۱۶٬۹۴۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۴۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←چند روايت در ذيل آيه: «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَعبُدُ اللهَ عَلى حَرفٍ»
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
==چند روايت در ذيل آيه: «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَعبُدُ اللهَ عَلى حَرفٍ»== | ==چند روايت در ذيل آيه: «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَعبُدُ اللهَ عَلى حَرفٍ»== | ||
و در الدر المنثور است كه ابن ابى حاتم و ابن مردويه، به سند صحيح، از ابن عباس روايت كرده اند كه گفت: مردمى از اعراب بودند كه نزد رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» مى آمدند و اسلام مى آوردند، و چون به ديار خود بر مى گشتند، اگر آن سالشان، سال پر باران و پر حاصل و پر نتاج مى بود، مى گفتند: دين ما، دين صالحى است و به آن تمسك مى كردند. و اگر آن سالشان، سال بى باران و قحطى و مصيبت زا مى بود، مى گفتند: اين دين كه ما اختيار كرديم، هيچ خير و بركتى ندارد، و بدين جهت بود كه آيه شريفه «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَعبُدُ اللّهَ عَلَى حَرفٍ» نازل شد. | و در الدر المنثور است كه ابن ابى حاتم و ابن مردويه، به سند صحيح، از ابن عباس روايت كرده اند كه گفت: | ||
مردمى از اعراب بودند كه نزد رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» مى آمدند و اسلام مى آوردند، و چون به ديار خود بر مى گشتند، اگر آن سالشان، سال پر باران و پر حاصل و پر نتاج مى بود، مى گفتند: دين ما، دين صالحى است و به آن تمسك مى كردند. و اگر آن سالشان، سال بى باران و قحطى و مصيبت زا مى بود، مى گفتند: اين دين كه ما اختيار كرديم، هيچ خير و بركتى ندارد، و بدين جهت بود كه آيه شريفه «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَعبُدُ اللّهَ عَلَى حَرفٍ» نازل شد. | |||
مؤلف: اين معنا به غير اين، از طريق ابن عباس نيز روايت شده. | مؤلف: اين معنا به غير اين، از طريق ابن عباس نيز روايت شده. | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۲: | ||
بله مردمى هستند كه خدا را به يگانگى مى پرستند و از پرستش غير خدا دست بر مى دارند و از شرك بيرون مى شوند، ولى نمى دانند كه محمّد «صلى اللّه عليه و آله و سلم»، رسول خدا است. اين ها، كسانى هستند كه خدا را به يك طرف مى پرستند. يعنى با شك در نبوت محمّد و حقانيت آنچه آورده، و مى گويند: ما صبر مى كنيم، ببينيم اموالمان زياد مى شود و عافيت در بدن و فرزند مى يابيم، يا نه. اگر اموالمان زياد شد و خود و فرزندانمان قرين عافيت شديم، آن وقت مى فهميم كه اين مرد صادق، و رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» است، و اما اگر نشد، به دين سابق خود بر مى گرديم. | بله مردمى هستند كه خدا را به يگانگى مى پرستند و از پرستش غير خدا دست بر مى دارند و از شرك بيرون مى شوند، ولى نمى دانند كه محمّد «صلى اللّه عليه و آله و سلم»، رسول خدا است. اين ها، كسانى هستند كه خدا را به يك طرف مى پرستند. يعنى با شك در نبوت محمّد و حقانيت آنچه آورده، و مى گويند: ما صبر مى كنيم، ببينيم اموالمان زياد مى شود و عافيت در بدن و فرزند مى يابيم، يا نه. اگر اموالمان زياد شد و خود و فرزندانمان قرين عافيت شديم، آن وقت مى فهميم كه اين مرد صادق، و رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» است، و اما اگر نشد، به دين سابق خود بر مى گرديم. | ||
لذا خداى تعالى درباره آنان مى فرمايد: «فَإن أصَابَهُ خَيرٌ اطمَأنَّ بِه». يعنى اگر عافيتى در دنياى خود يافت، به آن دين اطمينان مى يابد، «وَ إن أصَابَتهُ فِتنَةٌ»، يعنى اگر دچار بلايى در خود شد «انقَلَبَ عَلَى وَجهِهِ»، با شك خود به سوى شرك قبلی اش بر مى گردد، «خَسِرَ الدُّنيَا وَ الآخِرَة ذَلِكَ هُوَ الخُسرَانُ المُبِينُ يَدعُوا مِن دُونِ اللّهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَ مَا لَا يَنفَعُهُ». | لذا خداى تعالى درباره آنان مى فرمايد: «فَإن أصَابَهُ خَيرٌ اطمَأنَّ بِه». يعنى اگر عافيتى در دنياى خود يافت، به آن دين اطمينان مى يابد، «وَ إن أصَابَتهُ فِتنَةٌ»، يعنى اگر دچار بلايى در خود شد «انقَلَبَ عَلَى وَجهِهِ»، با شك خود به سوى شرك قبلی اش بر مى گردد، «خَسِرَ الدُّنيَا وَ الآخِرَة ذَلِكَ هُوَ الخُسرَانُ المُبِينُ * يَدعُوا مِن دُونِ اللّهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَ مَا لَا يَنفَعُهُ». | ||
فرمود: مقصود از «انقلاب»، همين است كه مشرك مى شود، و غير خدا را مى خواند و مى پرستد... | فرمود: مقصود از «انقلاب»، همين است كه مشرك مى شود، و غير خدا را مى خواند و مى پرستد... | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۵: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۵۰۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۵۰۳ </center> | ||
<span id='link350'><span> | <span id='link350'><span> | ||
==آيات ۱۷ - ۲۴ سوره حج == | ==آيات ۱۷ - ۲۴ سوره حج == | ||
إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ الصبِئِينَ وَ النَّصرَى وَ الْمَجُوس وَ الَّذِينَ أَشرَكوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَمَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلى كلِّ شىْءٍ شهِيدٌ(۱۷) | إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ الصبِئِينَ وَ النَّصرَى وَ الْمَجُوس وَ الَّذِينَ أَشرَكوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَمَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلى كلِّ شىْءٍ شهِيدٌ(۱۷) | ||
