ریشه غيث: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
باران. طبرسى فرموده: بارانى كه در وقت حاجت آيد كه آن از غوث است و آن نصرتى است كه در شدت حاجت آيد و ضرر را از بين ببرد. آيه [شورى:28]. قول وى را تقويت مىكند يعنى خدا آن است كه باران را پس از نوميدى مردم مىآورد نوميدى در وقت حاجت است اين لفظ در آيه [لقمان:34]. [حديد:20]. نيز آمده است. [يوسف:49]. «يُغاثُ» ممكن از غوث يا از غيث باشد يعنى پس از آن سالى مىآيد كه در آن مردم باران بيابند يا به وسيله باران و نعمت خداوند يارى كرده شوند. [كهف:29]. «اِسْتِغاثة» ممكن است از غوث يا از غيث باشد و در «غوث» گذشت. | باران. طبرسى فرموده: بارانى كه در وقت حاجت آيد كه آن از غوث است و آن نصرتى است كه در شدت حاجت آيد و ضرر را از بين ببرد. آيه [شورى:28]. قول وى را تقويت مىكند يعنى خدا آن است كه باران را پس از نوميدى مردم مىآورد نوميدى در وقت حاجت است اين لفظ در آيه [لقمان:34]. [حديد:20]. نيز آمده است. [يوسف:49]. «يُغاثُ» ممكن از غوث يا از غيث باشد يعنى پس از آن سالى مىآيد كه در آن مردم باران بيابند يا به وسيله باران و نعمت خداوند يارى كرده شوند. [كهف:29]. «اِسْتِغاثة» ممكن است از غوث يا از غيث باشد و در «غوث» گذشت. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
غوث:100, ه:65, من:37, فى:33, ک:33, ب:30, ما:30, ف:25, الذى:24, غيث:24, نزل:24, کم:24, علم:23, موه:22, ان:22, ها:20, بعد:20, الله:19, رحم:18, مهل:18, وله:18, اله:18, سرادق:18, ى:18, انس:18, عجب:18, ربب:18, بطل:18, شوى:17, مثل:17, هو:17, اذ:17, هما:17, کفر:17, هم:17, جرم:17, کره:16, عدو:16, سوع:16, جوب:16, نبت:16, ثم:15, عصر:15, اتى:15, عوم:15, انن:15, قول:15, لو:15, بصر:15, ولد:15, قنط:15, قبل:15, وجه:15, شيع:15, خبر:14, مول:14, ملک:14, ذلک:14, ل:14, نشر:14, هذا:14, ويل:14, قرن:13, امن:13, هيج:13, بئس:13, حوط:13, عند:13, ذا:13, درى:13, حقق:12, ن:12, کثر:12, على:12, رئى:12, نفس:12, عبد:12, خلو:12, نور:11, وعد:11, شرب:11, قد:11, سوء:10, ولى:10, خرج:10, بين:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۴۵
تکرار در قرآن: ۹(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
باران. طبرسى فرموده: بارانى كه در وقت حاجت آيد كه آن از غوث است و آن نصرتى است كه در شدت حاجت آيد و ضرر را از بين ببرد. آيه [شورى:28]. قول وى را تقويت مىكند يعنى خدا آن است كه باران را پس از نوميدى مردم مىآورد نوميدى در وقت حاجت است اين لفظ در آيه [لقمان:34]. [حديد:20]. نيز آمده است. [يوسف:49]. «يُغاثُ» ممكن از غوث يا از غيث باشد يعنى پس از آن سالى مىآيد كه در آن مردم باران بيابند يا به وسيله باران و نعمت خداوند يارى كرده شوند. [كهف:29]. «اِسْتِغاثة» ممكن است از غوث يا از غيث باشد و در «غوث» گذشت.
ریشه‌های نزدیک مکانی
غوث ه من فى ک ب ما ف الذى غيث نزل کم علم موه ان ها بعد الله رحم مهل وله اله سرادق ى انس عجب ربب بطل شوى مثل هو اذ هما کفر هم جرم کره عدو سوع جوب نبت ثم عصر اتى عوم انن قول لو بصر ولد قنط قبل وجه شيع خبر مول ملک ذلک ل نشر هذا ويل قرن امن هيج بئس حوط عند ذا درى حقق ن کثر على رئى نفس عبد خلو نور وعد شرب قد سوء ولى خرج بين
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تَسْتَغِيثُونَ | ۱ |
| يُغَاثُ | ۱ |
| يَسْتَغِيثُوا | ۱ |
| يُغَاثُوا | ۱ |
| فَاسْتَغَاثَهُ | ۱ |
| الْغَيْثَ | ۲ |
| يَسْتَغِيثَانِ | ۱ |
| غَيْثٍ | ۱ |
