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::نُذُر|نُذُرِ]] [[کلمه غیر ربط::نُذُر| ]] [[شامل این ریشه::نذر| ]][[ریشه غیر ربط::نذر| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::فَکَيْف|فَکَيْفَ‌]] [[کلمه غیر ربط::فَکَيْف| ]] [[شامل این ریشه::ف‌| ]][[ریشه غیر ربط::ف‌| ]][[شامل این ریشه::کيف‌| ]][[ریشه غیر ربط::کيف‌| ]][[شامل این کلمه::کَان|کَانَ‌]] [[شامل این ریشه::کون‌| ]][[شامل این کلمه::عَذَابِي|عَذَابِي‌]] [[کلمه غیر ربط::عَذَابِي| ]] [[شامل این ریشه::عذب‌| ]][[ریشه غیر ربط::عذب‌| ]][[شامل این ریشه::ى‌| ]][[ریشه غیر ربط::ى‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::نُذُر|نُذُرِ]] [[کلمه غیر ربط::نُذُر| ]] [[شامل این ریشه::نذر| ]][[ریشه غیر ربط::نذر| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|فَکَيْفَ‌ کَانَ‌ عَذَابِي‌ وَ نُذُرِ
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=پس چگونه بود عذاب من و هشداردهندگان (از سوی) من‌؟
|-|صادقی تهرانی=پس چگونه بود عذاب من و هشداردهندگان (از سوی) من‌؟
|-|معزی=پس چگونه بود عذاب من و ترسانیدنم‌
|-|معزی=پس چگونه بود عذاب من و ترسانیدنم‌
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">So how were My punishment and My warnings?</div>
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/054021.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/054021.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::21|٢١]] | قبلی = القمر ٢٠ | بعدی = القمر ٢٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::21|٢١]] | قبلی = القمر ٢٠ | بعدی = القمر ٢٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
__TOC__
__TOC__
خط ۲۳: خط ۳۱:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link73 | آيات ۹ - ۴۲، سوره قمر]]
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link74 | وجه تكرار تكذيب در آيه : ((كذبت قلبهم قوم نوح فكذبوا عبدنا...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link73 | آيات ۹ - ۴۲  سوره قمر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link75 | بيان چگونگى و فور آب بر سراسر زمين پس از نفرين نوح عليه السلام]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۸#link75 | بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link76 | توضيحى درباره اين كه راجع به كشتى نوح (عليه السلام ) فرمود: ((و لقد تركناهاآية ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link76 | توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link77 | معناى ((ذكر)) و مقصود از تيسير قرآن براى آن ذكر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link77 | معناى آسان کردن قرآن براى ذكر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link78 | بيان كيفيت عذاب قوم عاد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link78 | بيان كيفيت عذاب قوم عاد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link79 | ۱ سعادت و نحوست ايام (از نظر عقل ، قرآن و سنت )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link79 | ۱ سعادت و نحوست ايام، از نظر عقل، قرآن و سنّت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link80 | سعادت و نحوست در آيات قرآن كريم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link80 | سعادت و نحوست، در آيات قرآن كريم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link81 | سعادت و نحوست در احاديث و روايات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link81 | سعادت و نحوست، در روايات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link82 | نمونه اى از احاديث ائمه اطهار عليه السلام كه دلالت بر عدم نحوست ذاتى زمان مى كند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link82 | برخی از احاديث ائمّه «ع» كه بر عدم نحوست ذاتى زمان دلالت مى كند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link83 | رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام در بين اهل سنت وحمل روايات وارده از طرق شيعه در اين باره بر تقيه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link83 | رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام، در بين اهل سنّت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link84 | ۲ سعادت و نحوست كواكب (از نظر عقل و شرع )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link84 | ۲ سعادت و نحوست كواكب]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link85 | اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link85 | اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link86 | اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۹#link86 | اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link87 | حمل آن دسته روايات كه بر سعد و نحس بودن بعضى كواكب دلالت دارند بر تقيه ووجوهى ديگر در اين باره]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link87 | بررسی روايات وارده در بارۀ سعد و نحس بودن بعضى كواكب]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link88 | ۳ تفال خوب و بد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link88 | ۳ تفأل خوب و بد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link89 | بيان اينكه تاءثير تفال و تطير مربوط به حالت نفسانى كسى است كهتفال و تطير مى كند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link91 | امورى كه در نظر عامۀ مردم، شوم و نحس است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link90 | نهى از فال بد زدن و توصيه توكل بر خدا در موارد تطير]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link92 | مقصود از تكذيب قوم ثمود به «نُذُر»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link91 | بحث از ساير امورى كه در نظر عامه مردم شوم و نحس است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link92 | مقصود از تكذيب قوم ثمود به ((نذر))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link93 | ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link93 | ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link94 | سرگذشت قوم لوط عذابى كه دامنگيرشان شد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link94 | سرگذشت قوم لوط و عذابى كه دامنگيرشان شد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link95 | (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۹_بخش۱۰#link95 | بحث روایتی: (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته)]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲#link17 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۳_بخش۲#link17 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ «20» فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «21»
