هود ٣٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۳۹
ترجمه
هود ٣٢ | آیه ٣٣ | هود ٣٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یَأْتِیکُم بِهِ»: آن را به شما میرساند.
تفسیر
- آيات ۳۵ - ۲۵، سوره هود
- نوح (ع ) نذير مبين بوده و رسالتش بازداشتن مردم از عبادت غير خدا و انذارشان از عذاببوده است
- انگيزه بت پرستى قوم نوح (ع ) و محاجه آن جناب با آنان در سطح فهمشان
- خروج از اسلام ، خروج از نظام آفرينش است و عذاب و هلاكت در پى دارد
- دليلاول توانگران و اشراف قوم نوح (ع ) كه در رد دعوت آن حضرتاستدلال كردند به اينكه او نيز چون آنان بشر است
- استدلال دوم قوم نوح (ع ) در رد دعوت آن جناب به اينكه افراد پا برهنه و مستمند و پستبه تو ايمان آورده اند!
- سومين سخن نوح (ع ) خطاب به نوح و پيروانش : ما شما را دروغگو مى پنداريم
- پاسخ حضرت نوح (ع ) به استدلال كفار
- جواب نوح (ع ) به استدلال اول قوم خود گفتند: ((ما نراك الا بشرا مثلنا))
- نفى اجبار و اكراه در دين ، در شريعت نوح كه كهن ترين شرايع است تشريع شده بود
- جواب نوح (ع ) به اين سخن قوم خود كه مؤ منين با او را پست و ضعيف توصيف كردند،به اينكه او آنان را خود نمى راند و حساب همه با خدا است
- پاسخ نوح (ع ) به اين حجت اشراف قوم خود كه به نوح (ع ) و پيروانش گفتند ما درشما برترى و فضلى بر خود نمى بينم
- پندارهاى جاهلانه عوام الناس درباره انبياء (ع ) و توقعات نابجايشان از آنان
- (پيرامون قدرت انبياء و اولياء به اذن خدا، و عدماستقلال ممكنات از واجب الوجود، نه در ذات و نه در آثار)
- ديدگاه اشراف قوم نوح (ع ) درباره تقيسيم جامعه به دو طبقه بالا و پايين و مبارزه نوح(ع ) با اين اعتقاد باطل
- ملاك فضيلت ، پاكى نفس و صفاى باطن است نه امتيازات و برتريهاى مادى و ظاهرى
- سخن آخر قوم نوح (ع ) به آن جناب : ((اگر از راستگويان هستى ، عذابى را كه وعده مىدهى بياور!))
- جواب نوح (ع ): من اختيار ندارم ، آوردن عذاب به دست خدا است و بسته به مشيت او مىباشد
- معناى ((غى )) و فرق بين اغوا و اضلال و معناى اراده و اشاره به تفاوت بين اراده ما واراده خدا
- بيان جواز انتساب اغواى مجازاتى به خداى تعالى و اشاره به اينكه غذاباستيصال قوم نوح (ع ) مسبوق به اغواى خداوند بوده است
- وجوه ديگرى كه در معناى جمله : ((ان كان اللّه يريدان يغويكم )) گفته شده است
- مشابهت و همانندى احتجاجات نوح (ع ) با قوم خود، با احتجاجات پيغمبر گرامى اسلام (ص) با مشركين زمان خود
- بحث روايتى
- (دو روايت در ذيل آيه : ((لا ينفعكم نصحى ...)) و ((ام يقولون افتريه ...)))
نکات آیه
۱- نزول عذاب بر کفرپیشگان ، به دست خدا و به مشیت اوست. (إنما یأتیکم به الله)
۲- نازل کردن عذاب بر کفرپیشگان ، در اختیار پیامبران نیست. (فأتنا بما تعدنا ... قال إنما یأتیکم به الله إن شاء) کفرپیشگان با مخاطب قراردادن نوح(ع) از او خواستند تا تهدیدهاى اعلام شده را تحقق بخشد. حضرت نوح(ع) با آوردن کلمه «انما» - که دلالت بر حصر دارد - به این معنا اشاره مى کند که: آوردن عذاب از شؤون خداوند است و در اختیار بشر نیست.
۳- نوح(ع) در پاسخ به عذاب طلبى کفرپیشگان ، نزول عذاب را در گرو مشیت الهى دانست و گریز از عذابهاى الهى را غیرممکن شمرد. (قال إنما یأتیکم به الله إن شاء و ما أنتم بمعجزین)
۴- مشیت خداوند ، غیر قابل تخلف است. (إنما یأتیکم به الله إن شاء)
۵- هیچ کس ، توان ایستادگى در برابر مشیت الهى را ندارد. (إنما یأتیکم به الله إن شاء و ما أنتم بمعجزین)
۶- هیچ کس و هیچ چیز ، بر خداوند حاکمیتى ندارد. (فأتنا بما تعدنا ... قال إنما یأتیکم به الله إن شاء)
۷- وعیدهاى خداوند و تهدیدهاى او ، حتى پس از ابلاغ آنها به مردم ، هرگز خدا را به تحقق بخشیدن آنها ملزم نمى کند. (فأتنا بما تعدنا ... قال إنما یأتیکم به الله إن شاء) نوح(ع) با مقید ساختن نزول عذاب به مشیت الهى (إن شاء) درصدد بیان این نکته است که: اعلام آن وعیدها و تهدیدها، هر چند از ناحیه خداوند بوده، ولى این امر موجب نمى شود که خداوند درتحقق بخشیدن به آنهاملزم باشد او در هر حال مختار است: اگر خواست آن وعیدها را تحقق مى بخشد و اگر نخواست چنین نخواهد کرد.
۸- کفرپیشگان نه مى توانند از نزول عذاب الهى جلوگیرى کنند و نه قادرند از گرفتارشدن به آن ، خود را رهایى بخشند. (إنما یأتیکم به الله ... و ما أنتم بمعجزین) إعجاز (مصدر معجزین) به معناى فرار کردن و از دسترس خارج شدن است. بنابراین «ما أنتم بمعجزین»; یعنى ، [پس از نزول عذاب] نمى توانید فرار کنید و خود را از عذاب برهانید.
۹- پاسخ نوح(ع) به عذاب طلبى کفرپیشگان ، پاسخى آمیخته با درس توحید و خداشناسى بود. (فأتنا بما تعدنا ... قال إنما یأتیکم به الله إن شاء و ما أنتم بمعجزین)
موضوعات مرتبط
- انبیا: محدوده اختیارات انبیا ۲
- انسان: عجز انسان ها۵
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۶
- خدا: اختصاصات خدا ۶; اختیار خدا ۷; تحقق تهدیدهاى خدا ۷; تحقق وعیدهاى خدا ۷; حاکمیت بر خدا ۶; حاکمیت خدا ۶; حتمیت مشیت خدا ۴، ۵; مشیت خدا ۱، ۳; نجات از عذابهاى خدا ۸
- عذاب: درخواست عذاب ۳، ۹; منشأ عذاب ۱، ۲، ۳
- قوم نوح: حتمیت عذاب قوم نوح ۳; خواسته هاى قوم نوح ۳، ۹
- کافران: حتمیت عذاب کافران ۸; عجز کافران ۸; عذاب کافران ۱، ۲
- موجودات: عجز موجودات ۶
- نوح(ع): تعالیم نوح(ع) ۹; توحید نوح(ع) ۹; خداشناسى نوح(ع) ۹; قصه نوح(ع) ۹; نوح(ع) و خواسته هاى قوم نوح ۹