۱۷٬۰۵۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از اين كه: خداوند براى مؤمنان صالح العمل، مودتى در دل ها قرار مى دهد؟
| خط ۲۱۸: | خط ۲۱۸: | ||
<span id='link120'><span> | <span id='link120'><span> | ||
«'''إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لهَُمُ الرَّحْمَانُ وُدًّا'''»: | |||
«'''إِنَّ الَّذِينَ | |||
كلمۀ «وُدّ» و «مودّت»، به معناى محبت است، و در اين آيه شريفه، وعده جميلى از ناحيه خداى تعالى آمده كه: به زودى، براى كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح مى كنند، مودتى در دل ها قرار مى دهد. ديگر مقيد نكرده كدام دل ها. آيا دله اى خودشان، يا دل هاى ديگران؟ آيا در دنيا، و يا در آخرت و يا بهشت؟ و چون مقيد نكرده، وجهى ندارد آن را مانند بعضى ها، مقيد به بهشت كنيم. و به قول بعضى ديگر، مقيد به قلوب همه مردم در دنيا كنيم. و يا مقيد به قيودى ديگر بسازيم. | |||
البته در | البته در روايات، شأن نزول از طرق شيعه و اهل سنت آمده كه آيه شريفه، درباره على «عليه السلام» نازل شده، و در بعضى ديگر كه تنها از طرق اهل سنت نقل شده، آمده كه درباره مهاجران حبشه نازل شده. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۵۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۵۵ </center> | ||
و در بعضى | و در بعضى ديگر، افراد ديگرى نام برده شده، و به زودى در بحث روايتى آینده، از نظر خوانندگان خواهد گذشت. | ||
و به هر | و به هر حال، عموم لفظ آيه، به عموميتش باقى است، و همان طور كه گفتيم، به هيچ قيدى مقيد نيست، و ظاهرا آيه شريفه، متصل به جمله سابق، يعنى «سَيَكفُرُونَ بِعِبَادَتِهِم وَ يَكُونُونَ عَلَيهِم ضِدّاً» باشد. | ||
==بحث روايتى== | ==بحث روايتى== | ||
