ریشه ضيع: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
تباه شدن. [اعراف:170]. ممكن است گاهى مراد از آن ترك باشد مثل: [مريم:59]. گفتهاند يعنى نماز را ترك كردند در مجمع از امام صادق عليه السلام نقل است كه آن را با تأخير از وقت تباه كردند نه با ترك. آيه [بقره:143]. راجع به اعمالى است كه پيش از تحوّل قبله رو به بيت المقدّس انجام داده بودند شايد مراد از ايمان عمل باشد و شايد همان ايمان باشد يعنى: خدا عمل و ايمان شما را كه پيش از تحوّل قبله انجام دادهايد ضايع و تباه و بى اثر نمىكند. همه موارد استعمال اين كلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ايمان است. مگر آيه 59 مريم كه نقل شد. | تباه شدن. [اعراف:170]. ممكن است گاهى مراد از آن ترك باشد مثل: [مريم:59]. گفتهاند يعنى نماز را ترك كردند در مجمع از امام صادق عليه السلام نقل است كه آن را با تأخير از وقت تباه كردند نه با ترك. آيه [بقره:143]. راجع به اعمالى است كه پيش از تحوّل قبله رو به بيت المقدّس انجام داده بودند شايد مراد از ايمان عمل باشد و شايد همان ايمان باشد يعنى: خدا عمل و ايمان شما را كه پيش از تحوّل قبله انجام دادهايد ضايع و تباه و بى اثر نمىكند. همه موارد استعمال اين كلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ايمان است. مگر آيه 59 مريم كه نقل شد. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
لا:100, اجر:81, وله:68, اله:66, الله:62, حسن:48, من:46, ل:43, انن:42, عمل:40, ف:39, هم:35, نا:31, امن:29, صلح:27, الذين:25, صلو:24, ان:23, کم:23, خلف:22, نفق:22, کون:20, شىء:19, ب:18, تبع:17, قول:17, اذ:17, جوب:17, ى:17, لو:16, شهو:16, بعد:16, نتق:16, جبل:15, اول:15, صبر:15, اخر:15, سوف:15, خير:14, صغر:14, ت:14, فوق:14, قوم:14, ما:14, رحم:14, ربب:14, لقى:13, بکى:13, فضل:13, ذکر:13, کتب:13, سجد:12, کان:12, او:12, الا:12, غوى:12, نصب:12, جنن:12, قرن:12, کبر:12, قد:12, انث:11, وقى:11, مسک:11, ه:11, انس:11, حيث:10, هدى:10, بعض:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۳۵
تکرار در قرآن: ۱۰(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
تباه شدن. [اعراف:170]. ممكن است گاهى مراد از آن ترك باشد مثل: [مريم:59]. گفتهاند يعنى نماز را ترك كردند در مجمع از امام صادق عليه السلام نقل است كه آن را با تأخير از وقت تباه كردند نه با ترك. آيه [بقره:143]. راجع به اعمالى است كه پيش از تحوّل قبله رو به بيت المقدّس انجام داده بودند شايد مراد از ايمان عمل باشد و شايد همان ايمان باشد يعنى: خدا عمل و ايمان شما را كه پيش از تحوّل قبله انجام دادهايد ضايع و تباه و بى اثر نمىكند. همه موارد استعمال اين كلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ايمان است. مگر آيه 59 مريم كه نقل شد.
ریشه‌های نزدیک مکانی
لا اجر وله اله الله حسن من ل انن عمل ف هم نا امن صلح الذين صلو ان کم خلف نفق کون شىء ب تبع قول اذ جوب ى لو شهو بعد نتق جبل اول صبر اخر سوف خير صغر ت فوق قوم ما رحم ربب لقى بکى فضل ذکر کتب سجد کان او الا غوى نصب جنن قرن کبر قد انث وقى مسک ه انس حيث هدى بعض
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| لِيُضِيعَ | ۱ |
| يُضِيعُ | ۴ |
| أُضِيعُ | ۱ |
| نُضِيعُ | ۳ |
| أَضَاعُوا | ۱ |