(تندبادى كه) مردم را همچون تنه‌هاى درخت خرماى ريشه‌كن شده از جا برمى‌كند. پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟
تفسير نور(10جلدى)، ج‌9، ص: 355
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «21»
فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ: پس چگونه بود عذاب كردن من ايشان را و وعيدى كه ترساندم آنها را.
نكته: تكرار اين آيه ثانيا بعد از ذكر آن اولا، به جهت تهويل و ترساندن به عذاب دنيا، و دوم براى ذكر انذار به عقاب عقبا.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ «11» وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْماءُ عَلى‌ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ «12» وَ حَمَلْناهُ عَلى‌ ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ «13» تَجْرِي بِأَعْيُنِنا جَزاءً لِمَنْ كانَ كُفِرَ «14» وَ لَقَدْ تَرَكْناها آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ «15»
فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «16» وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ «17» كَذَّبَتْ عادٌ فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «18» إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ «19» تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ «20»
فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «21»
ترجمه‌
پس گشوديم درهاى آسمان را بآبى سخت ريزنده‌
و روان كرديم‌
----
جلد 5 صفحه 101
از زمين چشمه‌هائى پس بهم پيوست آب بر نهجى كه بتحقيق مقدّر شده بود
و برداشتيم او را بر كشتى داراى تخته‌هاى پهناور و ميخها
روان ميبود با توجّهات مخصوصه ما براى پاداش دادن بكسيكه انكار نبوت او شده بود
و بتحقيق باقى گذاشتيم آنرا نشانه‌ئى پس آيا هست پند گيرنده‌ئى‌
پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌
و بتحقيق آسان گردانديم قرآن را براى پند گرفتن پس آيا پند گيرنده‌ئى هست‌
تكذيب كردند قوم عاد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌
همانا ما فرستاديم بر آنها بادى بسيار سرد در روز شومى بادوام در شئامت‌
كه بر ميكند مردم را گوئى آنها بن‌هاى درخت خرماى كنده از جاى خود بودند
پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم.
تفسير
خداوند دعاى حضرت نوح را باجابت رسانيد و ابواب رحمت آسمانى خود را براى قوم او بعذاب گشود و بارانى بر آنها باريدن گرفت كه محدود و معدود نبود آبى بود كه از آسمان بشدّت پى در پى ميريخت و قطع نميشد و زمين را يكپارچه چشمه‌ها قرار داد كه از همه جاى آن آب ميجوشيد و جارى ميشد گويا خواسته است بفرمايد و منفجر نموديم از زمين چشمه‌هائى و براى مبالغه فرموده و شكافتيم زمين را كه چشمه‌هائى باشد پس تلاقى كردند و بهم پيوستند آب آسمان و زمين و اينكه مائان نفرموده بملاحظه آنست كه ماء اسم جنس است و احتياج به تثنيه و جمع ندارد و اين التقاء و تلاقى برحسب امر الهى و تقدير خدا بود كه آب زمين را فرا گيرد و كفّار بكيفر اعمالشان برسند و حمل فرمود خداوند حضرت نوح و پيروان او را بر كشتى مستحكمى داراى تخته‌هاى قطور و ميخها كه قبلا تهيه شده بود و جارى ميشد در آن بحر موّاج محيط با توجّهات و عنايات الهيّه بحفظ آن يا در مرئى و منظر او و ملائكه‌ئى كه نگهبان و نگهدار آن بودند براى پاداش دادن بحضرت نوح كه قوم او انكار نبوت و كفران نعمت وجود او را نموده بودند و انتقام كشيدن از آنها و خداوند قصه آنرا باقى گذارد در تاريخ و ذكر فرمود در قرآن تا دليل بر قدرت خداوند و موجب عبرت خلق گردد ولى افسوس كه جاى پرسش است و بايد گفته شود آيا متذكّر و معتبرى هست كه تذكر پيدا كند و عبرت گيرد پس چگونه بود عذاب خدا و بيم دادن او و حال معذبين اگر
----
جلد 5 صفحه 102
نذر اسم مصدر باشد و اگر جمع نذير باشد يعنى پس چگونه بودند بيم دهندگان من كه پيغمبران يا آيات منذرات بودند و خداوند قرآن مجيد را باقسام مواعظ و عبر و بانواع قصص و حكايات امم ماضيه آراسته و از آنها بعبارات مختلفه متعدده تعبير فرموده و براهين عقليّه مشكله را به بيانات ساده گوناگون چنان سهل و آسان فرموده كه هر كس بقدر فهم و استعداد خود آنرا درك و از آن بهره‌بردارى ميكند و در دنياى متمدن امروز بألحان مختلفه با كمال سهولت قرائت ميشود و ساير كتب سماوى نميشود ولى افسوس كه جاى پرسش است كه آيا هيچ متّعظ متنبّهى هست كه در آن نظر كند و بآن اتّعاظ و تنبّه حاصل نمايد و مدّكر در اصل مذتكر بوده تاء باب افتعال قلب بدال و در ذال ادغام شده بعد از قلب آن بدال كه تجويز شده است و معلوم است كه سؤال اول از تذكر بآيات و وقايع خارجى است كه در تواريخ هم ذكر شده و سؤال اخير از تذكر بمعارف و مواعظ قرآن است و همچنين تكذيب نمودند قوم عاد پيغمبر خودشان هود عليه السّلام را كه قصه آن مكرّر ذكر شده پس چگونه بود عذاب خدا و بيم دادن او آن قوم را يا آيات منذرات او راجع بآنها و عذاب آنها بنحو اجمال آن بود كه خداوند باد تند بسيار سردى را بر آنها مسلّط فرمود در روز چهارشنبه كه تا چهارشنبه ديگر استمرار داشت و آنها را از زمين ميكند و بكوه و صحرا پرتاب مينمود با آنكه در حفره‌ها مخفى شده بودند و گفته‌اند سرهاى آنها را باد ميپراند و تنه‌هاشان بر زمين قرار ميگرفت مانند تنه‌هاى درخت خرما كه بزمين افتاده باشد با آنكه سر آنها را بريده باشند پس چگونه بود اى كفّار مكّه عذاب خدا و بيم دادن او يا بيم‌دهندگان او و شمه‌ئى از اين قصه در سوره هود و اعراف گذشت و صرصر مضاعف صر است چنانچه كبكب مضاعف كب است و تكرار ظاهرا براى مزيد تهويل و تخويف است و گفته‌اند اول راجع بعذاب دنيا بود و دوم راجع بعذاب آخرت است.
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
فَكَيف‌َ كان‌َ عَذابِي‌ وَ نُذُرِ «21» وَ لَقَد يَسَّرنَا القُرآن‌َ لِلذِّكرِ فَهَل‌ مِن‌ مُدَّكِرٍ «22»
گذشت‌ تفسيرش‌ و تكرارش‌ ‌براي‌ تأكيد و اختلاف‌ نحوه عذاب‌ ‌است‌ ‌که‌ عذاب‌ الهي‌ يك‌ نحوه‌ نيست‌ قوم‌ نوح‌ ‌را‌ ‌به‌ آب‌ غرق‌ مي‌كند و عاد ‌را‌ ‌به‌ باد هلاك‌ مي‌فرمايد باز ‌هم‌ ‌اينکه‌ كفار و مشركين‌ متنبه‌ و متذكر نمي‌شوند.
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
(آیه 21)- سپس قرآن به عنوان هشدار می‌گوید: «پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود»؟! (فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ).
ما با اقوام دیگر که راه تکذیب و کبر و غرور و گناه و عصیان را پوئیدند چنین رفتار کردیم، شما در باره خود چه می‌اندیشید که راه آنها را ادامه می‌دهید؟
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


