الْخُرُوج: تفاوت میان نسخهها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْخُرُوج | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْخُرُوج | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۹: | خط ۱۰: | ||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, يَوْم:39, کَذّبَت:32, إِنّا:32, أَرَادُوا:29, کَذٰلِک:29, لَأَعَدّوا:29, قَبْلَهُم:29, نَحْن:29, ذٰلِک:27, مَيْتا:27, لَو:27, قَوْم:27, نُحْيِي:27, لَه:27, بَلْدَة:25, يَتَرَدّدُون:25, عُدّة:25, بِالْحَق:25, نُوح:25, الصّيْحَة:22, نُمِيت:22, رَيْبِهِم:22, بِه:22, يَسْمَعُون:20, أَصْحَاب:20, أَحْيَيْنَا:20, لٰکِن:20, فِي:20, إِلَيْنَا:17, فَهُم:17, کَرِه:17, قَرِيب:17, الرّس:17, لِلْعِبَاد:15, الْمَصِير:15, اللّه:15, قُلُوبُهُم:15, مَکَان:15, رِزْقا:12, انْبِعَاثَهُم:12, فَثَبّطَهُم:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْخُرُوج]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْخُرُوج]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۸
ریشه کلمه
- خرج (۱۸۲ بار)
قاموس قرآن
بيرون شدن. آشكار شدن. [توبه:46] اگر بيرون رفتن از براى جهاد مايل مىبودند وسيله آن را فراهم مىكردند . اخراج و خروج كردن معمولى مثل خارج شدن از منزل و در ظاهر شدن مثل خروج ميوه از درخت و نظائر آن به كار رفته است ولى معنى اوّلى كه همان آشكار شدن باشد در همه جا ملحوظ است و در آيات [اعراف:18]، [حجر:34]، [اعراف:13] شايد منظور، خروج از مقام و مرتبه باشد. خرج در آيه [كهف:94] به معنى مزد و اجرت است و چون آيات بعدى حكايت مىكند كه ذوالقرنين از آنها كارگر و تكّههاى آهن و سرب خواست و در جواب آيه فوق گفت: «ما مَكَّنّى فيهِ رَبّى خَيْرٌ...» لذا پيداست كه غرض آنها از خرج مزد و اجزت بوده است نه وسائل سدّ. و چون مزد از مال اجرت دهنده خارج مىشود يا به صورت مزد آشكار و جدا مىشود به آن خرج گفتهاند. همچنين است خراج ولى راغب گويد: خرج اعمّ از خراج است و خراج اغلب به حق الارض گفته مىشود. * [مؤمنون:72]. در مجمع گويد: اصل خراج و خرج هر دو يكى است و آن غلّهاى است كه بر سبيل وظيفهاى اخراج مىشود و از آن است خراج ارض. منظور از خراج در آيه به قرينه «خَيْرُ الرّازقينْ» رزق است معنى چنين مىشود: يا از اين جهت قبول رسالت بر ايشان گران برايشان گران است رازق تو خداست روزى پروردگارت بهتر روزى دهندگان مىباشد. در آيات قرآن درباره پيامبران و مخصوصاً حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلّم تكرار شده كه آنهابر رسالت مزدى نمىخواهند [انعام:90] - شورى:23.