بِالْعُرْف

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• ب‌ (۲۶۴۹ بار)
• عرف‌ (۶۹ بار)

قاموس قرآن

(بر وزن قفل) به چند معنى آمده از جمله به معنى معروف و شناخته شده مثل [اعراف:199]. عفو را عادت كن و امر به معروف كن و از جاهلان اعراض نما (رجوع شود به معروف). ايضاً به معنى موهاى گردن اسب است (يال) و پى در پى بودن را به آن تشبيه مى‏كنند و گويند: «جاءُ وَ كَعُرْفِ الْفَرَسِ» [مرسلات:1]. قسم به فرستاده‏هاى پى در پى رجوع شود به «رسل». *** معروف: شناخته شده و آن مقابل منكر است و از آن كار نيك مطابق فطرت قصد مى‏شود. الميزان ذيل آيه [بقره:227]. گفته: معروف آنست كه مردم با ذوق مكتسب از حيات اجتماعى متداول آن را مى‏دانند... معروف در شريعت اسلام آنست كه مردم آن را به فطرت سليم مى‏دانند (نقل به معنى) راغب گويد: معروف هر فعلى است كه خوبى آن بوسيله عقل يا شرع شناخته شود. در آيات [بقره:231]. [بقره:263] و غيره مراد كارى و عملى و قولى است كه مطابق عقل و فطرت سليم بوده باشد در اين صورت مطلق معروف مورد تصديق شرع است. خواه شرع بالخصوص به آن تصريح كرده باشد يا نه. تعريف: شناساندن. [محمّد:6]. [تحريم:3]. تعارف: شناختن همديگر. از باب تفاعل و بين الاثنين است [حجرات:13]. [يونس:45]. آيه صريح است در اين كه روز قيامت مردم همديگر را مى‏شناسند. اعتراف: اقرار. «اِعْتَرَفَ بِالشَّىْ‏ءِ: اَقْرَبَهُ عَلى نَفْسِهِ» مثل [توبه:102]. [ملك:11].

کلمات نزدیک مکانی

وَ أْمُر أَعْرِض الْعَفْو عَن يُبْصِرُون خُذ الْجَاهِلِين إِمّا لا يَنْزَغَنّک هُم مِن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...