خط ۷۹: خط ۱۸۵:
[[رده:آثار اتمام حجت]][[رده:آثار تفکر در تاریخ اقوام پیشین]][[رده:آثار تفکر در تاریخ انبیا]][[رده:تشویق به تفکر]][[رده:تفکر در فرجام قوم عاد]][[رده:اتمام حجت خدا]][[رده:انذارهاى خدا]][[رده:تشویقهاى خدا]][[رده:حقانیت انذارهاى خدا]][[رده:حقانیت عذابهاى خدا]][[رده:زمینه فهم حقانیت انذارهاى خدا]][[رده:قانونمندى عذابهاى خدا]][[رده:اتمام حجت بر قوم عاد]][[رده:انذار قوم عاد]][[رده:عذاب قوم عاد]][[رده:قصه قوم عاد]]
[[رده:آثار اتمام حجت]][[رده:آثار تفکر در تاریخ اقوام پیشین]][[رده:آثار تفکر در تاریخ انبیا]][[رده:تشویق به تفکر]][[رده:تفکر در فرجام قوم عاد]][[رده:اتمام حجت خدا]][[رده:انذارهاى خدا]][[رده:تشویقهاى خدا]][[رده:حقانیت انذارهاى خدا]][[رده:حقانیت عذابهاى خدا]][[رده:زمینه فهم حقانیت انذارهاى خدا]][[رده:قانونمندى عذابهاى خدا]][[رده:اتمام حجت بر قوم عاد]][[رده:انذار قوم عاد]][[رده:عذاب قوم عاد]][[رده:قصه قوم عاد]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره القمر ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره القمر ]]
{{#seo:
|title=آیه 21 سوره قمر
|title_mode=replace
|keywords=آیه 21 سوره قمر,قمر 21,فَکَيْفَ‌ کَانَ‌ عَذَابِي‌ وَ نُذُرِ,آثار اتمام حجت,آثار تفکر در تاریخ اقوام پیشین,آثار تفکر در تاریخ انبیا,تشویق به تفکر,تفکر در فرجام قوم عاد,اتمام حجت خدا,انذارهاى خدا,تشویقهاى خدا,حقانیت انذارهاى خدا,حقانیت عذابهاى خدا,زمینه فهم حقانیت انذارهاى خدا,قانونمندى عذابهاى خدا,اتمام حجت بر قوم عاد,انذار قوم عاد,عذاب قوم عاد,قصه قوم عاد,آیات قرآن سوره القمر
|description=فَکَيْفَ‌ کَانَ‌ عَذَابِي‌ وَ نُذُرِ
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۸:۳۲

