۱۴٬۴۱۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←وجوهی که در معناى آیه: «مَن كَانَ فِى هَذِهِ أعمَى فَهُوَ فِى الآخِرَةِ أعمَى» گفته شده
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
از آنچه گذشت، روشن گرديد اين كه بعضی ها گفته اند: اشاره در «فِى هَذِهِ»، به نعمت هایى است كه در آيه ذكر شده، و معنايش اين است كه: «كسانى كه در اين نعمت ها كه خدا روزی شان كرده كور باشند، و قدرش را ندانند و شكرش را به جا نياورند، در آخرت هم كور محشور مى شوند»، صحيح نيست. | از آنچه گذشت، روشن گرديد اين كه بعضی ها گفته اند: اشاره در «فِى هَذِهِ»، به نعمت هایى است كه در آيه ذكر شده، و معنايش اين است كه: «كسانى كه در اين نعمت ها كه خدا روزی شان كرده كور باشند، و قدرش را ندانند و شكرش را به جا نياورند، در آخرت هم كور محشور مى شوند»، صحيح نيست. | ||
و همچنين اين كه بعضى ديگر گفته اند: | و همچنين اين كه بعضى ديگر گفته اند: «مراد از كورى در دنيا، نداشتن بصيرت و مراد از كورى در آخرت، كورى چشم است»، صحيح نيست و وجه بطلان هر دو، از آنچه گذشت، معلوم مى شود. | ||
و از ظاهر كلام بعضى مفسران بر مى آيد كه خواسته اند بگويند: كلمۀ «أعمَى» ى دومى، افعل تفضيل و به معناى كورتر است. چون در تفسير خود، آن را به عبارت «أشدّ عمى» تفسير كرده، و اتفاقا سياق هم، مساعد تفسير اوست. چون جملۀ | علاوه بر اين، كورى چشم در آخرت، چه بسا برگشتنش به كورى بصيرت باشد. براى اين كه خود قرآن كريم، قيامت را روز نمايان شدن سريره ها و نهان ها خوانده و فرموده: «يَومَ تُبلَى السَّرَائِر». پس كسى كه در آن روز كور دل باشد، كور چشم هم خواهد بود. | ||
و از ظاهر كلام بعضى مفسران بر مى آيد كه خواسته اند بگويند: كلمۀ «أعمَى» ى دومى، افعل تفضيل و به معناى كورتر است. چون در تفسير خود، آن را به عبارت «أشدّ عمى» تفسير كرده، و اتفاقا سياق هم، مساعد تفسير اوست. چون جملۀ «أضَلُّ سَبِيلاً»، كه آن هم افعل تفضيل است، به آن عطف شده. | |||
<span id='link153'><span> | <span id='link153'><span> | ||
