تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۴۱: تفاوت میان نسخه‌ها

اين آيات، داستان عذاب قوم لوط را بيان مى كند و مى توان گفت كه به يك حساب، تتمۀ آيات قبلى است كه داستان نازل شدن ملائكه و وارد شدن آنان بر ابراهيم و بشارت دادن به ولادت اسحاق را ذكر مى كرد. چون بيان آن مطالب، در واقع زمينه چينى بود براى بيان عذاب قوم لوط.

«'''وَ لَمَّا جَاءَت رُسُلُنَا لُوطاً سِئ بهِمْ وَ ضاقَ بهِمْ ذَرْعاً وَ قَالَ هَذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ'''»:

و تعبیر: «ضَاقَ بِالأمرِ ذَرعاً»، تعبيرى است كنايه اى و معنايش اين است كه: راه چاره آن امر، به رويش بسته شد. و يا راهى براى خلاصى از فلان امر نيافت. و وجه اين كنايه، اين است كه چنين كسى مانند خياطى مى ماند كه به هر مترى و ذرعى كه پارچه را متر مى كند، لباسى به فلان قامت در نمى آيد.

و معناى آيه شريفه، اين است كه:  

و اين جمله، در بين جملۀ «وَ جَاءَهُ قَومُهُ يُهرَعُونَ إلَيه»، و بين جملۀ «قَالَ يَا قَومِ هَؤُلَاءِ بَنَاتِى...»، معترضه است و در معنا دادن به مضمون هر دو طرفش مفيد است. اما اين كه جمله قبل خود را معنا مى دهد، براى اين است كه وقتى شنونده بشنود كه قوم لوط به طرف ميهمانان لوط هجوم آوردند، به طورى كه يكديگر را هُل مى دادند، خوب نمى فهمد كه اين هجوم، براى چه بوده، ولى وقتى دنبال آن بشنود كه قوم لوط، معتاد به عمل هاى شنيع و گناهان شرم آور بودند، مى فهمد كه انگيزه آنان بر اين هجوم، همان عادت زشتى بوده كه فاسقان قوم، به گناه و فحشاء داشته و خواسته اند آن عمل زشت را با ميهمانان لوط انجام دهند.

«'''قَالَ يَا قَوْمِ هَؤُلاءِ بَنَاتى هُنَّ أَطهَرُ لَكُمْ ...'''»:

و اگر جمله «'''هولاء بناتى '''» را مقيد كرد به قيد «'''هن اطهر لكم '''» براى اين بود كه بفهماند منظور لوط (عليه السلام ) از عرضه كردن دختران خود اين بوده كه مردم با آنها ازدواج كنند نه اينكه از راه زنا شهوات خود را تسكين دهند، و حاشا بر مقام يك پيغمبر خدا كه چنين پيشنهادى بكند براى اينكه در زنا هيچ طهارتى وجود ندارد.