کپی متن آیه
فَکَيْفَ‌ کَانَ‌ عَذَابِي‌ وَ نُذُرِ

ترجمه

پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود!

|پس [بنگر] چگونه بود عذاب من و هشدارهاى من
پس چگونه بود عذاب من و هشدارها[ى من‌]؟
پس باز بنگرید که عذاب و تنبیه من چگونه سخت بود!
پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟
عذاب و بيم‌دادنهاى من چگونه بود؟
بنگر تا عذاب و هشدار من چگونه بود
پس [بنگر كه‌] عذاب و بيم‌دادن من چگونه بود؟
آیا عذاب و عقاب من، و بیم دادنها و برحذر داشتنهای من (درباره‌ی مخالفان) چگونه و به چه منوالی بوده است؟!
پس چگونه بود عذاب من و هشداردهندگان (از سوی) من‌؟
پس چگونه بود عذاب من و ترسانیدنم‌

So how were My punishment and My warnings?
ترتیل:
ترجمه:
القمر ٢٠ آیه ٢١ القمر ٢٢
سوره : سوره القمر
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :


تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ «20» فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «21»

(تندبادى كه) مردم را همچون تنه‌هاى درخت خرماى ريشه‌كن شده از جا برمى‌كند. پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟

تفسير نور(10جلدى)، ج‌9، ص: 355

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «21»

فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ: پس چگونه بود عذاب كردن من ايشان را و وعيدى كه ترساندم آنها را.

نكته: تكرار اين آيه ثانيا بعد از ذكر آن اولا، به جهت تهويل و ترساندن به عذاب دنيا، و دوم براى ذكر انذار به عقاب عقبا.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ «11» وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْماءُ عَلى‌ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ «12» وَ حَمَلْناهُ عَلى‌ ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ «13» تَجْرِي بِأَعْيُنِنا جَزاءً لِمَنْ كانَ كُفِرَ «14» وَ لَقَدْ تَرَكْناها آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ «15»

فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «16» وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ «17» كَذَّبَتْ عادٌ فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «18» إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ «19» تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ «20»

فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ «21»

