۱۶٬۸۸۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۳۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
اين طايفه، خداى تعالى را، تنها در الوهيت، واحد و يگانه مى دانند، نه در عبادت. و او را منزّه از هر نقص و قبيحى مى دانند، و وقتى او را توصيف مى كنند، در همه اوصاف به نفى توصيف مى كنند، نه به اثبات. مثلا نمى گويند خدا عالِم و قادر و حىّ است، بلكه مى گويند خدا، جاهل و عاجز نيست و نمى ميرد و ظلم و جور نمى كند و اين صفات سلبى را، به طور مجاز، «اسماء حُسنى» مى نامند و آن صفات را اسم حقيقى نمى دانند. | اين طايفه، خداى تعالى را، تنها در الوهيت، واحد و يگانه مى دانند، نه در عبادت. و او را منزّه از هر نقص و قبيحى مى دانند، و وقتى او را توصيف مى كنند، در همه اوصاف به نفى توصيف مى كنند، نه به اثبات. مثلا نمى گويند خدا عالِم و قادر و حىّ است، بلكه مى گويند خدا، جاهل و عاجز نيست و نمى ميرد و ظلم و جور نمى كند و اين صفات سلبى را، به طور مجاز، «اسماء حُسنى» مى نامند و آن صفات را اسم حقيقى نمى دانند. | ||
و ما در سابق، آن جا كه آيه شريفه: «إنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ النَّصَارَى وَ | و ما در سابق، آن جا كه آيه شريفه: «إنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ النَّصَارَى وَ الصَّابِئِينَ» را تفسير مى كرديم - يعنى در جلد اول اين كتاب - مقدارى از تاريخ وثنيّت «صابئه» را نقل كرديم. | ||
<span id='link286'><span> | <span id='link286'><span> | ||
