۱۷٬۰۰۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۹ بخش۲۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۲۹ - ۳۵ سوره توبه
| خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
از آيات بسيارى بر مى آيد كه منظور از اهل كتاب، يهود و نصارا هستند، و آيه شريفه «إنّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ الصَّابِئِينَ وَ النَّصَارَى وَ المَجُوسَ وَ الَّذِينَ أشرَكُوا إنَّ اللهَ يَفصِلُ بَينَهُم يَومَ القِيَامَةِ إنَّ اللهَ عَلَى كُلِّ شَئٍ شَهِيد» دلالت و يا حداقل اشعار دارد بر اين كه مجوسيان نيز اهل كتاب اند. زيرا در اين آيه و ساير آياتى كه صاحبان اديان آسمانى را مى شمارد، در رديف آنان و در مقابل مشركان به شمار آمده اند، و صابئين، همچنان كه در سابق هم گفتيم، يك طایفه از مجوس بوده اند كه به دين يهود متمايل شده و دينى ميان اين دو دين براى خود درست كرده اند. | از آيات بسيارى بر مى آيد كه منظور از اهل كتاب، يهود و نصارا هستند، و آيه شريفه «إنّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ الصَّابِئِينَ وَ النَّصَارَى وَ المَجُوسَ وَ الَّذِينَ أشرَكُوا إنَّ اللهَ يَفصِلُ بَينَهُم يَومَ القِيَامَةِ إنَّ اللهَ عَلَى كُلِّ شَئٍ شَهِيد» دلالت و يا حداقل اشعار دارد بر اين كه مجوسيان نيز اهل كتاب اند. زيرا در اين آيه و ساير آياتى كه صاحبان اديان آسمانى را مى شمارد، در رديف آنان و در مقابل مشركان به شمار آمده اند، و صابئين، همچنان كه در سابق هم گفتيم، يك طایفه از مجوس بوده اند كه به دين يهود متمايل شده و دينى ميان اين دو دين براى خود درست كرده اند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۳۱۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۳۱۶ </center> | ||
و از سياق آيه مورد بحث بر مى آيد كه كلمه «مِن» در جملۀ «مِنَ الَّذِينَ اُوتُوا | و از سياق آيه مورد بحث بر مى آيد كه كلمه «مِن» در جملۀ «مِنَ الَّذِينَ اُوتُوا الكِتَاب»، بيانيه است، نه تبعيضى. براى اين كه هر يك از يهود و نصارا و مجوس مانند مسلمين، امت واحد و جداگانه اى هستند، هر چند مانند مسلمين، در پاره اى عقايد به شعب و فرقه هاى مختلفى متفرق شده و به يكديگر مشتبه شده باشند، و اگر مقصود قتال با بعضى از يهود و بعضى از نصارا و بعضى از مجوس بود، و يا مقصود، قتال با يكى از اين سه طائفه اهل كتاب كه به خدا و معاد ايمان ندارند مى بود، لازم بود كه بيان ديگرى غير اين بيان بفرمايد تا مطلب را افاده كند. | ||
و چون جملۀ «مِنَ الَّذِينَ اُوتُوا الكِتَاب» بيان جملۀ قبل، يعنى جملۀ «الَّذِينَ لَا يُؤمِنُون...» است، لذا اوصافى هم كه ذكر شده - از قبيل ايمان نداشتن به خدا و روز جزا و حرام ندانستن محرمات الهى و نداشتن دين حق - قهرا متعلق به همه خواهد بود. | و چون جملۀ «مِنَ الَّذِينَ اُوتُوا الكِتَاب» بيان جملۀ قبل، يعنى جملۀ «الَّذِينَ لَا يُؤمِنُون...» است، لذا اوصافى هم كه ذكر شده - از قبيل ايمان نداشتن به خدا و روز جزا و حرام ندانستن محرمات الهى و نداشتن دين حق - قهرا متعلق به همه خواهد بود. | ||