ترجمه‌

پس گشوديم درهاى آسمان را بآبى سخت ريزنده‌

و روان كرديم‌


جلد 5 صفحه 101

از زمين چشمه‌هائى پس بهم پيوست آب بر نهجى كه بتحقيق مقدّر شده بود

و برداشتيم او را بر كشتى داراى تخته‌هاى پهناور و ميخها

روان ميبود با توجّهات مخصوصه ما براى پاداش دادن بكسيكه انكار نبوت او شده بود

و بتحقيق باقى گذاشتيم آنرا نشانه‌ئى پس آيا هست پند گيرنده‌ئى‌

پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌

و بتحقيق آسان گردانديم قرآن را براى پند گرفتن پس آيا پند گيرنده‌ئى هست‌

تكذيب كردند قوم عاد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌

همانا ما فرستاديم بر آنها بادى بسيار سرد در روز شومى بادوام در شئامت‌

كه بر ميكند مردم را گوئى آنها بن‌هاى درخت خرماى كنده از جاى خود بودند

پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم.

تفسير

خداوند دعاى حضرت نوح را باجابت رسانيد و ابواب رحمت آسمانى خود را براى قوم او بعذاب گشود و بارانى بر آنها باريدن گرفت كه محدود و معدود نبود آبى بود كه از آسمان بشدّت پى در پى ميريخت و قطع نميشد و زمين را يكپارچه چشمه‌ها قرار داد كه از همه جاى آن آب ميجوشيد و جارى ميشد گويا خواسته است بفرمايد و منفجر نموديم از زمين چشمه‌هائى و براى مبالغه فرموده و شكافتيم زمين را كه چشمه‌هائى باشد پس تلاقى كردند و بهم پيوستند آب آسمان و زمين و اينكه مائان نفرموده بملاحظه آنست كه ماء اسم جنس است و احتياج به تثنيه و جمع ندارد و اين التقاء و تلاقى برحسب امر الهى و تقدير خدا بود كه آب زمين را فرا گيرد و كفّار بكيفر اعمالشان برسند و حمل فرمود خداوند حضرت نوح و پيروان او را بر كشتى مستحكمى داراى تخته‌هاى قطور و ميخها كه قبلا تهيه شده بود و جارى ميشد در آن بحر موّاج محيط با توجّهات و عنايات الهيّه بحفظ آن يا در مرئى و منظر او و ملائكه‌ئى كه نگهبان و نگهدار آن بودند براى پاداش دادن بحضرت نوح كه قوم او انكار نبوت و كفران نعمت وجود او را نموده بودند و انتقام كشيدن از آنها و خداوند قصه آنرا باقى گذارد در تاريخ و ذكر فرمود در قرآن تا دليل بر قدرت خداوند و موجب عبرت خلق گردد ولى افسوس كه جاى پرسش است و بايد گفته شود آيا متذكّر و معتبرى هست كه تذكر پيدا كند و عبرت گيرد پس چگونه بود عذاب خدا و بيم دادن او و حال معذبين اگر


جلد 5 صفحه 102

نذر اسم مصدر باشد و اگر جمع نذير باشد يعنى پس چگونه بودند بيم دهندگان من كه پيغمبران يا آيات منذرات بودند و خداوند قرآن مجيد را باقسام مواعظ و عبر و بانواع قصص و حكايات امم ماضيه آراسته و از آنها بعبارات مختلفه متعدده تعبير فرموده و براهين عقليّه مشكله را به بيانات ساده گوناگون چنان سهل و آسان فرموده كه هر كس بقدر فهم و استعداد خود آنرا درك و از آن بهره‌بردارى ميكند و در دنياى متمدن امروز بألحان مختلفه با كمال سهولت قرائت ميشود و ساير كتب سماوى نميشود ولى افسوس كه جاى پرسش است كه آيا هيچ متّعظ متنبّهى هست كه در آن نظر كند و بآن اتّعاظ و تنبّه حاصل نمايد و مدّكر در اصل مذتكر بوده تاء باب افتعال قلب بدال و در ذال ادغام شده بعد از قلب آن بدال كه تجويز شده است و معلوم است كه سؤال اول از تذكر بآيات و وقايع خارجى است كه در تواريخ هم ذكر شده و سؤال اخير از تذكر بمعارف و مواعظ قرآن است و همچنين تكذيب نمودند قوم عاد پيغمبر خودشان هود عليه السّلام را كه قصه آن مكرّر ذكر شده پس چگونه بود عذاب خدا و بيم دادن او آن قوم را يا آيات منذرات او راجع بآنها و عذاب آنها بنحو اجمال آن بود كه خداوند باد تند بسيار سردى را بر آنها مسلّط فرمود در روز چهارشنبه كه تا چهارشنبه ديگر استمرار داشت و آنها را از زمين ميكند و بكوه و صحرا پرتاب مينمود با آنكه در حفره‌ها مخفى شده بودند و گفته‌اند سرهاى آنها را باد ميپراند و تنه‌هاشان بر زمين قرار ميگرفت مانند تنه‌هاى درخت خرما كه بزمين افتاده باشد با آنكه سر آنها را بريده باشند پس چگونه بود اى كفّار مكّه عذاب خدا و بيم دادن او يا بيم‌دهندگان او و شمه‌ئى از اين قصه در سوره هود و اعراف گذشت و صرصر مضاعف صر است چنانچه كبكب مضاعف كب است و تكرار ظاهرا براى مزيد تهويل و تخويف است و گفته‌اند اول راجع بعذاب دنيا بود و دوم راجع بعذاب آخرت است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


