آل عمران ٥١: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۳:۰۶
ترجمه
آل عمران ٥٠ | آیه ٥١ | آل عمران ٥٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ»: (نگا: فاتحه / بقره / و .
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
- منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
- وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
- وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
- گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
- معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
- وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
- يهود و كلمه ((مسيح ))
- معناى كلمه ((عيسى ))
- اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
- مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
- بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
- معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
- معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
- جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
- عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
- قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
- مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
- راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
- معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
- توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
- منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
- مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
- مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
- تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
- وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
- دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
- جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
- بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
- رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
- اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
- اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
- روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
- روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
- روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
- روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
- بحث روايتى ديگر در معناى محدث
- فرق ميان نبى ، رسول و محدث
- على (ع ) محدث بود
- مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
- تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
- توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
نکات آیه
۱ - عیسى (ع)، بنى اسرائیل را به توحید ربوبى و پرستش خدا دعوت کرد. (انّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه)
۲ - عیسى (ع)، خود را چون همه مردم، موجودى نیازمند به ربوبیّت خدا مى دانست. (انّ اللّه ربّى و ربّکم)
۳ - ربوبیّت خداوند، جلوه اى از الوهیت او (انّ اللّه ربّى و ربّکم)
۴ - اعتقاد به ربوبیّت خداوند، مقتضى پرستش اوست. (انّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه)
۵ - عبادت، پذیرش عملىِ ربوبیّت خداوند است. (انّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه)
۶ - پروردگار، سزاوار پرستش است. (انّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه) جمله «ان اللّه ربى ... »، (ربوبیّت همه جانبه خدا) دلیل لزوم پرستش گرفته شده و این استدلال، مبتنى بر یک اصل کلّى است که عبارت است از: هر کس ربّ باشد، شایسته پرستش است.
۷ - محور دعوت عیسى (ع)، بیان ربوبیّت خدا و هدایت مردم به پرستش او (انّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه)
۸ - صراط مستقیم، عبادت و پرستش خداوند است. (انّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه هذا صراط مستقیم)
۹ - پرستش و عبادت خدا، راهى است مستقیم به سوى او (کمال مطلق) (فاعبدوه هذا صراط مستقیم)
موضوعات مرتبط
- انبیا: دعوت انبیا ۷ ; مسؤولیت انبیا ۱
- انسان: نیازهاى معنوى انسان ۲
- ایمان: ۲، ۴
- بنى اسرائیل: ۱
- توحید: دعوت به توحید ۱ ; توحید صفاتى ۱ ; توحید عبادى ۱، ۶
- خدا: ربوبیت خدا ۲، ۳، ۴، ۵، ۷
- رشد: عوامل رشد ۹
- صراط مستقیم: ۸، ۹
- عبادت: ۴ ارزش عبادت ۵ ; دعوت به عبادت ۷ ; عبادت خدا ۶، ۷، ۸، ۹
- عیسى: ایمان عیسى ۲ ; دعوت عیسى ۷ ; عیسى و بنى اسرائیل ۱