فَكَيف‌َ كان‌َ عَذابِي‌ وَ نُذُرِ «21» وَ لَقَد يَسَّرنَا القُرآن‌َ لِلذِّكرِ فَهَل‌ مِن‌ مُدَّكِرٍ «22»

گذشت‌ تفسيرش‌ و تكرارش‌ ‌براي‌ تأكيد و اختلاف‌ نحوه عذاب‌ ‌است‌ ‌که‌ عذاب‌ الهي‌ يك‌ نحوه‌ نيست‌ قوم‌ نوح‌ ‌را‌ ‌به‌ آب‌ غرق‌ مي‌كند و عاد ‌را‌ ‌به‌ باد هلاك‌ مي‌فرمايد باز ‌هم‌ ‌اينکه‌ كفار و مشركين‌ متنبه‌ و متذكر نمي‌شوند.

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 21)- سپس قرآن به عنوان هشدار می‌گوید: «پس (ببینید) عذاب و انذارهای من چگونه بود»؟! (فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ).

ما با اقوام دیگر که راه تکذیب و کبر و غرور و گناه و عصیان را پوئیدند چنین رفتار کردیم، شما در باره خود چه می‌اندیشید که راه آنها را ادامه می‌دهید؟

نکات آیه

۱ - سرگذشت قوم عاد، دلیلى بر حقانیت عذاب ها و هشدارهاى خداوند (فکیف کان عذابى) خداوند، پس از بیان نابودى قوم عاد، با پرسشى انسان ها را به این حقیقت متوجه ساخته است که: «ببیند چگونه عذاب ها و انذارهاى الهى تحقق پذیرفت و عملى گردید».

۲ - ترغیب مردم از سوى خداوند، براى تأمل در سرنوشت هلاکت بار قوم عاد (کذّبت عاد ... فکیف کان عذابى و نذر)

۳ - ابتلاى قوم عاد به عذاب الهى، پس از انذارهاى مکرر و اتمام حجت بر آنان (فکیف کان عذابى و نذر) عطف «نذر» بر «عذابى»، ممکن است بیانگر این معنا باشد که عذاب الهى در حق کافران، بدون انذارهاى مکرر و اتمام حجت نبوده است. گفتنى است که «نذر» جمع «نذیر» است و «نذیر» بر دو معنا اطلاق مى شود: «انذار» و «منذر»، ظاهراً در آیه شریفه، معناى اول (انذارها) مراد است.

۴ - تفکر در تاریخ پیامبران و امت هاى پیشین، راه گشاى انسان در فهم حقانیت هشدارهاى خداوند (فکیف کان عذابى و نذر)

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۳
  • تفکر: آثار تفکر در تاریخ اقوام پیشین ۴; آثار تفکر در تاریخ انبیا ۴; تشویق به تفکر ۲; تفکر در فرجام قوم عاد ۲
  • خدا: اتمام حجت خدا ۳; انذارهاى خدا ۳; تشویقهاى خدا ۲; حقانیت انذارهاى خدا ۱; حقانیت عذابهاى خدا ۱; زمینه فهم حقانیت انذارهاى خدا ۴; قانونمندى عذابهاى خدا ۳
  • قوم عاد: اتمام حجت بر قوم عاد ۳; انذار قوم عاد ۳; عذاب قوم عاد ۳; قصه قوم عاد ۱

منابع